پاورپوینت کامل در چند و چون شعر نیمایی ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در چند و چون شعر نیمایی ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در چند و چون شعر نیمایی ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در چند و چون شعر نیمایی ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

«آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید؛

یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند

روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید…»

(نیما یوشیج)

در طول تاریخ شعر و ادب فارسی از پیدایش سبک های خراسانی، عراقی، هندی (اصفهانی) گرفته تا روزگار ما، شعر همواره به عنوان زبان گویای عصر خود مورد توجه خاص و عام بوده و هست، و شاعران هر دوره کوشیدند تا با نحله ای جدیدتر زبان شعر را به بالندگی برسانند، چنان که در سبک خراسانی با زبانی فخیم و درشتناک، در سبک عراقی با زبانی لطیف و شیرین و در سبک هندی با نازک خیالی های شاعرانه و معادل سازی های زیرکانه مواجه هستیم.

بعد از کم رنگ شدن آفتاب سبک هندی با دوره ای از رکود (دوره بازگشت) در شعر فارسی مواجه می شویم که شاعران این دوره جز در جا زدن و تکرار مکررات و بازگشت به طرز سخن پیشینیان کار دیگری نتوانستند انجام دهند و این رکود همچنان ادامه داشت تا اینکه نوبت به انقلاب نیما رسید.

(علی اسفندیاری) متخلص به نیما یوشیج (۱۲۷۶ – ۱۳۳۸ ه . ش)، که بدون تردید باید او را یکی از نوابغ قرن حاضر و پدر شعر معاصر دانست.

کاری که نیما انجام داد تنها برهم زدن افاعیل عروضی رایج و کوتاه و بلند کردن مصرع ها نبود. او نیاز زمان را شناخت و آگاهانه پا به این راه بزرگ نهاد و این حرکت سیال را به فال نیک گرفت چنان که در «افسانه»اش می گوید: «من بر آن عاشقم که رونده است.» و با وجودی که امروزه این حرکت چون رودخانه ای خروشان در بستر خود جریان دارد از سوی دو جناح کهن گرایان متعصب و نوگرایان مدرن زده – که بعضی هاشان دچار نوعی فانتزیسم هستند – مورد هجوم است که خطر دومی به مراتب بیشتر از اولی است.

گروه اول با اینکه در عصر ماشین زندگی می کنند و سوار هواپیما می شوند، از انقلاب زمانه غافل اند و باز «فکر اسب سیه وزین مغرّق اند»، از مواهب تمدن امروز بهره مندند، اما مثل آدم های پانصد، ششصد سال پیش فکر می کنند و استدلال های بسیار عامیانه ای دارند که نیما یوشیج، برای معروف شدن دست به این بدعت زد! یا مأموریت داشت شعر کلاسیک را از بین ببرد! و… .

گروه دوم که بیشتر گرایش به شعر بی وزن دارند به زعم باطل خود آسمان شعر نیمایی را برای پرواز کوچک می دانند و این گروه خود به سه دسته تقسیم می شوند: دسته اول که متصدیان امر و به اصطلاح پیش کسوت اند؛ دسته دوم کسانی هستند که بالفطره شاعرند اما مغلوب جریانی شدند که خیال می کنند اگر به این ریسمان چنگ نزنند از کاروان ترقی عقب می مانند؛ و دسته سوم افرادی هستند که ذاتاً دارای هیچ گونه جوهره ی شعری نیستند و تنها از بازار مکاره ای که به وجود آمده است استفاده کرده، خود را به شاعری می بندند. و چنان که گفته اند:

بر آستانه ی میخانه گر سری بینی

مزن به پای که معلوم نیست نیت او

نگارنده در این موجز، تنها در پی کشف ظرفیت های قالب آزاد نیمایی و برتری آن نسبت به سایر قوالب شعری است.

برتری قالب آزاد نیمایی:

۱. استفاده از موسیقی عروضی، بدون در نظرگرفتن تساوی طولی مصراع ها با برهم زدن مرزبندی های قدیم، بدین گونه که در عروض کلاسیک با توجه به زحافات رایج، حداقل افاعیل در مصرع دو و بیت مربع و حداکثر افاعیل در تصرع چهار و بیت مثمن می باشد در حالی که در قالب آزاد نیمایی سرآغاز، وسط یا انتهای شعر می تواند یکی از زحافات فع، فاع، فعلن و… باشد، مانند:

<