پاورپوینت کامل تولید نظریه ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تولید نظریه ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تولید نظریه ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تولید نظریه ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

گفت و گو با حجت الاسلام و المسلمین دکتر هادی صادقی:رییس مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما پیرامون وحدت حوزه و دانشگاه

با تشکر از اینکه وقت شریفتان را در اختیار مجله پگاه حوزه قرار دادید، لطف فرموده تفسیر خودتان را در زمینه وحدت حوزه و دانشگاه بیان نمایید.

وحدت بین حوزه و دانشگاه به معنای این است که این دو نهاد هم به رغم مجزا بودن شان، هدف و کارکرد واحدی را دنبال می کنند. و در یک کلمه می توان گفت که حوزه و دانشگاه، اهداف و کارکردهای مشترکی دارند که اگر بخواهیم آن را تفصیل داده و سطوح مختلفش را بیان کنیم می شود در وحدت هدف و نیز در کارکردها و نحوه عمل هم سخن گفت وآن را تفکیک کرد، که دارای سطوح مختلفی است. گاهی یک سطح ازوحدت در این است که افراد این دو نهاد با یکدیگر رابطه دوستی پیداکنند زمانی یادم هست که تعدادی دانشجو را می آوردند به مدرسه فیضیه و تعدادی از طلبه ها را می بردند به دانشگاه ها که آنها با هم رفیق شوند وانس بگیرند و یک مقدار از حال و هوای هم با خبر بشوند این یک سطح از وحدت بود؛ یک سطح خیلی رو بنایی، سطحی و خیلی ساده و نیز کم اثر البته این وحدت آن وحدتی نیست که دنبال می شود، بلکه به دنبال این وحدت ساده سطح عمیق تری از وحدت هم می آید و آن اینکه این دو نهاد مهم تولید علم و دانش بکنند که این دانش هم به هم پیوسته باشد؛ یعنی دانش مرتبط با یکدیگر، که در این صورت وظایف هر کدام ازحوزه ها دانشی متفاوت می شود، یعنی تقسیم موضوعی، مثلا دانش دینی را یکی تولید کند و دانش اجتماعی را کسی دیگر ولی باید این دو باهم همراهی داشته و با هم تعارض نداشته باشند. این هم یک سطح ازوحدت. یک سطح عمیق تر از این هم در نظر گرفته می شود و آن این است که گاهی ممکن است در یک حوزه هایی دانشگاه نتواند وارد شود ودر حوزه های دیگر حوزه نیز همینطور. اما در همان دانش هایی که واردمی شوند این دانش ها را با هم مرتبط کنند و یک ارتباط ارگانیک منطقی بین دانش های تولید شده در این دو سو و در این دو نهاد ایجادبشود که این هم یک تفسیر از وحدت است.

البته این تفسیر عمیق تر از تفسیرهای دیگر است و به نظر می رسد که باید از این نظریه دفاع کنیم باز عمیق تر وقتی می شود که ما ارتباط دوسویه ای را ایجاد کنیم، ارتباط مبنا و رو بنا؛ یعنی مبانی واحدی برای اینها پیدا کنیم تا این دو نهاد مبانی مشترکی داشته باشند. درروش شناسی نیز روش شناسی تحقیق علم، روشناسی توسعه علم،روش شناسی مشترکی باشند، بدین معنا که هم سو و با هم پذیرش مبانی گرایش ها و نگرش ها واحد باشد و پارادایم هایی که بر این نگاهشان حاکم است واحد باشد. البته ممکن است به لحاظ تفکیک موضوعی، اختلافات اقتضاء موضوعات را پیدا کنند؛ یعنی به سبب اختلافاتی که موضوعات دارند، اقتضاء می کند که مثلا نوع تحقیق تجربی با تحقیق نقلی تفاوت هایی داشته باشد. نوع تحقیق عقلی باتحقیق شهودی تفاوت داشته باشد. این مسائل ملاحظه می شود، ولی باید مبانی واحد، پارادایم ها واحد و الگوهایی که حاکم بر نگاه هستند نیزواحد باشند. این تفسیر از وحدت، تفسیر عمیق تری است و به نظر حقیرباید از این نوع وحدت و نیز تفسیر دفاع کنیم و به سمت آن حرکت کنیم،که در این سطح از وحدت هم هدف باید واحد باشد، هم جهت حرکت و ازطرفی در روش های پژوهش هم روش های هم سو گزینش شود. شایدتعبیر به گزینش هم درست نباشد به خاطر اینکه هنوز موجود نیست.باید این روش ها تولید شود. روش های هم سو در حوزه های مختلف علمی. علاوه بر اینها که بعضی از موضوع ها نیز مشترک بین حوزه ودانشگاه است، مثلا در حوزه های علوم انسانی هم دانشگاه ها واردمی شوند هم حوزه ها البته در همین موضوعات علوم انسانی هم طبیعتاانتظار می رود که هم نهاد حوزه بتواند در موضوع شناسی هم پایی بادانشگاه ها حرکت کند، هم نهاد دانشگاه در قسمت ارزش گذاری وشیوه های پژوهش با حوزه ها همراهی کند. به عبارتی ما دو دسته امورداریم یک دسته ارزش ها و احکام کلی که حاکم بر یک دانش اند و دسته دیگر هم شناخت موضوعات.

شیوه های شناخت موضوعات و نیز روش های شناخت موضوعات بیشتر در دانشگاه ها و قسمت دیگر یعنی ارزش ها و مبانی کلان بیشتردر حوزه ها مورد توجه است. بنابراین هر دو نهاد باید به آن نقطه ای که کمتر توجه می شود بیشتر توجه کنند و این یک مسئله است. دوم اینکه هر دو نهاد باید سعی کنند اینها را به اشتراک بگذارند، یعنی با هم به صورت بین الاذهانی به این لحاظ باید اشتراک ذهنی ایجاد بشود؛ یعنی اینطور نباشد که حوزه ها یک سلسله ارزش هایی را برای خود داشته باشند؛ ارزش های الهی و دینی، ولی دانشگاه ها از این ارزش ها بی خبرباشند و اگر هم خبر داشته باشند این را در کارهای علمی شان کناربگذارند، و ارزش های دنیای مادی و سکولار را بیاورند که در این صورت به هیچ وجه به وحدت دست پیدا نخواهند کرد. در قسمت روش ها هم این طور نباشد که حوزه برای تحقیق در علوم انسانی یک سلسله روش هایی را پیشنهاد بدهد یا دنبال کند که دانشگاه ها از آن یا بی خبرباشند یا نخواهند اینها را دنبال کنند و بالعکس دانشگاه ها یک سلسله روش هایی را انتخاب کنند که حوزه اینها را قبول نداشته باشند. به عنوان مثال عرض کنم: در روش های تجربی در علوم تجربی؛ چه انسانی، چه طبیعی همه می دانیم که مبانی مختلفی وجود دارد، فیلسوفان علم هم روی اینها هم سخن گفتند و کتاب های فراوان نوشته شده که مبانی متفاوت می شود و نگرش های عالمان در تولید دانش شان تأثیر می گذاردو متفاوت تولید می کنند. بنابراین اگر ما بخواهیم روش هایی را انتخاب کنیم یا تولید کنیم که حتما باید به نگرش ها و ارزش هایمان توجه کنیم.این طور نباشد که یک سلسله روش هایی که صرفا نگاه مادی به انسان دارد را بیاوریم در حوزه علوم انسانی و دانشگاه های ما فقط این را دنبال کنند، اما در حوزه های ما توجه هاشان به جنبه های دیگر باشد، یعنی روش هایی را انتخاب بکنند یا دنبال کنند که انسان گراتر و اختیار گراترهستند و صرفا مادی نگاه نمی کنند، نه انسان را و نه جهان را صرفامادی تفسیر نمی کنند. خوب خیلی تاثیر دارد که ما از این روش هابتوانیم به وحدتی نزدیک بشویم یا نه! مطالب خودم را جمع بندی کنم.تفسیری که می توانیم از وحدت حوزه و دانشگاه ارائه بدهیم، این است که: وحدت در هدف و وحدت در روش داشته باشند در موضوعاتی که مشترک است، در نگاه هایی که حاکم بر این موضوعات و روش های موضوع شناسی هست. در ارزش گذاری های حاکم بر اینها، در مبانی کلان. بنابراین اگر این اتفاقات بیفتد به طور طبیعی دانشی که در این دونهاد تولید می شود هم سو هست و علم وحدت یافته خواهد بود و به اصطلاح بعضی ها که می گفتند رؤیای علم وحدت یافته می توان این راکم کم به سمتش حرکت کرد و از رؤیا آن را خارج کرد. نمی گوییم به جایی می رسیم که تمام دانش های ما که تولید شدند کاملا وحدت یافته باشند،اما می توانند به سمت آن حرکت کنند. این بود خلاصه ای از یک نظریه درباره وحدت دانشگاه و حوزه که البته اگر در خود تولید دانش اینقدر به هم نزدیک شدند به طور طبیعی در کارکردهای نهاد در ارتباطات فردی هم می توانند به هم نزدیک شوند، تبادل انسانی و تبادل استاد داشته باشند اینها مؤثر است.

آیا این تفسیر، محدود به علوم انسانی است یا علوم طبیعی را هم در بر می گیرد؟

بله، آنجا هم ممکن است به دلیل اینکه در علوم طبیعی هم درسته که می گویند علوم طبیعی یا غیر انسانی، ولی فی نفسه همه علوم انسانی است، حتی علوم طبیعی مثل فیزیک مثل فیزیولوژی، زیست شناسی،شیمی و مانند اینها، این هم انسانی هستند، چرا انسانی اند، چون درتمام آنها نقش انسان به عنوان طبیعت حضور دارد. علوم بدون تفسیرانسانی نیست حتما تفسیر انسانی در تمام دانش ها وجود دارد. وقتی که این طور شد دیگر این علم هم انسانی شده هست معنای انسانی شده هست. معنای انسانی شدن علم هم هست. گرایش های انسانی درتفسیرش تاثیر می گذارد بینش او تاثیر می گذارد. نوع دید و نگاهش به جهان و برداشتی که از داده های حسی می کند تاثیر می گذارد. چینشی که میان داده های حسی برقرار می کند تاثیر دارد، یعنی نوع نگاه ما درچینش هم تاثیر می گذارد. علاوه بر اینها می خواهد برای این نظریه بدهد. می خواهد برای تفسیر این داده های حسی نظریه عرضه کند.حتی در عرضه نظریه هم اثر می گذارد به عقیده ما همه دانش ها به نوعی انسانی است. بنابراین در همه آنها وحدت معنی وجود دارد.

آیا بسترهای لازم جهت تحقق این هدف، یعنی وحدت حوزه و دانشگاه آماده شده است یا خیر؟

سؤال شما خیلی کلی و ابعاد آن بسیار وسیع است؛ زیرا برای پاسخ به آن باید ابعاد فعالیت های مختلف هر دو نهاد را بیان کنیم و باید بگوییم که هر دو در زمینه آموزش چه کردند، در زمینه پژوهش چه کردند، درزمینه تربیت نیروی انسانی چه کردند. در زمینه تولید علم چه کارمی کنند باید ابعاد مختلف این مسئله را بررسی کنیم، مسئله مدیریت ونهادهای ساختار مدیریتی را بررسی کنیم که خیلی مفصل می شود. ولی من بعضی از این بخش ها را که م