پاورپوینت کامل از «فلسفه ی فقه» تا «مقاصد شریعت»۱ ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از «فلسفه ی فقه» تا «مقاصد شریعت»۱ ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از «فلسفه ی فقه» تا «مقاصد شریعت»۱ ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از «فلسفه ی فقه» تا «مقاصد شریعت»۱ ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

ترجمه: مجید مرادی

هفتمین شماره مجله تخصص «قضایا اسلامیه معاصره» ویژه فلسفه ی فقه بود. در پی آن، سه شماره پیاپی به «مقاصد شریعت» اختصاص یافت. نظر پژوهش گران درباره مفهوم مقاصد و پیوند آن با مسئله علت یابی در احکام، متفاوت و متنوع است. پس از تبیین معنا مقاصد، پرسش های دیگر رخ می نماید:

آیا مقاصد و عقل و سایر اجزای شریعت را در بر می گیرد یا به اموری که علت آن کشف شده است محدود می شود؟

جداسازی یا سازگاری علت و حکومت (مقصد) چگونه انجام می شود؟

بیشتر متخصصان ـ که در سه شماره مورد نظر مجله مشارکت داشته اند ـ به موضوع «مقاصد شریعت»، به عنوان ابزاری برای پشت سر گذاشتن شیوه قیاسی سنتی، نگریسته اند و گرایش تجزیه یی فقه در اعصار جدید و قدیم را به نقد کشیده اند. اهتمام به مبحث مقاصد در ربع پایانی قرن نوزدهم از سوی نهضت گرایان مصلح مسلمان با کتاب «الموافقات» ابو اسحاق شاطبی آغاز شد. چاپ این کتاب به وسیله ی امام محمد عبده مناقشات گسترده یی بر انگیخته؛ مناقشه هایی که تا دو دهه واپسین سده بیستم ـ که این موضوع از سوی شرقیان مورد اهتمام قرار گرفت ـ ادامه داشت. شاطبی، فقیه مالکی، نخستین کسی است که کتابی جداگانه درباره «مقاصد شریعت» نوشت و آن را ـ به رغم آن که در فروع یا مقدمات اصول فقه می گنجد ـ دانشی مستقل به شمار آورد؛ اما غزالی و استادش جوینی نیز به این موضوع پرداخته اند، افزون بر این، فقیهان شافعی مذهب دیگر هم، در کتاب هایی که درباره ی علل احکام نوشته اند. از این موضوع سخن گفته اند. فقیهان حنبلی نیز، ضمن مباحث خود درباره ی مصلحت و ضوابط آن، در این مسائل فراوان ژرف اندیشی کرده اند. چکیده موضوع مقاصد این است که شریعت برای نگاهبانی از مصالح و منافع ضروری بندگان فرود آمده است. مصالح ضروری عبارت است از: حق نفس (حیات)، حق دین، حق عقل، حق نسل و حق ملک. افزون بر این حقوق پنج گانه مصالح حاجتی و مصالح تحسینی نیز وجود دارد. شاطبی می گوید: این امر را با استقرا و استقصا از نصوص قرآن و سنت دریافته است. وقتی اصلاح طلبان به کتاب شاطبی روی آوردند، آشکارا اعلام نکردند این روش را تجاوز از روش قیاسی در اصول فقه می دانند. آن ها تنها برای مشروعیت بخشیدن به اوضاع و نهادهای جدیدـ که شوک غرب ضروری ساخته بود ـ از مقاصد شریعت بهره بردند. بر همین اساس بود که خیر الدین تونسی مؤسسات خیریه عمومی را طرح ریزی کرد ومحمد عبده تاسیس نهاد آموزش همگانی و دیگر نهادها پیشرفت دهنده ی مسلمانان را درست شمرد. دیگر ضروری نبود درباره ی علت آشکار این طرح ها ـ که قیاس آن بر علتی آشکار در نص قرآنی یا نبوی ممکن باشد ـ گفت و گو شود؛ چنان که تأویل نص یا اجماع یا اکتشاف رأی فقیه برای هم آهنگی باارزش ها و دغدغه های جهانی ضروری نمی نمود. دیگر کافی بود گفته شود:«قانون اساسی، مصلحت مسلمانان است؛ زیرا مانع از استبداد می شود» تفاوتی نداشت این مصلحت، مصلحت حاجتی باشد یا تحسینی. یا کافی بود اعلام شود:«مصلحت اقتضا می کند دولت در اصل شهروندی میان مردمش تفاوت نگذارد.

در حالی که نه فقیهان اصل شهروندی را شرعی می دانند و نه نص صریحی از آن حمایت می کند؛ این گونه مباحث در ضمن «مقاصد شریعت» وارد شده است.

طه جابر العلوانی میان مقاصد حکم و غایات و علل آن تفاوتی نمی بیند و بر آن است که شریعت یا در احکام و گفتمان عمومی به این امور تصریح کرده است یا در عمل به سوی آن ها گام بر می دارد و دانشوران با تدبر و تأمل می توانند به آن دست یابند. دغدغه ی علوانی آن است که، از پس پناه جستن به فقه مقاصد، به فقه اولویات ـ که وی آن را مصالح ضروری برای پیشرفت مسلمانان می شمارد ـ برسد. وی چنان باور دارد که پیشینیان، فقه اولویات ـ به معنای یاد شده ـ را وانهاده اند و نگاه کلامی و فقهی جزئی و توقف در ادوات لفظی بر آنان چیرگی یافته است؛ چنان که حتی اکتشاف شاطبی نتوانست در تغییر اوضاع به سوی جهتی برتر، تأثیری در خور به جای نهد. بر کار وی مانند کار ابن خلدون ـ که «علم عمران» را کشف کرد ـ گرد غربت نشست و دانشوران پس از وی، چنان که شایسته است، از آن بهره نگرفتند.

علامه سید محمد حسین فضل اللّه توقف بر مسائل فرعی و جزئی مورد ابتلای مردم را سبب متروک ماندن مقاصد و قواعد کلی شریعت می داند. در نظر وی، کشف روشی فقهی که به قواعد پردازد و مجال طرح موضوعات جدید را در تشریع پدید آورد، مشکل اصلی به شمار می آید نه روشن ساختن اولویت ها.

علامه فضل اللّه اجماعات را، به دلیل اندک بودن شمار آن به مفهوم دقیق فقهی، سبب جمود فقه نمی داند و معتبر شمردن عرف ها و آرای فقهی در حد امور ثابت و اجماع را دشواری مهم این مسیر می بیند. وی سپس پرسش زیر را توجه قرار می دهد:

رأی یا اجتهاد تنها کاشف حکم است یا انشای حکم می کند؟

وی می گوید: مسئله ی «حیله ی فقهی» در هیمن راستا رخ می نماید که در واقع دور زدن حکم شرعی به سبب سلیقه ی سنتی و جزئی نگری است و برای بازسازی به شجاعت نیاز دارد.

علامه فضل اللّه، علوانی سید محمد حسن امین و گروهی دیگر، هر گدام به گونه یی بر فقیهانی که درباره ی «احکام السلطانیه» (احکام حکومتی) کتاب نوشته اند، خرده گرفته اند و یاد آوری کرده اند که اینان فقه فرمانبرداری از پادشاه راپی ریخته اند.

واقع آن است که فقه به طور عام با تأمل در «ساختار فقهی» ویژه ی افراد و رفتارهاشان پدید نیامده است و فقیهان حتی «فقه مشروطه خواهی» را با تأمل در نظریه ی دولت پی نریخته اند. زمانی هم که ماوردی در خارج از چارچوب یا ساختار فقه به این مسئله توجه می کند، معاصرش، جوینی در «غیاث الامم» با او می ستیزد و ورود به این عرصه را تنها پس از پاسخ به دو پرسش زیر ممکن می داند:

۱. زمانی که مجتهدی نباشد چه باید کرد؟ ۲. وقتی شخصی با شرط های ویژه ی به عهده گرفتن خلافت یافت نشد، چه باید کرد؟

هدف جوینی از طرح پرسش ن