پاورپوینت کامل عاشورا و روشنگران عاشورایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عاشورا و روشنگران عاشورایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عاشورا و روشنگران عاشورایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عاشورا و روشنگران عاشورایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۹

بحث تحریف زدایی از واقعه کربلا از مباحث مهم امروز جامعه ما است. سؤالی مطرح است که آیا واقعه کربلا که یک تراژدی انسانی بوده و بیشترین نفرات یک طرف درگیری شهید شدند. از منابع کافی و لازم برای تبیین و روشنگری برخوردار است، تا مانع تحریف آن باشد، یا نه؟ بسیاری از حوادث آن مکتوم مانده و همین باعث آمیخته شدن حقایق با افسانه و وقایع غیرواقعی شده است. آیا گزارش های آن یک طرفه و از سوی جریان پیروز و با توجیه عملکرد آنها صورت نپذیرفته است. آن گونه که رویدادهای تاریخی مرسوم است؟ و اصولاً آغازین نگارش ها و روشنگری ها درباره رویداد کربلا در چه زمانی سامان یافته و روند نگارش وقایع کربلا چه سیری داشته و به چه نکاتی تکیه می شده که ما بتوانیم درست آن را بیابیم و تبیین کنیم.

در پاسخ به این سؤال باید دید رویداد کربلا در چه زمانی نگارش یافته و روند روشنگری وقایع کربلا چه سیری را طی کرده است و به چه نکاتی تکیه می شده و آیا گزارشگرانی بوده اند یا نه؟

می توان ادعا کرد که رویداد کربلا جزو حوادثی است که بسیاری از جزئیات آن در تاریخ ثبت شده و برای ما به یادگار مانده است و از چنان وضوحی برخوردار است که توجیه گران دستگاه حاکمه بنی امیه، فقط با چشم پوشی از برخی حقایق توانسته اند در جهت تطهیر حکومت بنی امیه گام بردارند. و برخی حقایق آن را وارونه جلوه دهند و افرادی نیز، در جهت تکریم اهل بیت بر ساخته هایی به آن، افزوده اند. زیرا استقبال و توجه مردم به این رخداد، سبب افزایش پیرایه ها گردیده است که با تبیین درست و کامل واقعه و بیان شاخص های آن می توان بخش درست را از نادرست تشخیص داد و نیازی به روضه های جعلی و غیرمستند نیست.

شهید مطهری در این باره می گوید:

«اگر کسی تاریخ عاشورا را بخواند می بیند از زنده ترین و مستندترین و پر منبع ترین تاریخ هاست ما احتیاجی به (این دروغ ها) نداریم، حالا گذشته از این که اصلاً دروغ جعل کردن، کار غلطی است، احتیاجی نیست. آن قدر راست هست که همان ها را اگر بگوییم کافی است. مرحوم آخوند خراسانی می گفته است این هایی که دنبال روضه نو نشنیده هستند، بروند روضه های راست را پیدا کنند که آنها را احدی نشنیده است و این طور است».(۱)

برای روشن شدن این نکته که در واقعه کربلا بسیاری از جزئیات آن هم ذکر شده، به چهار عاملی که در این روشنگری نقش داشته اند اشاره کنیم:

۱. گزارش های حاضران در متن واقعه؛

۲. اسارت اهل بیت؛

۳. روند تغییرات سیاسی، اجتماعی؛

۴. نگارش ها.

الف: گزارش های حاضران در متن واقعه

شماری از افراد که در رویداد کربلا حضور داشته و از نزدیک حادثه را دیده بودند، به گزارش آن پرداخته اند. افزون بر امام سجاد (ع) و اهل بیت امام حسین و امامان معصوم(۲) دو گروه دیگر به نقل وقایع کربلا پرداختند.

گروه اول: کسانی از لشکر عمر سعد بودند که خود در حادثه ای نقش داشتند، قاتل یا جانی بودند و عملکرد خود را نقل و یا از آن دفاع کردند. مانند: هانی بن ثبیت حضرمی.(۳) افرادی نیز بودند که فقط به گزارش این حادثه پرداخته و از درگیری و جنگ خودداری نمودند مانند: حمید بن مسلم. که از وقایع نگاران واقعه کربلا بود. حمید بن مسلم از گزارشگران رویداد کربلا است و در سپاه عمر سعد بود،(۴) اما با توجه به تعداد زیاد سپاه کوفه وی در عملیات جنگی شرکت نداشته و کار اصلی وی ثبت حوادث بوده است. ابو مخنف وقایع نگار حادثه کربلا با یک واسطه روایاتی را از حمید بن مسلم به وسیله افرادی مانند: سلیمان بن ابی راشد و عبدالرحمان بن یزید بن جابر(۵) وقایع کربلا را گزارش کرده است.

گروه دوم: کسانی از همراهان امام حسین(ع) بودند که به گونه ای از کشته شدن در امان ماندند با این که در حساس ترین لحظات واقعه عاشورا در کربلا، همراه امام حسین(ع) حاضر بودند و شاهد وقایع تلخ آن روز بودند.

۱. حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب

حسن مثنی همراه عمویش جنگید و مجروح شد و از اسب بر زمین افتاد. وقتی که کوفیان سرهای شهدا را قطع می کردند و وی هنوز زنده بود. اسماء بن خارجه فزاری که از دائی های وی بود از او شفاعت کرد و بخشیده شد. حسن مثنی را به کوفه برد و وی را معالجه کرد تا این که خوب شد. سپس به مدینه رفت.(۶)

۲. عُقبه بن سمعان

وی غلام رباب، دختر امرء القیس، همسر امام حسین(ع) و مادر سکینه و علی اصغر بود. او را به عنوان اسیر نزد عمر سعد آوردند و زمانی که فهمید او برده است وی را آزاد کرد.(۷)

ابو مخنف توسط حارث بن کعب والی، جریان خروج امام حسین(ع) را از مکه و گفت وگوی حضرت را با ابن عباس، از او نقل کرده است.(۸) و بخشی از جریان دیدار حضرت را با حرّ.(۹)

۳. مسلم بن ریاح

وی غلام حضرت علی (ع)(۱۰) بوده که با امام حسین(ع) در کربلا حضور داشت و پس از شهادت حضرت جان سالم بدر برد، وی برخی حوادث کربلا را گزارش کرده است.(۱۱)

۳. ضحاک بن عبدالله مشرقی

وی از کسانی بود که مشروط به سپاه امام حسین(ع) پیوست و در آخرین لحظات برابر شرطی که با حضرت داشت از معرکه درگیری فرار کرد.(۱۲)

ابو مخنف توسط عبدالله بن عاصم فائشی رویدادهایی از حوادث روز عاشورا را از وی نقل می کند.(۱۳)

۵. مرقع بن سُمامه اسدی

وی از یاران امام حسین(ع) و از تیراندازان حضرت بود، که اسیر و قبیله اش برای وی امان خواستند. ابن زیاد هم او را به زراره در سرزمین بحرین(۱۴) یا زبده در عمان، یا رنده تبعید کرد و پس از مرگ یزید و رفتن عبیدالله به کوفه بازگشت. در اشاره به این گروه از گزارشگران واقعه کربلا است شهید مطهری می نویسند:

«علاوه بر نقل کسانی که در واقعه عاشورا حاضر بوده اند، چه از دشمنان و چه از دوستان (همه این ها جزئیات این حادثه را روشن کرده اند)، سه چهار نفر از دوستان امام حسین(ع) بودند که جان به سلامت بیرون بردند از جمله غلامی است به نام عقبه بن سمعان و این مرد از مکه همراه امام بود و وقایع نگار قضیه کربلا بوده است. وی از لشکریان اباعبدالله بود که در روز عاشورا گرفتار شد ولی چون گفت غلام هستم آزادش کردند. این مرد وقایع را نوشته است. مرد دیگری است به نام حمید بن مسلم که وقایع نگار لشکر عمر بن سعد بوده است او هم نوشته است…»(۱۵)

ب. حضور و اسارت اهل بیت

به اسارت رفتن اهل بیت رسول خدا(ص)، نقش مهمی در نقل و ثبت واقعه کربلا داشت. و مانع رواج بر ساخته های دستگاه خلافت اموی گردید. زمانی که یک گروه به عنوان اسیر وارد شهر بزرگی مانند کوفه و مرکز پایتختی مانند شام بشوند، برای کسانی که آنها را می بینند و افرادی که در مناطق دیگر خبر آن را می شنوند پرسش هایی مطرح می شود و همه در پی کسب اطلاعات بیشتر درباره این واقعه مهم برمی آیند. این جاست که بسیاری از پرسش ها، پاسخ لازم را می یابد. برخی پرسش ها از خود اسیران می شده و پرسش کننده پاسخ خود را می یابید، به ویژه که این اسیران از مردم هند و دیلم نیستند و با زبان مردمی سخن می گویند که به استقبال آنها آمده اند و به اسارت بردن جمعی همراه با سرهای مردان در اسلام سابقه ندارد. اسیران نیز افرادی نیستند که شهادت بزرگان و مردان و فرزندان آنها سبب خمودی آنها شود و آنان را سرافکنده کند زیرا آنان برای دستیابی به هدفی بزرگ و مقدس کشته شده اند و در جامعه اسلامی نیز برترین موقعیت اجتماعی را دارا بودند. حرکت آنها همراه با روشنگری و نقل تاریخ حادثه کربلا بود. آنان با هرگونه تبلیغ و تحریفی که از سوی دستگاه خلافت انجام می گرفت مبارزه می کردند. سخنرانی زینب در دروازه کوفه، مناظره وی و امام سجاد در مجلس عبیدالله بن زیاد، همه حکایت از این شهامت وصف ناپذیر آنان داشت.

اعتراض شدید عبدالله بن عفیف ازدی، به سخنان دروغ عبیدالله بن زیاد، در هنگامی که در اوج قدرت بود و هیمنه خود را به رخ مردم می کشید، حکایت از تأثیر تلاش این اسیران در بند دارد.(۱۶)

وقتی سرها بالای نیزه قرار می گیرد، همه سؤال می کنند این ها کی هستند؟ و چرا سرهای آنها قطع شده و چرا آنها را کشته اند و چه کسانی در قتل آنها شرکت داشتند؟ ب