پاورپوینت کامل پیرایه زدایی از حماسه ی حسینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیرایه زدایی از حماسه ی حسینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیرایه زدایی از حماسه ی حسینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیرایه زدایی از حماسه ی حسینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

مکتوب حاضر، متن تلخیص شده سخنرانی و پرسش و پاسخ حجه الاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی در کانون گفتمان دینی است که با عنوان تحریفات عاشورا در مدرسه فیضیه ایراد گردیده است. و اکنون برای استفاده ی عام تر، در نشریه درج گردیده است.

واقعه ی عاشورا در حیات، دوام و بقای اسلام نقش بسیار مهمی ایفا کرد، به خصوص که در زوال و سقوط دولت پلید و ضد اسلامی بنی امیه نیز نقش غیرقابل انکاری داشته و ضربات مهلکی بر پیکر این سلسله و حکومت وارد نمود و مشروعیت این سلسله را در افکار عمومی از بین برد.

حادثه ی عاشورا در اوایل سال ۶۱ هجری اتفاق افتاد و در سال ۱۳۲ هجری، آخرین خلیفه ی اموی؛ یعنی مروان محمد، معروف به مروان حمار کشته شد. ابوالعباس سفاح دستور داد جنازه ی کشته شدگانِ سران بنی امیه را روی هم انباشتند (در این جا تاریخ تصریح می کند که بعضی ها هنوز نمرده بودند و جان در بدن داشتند) و وی روی جنازه ها سفره ای انداخت و غذا خورد و گفت که در طول عمرم غذایی به این گوارایی نخورده بودم؛ چرا که انتقام حسین علیه السلام را از بنی امیه گرفتم.

در حدود یک سال قبل، به یک سند تاریخی ارزنده ای دست یافتم که ان شاءاللّه در ترجمه ی عربی کتاب «سیره ی پیشوایان» ذکر خواهم کرد.

خطیب بغدادی در کتاب «تاریخ بغداد» این سند را در زندگی نامه ی شریک بن عبداللّه نخعی که نوه ی سنان بن انس نخعی ـ از قاتلان امام حسین علیه السلام ـ بوده نقل می کند. این مرد در زمان بنی عباس قاضی بوده است. (بعد از اتمام قرن اوّل زندگی نامه ی او را نوشته اند) در آن زمان، بنی امیه منقرض شده و بنی عباس حاکم بر جامعه بودند. این شخص نیز قاضی معروفی بوده است. و همان گونه که می دانید قاضی از بین فقها و محدثین انتخاب می شد. خطیب بغدادی می نویسد: شریک بن عبداللّه نخعی در مقام یک قاضی برجسته وارد بصره شد. مردم بصره از او تقاضا کردند که برای آن ها حدیث نقل کند. اما شریک از این کار خودداری کرد (دلیل آن را در این کتاب ذکر نکرده است.) وقتی که خواست بصره را ترک کند، به بندر رفت تا سوار کشتی شود؛ مردم بصره او را در کشتی سنگ باران می کرده و می گفتند: «یابن قاتل الحسین»؛ای زاده ی قاتل حسین. این سند بسیار ارزنده نشان می دهد که خون امام حسین علیه السلام در حافظه ی تاریخ مانده و حماسه ی امام حسین علیه السلام فراموش نشده است. اهمیت این سند از دو جهت است:

۱. بُعد زمانی که فاصله ی زمانی نسبتاً زیادی (بیش از یک قرن) با واقعه ی عاشورا دارد؛

۲. شهر بصره، بعد از جنگ جمل به کانون اموی ها و دشمنان اهل بیت تبدیل شده بود.

این حرکت نشان می دهد که حادثه ی عاشورا، حادثه ی بسیار مهمی بود، تا جایی که در کانون اموی ها نیز از افکار و اذهان حذف نشده بود. این که ما می گوییم «ماه پیروزی خون بر شمشیر»، دقیقاً در حادثه ی عاشورا اتفاق افتاد.

ما در حادثه ی عاشورا هیچ کم بود سند و منبع تاریخی نداریم؛ زیرا عاشورا یکی از حوادث تاریخی است که اسناد تاریخی فراوانی دارد، ولی متأسفانه برای هر چیز خوب در دنیا، آفتی نیز وجود دارد. تاریخ عاشورا هم بنا به دلایلی که عرض خواهد شد، از آفت تحریف مصون نمانده است. متأسفانه تحریف هایی عارض واقعه ی عاشورا شده است که به دلیل اهمیت این حادثه، باید آن را بررسی و آفت شناسی کنیم. و تحریف های گوناگون را بشناسیم. باید عوامل تحریف، و انگیزه های تحریف کنندگان را بشناسیم و در نهایت با تحریف مبارزه کنیم.

«استاد شهید مطهری در «حماسه حسینی» می فرماید: «در حادثه ی عاشورا، ما فقط تحریف لفظی نداشته ایم؛ بلکه تحریف معنوی نیز داشته ایم؛ یعنی کل قضیه. و در مورد اهداف امام حسین علیه السلام مسئله را تحریف کرده اند». و استاد شهید این گونه تحریف ها را تحریف معنوی می نامند.

آیا امام حسین علیه السلام دختری به نام رقیه داشته است؟

بهترین راه این است که ما به کتاب های مهم و کلیدی که درباره ی زندگی ائمه نوشته شده اند، مراجعه کنیم؛ ـ مثل «ارشاد» شیخ مفید «کشف الغمه»ی اربلی و یا «بحارالانوار» مرحوم مجلسی و «مناقب» ابن شهر آشوب؛ ببینیم این ها چند دختر و اولاد برای امام نوشته اند. در مراجعه ی به این کتاب ها می بینیم دختری به نام رقیه برای امام حسین علیه السلام ثبت نشده است. بنده زمانی تحقیق کردم که ببینم آیا اصلاً اسم رقیه در آن زمان مرسوم بوده است یا نه، در مراجعه به تاریخ دیدم که بله، حضرت امیر علیه السلام دختری به نام رقیه داشته اند. در کتب رجال هم بعضی از زنان وجود داشتند که نام رقیه داشته اند. معلوم می شود که در آن زمان، چنین اسمی برای زنان بوده است، ولی در میان دختران امام حسین علیه السلام، منابع مادر و اصلی ما، دختری به این نام را برای ایشان ثبت نکرده اند؛ امّا این که دختر کوچکی از دختران امام حسین علیه السلام در دوران اسیری در شام، پدر را خواب دید و بعد بیدار شد و بی تابی کرد و از عمه و امام سجاد علیه السلام پدر را خواست، قدیمی ترین منبع آن، «کامل بهایی» است. و بعد از ایشان هر کس که ذکر کرده، به نظر می رسد از «کامل بهایی» گرفته است. تا آن جا که من اطلاع دارم، این جریان را عمادالدین طبری برای بهاءالدین ـ وزیر هلاکوخان ـ نوشته است. به نظر می رسد این وزیر، همانند صاحب بن عباد، آدم دانش دوست و علم طلبی بوده است. ظاهراً گرایش به تشیع نیز داشته است. با درخواست و خواهش او، عمادالدین طبری کتاب «کامل بهایی» را درباره ی سقیفه و موضع خلافت و امامت نوشته است. ایشان نیز در آن کتاب، اسمی از رقیه نبرده و می فرماید: دخترکی خردسال چهار ساله (نه سه ساله) پدر را در خواب دید و بی تابی کرد و…. این کتاب در سال ۶۷۵ هجری تألیف شده است؛ یعنی قرن هفتم هجری. قدیمی ترین سندی که بنده برای این قضیه پیدا کردم، این کتاب بوده است. البته مؤلف «کامل بهایی» این جریان را از یک دانشمند سنی به نام قاسم بن محمد بن احمد مأمونی نقل می کند. کتاب این دانشمند سنی «الهاویه» نام دارد که از منابع عمادالدین طبری بوده است. منابع دیگری که این جریان را ذکر کردند، منابع متأخر هستند. یکی از دوستان ما کتابی تألیف کرد که در آن کتاب، کتب و منابعی را که در آن ها نام حضرت رقیه ذکر شده آورده است.

در مورد سن حضرت علی اکبر سؤال کرده اند که چند سال بوده است؟

یکی از علمای معاصر نجفی که چند سال پیش مرحوم شدند، عبدالرزاق موسوی مقرّم است. احتمالاً با تألیفات ایشان آشنایی داشته و آنها را مطالعه کرده اید. ایشان تألیفات خوبی راجع به اهل بیت علیهم السلام دارند. مقتلی درباره ی امام حسین علیه السلام دارند که از مقاتل خوب و مستند است. راجع به تعداد شهدا و چگونگی شهادت آن ها کتاب دارد. درباره ی حضرت سکینه علیها السلام کتاب دارد. درباره ی حضرت مسلم کتاب دارد و درباره ی حضرت علی اکبر هم کتاب مستقلی دارد. در آن جا ایشان اثبات می کند که سن حضرت علی اکبر بیش تر از ۱۸ سال بوده است. ایشان سن علی اکبر را ـ اگر اشتباه نکنم ـ سی و شش سال می نویسد و اثبات هم می کند. به همین جهت به ایشان علی اکبر می گفتند؛ چرا که از امام سجاد هم بزرگ تر بوده است.

در مورد مادر امام سجاد علیه السلام هم اختلاف است که آیا ایشان شهربانو است یا شاه زنان؟

بله، این اختلاف وجود دارد. مشهور بین ما ایرانی ها این است که مادر امام سجاد علیه السلام ایرانی، و یکی از دختران یزدگرد سوّم بوده است و اختلاف موجود این است که آیا نام ایشان شاه زنان بوده یا شهربانو یا شهربانویه. این مشهور، اصلی مستندی برای آن در تاریخ وجود ندارد؛ زیرا قضیه ی ازدواج امام حسین با دختر یزدگرد ایرانی، اشکالات تاریخی اساسی دارد. یکی از محققان معاصر که از اساتید بزرگ دانشگاه