پاورپوینت کامل انسان شناسی دروغ و طبقه متوسط مدرن;نگاهی به فیلم درباره الی (ساخته اصغرفرهادی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انسان شناسی دروغ و طبقه متوسط مدرن;نگاهی به فیلم درباره الی (ساخته اصغرفرهادی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انسان شناسی دروغ و طبقه متوسط مدرن;نگاهی به فیلم درباره الی (ساخته اصغرفرهادی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انسان شناسی دروغ و طبقه متوسط مدرن;نگاهی به فیلم درباره الی (ساخته اصغرفرهادی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

یکی از فیلم هایی که در ماه های اخیر سروصدای زیادی کرده فیلم «درباره ی الی» است. این فیلم به زندگی روزمرّه ی اقشار طبقه ی متوسط به بالا می پردازد و از منظر دیگر با فرهنگ زندگی روزمرّه ی قشر شهری مدرن ایران درگیر است.

فیلم سبکی هنرمندانه دارد، از دستاوردهای استنیکی سبکِ رویکردگرایی، طبیعی نمایی در میزانسن و بازی و شخصیت پردازی و روال روایت سود جسته است. جایزه ی جشنواره برلین را به خود اختصاص داده و با موفقیت و موافقت بزرگ منتقدان روبه رو شده است.

هسته ی این فیلم فشارجمع برای دروغگویی جهت نفع شخصی و رضا دادن به نابودی حیثیت کسی است که دیگر نمی تواند از خود دفاع کند.

درباره ی الی از زوایای گوناگونی قابل بررسی است

۱. از منظر سبک، سبک درباره ی الی… برعکس ادعای منتقدان شیفته ی این فیلم، در سینمای جهان و ایران بی سابقه نیست. آمیزه ای است از سبک رویکردگرایی به انضمام پررنگ کردن وجوه دراماتیک داستانگویی. اما روی هم رفته، سبک آبرومندانه درباره ی الی… هنرمندانه است.

۲. از نظر کارگردانی درباره ی الی… اثری ماهرانه است. شخصیت یک گروه، میزانسن های پرتحرک و بازی سازی طبیعی نما،… اما گاه مهارت های اصغر فرهادی چون جیغ و گل درشت خودنمایانه است. فیلمی که می کوشد به سیاق سینمای رویکردگرا، کارگردانی را حذف کند، این نمایش چینش ها و حرکت های تحمیل کننده دوربین، یک خطا به شمار می آید.

۳. جدا از مباحث بینامتنی و تأویلی و جایگاه این فیلم در آثار روشنفکرانه سینمای ایران و یا در متن کارهای اصغر فرهادی، از منظر دیگر و رویکردهای فرامتنی این فیلم اهمیت دارد. کسانی که معتقدند آثار سینمایی بالاخره با همه ی عدم اتخاذ موضع کارکردی آینه ی پیشرفته ی اجتماعی و روانشناسی مردم عصراند، می توانند جستجو کنند، زندگی این زوج های جوان شهری طبقه متوسط چه نکته ی مهمی از زندگی این دوران این قشر را افشا می کند، سقوط و شکست اخلاقی آن را؟ وضع تراژیک فرد در برابر فشار جمع برای دروغ گفتن را؟ روحیه ی نهان روش ایرانی، روحیه ی نامعقول تصمیم گیری خود سر و خود رأی و فاجعه ی حاصل از آن را؟ یا خشونت و دروغ پنهان در میان مردم مدعی فرهنگ و حقوق را که وقتی پرده می افتد سیمای دیگری از آنان می بینیم؟ باید شجاعت بررسی اثر هنری را داشت.

درباره ی الی… از آن فیلم هایی است که می توانم برای مطالعه با آن با آرامش و اطمینان خلاف جریان آب شنا کنیم به نیروها و تمهیدات و ترکیب و تزریق حرکت دوربین به موقعیت های پرتنش درونی روایت فکر کنم و نیز به کاستی هایی که بدون هیچ قصد و غرضی، ضعف فیلم می دانم بیندیشم. خوشحالم که روزهای جشنواره، طی یادداشتی، پنج نکته درباره ی «درباره الی» تأکید کردم هنوز به نظرم همان ها مهم ترین ورودی های نقدی موقر، نه یکسویه، رها از جو احساسی و آتمسفرهای فرامتنی و هاله های یک شور همگانی یا ایدئولوژیک، و متمرکز بر خود متن فیلم و جایگاه زیباشناختی و معنوی آن در سینمای ایران و رابطه ی بینامتنی اش با آثار مهم و پیشرو سینمای ماست ما باید تحمل آرای متنوع و بردباری برای گفت وگو سهل و بدون تنش را بیاموزیم. درباره الی، فیلم ارزشمندی در سینمای ماست و اصغر فرهادی کارگردانی ارجمند است که با خود امید رهایی فرهنگ از ابتذال، و سینما از سرهم بندی و ناایشگونی، توسعه ی خلاقیّت را به همراه می آورد. و ویژگی سبک و مهارت های کارگردانی و نگاه روایی اش، قابل اعتنا و قدرتمند و جاندار و زنده و غنی است. و فیلم هم از منظر بیان و پرسپکتیو و منظر روایت، نگاه به زندگی و شخصیت ها، و هم از نظر درک کنش و واکنش و نقطه اوج و ادراک آن، موقعیت و جای و دوربین در کاربرد نوی قاعده های بنیادین برای حرکت اشیاء و آدم ها دوربین با هم دیگر، و تلفیق تکنیک ها و قصه، اثر قابل اعتنایی به شمار می آید. درباره ی الی یک فیلم متوسط خوب، برای آدم های خوب متوسط است که به همه ی چیزهای مورد نیاز طبقه متوسط و منتقد متوسط با هم پاسخ می دهند.

مهم ترین ویژگی محتوایی و نیز ساختاری فیلم «درباره ی الی» را بهرمندی از ویژگی های زندگی روزمره و بدل کردن آن به درامی بی سابقه خطاب کرده اند:

این داوری در فرم و محتوا یک گزاف گویی محض است. اگر سطح میانمایه ی نقد ما، تاکنون توجهی به تجربه ی بدل کردن تجربه ی زندگی روزمره به ساختار روایی و بصری در سینمای رویکردگرای ما نکرده و تازه با «درباره الی» آن را «کشف» می کند، این غفلت به معنای واقعیت کشف زندگی روزمره و به فرم درآوردن به وسیله اصغر فرهادی نیست در ایران – کاری به درجه موفقیت هر کارگردان خاص ندارم – از کیارستمی تا میرکریمی درگیر رویکردگرایی بوده اند. پیش از اشاره به این نکته بهتر است سابقه ی توجه به زندگی روزمره و تجلی آن در انواع فرم های رئالیسم اجتماعی، نو واقعگرایی، سینمای موج نو فرانسه، سینمای مدرن امروزی، سینمای سیال ذهن و پیش تر در رمان اروپایی و آمریکایی از «ویرجیتا دلف» و «اریچاردسون» تا «کارور» و «دسس پدس» و توجه آن را در آثاری کسانی نظیر اندی بنت و دیگران گوشزد کنم.

احتمالاً کسانی که این ویژگی را در مورد «درباره ی الی» به عنوان یک کشف جدید مورد تأکید قرار داده اند، حتی اطلاع معمولی از سینمای جهان و سینمای ایران و مهم تر از آن پایه ی نظری این پدیده ندارند.

اتفاقاً «درباره الی» از منظری به زندگی روز مره می نگرد که مبتنی است بر فهم سیستمی و اتکایش بر بنیادهای اجتماعی طبقه ای که زاویه ی دیدی نه چندان تازه است». یعنی نوعی حاکم بودن یک تفکر قدیمی که فرهنگ را «محصول فرعی» نیروهای ساختاری زیربنای جامعه تلقی می کرده است.

ما در پرداخت شخصیت و فرهنگ براین جمع و کنش متقابل اجتماعی همسان و همانندشان، همین باور به آن رهیافت کهنه را می بینیم. پس علیرغم نو بودن صوری فیلم در اعماقش از یک رابطه ی سهل الوصول آفریدن نظم از طریق پیکره ی معرفت جمعی که فی نفسه وجود دارند، سیراب می شود که مایه ی همسانی افراد و فعل و انفعال میان فرهنگ و ساختار و ایجاد امر اجتماعی شده است که زندگی روزمره درون فیلم در حکم عرصه ای است که این فعل و انفعال در آن رخ می دهد و آدم ها چون عروسک هایی که نقش فرهنگی و اخلاقی از پیش داوری شده ای را بردوش می کشند موظفند که یکپارچه، عکس العمل طبقاتی و همانندسازی شده طبق میل کارگردان را به اجرا درآورند و از فردیت – طبق همان نظریه سیستم ها – محروم اند. و این کلیت چون مدل تحلیلی برای گره گشایی عمق پرسش فیلم به کار می آید.

می خواهم بگویم برخلاف تفکر هیجان زده و ذوق زده ای که می پندارد با اعلام یک فیلم بی بدیل، برای الی الابد فیلمی، بی سابقه (ابدی می شود) درباره الی فاقد اولین ژرف ساخت یک شاهکار در قلمرو تفکر فیلم است و هیچ شاهکاری نمی تواند فاقد این پایه فکری قوی باشد و صرفاً بنا به مهارت های کارگردانی به شاهکاری ماندگار و بی سابقه بدل گردد!

مشکلات زیبایی شناختی درباره الی از همین ژرف ساخت برمی خیزد. مثلاً این بی کنشی و منفعل بودن و عدم پویایی و همسانی و طبق یک الگوی همانند پرورده شدن و فقدان کثرت گرایی در ساخت شخصیت ها (ضمن زمینه همسان اجتماعی) و ناتوانی در دیدن جزئیات سازنده ی منازعه و تفاوت و اجزای متکثر و دست و پا کردن نوعی هویت مبتنی بر یک دستی و همگونی قرن نوزدهمی کل راه و رسم زندگی،… همه و همه محصول یک تفکر متوسط است که زیربنای فیلم را ساخته است.

علیرغم داعیه ی شخصیت پردازی، دیدگاه فیلم در شخصیت پردازی قرن نوزدهمی است، شخصیت امیر، پیمان، منوچهر، حتی احمد که اصلاً شبیه کسانی نیست که در آلمان زندگی کرده و کسی است شبیه دیگران، از یک انفعال و پیشداوری و هویت همانند یا همس