پاورپوینت کامل مواضع و دیدگاه های موافقین و مخالفین در خصوص پیوستن ایران بهWTO 38 اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مواضع و دیدگاه های موافقین و مخالفین در خصوص پیوستن ایران بهWTO 38 اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مواضع و دیدگاه های موافقین و مخالفین در خصوص پیوستن ایران بهWTO 38 اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مواضع و دیدگاه های موافقین و مخالفین در خصوص پیوستن ایران بهWTO 38 اسلاید در PowerPoint :

مقدمه:

از چند سال پیش که بحث عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO)پدید آمد، این مسئله همواره مورد مناقشه ی موافقین و مخالفین آن در کشورمان بوده است، گروهی تداوم حیات اقتصاد کشور و لازمه ی رشد و توسعه ی آن را در گرو پیوستن به این سازمان، و گروهی دیگر نیز عضویت در این سازمان را مساوی با مرگ و نابودی اقتصاد و تولید داخلی به حساب می آورند. اما رفته رفته و پس از آن که شمار بیش تری از کشورها به عضویت این سازمان در آمدند و مسئله جهانی سازی اقتصاد جدی تر شد، تعدیلاتی در مواضع افراد و گروه های مختلف پدید آمده است، افرادی که تا پیش از این مخالف کامل عضویت ایران در این سازمان بودند هم اکنون معتقدند، این کار تنها باید پس از اصلاح ساختار اقتصادی کشور و انجام برنامه ریزی منسجم در جهت حمایت از تولیدات داخلی کشور انجام پذیرد. به لحاظ آنکه دولت متولی انجام کار کارشناسی در خصوص پیوستن به این سازمان و انجام مقدمات لازم در این خصوص می باشد، اما آگاهی از نقطه نظرات و دغدغه های مسئولین دولتی و نیز برخی کارشناسان سیاسی و اقتصادی در این جهت با اهمیت می باشد. در گزارش ذیل که به صورت پروژه تحقیقاتی، توسط موسسه ی پژوهشی ابن سینا تهیه گردیده و در اختیار ما قرار گرفته است، نقطه نظرات چند تن از وزرا و نیز صاحب نظران در این خصوص درج گردیده است، بدیهی است نشریه آمادگی کامل دارد تا نظرات کارشناسی خوانندگان محترم را در خصوص عضویت ایران در WTO را درج و تحلیل نماید.

دکتر محمد جواد لاریجانی صاحب نظر در مسایل سیاسی و نماینده ادوار چهارم و پنجم مجلس در این خصوص می گوید: مسئله ی عضویت ایران در این سازمان بخشی از نسبت ما با روند جهانی شدن است. آنچه که در حال حاضر وجود دارد و به عنوان یک فاجعه بزرگ محسوب می شود این است که مسئولین عالی رتبه ی سیاسی ما هیچ گونه تلقی و تصویر درستی از اقتصاد ندارند، در واقع ما نفتی استخراج می کنیم که قیمت آن چندان در دست ما نیست و با این نفت جنس خارجی را وارد و مصرف می کنیم.

ایشان می افزایند: فقط با تولید و کسب موقعیت جهانی در صادرات است که می توانیم به نقطه ی مطلوبی در اقتصاد برسیم. ما باید قادر به تولید و سپس عرضه ی آن به جهان باشیم. البته این که چه چیزی تولید کنیم حائز اهمیت است و باید مورد توجه باشد. برای کسی که عَرضه ی تولید خوب با قیمت مناسب را داشته باشد، ورود در صحنه ی تجارت جهانی خبر خوبی خواهد بود؛ اما حقیقتا این نوع ایده آل به قدری از وضعیت حقیقی فاصله دارد که گاهی انسان تصور می کند سازمان تجارت جهانی سم مهلک برای کشورها است. وی می گوید: زمانی که معتقد هستیم در عین عدم توانایی، اما چیزی از آلمان کم نداریم، بنابراین باید خود را تغییر داده و توان مند شویم. عضویت در سازمان تجارت جهانی برای انسانهای تلاش گر تاریخ خوب است، ملت ما، ملت با استعدادی است و باید با فازبندی وارد سازمان تجارت جهانی شود. سازمان تجارت جهانی چیز بدی نیست، باید به گونه ای وارد آن شد که به همان میزانی که برای دیگران سود دارد برای ما نیز داشته باشد. اگر حساب شده وارد این سازمان نشویم کشور ما به یک سوپر مارکت بزرگ تبدیل خواهد شد.

نماینده مجلس پنجم می افزاید: ما در زمینه ی ورود به سازمان تجارت جهانی در همه ی بخش های کشور ضعف داریم و فقط در بخش نفت قدرت نسبی داریم، لذا به اعتقاد من در بحث سازمان تجارت جهانی باید از مدخل صنعت نفت وارد گفت وگو شویم، و نه نفت خام.

ایشان در زمینه ی مخالفت امریکا در پذیرش ایران به این سازمان اظهار می دارد: امریکایی ها قبول عضویت در سازمان تجارت جهانی را به عنوان یک امتیاز به کشورهای جهان سوم می فروشند. و این امر به یک مسئله سیاسی تبدیل شده است.

دکتر محمد حسین عادلی رییس کل سابق بانک مرکزی و معاون اقتصادی وزارت امور خارجه می گوید: سازمان تجارت جهانی یک واقعیت است نه یک افسانه. تاکنون بیش از ۱۳۰ کشور جهان به آن پیوسته و ۳۰ کشور دیگر نیز تقاضای عضویت در آن را دارند؛ لذا بی توجهی به آن باعث می شود در این عرصه تنها بمانیم. عضویت در این سازمان این امکان را به ما می دهد که اگر مخالف یک سری مقررات هستیم، به کمک کشورهای در حال توسعه بتوانیم بر روی مقداری از آن ها اثر گذار باشیم؛ لذا ما باید بیش تر بر روی چگونگی عضویت بیندیشیم تا مثبت بودن عضویت، و در این خصوص لازم است ساختار اقتصادی کشور تغییراتی پیدا کند، چرا که بخش هایی از اقتصاد ما هنوز آمادگی لازم در این خصوص را ندارد.

ایشان تأکید می کنند: من با ورود تدریجی و آرام آرام به این عرصه ی جهانی طرف داری می کنم و در واقع موافق عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی هستم، اما نه این که به یک باره وارد آن شویم.

وی در مورد نقش امریکا در عدم پذیرش درخواست عضویت ایران به این سازمان می گوید: در مسیر درخواست عضویت ما در این سازمان مشکلاتی وجود داشته است که وزارت امور خارجه به شدت در حال پی گیری است. از جمله برنامه ریزی های دو جانبه و چند جانبه رایزنی با کشورهای در حال توسعه، مشاورین خاص در خصوص سازمان تجارت جهانی و گروه کشورهای مختلف، یا کمیسیون اروپا که به موفقیت هایی در این زمینه دست یافته ایم. وزارت امور خارجه تلاش های دیپلماتیک زیادی نموده تا درخواست عضویت ایران که در سال ۱۹۹۶ ارایه شده است، از بایگانی خارج شده و بر روی میز قرار گیرد. اما نگرانی بنده این است که اگر این درخواست مورد پذیرش قرار گیرد در آن هنگام باید وارد عمل شد و ما چه چیزی برای ارایه داریم؟

مهندس اسحاق جهانگیری وزیر صنایع و معادن در این خصوص می گوید: اگر ما وارد این سازمان نشویم در امر تجارت با مشکل مواجه خواهیم شد. بدیهی است ایران می بایست به عضویت سازمان تجارت جهانی در آید و تصمیم گیری در این زمینه در هیئت دولت صورت گرفته و دولت نیز