پاورپوینت کامل اجتهاد معاصر و نظریه مقاصد ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اجتهاد معاصر و نظریه مقاصد ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اجتهاد معاصر و نظریه مقاصد ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اجتهاد معاصر و نظریه مقاصد ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پیش از آنکه «مسئله اجتهاد» را، از منظره نوین به کاویم و از اجتهاد مطلوب سخن گوییم، بهتر است آن را در واقعیت کنونی اش بررسی کنیم. امروزه اجتهاد همچنان در بند باورهای متافیزیکی موروثی باقی مانده است؛ باورهای راسخ و ثابتی که مصلحان توان نفوذ و ایجاد تحول در آن ندارند. این باورهای راسخ گستره وسیعی را در بر می گیرد؛ مفاهیم، سیطره ی حدیث، تفسیر و چیرگی قرائت آیات قران به گونه ی مجزا ولی مرتبط با یکدیگر، غلبه علم کلام سنتی، ساز و کارها و شیوه های تحلیل موضوعات مختلف و سر انجام این باور که «حقیقت» تنها در چارچوب مکاتب رسمی شریعت وجود دارد.

این بدان معنا است که، با وجود دگردیسی های عظیم در روشها و شیوه های تحلیل و بررسی، ذهن مجتهد امروزی همچنان در بند فتواها و امور جدلی گذشته است. این مفاهیم و روشها، مجتهد امروزی را در دایره یی بسته و سترون قرار می دهد؛ به گونه یی که خود را در دفاع از آموزه ها و پندارها ناگزیر می یابد و در این راه از ابزارهایی به نام تاویل و اخبار واحد بهره می برد؛ در حالی که این کار نوعی سرکوب و زیر سلطه در آوردن حقیقت است.

روش کنونی بر گونه یی بر داشت تاریخی ـ که از تعصب ها و جزمیت ها انباشته است ـ استوار می نماید. چالش ها و درگیری های سیاسی بر پیکر این روش جامه ی ثابت پوشانده و اجتهاد را از روح حق جویی و آزاد اندیشی ـ که بر متفکران خلاق و نوآور سده های نخستین حاکم بود ـ دور ساخته است.

مکاتب فقهی اسلام در آغاز، بر اساس نیازهای اساسی امت و با توجه به ضرورت زندگی و پرسش های بر آمده از واقعیت های زمانه شکل گرفته اند. از این رو، خلاقیت، بلوغ فکری و نیز خود آگاهی مجتهدان پایه گذار از عناصر اصلی آن به شمار می آمد.

به تدریج با رواج مذهب گرایی ـ که در جریان حرکت علمی پدید آمد ـ آتش فروزانی که در روان متفکران دوره نخست شعله می کشید، رو به سردی نهاد و اجتهادها، فتواها و قواعد ـ که متفکران اولیه پدید آورده بودند ـ به قوانینی سخت تبدیل شد ـ چالش های سیاسی و مداخله جویی های فرمانروایان نیز قدرت و پایندگی این قوانین را فزونی بخشید.

از آن پس، اجتهاد ـ که پیش تر به معنای ارائه دیدگاه و فهم آزاد و مستقل هر یک از فقیهان بود ـ به فهم و بیان تفسیرهای مجتهدان درون هر مکتب محدود شد؛ اختلاف پایان پذیرفت و عرصه بر هر گونه نوآوری تنگ گردید. میان نوآوری و شرح و باز گفت آرای پیشینیان، تمایزی آشکار وجود دارد. پس از دوره مجتهدان پیشگام، نسلی برآمد که جز به شرح و حاشیه نویسی نمی پرداخت. روشن است که فرو غلتیدن در گرداب شرح و حاشیه نویسی از باز اندیشی در کتاب و سنت خطرخیزتر است؛ زیرا فروماندن در این دایره سبب می شود مجتهدان اولیه و فهم و نوآوری هایشان ـ که بشری و محدود بود ـ مقدس گردد و گفتارشان فراگیری و مقبولیت یابد در نتیجه عبارتهایی چون «فلان فقیه بر این باور است» از میان رفت و جملاتی چون «شافعیه، حنفیه و جعفریه برآنند» سکه رایج گردید.

پی آمد این امر، همان است که مسلمانان، در قرون بعد به آن رسیدند و همچنان بر ذهن دانشجویان علوم اسلامی و حتی فقیهان امروز پنجه افکنده است؛ یعنی چیرگی مکتب گرایی در گستره لغت فقه، تفسیر، علم اصول، رجال و درایه بدین معنا که از این پس هر مکتبی در تمام علوم و معارف یاد شده رویکردی خاص و از پیش معلوم خواهد داشت. در دوران تدوین، برداشت ها و تفسیرهای علمی هر مکتب ره آورد فهم پویای پایه گذار آن می نمود و هدف نسل های بعد آن بود که، به جای پای بندی به امور ثابت، بر دست آوردهای پیشنیان بیفزایند و پا را از آن ها فراتر نهند.

پس از از عصر، پای بندی به نظامی مشخص و ثابت برای فهم و محدود شدن به اجتهاد پیشنیان ـ که با نوآوری و خلاقیت ناسازگار است ـ رشد کرد. بدین ترتیب، استنباط و تفکر علمی در سیر خود به ابعاد و معانی تازه یی از کتاب و سنت دست نیافت.

از سوی دیگر، این امر می تواند معلول برداشتی فلسفی از دانش باشد. این برداشت می کوشد ـ بی آن که شرایط مجتهد، زمینه های تاریخی و وضعیت فرهنگی و اجتهادی شکل دهنده ی آن نظریه را مورد توجه قرار دهد ـ نظریه های علمی دوره یی معین از تاریخ را مطابق واقع بداند. در نتیجه هر برداشت علمی مطلق می گردد و راه را بر هر گونه تلاش برای نو آوری و بازاندیشی می بندد.

در دو قرن اخیر، گروهی از اصلاح گران کوشیده اند در پاره ای از ب