پاورپوینت کامل بنیان و ساخت اجتماعی جنبش دانشجویی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بنیان و ساخت اجتماعی جنبش دانشجویی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بنیان و ساخت اجتماعی جنبش دانشجویی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بنیان و ساخت اجتماعی جنبش دانشجویی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

ساخت اجتماعی – طبقاتی جنبش دانشجویی ایران

در مطالعه جنبش دانشجویی سه مدل اجتماعی – طبقاتی وجود دارد، به بیان دیگر، جنبش دانشجویی ذیل سه بحث مستقل و کلان از جامعه شناسی سیاسی قابل مطالعه و بررسی است:

مدل اول: قالب جنبش های اجتماعی

جنبش دانشجویی، نخستین نمونه و مصداقی است که برای جنبش اجتماعی ذکر شود، به آن دلیل که: جنبش دانشجویی از ویژگی ها و مؤلفه های موجود در جنبش اجتماعی برخوردار است. این ویژگی ها و خصیصه ها عبارتند از:

جنبش های اجتماعی به معنای کوشش جمعی برای دگرگونی در نهادهای اجتماعی است. کوشش جمعی برای دگرگونی یا جنبش های اجتماعی، دارای خصوصیاتی است که آن را از سایر کوشش های جمعی برای تحول و تغییر متمایز می سازد: اولا: این عمل جمعی، یک شبکه تعاملی غیررسمی است. ثانیا: این عمل جمعی مبتنی بر مجموعه مشترکی از اعتقادات و تعلقات خاطر است. ثالثا: این عمل جمعی بر نوعی منازعه سیاسی یا مناقشه فرهنگی با نظم حاکم و مستقر، تمرکز دارد. رابعا: این عمل جمعی از اعتراض و اعتراض عمومی برای پیشبرد اهداف خویش بهره می گیرد. این چهار خصیصه در تعریف دلاپورتا و دیانی از جنبش اجتماعی به چشم می خورد. این تعریف به این شرح است: جنبش های اجتماعی، شبکه های غیررسمی مبتنی بر اعتقادات مشترک و همبستگی است که از طریق استفاده مداوم از اشکال گوناگون اعتراض، حول موضوعات منازعه آمیز، بسیج می شوند. (۱)

این چهار ویژگی، جنبش های اجتماعی را از دیگر اشکال گوناگون عمل جمعی چون: احزاب سیاسی، گروه های ذی نفع، فرقه های مذهبی، وقایع اعتراض آمیز یا ائتلاف سیاسی، متمایز می کند، همان گونه که باتامور هم تأکید می کند: جنبش اجتماعی نسبت به حزب سیاسی، کمتر سازمان یافته است.به عبارت دیگرجنبش های اجتماعی: سازمان و حتی نوع خاصی از سازمان نیستند، بلکه جنبش های اجتماعی تعامل میان بازیگران مختلفی است و لذا پدیده ای سیال است و در نتیجه در آن ها، ممکن است هیچ گونه عضویت منظم قابل تشخیص و رویت وجود نداشته باشد. به قول دیانی جنبش های اجتماعی عضو ندارند، بلکه مشارکت کننده هایی در تظاهرات خیابانی و میتینگ به همراه آورند. مشارکت کنندگان در جنبش اجتماعی دارای آرمان مشترک اند، اما چنین آرمانی در گروه ذی نفع وجود ندارد.اعضای جنبش اجتماعی در عمل جمعی خود مستقیما درگیر مبارزه برای قدرت هستند اما به صورت پراکنده. جنبش های اجتماعی اغلب دارای سازماندهی غیرمتمرکز و برخوردار از چند رهبر است، یعنی جنبش، دارای یک رهبر عالی و واحد نیست، البته جنبش های اجتماعی چون نهضت امام خمینی(ره) را باید مستثنایی بر این قاعده دانست. جلب مشارکت در جنبش ها بیشتر براساس روابط شخصی و به شکل چهره به چهره صورت می گیرد. به قول فیلد جنبش اجتماعی به تولید واژگان و ایده های جدید که در گذشته ناشناخته بودند، کمک می کند. تعهد و الزام افراد به جنبش و اهداف و ایدئولوژی آن به وسیله کنش ها یا تجربه های شخصی به دست می آید.حریفان یک جنبش، ممکن است واقعی یا ساختگی باشند.رقبا موجب اتحاد،انسجام و پویایی جنبش می شوند. عمل سیاسی در جنبش های اجتماعی یا به صورت آرام و اصلاح طلبانه صورت می گیرد یا به شکل رادیکال و انقلابی.

جنبش دانشجویی همانند جنبش اجتماعی:

– یک عمل دسته جمعی با هدف ها و آرمان های مشترک است که این هدف ها و آرمان ها می تواند زمینه ها و ابعاد اجتماعی مختلفی را در برگیرد.

– کوششی برای تغییر است البته گاه تغییر عمیق (تغییر نظام سیاسی و جایگزین کردن یک نظام تازه) و گاه تغییر نیمه عمیق است.

– از یک شبکه روابط تعاملی غیررسمی برخوردار است.مراد از روابط غیررسمی آن است که این روابط از یک نظم تعریف شده قبلی برخوردار نیست.

– رویکرد عمومی دارد و این رویکرد را برای پیشبرد اهدافش ضروری می بیند. به هر روی، جنبش اجتماعی و جنبش دانشجویی بدون همراهی عامه، ره به جایی نمی برد.

– از یک پروسه طولانی ولی مستمر تا نیل به آرمان هایش بهره می گیرد و این زمان طولانی را برای نهادینگی خویش لازم دارد.

– گرچه حرکتی مستمر است ولی اغلب فاقد نظم آهنین است، و به دلیل این خصوصیت ، ساختارهای دارای نظم را یارای مقابله با آن در دراز مدت نیست.

– به دنبال کسب قدرت است و آن را برای عملیاتی کردن ایده های خود، لازم فرض کند.

– اغلب دارای رهبری چندگانه است که گاه متعارض با هم و البته اغلب جوان اند.(۲)

مدل دوم: در چارچوب جنبش روشن فکری

از جمله گروه های اجتماعی که جنبش دانشجویی، در ذیل مورد مطالعه و بررسی قرارگیرد، روشن فکران و جنبش روشن فکری است، زیرا: روشن فکری یک منزلت اجتماعی است که در درون خود، طبقات اجتماعی چون دانشجویان را در بردارد، پس، قواعد حاکم بر رفتارهای روشن فکری و روشن فکران، قابل تعمیم بر رفتارهای فردی و یا جمعی دانشجویان نیز خواهد بود. این قواعد و ویژگی ها عبارتند از:

روشن فکر به تحصیل کرده متعهدی گفته می شود که با دغدغه های انسانی، اجتماعی، ارزش فرهنگی و سیاسی، اقدام به موضع گیری در مباحث و مسائل حساس و مهم جامعه خویش و جامعه جهانی می نمایند. این ارزش ها و تعهدها می تواند انسانی یا دینی باشد، همانند آنچه را که در بخشی از روشنفکران جامعه قبل و به ویژه پس از انقلاب اسلامی روی داد. در این صورت: روشن فکری تابع مجموعه ای از خصلت هایی است که می توان از آن ها با عنوان سنت روشنفکری یاد کرد. در سنت روشن فکری این اصول دیده می شود.

الف) روشن فکر بیرون از سیاست است و به موضع گیری نسبت به آن می پردازد اما به جانب داری از یک حزب نمی پردازد و باز باید گفت: روشن فکر دینی ایرانی پس از انقلاب اسلامی، داخل در سیاست است و سیاست را از جنبه انطباق با آموزه های دینی، مراقبت می کند.

ب) روشنفکر دائما در حال تردید و نیز، همواره در حال رفت و برگشت بین امید از یک طرف و بدگمانی از سوی دیگر است و تردیدها و بدگمانی های روشن فکر دینی، نسبت به روش ها و سیاست های غیردینی است که ناحودآگاه یا آگاهانه در جامعه اسلامی بروزکند.

ج) روشن فکر مبارزی است که با عقب ماندگی و جهل می ستیزد و برای توسعه و رشد اجتماعی تلاش می کند.

د) روشن فکر منتقد است و با نقد وضع موجود فرهنگی، اجتماعی و…،دگرگونی مثبت را در سر می پروراند.

ه) روشن فکر به نام آینده و تجدد، سنت ستیز و سنت شکن است و البته روشن فکر دینی، از سنت نقد می کند ولی نقد او به نفی نمی انجامد.

و) روشن فکران به معنای غربی تر، با سه گروه عمده اجتماعی: اصحاب قدرت و دین و طبقات زمین دار یا سرمایه دار در تضادند.

ز) روشن فکران غرب گرا برخلاف روشن فکران دینی، به نام تسهیل ترقی یا به نام علم و خرد به لزوم جدایی امور دینی از امور دنیوی باور دارند.

ح) روشن فکران غیربومی علاوه بر سکولاریست بودن، علم گرا، خردگرا، سوداگرا و اومانیست (انسان گرا) هستند.

ط) روشن فکران بر مفاهیمی نظیر آزادی فکر و اندیشه، برابری، حقوق بشر و…. اصرار دارند.

همه آنچه درباره روشن فکران گفته شد، به معنای غربی آن نزدیک تر است اما روشن فکر دینی آن گونه که پس از این می آید، به ویژه در ایران پس از انقلاب اسلامی نشان داده که بر پایه تفسیر جدیدتر از سنت، طالب توسعه است و نیز، ترقی را در دامن