پاورپوینت کامل مروری بر رساله های عملیه ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مروری بر رساله های عملیه ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مروری بر رساله های عملیه ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مروری بر رساله های عملیه ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

سنت رساله عملیه نویسی، پدیده ای کهن در جامعه ی شیعی است و از اجتهاد و فقاهت مستمر در مذهب اهل بیت علیهما السلام سرچشمه می گیرد.

مقاله ی حاضر، به تاریخچه این سمنت نگاهی می افکند و در ادامه به برخی از انتقادات روشی و قالبی در عرصه ی تدوین رساله های عملیه می پردازد.

این نوشتار، نخست در نشریه ی فقه (از انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) نشر یافته و اینک برای بهره وری بیش تر، با تلخیص و اصلاحات، نشر مجدد می یابد.«پگاه»

همه، ما کم و بیش، با رساله های علمیه که علمای شیعه برای ارائه فتاوای خود نوشته وی می نویسند، آشنایی داریم، ولی شاید به درستی ندانیم که نوشتن این رساله ها، چه نقش مهمی در روشنگری و احیای حقوق شیعه داشته است، آن هم در زمانی که بسیاری از کشورهای اسلامی، با پذیرش چشم بسته حقوق اروپایی در عمل، بر بسته بودن باب اجتهاد صحه گذاشته بودند، اهمیت مطلب وقتی روشن می شود که بدانیم قانون مدنی ما، بیش تر، بر گردان یکی از رساله های عملیه است (تبصره علامه).

در سده های اول، رساله های عملیه به این شکل نیود، بلکه روایات فقهی در مجموعه هایی، که هر یک «اصل» نام داشت، جمع آوری می شد و همانها معیار عمل می گرفت، تا آن که شیخ مفید (م: ۴۱۳ ه. ق) «المقنعه» را نگاشت و شیعیان برای نخستین بار، با یک مجموعه تازه فقهی رو به رو شدند در بردارندهءخود روایات ائمه علیه السلام نبود بلکه برگزیده بدور از آن روایات که برابر فتاوای نویسنده آن به شیوه نوی بیان شده بود. این کتاب مبنایی شد برای پی ریزی فقه استدلالی و فتوایی شیعه و مهم تر این که نمونه ای شد برای طرح و شرح مسائل مورد نیاز شیعیان. پس از او، شیخ طوسی با نوشتن «النهایه» بنای جدیدی برای فقه فتوایی پی ریخت و سپس با نوشتن «المبسوط» به تفریع و شرح نکته های جزئی عملی آن پرداخت. دو قرن پس از فوت شیخ طوسی و فروپاشی حوزه بغداد فقه امامیه در حوزه حله کمال یافت و بالید و پا گرفت. پس از آن در اصفهان و نجف این حرکت، کم و بیش، ادامه یافت، تا این که در قم به اوج رسید. شاید هیچ علمی بسان علم فقه، چنین حیات مستمر و مداومی که بدون درنگ، چیدند استاد شاگردی و نگارش نکات در آن پایدار باشد نداشته باشد در این مجال درصدد بیان تاریخچه فقه و فقهای بزرگ شیعه و آثار ارزش مند آنان نیستیم، بلکه برآنیم اشاره مختصری به رساله های فتوایی به زیبان فارسی و اهمیت و تأثیر آنها در جامعه و پاره ای از نارساییهای آنها داشته باشیم.

النهایه، نگاشته شیخ طوسی، ترجمه ای کهن به زبان فارسی، مربوط به سده

المختصر المنافع، از محقق حلی، گزیده شرایع، ترجمه فارسی، به سال ۶۹۶، بیست سال پس از فوت محقق حلی.

پس از روی کار آمدن حکومت صفوی در ایران، علمای حوزه اصفهان فارسی نویسی را برای فهم بهتر احکام، لازم دانستند.

جامع عباسی، نگاشته شیخ بهائی (م. ۱۰۳۰ ه.ق.) این کتاب، برگزیده برداشتها و فتاوای شیخ بها را در بردارد. وی این اثر را برای فهم بهتر مردم و اجرای آسان احکام شیعه به فارسی ساده نوشته است. این کتاب، نا تمام ماند و شاگرد شیخ بها، نظام الدین محمد بن حسین ساوجی در ۱۰۳۲ آن را کامل کرد.

لوامع قدسیه، از ملا محمد تقی مجلسی (م: ۱۰۷۷ ه. ق.) در شرح کتاب من لایحضره الفقیه.

کار اصلی در این زمینه را محمد باقر مجلسی (م: ۱۱۱۱ ه. ق.) انجام داد.

مجلسی دوم چندین کتاب فارسی و عربی در زمینه های گوناگون آداب و مناسک و احکام فقهی نوشت.

المتاجر، نگاشته وحید بهبهانی (م: ۱۲۰۵ ه. ق) در باب معاملات.

بزرگانی چون: شیخ انصاری و میرزای شیرازی و آخوند خراسانی و سید محمد کاظم یزدی و بر آن حاشیه زده اند.

تحفه حسینیه، رساله فارسی از وحید بهبهانی که مبحث طهارت و نماز و روزه را در بردارد.

رساله جعفریه، نوشته محقق کرکی (م: ۹۱۷ ه.ق) ترجمه ابوالمعالی، پسر بدرالدین حسن حسینی.

شارع النجاه فی ابواب العبادات، فراسی نوشته محمد باقر داماد استر آبادی اصفهانی (م:۱۰۴۰ ه.ق)

انیس التجار، نوشته ملا مهدی نراقی (م:۱۲۰۹ ه.ق) در باب معاملات این اثر، یک بار با حاشیه سید محمد کاظم طباطبائی و یک بار با حاشیه شیخ عبد الکریم یزدی به چاپ رسید، ملا مهدی نراقی رساله دیگری نیز به زبان فارسی در عبادات دارد.

وسیله النجاه، نگاشته محمد احمد نراقی (م: ۱۲۴۴ ه.ق) صاحب کتاب مستند. این اثر، دو رساله عملیه را در بر دارد: یکی حجیم در دو جلد و دیگری کوچک در یک جلد.

صراط النجاه، این اثر، دو رساله عملیه در بردارد: یکی نوشته سید ابوالحسن اصفهانی و دیگری نوشته حاج محمد علی یزدی که فتاوای شیخ انصاری را در آن جمع آوری کرده است.

نخبه، نوشته محمد ابراهیم کلباسی (۱۸۰ ـ ۱۲۶۲) استخراج از ارشاد المستر شدین.

تحفه الابرار، درباره نماز، نوشته محمد باقر شفتی گیلانی، معروف به حجه الاسلام اصفهانی.

میرزا حسن شیرازی (۱۲۳۰ ـ ۱۳۱۲) نیز رساله علمیه به فارسی داشته است.

مرشد العوام، نوشته میرزای قمی، به فارسی.

مجمع المسائل، نوشته شیخ مهدی خراسانی. او، در سال (۱۳۰ ه.ق) فتاوای سید میرزا محمد حسن شیرازی را در آن گرد آورد و سپس ها، بزرگانی چون: میرزا محمد تقی شیرازی، آخوند محمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم یزدی و سید صدر الدین عاملی بر این کتاب حاشیه زدند. در سال ۱۳۳۱، چاپ سوم این کتاب با حواشی بیش تر و با نام مجمع الرسائل منتشر شد.

حاج آقا بزرگ تهرانی درباره رساله های عملیه می نویسد:

«نگارش رساله های عملیه که در بردارنده احکام شرعی مورد نیاز همگان است، در قرن یازدهم و دوازدهم و سیزدهم زیاد شد و در این قرن (قرن چهاردهم) علما و در پیشاپیش آنان سید بحر العلوم و شیخ انصاری، به حاشیه نگاری بر این رساله ها بسنده کردند. اساتید من گفتند: شیخ انصاری به علت پرهیز شدیدی که از فتوا دادن و نگهداشت جانب احتیاط داشت، هر چه به وی اصرار می شد که رساله عملیه بنگارد، نمی پذیرفت. تنها حاشیه زدن به رساله های اساتید پیش را پذیرفت تا نسبت به آنان تواضع کرده باشد و هم نام آنان را زنده نگه دارد. پس از او بزرگ ترین شاگرد وی، میرازی شیرازی نیز، راه او را پیمود.»

تا آن که در همین اواخر (۱۳۷۵ ه.ق) یکی از فضلای حوزه علمیه قم، معروف به علامه، توضیح المسائل نگاشت. این نوشته، تحولی در سبک و شیوه رساله نویسی فارسی پدید آورد و مورد استقبال