پاورپوینت کامل نقش ایران در ارتقای موقعیت جهانی کنفرانس اسلامی ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش ایران در ارتقای موقعیت جهانی کنفرانس اسلامی ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش ایران در ارتقای موقعیت جهانی کنفرانس اسلامی ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش ایران در ارتقای موقعیت جهانی کنفرانس اسلامی ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

باید اذعان داشت که نقش آفرینی ایران به عنوان ریاست پیشینی سازمان کنفرانس اسلامی در حل بحران های منطقه ای، بحران سوریه و ترکیه، کوزوو و حل مسایل و مشکلات فلسطینیان، لیبی، افغنستان و عراق و کسب موفقیت های افتخار آفرین در این عرصه ها، پتانسیل بالقوه ونهفته ی این سازمان را فراروی صاحب نظران و نظریه پردازان سیاسی قرار داده است که می تواند با بهره مندی بهینه از آن، بیش از آنچه است، در عرصه بین المللی به ایفای نقش بپردازد. * به رغم تلاش های فراوان سازمان کنفرانس اسلامی و اعضای آن در زمینه ی حقوق بشر، این نیاز همواره احساس شده که به منظور تعاطی میان سازمان ملل متحد و سازمان کنفرانس اسلامی تحرکات بیش تری صورت گیرد.

* یکی از اولویت های مهم سازمان کنفرانس اسلامی، تلاش برای رفع تشنج و اختلاف میان کشورهای عضو سازمان بوده است. موازنه های قدرت در جهان سیاست به شدت آسیب پذیر می نمایند، بر همین باور نقش آفرینی در موضع قدرت، به دلیل محدودیت های نقاط تکیه گاهی، هنری بس بی بدیل خواهد بود. ریاست دوره ای سازمان کنفرانس اسلامی در حالی به قطر احاطه شده است که عملکرد دوحه در سطح منطقه و بویژه ایجاد گسترش ارتباط با رژیم صهیونستی واکنش هایی رابه همراه داشته است که در شدیدترین واکنش، رهبران قطر به تلاش برای ایجاد شکاف در صفوف اعراب متهم شده اند. چگونگی شکل گیری نهمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در دوحه، و موضع گیری برخی کشورهای یاد شده در برابر این اجلاس مؤید این نکته است که عملکرد قطر با مواضع جهان عرب در تضادی آشکار قرار دارد. رهبران قطر طی سال های اخیر با این باور که رابطه ی دوحه با تل آویو فارغ از درگیری های سیاسی اعراب و اسرائیل شکل گرفته، دایره ی ارتباطی خود را با رژیم صهیونیستی وسعت بخشیده اند. این در حالی است که مردم مظلوم فلسطین درپی احقاق حقوق خود که از سوی رژیم صهیونیستی نادیده انگاشته شده، به مبارزه پرداخته اند و خیزشی جدید در قالب انتفاضه ی دوم، نسل جدید فلسطینیان را در بر گرفته است. از این رو، اگر چه این کشور برای شکل گیری تصدی پست حساس ریاست سازمان کنفرانس اسلامی، به قطع رابطه با رژیم صهیونیستی تن داده است، اما بازنگری رفتارهای سیاسی این کشور و عدم تحقق وعده های پیشینی، مبنی بر قطع رابطه با تل آویو در راستای حمایت از مظلومان فلسطین، سبب شده تا برخی از نخبگان جهان سیاست در پیش بینی عملکرد آتی این سازمان ابراز نگرانی کنند. باید اذعان داشت نقش آفرینی ایران به عنوان ریاست پیشین سازمان کنفرانس اسلامی در حل بحران های منطقه ای، بحران سوریه و ترکیه، کوزوو – و حل مسائل و مشکلات فلسطینیان، لیبی، افغانستان و عراق و کسب موفقیت های افتخار آفرین در این عرصه ها، پتانسیل بالقوه و نهفته ی در این سازمان را فراوری صاحب نظران و نظریه پردازان سیاسی قرار داده است که می تواند با بهره مندی بهینه از آن بیش از آنچه است، در عرصه ی بین المللی به ایفای نقش بپردازد. اجلاس سران در تهران بدون شک خبرسازترین اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در طول تاریخ این سازمان بوده است. این مهم ظرفیت جدیدی را در اختیار سازمان قرار داده است که با بهره برداری از آن می تواند موقعیت کنفرانس اسلامی را در صحنه ی بین المللی بیش از پیش ارتقا بخشد. طی سه سال ریاست جمهوری اسلامی ایران بر این سازمان، جهان اسلام با چالش ها و فرصت های گوناگونی مواجه شد، که ریاست هشتمین دوره را برآن داشت تا با عکس العمل مناسب، در راستای حفظ مصلحت امت اسلامی گام بردارد. اوج مشارکت سازمان کنفرانس اسلامی را در این دوره می باید در دستور کار جهانی گفت وگوی تمدن ها از سوی سازمان کنفرانس اسلامی به سازمان ملل دانست، چرا که پیشنهاد این رهیافت جدید روابط بین المللی از سوی کنفرانس اسلامی، بیان گر باور عمیق جهان اسلام به اصل گفت و گو، مشارکت و احترام به دست آوردهای همه ی تمدن ها است. بنابراین، می توان دست آوردهای ریاست ایران را بر این سازمان، این گونه تبیین کرد:

۱- مشارکت بین المللی الف ) گفت و گوی تمدن ها: در اعلامیه ی تهران، رهیافت گفت و گوی تمدن ها، از سوی سران کشورهای اسلامی به عنوان طرحی نو برای بهبود ساختار و روابط در جهان تأکید گردید. متعاقباً پیشنهاد جناب آقای سید محمد خاتمی، رئیس جمهوری اسلامی ایران در اجلاس ۵۳ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اعلام سال ۲۰۰۱ به عنوان سال گفت و گوی تمدن ها به تصویب رسید. وی به عنوان ریاست دوره ای سازمان کنفرانس اسلامی، طی نامه ای خطاب به سران کشورهای اسلامی، از آنان خواست نمایندگان خود را برای شرکت در اولین نشست سازمان کنفرانس اسلامی درباره ی موضوع گفت و گوی تمدن ها از دیدگاه اسلام به تهران اعزام کنند. این نشست در اردیبهشت سال ۱۳۷۸ در تهران برگزار شد و سندی با عنوان بیانیه ی تهران درباره ی گفت و گوی تمدن ها تأیید و تصویب گردید. در بیانیه ی تهران اجلاس ۲۶ وزرای امور خارجه سازمان کنفرانس اسلامی در اوگادوگو ( شهریور ۱۳۷۸) تصویب گردید و براساس آن، کشورهای عضو به همکاری با دبیرخانه ی سازمان به منظور تنظیم و تدوین بیانیه جهانی گفت و گوی تمدن ها و برنامه ی اجرایی آن فرا خوانده شدند. هم چنین در این قطعنامه مقرر شد گروهی از کارشناسان دولتی برای تدوین طرح مورد اشاره، به عنوان سند جهانی به منظور ارایه به مجمع عمومی سازمان ملل متحد، گرد هم می آیند. کارشناسان ارشد کشورهای عضو به همین منظور در بهمن سال ۱۳۷۸ در اجلاس جده به ریاست جمهوری اسلامی ایران دیدار و فعالیت جهانی درباره ی گفت و گوی تمدن ها را تنظیم، و به تصویب اولیه رساندند. دستور کار جهانی گفت و گوی تمدن ها طی اجلاس ۲۷ وزرای امور خارجه کنفرانس اسلامی درکوالالامپور به تصویب رسید. دربندهای مقدماتی سند با اشاره به مبانی اصلی تمدن، فرهنگ و میراث های مشترک بشری، از آن ها به عنوان منابع دانش و عقل یاد شده و لزوم آزادی و عدالت، همبستگی و اخلاق، درتأمین صلح و امنیت مشترک، از گفت و گو به عنوان لازمه ی ضروری هم زیستی و همکاری بین المللی نام برده شده است. در بخش اجرایی سند، به موضوعاتی نظیر، اهداف گفت و گوی تمدن ها، اصول این گفت وگوها و شمولیت آن، وظایف کشورها و سازمان های منطقه ای و بین المللی، از جمله سازمان ملل متحد و سازمان های وابسته، سازمان های غیر دولتی، مؤسسات مرتبط، روش های گفت و گو و زمینه های آن و درخواست تشکیل کمیته ی ویژه ای در مورد ارایه و روش های مناسب به منظور – رواج فرهنگ گفت وگو در سازمان ملل، به طور جامع اشاره شده است. این سند، به عنوان دستور کار پیشنهادی سازمان کنفرانس اسلامی به سازمان ملل متحد عرضه می شود. ب ) حقوق بشر: علی رغم تلاش های فراوان سازمان کنفرانس اسلامی و اعضای آن دربار حقوق بشر، این نیاز همواره احساس شده که به منظور تعاطی میان سازمان ملل متحد و سازمان کنفرانس اسلامی، تحرکات بیش تری صورت گیرد. برگزاری جلسه دیدگاه های اسلام در مورد اعلامیه ی جهانی حقوق بشر که به پیشنهاد ایران توسط کمیساریای عالی حقوق بشر در ژنو برگزار شد فرصت مناسبی برای ارایه نظرات کشورهای اسلامی در راستای تقویت و غنی سازی اعلامیه جهانی حقوق بشر، تلقی می شود. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، همایش ژنو اولین تجربه ی موفق سازمان کنفرانس اسلامی در انجام اقدامی جمعی و محتوایی در زمینه ی حقوق بشر در تعاطی با سازمان ملل متحد محسوب می شود. ج ) همکاری با اتحادیه اروپایی: در پاسخ به اعلام آمادگی اتحادیه ی اروپایی به منظور اتخاذ راهکار دائمی گفت و گو، برای نهادینه کردن همکاری این اتحادیه و سازمان کنفرانس اسلامی در عرصه ی منطقه ای و بین المللی و به دنبال نتایج مثبت نشست آماده سازی گفت و گوهای دو طرفه ( مهرماه ۱۳۷۸ ) اولین دوره گفت و گوهای رسمی میان سازمان کنفرانس اسلامی و اتحادیه ی اروپایی در آذر ماه ۱۳۷۸ در هلسینکی برگزار شد. هیئت سازمان کنفرانس اسلامی، مرکب از معاون وزارت امور خارجه ایران و نمایندگانی از سوی دبیرخانه سازمان و ریاست اجلاس ۲۶ وزرای خارجه سازمان کنفرانس اسلامی و هیئت اتحادیه اروپایی نیز متشکل از معاون وزیر خارجه فنلاند ( ریاست دوره ای اتحادیه اروپا ) نمایندگانی از کمیسیون اتحادیه اروپا، تروئیکای اتحادیه اروپایی و وزارت خارجه فنلاند بود. دراین دور از گفت و گوها، براساس توافق طرفین، موضوعاتی چون فلسطین و خاورمیانه، تحولات افغانستان، کوزوو، عملیات حفظ صلح سازمان ملل و مشارکت کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در آن، تحولات اوضا در چچن و گفت وگوی تمدن ها به بحث گذاشته شد و مسایلی چون گفت و گوی تمدن ها، مواد مخدر، تروریسم، سلاح های کشتار جمعی، پناهندگان، حقوق بشر به صورت کلی، به عنوان دستور کار دوره های بعدی بحث گردید. د ) جلسات هماهنگی میان نمایندگان کشورهای عضو: به منظور پی گیری و تشویق و ترغیب برای تشکیل جلسات هماهنگی گروه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در پایتخت های کشورهای مختلف جهان، طرحی توسط جمهوری اسلامی ایران طی اجلاس ۲۶ وزرای امور خارجه در واگادوگو – بورکینافاسو به تصویب رسید، که درآن از سفرای کشورهای عضو می خواهند به منظور هماهنگ ساختن مواضع خود نسبت به تحولات سیاسی و موضوعات مربوط به جهان اسلام مشورت های سازمان یافته در کشورهای مختلف بر قرار نمایند، تشکیل گروه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در پایتخت های کشورهای مختلف، مورد پیگیری و اهتمام سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت، به گونه ای که هم اکنون در اغلب کشورهای جهان، جلسات هماهنگی این گروه تشکیل، و سفرای کشورهای اسلامی در مورد مسایل مورد علاقه ی مختلف، مواضع و سیاست های هماهنگی را اتخاذ و پیگیری می کنند. تصویت قطعنامه مذکور و اجرای آن از این جهت که سازمان کنفرانس اسلامی در جایی غیر از نشست ها و اجلاس های رسمی خود که عملاً فاقد تشکیلات بوده و اعضا به گونه ای غیر منسجم و نا هماهنگ عمل می نمودند، از اهمیت به سزایی برخوردار است. ۲- بحران های جهان اسلام و حمایت از مسلمانان الف ) فلسطین و خاورمیانه: درتداوم سیاست سازمان کنفرانس اسلامی و جمهوری اسلامی ایران در حمایت از لبنان و مبارزات مردم این کشور در برابر تجاوزات اسرائیل، جناب آقای خاتمی در تقبیح حملات رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان در تاریخ ۱/۱۲/۱۳۷۸ پیامی را به همه ی رؤسا و سران کشورهای اسلامی ارسال نمود.

در این پیام، رئیس جمهوری اسلامی توجه کشورها را به اقدامات ضد بشری و استمرار تجاوزات واشغال گری رژیم صهیونیستی به عنوان عامل اصلی تشدید بحران در منطقه خاورمیانه و لزوم مقابله با این جریان خطرناک، و هم فکری وبذل مساعی مشترک همه ی کشورهای اسلامی برای دست یابی به یک راه کار، جلب نموده است و ضمن محکوم نمودن حملات رژیم صهیونیستی، آمادگی جمهوری اسلامی ایران را برای هماهنگی بین کشورهای اسلامی اعلام نمودند. متعاقب تصمیم هیئت اجرایی فدراسیون بین المللی انجمن ها و مؤسسات کتاب داری ( IFLA ) مبنی بر برگزاری شصت و ششمین اجلاس این فدراسیون در سال ۲۰۰۰ میلادی در بیت المقدس اشغالی، اقدامات متعددی در مخالفت با این اقدام و ترغیب کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در تحریم این نشست از سوی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت که از آن جمله می توان به اعتراض نمایندگان جمهوری اسلامی ایران به همراه برخی از کشورهای اسلامی در نشست های ایفلا، ارسال نامه ای از سوی ریاست کتابخانه ی ملی جمهوری اسلامی ایران خطاب به مسئولین ایفلا – متضمن اعتراض به این تصمیم که در مغایرت با مقررات بین المللی نیز می باشد – پیام وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران خطاب به همتایان خود در سراسر جهان مبنی بر غیر قانونی بودن تشکیل چنین جلسه ای در بیت المقدس اشغالی و درخواست از آنان در ترغیب نهادهای ملی کشورشان در تحریم این نشست، درخواست رئیس جمهوری اسلامی ایران و ریاست سازمان کنفرانس اسلامی از دبیر کل این سازمان در پیگیری موضوع اشاره داشت. این اقدامات در نهایت با استقبال همه ی کشورهای اسلامی و بعضاً دیگر اعضای IFLA نیز مواجه شد. تحریم شصت و ششمین اجلاس ایفلا توسط آنان، سبب حضور فعالانه ای در کنفرانس های بین المللی انجمن های کتاب داری کشورهای عربی که هم زمان با اجلاس ایفلا در قاهره تشکیل می شود، نیز داشته باشند. متعاقب اعلام دبیرخانه ی آنکتاد ( UNCTAD ) درمورد امضای یادداشت تفاهمی میان این سازمان و رژیم صهیونیستی در مورد همکاری های مشترک در زمینه های مختلف تحقیقاتی و آموزشی در کشورهای جهان سوم در چار چوب برنامه های آنکتاد، جمهوری اسلامی ایران به عنوان ریاست دوره ای OIC با همکاری کشورهای عضو خواستار لغو یادداشت تفاهم مذبور گ