پاورپوینت کامل روایت انتقادی از نوگرایی اسلامی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روایت انتقادی از نوگرایی اسلامی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روایت انتقادی از نوگرایی اسلامی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روایت انتقادی از نوگرایی اسلامی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

مترجم: فرهاد ساسانی

جنبش نوگرایی اسلامی، بیش از یک سده است که جهان اسلام را به چالش فراخوانده و در این برهه، همگرایان و ستیزه جویانی را در برابر خود یافته است.

این نوشته، با نگرشی نقادانه به ای جریان می نگرد و با نگاهی ناهمدلانه، آن را به نقد می سپرد.

گرچه در مواردی دیدگاههای ابراز شده، نقدروانه و غیر منصفانه می نماید، اما در مجموع، می تواند عصاره نگاه مخالفان را در برابر این مسیر نشان دهد.

«پگاه»

نوگرایی (مدرنیسم) چیست و از کجا آمده است؟

می توانیم جنبش نو گرایی را ـ که امروزه در حال گسترش است ـ به لحاظ اعتقادی به یکی از فرقه های گذشته ربط دهیم. این فرقه معتزله نام داردو قدمت آن به سده ی سوم اسلام باز می گردد. معتزله قرآن و سنت را قبول داشتند؛ ولی تفسیر خود از قرآن را ارائه می دادند و می گفتند عقل بر نقل (هدایت پیامبر صلی الله علیه و آله ) ترجیح دارد و قرآن را تأویل می کردند. جنبش نوگرایی از این مکتب ـ که امروزه از میان رفته است ـ سرچشمه نگرفته است؛ ولی بسیاری به آن شباهت دارد و این جنبش، در قرون وسطا، در اروپا پدید آمد. هنگامی که روش علمی در اسپانیا مطرح شد، مردم دریافتند نوگرایی این است که چیزی به عنوان حقیقت مطلق وجود ندارد، دین ثابت نیست و باید با شرایط تغییر کند. نوگرایان اروپا در مسیر پیوند دوباره ی دین و مردم کوشیدند و برای دست یابی بدین هدف بدعت هایی چون آواز خواندن در کلیسا پدید آوردند. مهم ترین شعارهای آن ها چنین بود:

در کتاب مقدس، الاهیت و بشریت در آمیخته است؛ در این کتاب هیچ حقیقت مطلقی وجود ندارد و تنها بخش هایی که کهنه نشده، درست به نظر می رسد؛

دین در طول زمان پیشرفت می کند.

آنچه بر مسیحیان گذشت، امروزه در جوامع اسلامی نیز مشاهده می شود. در این برهه از تاریخ بسیاری از مسلمانان به اروپا نظر می افکنند و سه گزینه فرا روی خود می یابند: غرب پذیری، نفی غرب و در آمیختن اسلام و غرب. (اصلاح اسلام) طرف داران گزینه ی سوم، نوگرا خوانده می شوند و در ترکیه و مصر بسیار فعالند. ترکیه بدان سبب که زیر نفوذ بریتانیا بود و مصر به سبب اعضای این جنش اسلام را بر اساس خرد می سنجند. بخشی از اشتباهات این گروه در گستره ی خرد عبارت است از:

۱. بهره گیری باز عقل برای درک چیزهایی که در دسترس آن نیست؛

۲. مرجع قرار دادن عقل و رد کردن هر چه با آن ناسازگار است؛

۳. ترجیح عقل بر وحی، بر خلاف «سنت گرایان» که معتقدند عقل ما را به مقدم داشتن وحی و گفتار پیامبر صلی الله علیه و آله فرا می خواند.

نوگرایی در امریکا

نوگرایان بر این باورند که جهان تغییر کرده است و اسلام باید «متمدن» شود. این اندیشه در ایالات متحده بیش از دیگر سرزمین های گسترش یافته است؛ زیرا:

۱. هیچ عالمی وجود ندارد که در جهت نفی آن گام بردارد؛ چون مردم نمی پسندند؛

۲. آموزه های نوگرایان سبب می شود مسلمانان خارجی ـ بی آن که مسلمان شناخته شوند ـ بخشی از جامعه ی امریکایی گردند و تازه مسلمانان امریکایی ـ بی آن که شیوه ی زندگی خود را تغییر دهند ـ بخشی از جامعه ی مسلمانان به شمار آیند.

۳. بخش اعظم ادبیات، علما و نهادهای ایالات متحده با آن همراهی می کنند. در زمینه ی تفسیر، یوسف علی ـ که آنچه عقل نمی تواند ببیند (غیب) انکار می کند ـ معروف ترین مترجم قرآن است. در مورد سیره برخی از کتاب ها پیامبر صلی الله علیه و آله را مانند دیگر مردم می داند؛ گروهی معتقدند؛ سنت برای شریعت نیست و گاه ما محبوریم حدیث در کنار بگذاریم چون خداوند اشتباهات پیامبر در اجتهاد را تصیح نمی کرد. در فقه، نوگرایان بهره را مجاز می دانند؛ نمازگزاردن زنان در دوران قاعدگی و ازدواج زنان مسلمان با مردم کافر را جایز می شمارند. این گروه، روایات عدم جواز فرمانروایی زنان را نادرست می خوانند و تعدد همسران را جز در شرایط خاص ـ که هرگز پدید نمی آید ـ ممنوع می دانند. آن ها درباره ی حجاب چنان باور دارند که تا صد و پنجاه سال پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله چهره ی زنان پوشیده نبود و به روایاتی که بر وجود حجاب در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله گواهی می دهد، بی اعتنایند. بر اساس این روایات زنان آن روزگار تنها هنگام عشا و فجر ـ که به سبب تاریکی شناسایی افراد امکان نداشت ـ به مسجد می رفتند.

این جنبش سازمان یافته است و از نشریات، تلویزیون، اجتماعات و ادبیات ویژه بهره می برد.

بخشی از آرای این گروه

نوگرایان بر تفکر مردم تاثیر می گذارند و مردم نادانسته آرای آن ها را رواج می دهند. خطرناک ترین ویژگی نوگرایان اندیشه ی آن ها است. هیچ یک از طرف داران این جنبش در مورد عقیده بحث نمی کنند؛ چون بر ایشان مهم نیست.

آن ها، با شعارهایی چون ناکافی بودن نظام محدثان گذشته اجماع پیشینیان و لزوم پدید آوردن نقدی عال یتر از حدیث، در جهت حذف سنت می کوشند و هیچ شیوه ی نوینی برای سنجش روایات ارائه نمی دهند. آن ها از استدلال های این گوره عبارت است از:

۱. سنت به دنیا مربوط است نه دین؛ در زمان پیامبر نیز چنین بود. بنابراین، به شورا و اجتهاد نیازمندیم.

۲. به اجتهاد نیاز داریم تا دریابیم از چه تقلید کنیم، تغییر زمان و مکان استفاده از سنت را دشوار می سازد.

۳. جنبه های مادی و معنوی پیامبر صلی الله علیه و آله، یعنی جنبه ی رسالت و انسان بودنش تفاوت های بسیار دارد. افزون بر این، زندگی پیامبر بخش های مختلف (امام، قاضی، فرمانده نظامی، رسول و) دارد. همه ی این بخش ها الاهی نیست و نباید از کردار آن حضرت در همه ی این موارد تقلید کرد.

۴. اجتهاد برای همه آزاد است، مردم باید محدودیت هایی بر آن اعمال کنند.

۵. احکام دینی را، حتی اگر قرآن و سنت بر آن گواهی دهد، می توان تغییر داد. نادرستی این سخنان بر مؤمنان پوشیده نیست. ما، به عنوان مسلمان، چنان باور داریم که خداوند پیامبر را هدایت کرده است و خرد نمی تواند حکمت ها و وجوه درستی همه ی سخنانش را دریابد.

نوگرایان چگونه منحرف می شوند؟

عوامل انحراف نوگرایان به راحتی قابل کشف و تبیین می نماید. بخشی از این عوامل عبارت است از:

۱. پیش فرض های نادرست

نوگرایان به غرب نمی نگرند و می کوشند «دین کهن» را با دانش و تمدن امروز هم آهنگ سازند. شماری از پیش فرض های نادرست آنان چنین است:

الف) وضعیت کنونی پیشرفت کرده، با وضعیت روزگار پیامبر صلی الله علیه و آله تفاوت دارد.

ایده ی پیشرفت و این که همه چیز بهتر شده ایده یی مارکسی و هگلی است و با روایات سازگاری ندارد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: هر نسل از نسل دیگر بدتر می شود. آن ها باید ثابت کنند پیشرفت تحقق یافته است. از نظر اسلام، جامعه یی پیشرفته است که به خداوند نزدیک بوده، اسلام را بهتر دریابد و به کار بندد. در واقع، مسائل جوامع کنونی، مانند هم جنسی بازی، همان مسائل جوامع کهن است و نمی توان وضعیت را بهتر خواند.

ب) دین باید با زمان و مکان متناسب باشد. «بنابراین، لازم است اسلام را در پرتو علم امروزین بسنجیم).

نوگرایان چنان می پندارند که غرب بر علم استوار است؛ در حالی که جهان پیشرفته بر فرضیه های نوین استوار است، به عبارت دیگر، اساس دانش واقعیت نیست و بیش ترین بخش آن را فرضیه شکل می دهد. افزون بر این، هر دانشی فلسفه و نتایج ویژه