پاورپوینت کامل حقوق بشر و گفت و گوی تمدن ها ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقوق بشر و گفت و گوی تمدن ها ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقوق بشر و گفت و گوی تمدن ها ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقوق بشر و گفت و گوی تمدن ها ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

«حقوق بشر» از جمله مفاهیم جدیدی است که در فرهنگ سیاسی ـ اجتماعی آدمیان، عمر درازی ندارد. اگر چه بشر از آغاز آفرینش، همواره حقوقی برای خویش در نظر می گرفته، اما تا قرن بیستم این حقوق، تبلور رسمی جهانی نداشت. تصویب اعلامیه ی جهانی حقوق بشر در سال ۱۹۴۸، نخستین حرکت جهانی برای تدوین مجموعه ی حقوق انسان ها، صرفنظر از رنگ، نژاد، اعتقادات، ملیت و…، بود. به این ترتیب حقوق پراکنده و نامنسجم آدمی، در یک متن و جمع آوری شده و به منزله ی «میثاق بین المللی» مورد توجه جهانیان قرار گرفت.

آنچه در اعلامیه ی جهانی حقوق بشر بیان گردید، درواقع ساختن حقوق آدمی بر اساس مفروضات فلسفی و ملزومات اجتماعی ـ سیاسی عصر مدرنیته است. نظریه پردازان حقوق بشر، با توجه به مبانی متافیزیکی مدرنیته، تعریف ویژه ای از «انسان» را مبنا قرار داده و براساس این تعریف، حقوق خاصی برای انسان در نظر گرفته اند.

همایش بین المللی حقوق بشر و گفت وگوی تمدن ها، با توجه به جایگاه این مسأله طراحی و اجرا شده است. این همایش به همت دانشگاه مفید و مرکزگفت وگوی تمدنها در روزهای ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت در سالن اجلاس سران کنفرانس اسلامی، با حضور اندیشمندان و متفکران داخلی و خارجی برگزار شد. با توجه به اهمیت موضوع این همایش و نیز ژرف اندیشی و دقت در مقالات ارائه شده به آن، قسمتی از مطالب ارائه شده توسط جناب آقای رحیم نوبهار (دبیر همایش حقوق بشر و گفت وگوی تمدنها) و ناصر قربان نیا(دبیر کمیته علمی همایش) و سپس خلاصه ای از مقالات ارائه شده از طرف سخنرانان خارجی اجلاس را ملاحظه می کنید.

«پگاه»

اقدامات لازم برای برگزاری این همایش در چه زمانی انجام گرفت؟

از آبان سال ۱۳۷۸ کمیته ای در گروه حقوق دانشگاه مفید تشکیل شد، این کمیته مأمور طراحی و اجرای این همایش گردید. کار مطالعه و بررسی همایش تا خرداد ماه [۱۳۷۹] به طول انجامید و مقرر گردید، همایشی با عنوان حقوق بشر و گفت وگوی تمدن ها تشکیل شود. این همایش توسط دانشگاه مفید و برخی از همکاران داخلی و خارجی آن برگزار شد. خوشبختانه این همایش با استقبال بسیار خوبِ اندیشمندان و استادان داخلی و خارجی روبرو گردید. به طور کلّی ۹۶ مقاله از محققان و استادان ایرانی و ۶۰ مقاله از استادان و پژوهشگران خارجی به این همایش ارسال شد، که براساس بررسی های انجام گرفته توسط کمیته ی علمی همایش، حدود ۵۰ تا ۶۰ عدد از این مقالات دارای ارزش و اعتبار برای انتشار در مجموعه ی مقالات منتشره می باشد. در طول دو روز کار این اجلاس در تهران نیز، ۲۵ مقاله از محققین داخلی و خارجی ارائه گردید.

هدف از برگزاری همایش چه بود؟

در طراحی همایش چند نکته مورد نظر بود:

۱ ـ سال ۲۰۰۱ به پیشنهاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و تصویب در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سال گفت وگوی تمدن ها نامیده شد. یکی از مسائل مهمی که باید با گفت وگو حل شود، مسأله ی حقوق بشر است. ظاهرا مسأله ی نسبیت فرهنگی و تئوری جهانی بودن «حقوق بشر» متناقض است و حلّ این مشکل فقط از راه گفت وگو امکان پذیر می باشد. تمدن ها، ادیان و فرهنگ ها اصول مشترکی دارند که می تواند پایه و مبنای حقوق بشر جهانی به شمار آید.

۲ ـ حقوق بشر مسأله ی پراهمیت حال و آینده ی جامعه ی بشری است و مباحث دامنه داری درباره ی آن وجود دارد. می دانیم که اصل جنبش حقوق بشر، جنبش جدیدی است (اگر چه حقوق بشر در همیشه ی تاریخ مورد توجه ادیان، پیامبران، مصلحان و حکیمان اجتماعی بوده است) با آنکه در غرب تلاش علمی گسترده ای در موضوع حقوق بشر صورت گرفته اما در کشورهایی مانند ایران پژوهش چندانی درباره ی مسائل مختلف آن صورت نگرفته است، در حالی که پرداختن به آن ضروری به نظر می رسد.

اینکه از یک پدیده استفاده ی ابزاری می شود، دلیل نامقدس بودن آن نمی باشد و باید همه ی جوانب آن پدیده را مورد بررسی قرار داد.

از طرفی جنبش حقوق بشر بعضی از آموزه های دینی را زیر سؤال برده است. بدیهی است متفکران و اندیشمندان دینی باید برای همه ی این پرسش ها، پاسخ مناسب عقلانی ارائه کنند.

یکی از مهم ترین اهداف این همایش علمی، بحث و بررسی درباره ی مسائل مختلف حقوق بشر از نگاه ادیان و تمدن ها می باشد. مباحثی چون: تبیین مبانی تئوریک و پایه های دینی، فلسفی و اخلاقی حقوق بشر؛ نسبت میان ادیان و حقوق بشر؛ جهانی بودن حقوق بشر و مسأله ی نسبیت فرهنگی؛ مبانی انسان شناختی حقوق بشر؛ راههای دستیابی به وفاق عمومی و اجماع درباره ی مفاهیم حقوق بشر و…

برگزاری این همایش بستری را فراهم کرد که اندیشمندان و فرزانگان حوزه و دانشگاه به صورت جدّی با این پرسش ها روبرو شوند و به تأمل، تحقیق و پژوهش بیشتر توجه کنند.

۳ ـ بعضی از دانشگاه های کشور قصد دارند، دوره ی آموزشی «حقوق بشر» را در مقاطع تکمیلی برگزار کنند، (دانشگاه مفید هم این کار را انجام خواهد داد). با توجه به این مسأله دانشجویان فاقد منابع لازم در این زمینه خواهند بود. یکی دیگر از اهداف این همایش ارائه ی مقالات برگزیده به جامعه ی علمی کشور بود، تا هم یک منبعی کمک آموزشی برای دانشجویان محسوب شود و هم مورد استفاده ی پژوهشگران قرار گیرد.

چرا نام این همایش را «حقوق بشر و گفت وگوی تمدن ها» انتخاب کردید؟

گفت وگوی تمدن ها در رشته های مختلف علوم انسانی (در مباحث فلسفه، عرفان، معرفت شناسی، تاریخ، ادبیات، هنر، حقوق و…) انجام می گیرد.

در این همایش از ادیان و تمدن های مختلف خواسته ایم که دیدگاه خود را در مورد مسأله ی حقوق بشر اعلام و ابراز کنند. زیرا امروزه در مورد مسأله ی حقوق بشر اختلافات زیادی وجود دارد و دیدگاه های مختلفی درباره ی آن موجود است. به همین دلیل این مسأله به بحث گذاشته شد تا اندیشمندان و محققان [از تمدن های مختلف [دیدگاه های خود را در این زمینه اعلام کنند. در واقع گفت وگوی میان تمدن ها در موضوع حقوق بشر منظور بوده است.

چرا این همایش در تهران برگزار شد؟

از اهداف همایش این بود که، حوزه ی علمیه ی قم را به این موضوع توجه دهد که؛ بحث حقوق بشر جدای از مسائل سیاسی، یک بحث علمی است و باید در محیط های علمی مورد بحث و بررسی قرار گیرد که خوشبختانه تا حدودی در این زمینه موفق بوده ایم و از طرف محققان حوزه مقالات خوبی به دستمان رسید. و در این دو روز برگزاری همایش حضور روحانیون از نظر ارائه ی مقاله بسیار خوب بود و اگر بخواهیم از لحاظ صنفی مقالات را طبقه بندی کنیم، یکی از گروه هایی که بیشترین مقالات را ارسال کرده بودند، روحانیون می باشند. و امّا علّت این که همایش در قم برگزار نشد، بیشتر به امکانات مربوط می شد، زیرا مطمئن نبودیم که بتوانیم این امکانات را در قم فراهم کنیم، با توجه به این که همایش در سطح بین المللی برگزار می شد و نیاز به سیستم ترجمه ی همزمان وجود داشت.

چرا در حاشیه ی همایش میزگردهای علمی برگزار نگردید؟ با توجه به این که معمولاً ارائه ی فشرده ی مقالات در مدت زمان محدود همایش، پاسخگوی انتظارات شرکت کنندگان نبوده است؟

در هنگام تنظیم برنامه ی همایش به این نکته توجه کرده بودیم اما به دلیل بُروز برخی مشکلات، (از جمله این که تعداد مقالات رسیده زیاد بود و طبعا میهمانان خارجی که در یک همایش حاضر می شوند، توقع دارند که مقاله ی خودشان را ارائه دهند) نتوانستیم آن را انجام دهیم. البته در مورد این که، یک روز نیز کمیسیون های تخصصی در قم جلسه داشته باشند، بحث شد، ولی به دلایل مختلف این کار انجام نگرفت. البته منظّم کردن چنین همایشی ـ با توجه به این که حدود ۳۰ میهمان خارجی را داشتیم ـ کار آسانی نیست و همکاران ما در این مدت تلاش بسیار زیادی کردند، تا نتیجه ی مطلوب بدست آید.

چه برنامه هایی را برای آینده درنظر گرفته اید؟

از طرف مسئولین دانشگاه مفید اعلام شده است که این همایش به صورت دوره ای و هر دو سال یکبار به کار خود ادامه خواهد داد، تا ابعاد علمی این مسأله مطرح شود. خصوصا برای طلاب و روحانیون محترم تا بتوانند موضع اسلام را در مورد مفاهیم حقوق بشر روشن تر نمایند.

دکتر ادوارد علم

(استاد فلسفه و الاهیات دانشگاه نوتردام، لبنان)

«مسیحیت و اعلامیه ی جهانی حقوق بشر» عنوان سخنرانی این استاد لبنانی بود که قصد داشت طی آن مواجهه ی تاریخی و فرقه ای مسیحیت را با مفاهیم اعلامیه ی حقوق بشر تبیین کند. ایشان اظهار داشتند: «مفهوم حقوق بشر در عصر مدرنیته ظهور کرده است. کسانی که برای اولین بار، حقوق بشر را تدوین کردند روشنفکرانی اروپایی و امریکایی بودند که از مسیحیت سنتی فاصله گرفته بودند و در بسیاری از موارد آن را نفی می کردند.

واقعیت این است که در میان فهرست بلند و طولانی متفکران حقوق بشر، از جان لاک گرفته تا جفرسون، امکان ندارد فردی را بیابیم که به مسیحیت سنتی گرایش و دلبستگی داشته باشد،البته آثار ژان ژاک روسو، در این مورد استثنا است، ولی در مورد او هم باید تذکر داد که روسو بعدها رسما از گرایش خود به مذهب کاتولیک اعراض نمود، بنابراین روسو را نیز نمی توان مؤیدی بر این مدعا دانست. به نظر می رسد اگر امرز، مسیحیت سنتی، حقوق بشر را پذیرفته و ترویج می کند به این دلیل است که در پی مشروعیت بخشیدن به خویش است، یعنی مسیحیت سنتی درگذر زمان مجبور شده است، خود را با مفاهیم جدید آشتی دهد، مفاهیم قدرتمندی که مقاومت در برابر آن هیچ سودی ندارد. بسیاری معتقدند که: اگر مسیحیت چنین نمی کرد، مرگ خویش را امضا کرده بود.

البته این استاد لبنانی تمام بحث خود را درباره ی مسیحیت سنتی (ارتدوکس) متمرکز کرده بود و از توجه به سایر فرقه ها و جریانات مسیحی و نسبت آنها با اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، صرفنظر کرد.

گرچه سخن از مبانی فلسفی و کلامی اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و بیان این که این مبانی، با شریعت مسیح سازگار است، تازگی ندارد.

امّا به مقایسه ی تحلیلی مبانی نظری اعلامیه، با اصول شریعت عیسوی کمتر پرداخته شده است، این مقاله در پی انجام چنین کاری است.

البتّه این کارِ بسیار دشواری است، زیرا نه تنها برخی از اصطلاحات و عبارات مهم اعلامیه در بخش اعظم سنّت مسیح یافت نمی شود، بلکه این اصطلاحات توسّط کسانی تنظیم شده است که این سنّت را نفی نمی کنند، به علاوه، بدیهی است که برخی از واژه ها و عباراتی که آشکارا به مسیحیت سنّتی تعلق دارند، منحصرا مسیحی نمی باشند.

***

پروفسور ویلیام سویت

(گروه فلسفه، دانشگاه سِنْتْ فرانسیس فاوید کانادا)

او به بررسی سه سؤال پرداخت: ۱ ـ آیا می توان مبنایی فلسفی برای آموزه ی حقوق بشر پیدا کرد؟

۲ ـ آیا گفت وگوی حقوق بشر اصالتا غربی است؟

۳ ـ آیا ترویج و اعتلای حقوق بشر، مغایر یکپارچگی فرهنگی جوامع غیر اروپایی و غیر امریکایی است؟

این سؤالها بازتابی از اعتراض ها و ایرادهای گوناگون به مسأله ی حقوق بشر است.

وی در بررسی این ایرادات سه گانه و پاسخ به آنها مبنای خود را، هویت فرهنگی قرار می دهد. منظور وی از هویت فرهنگی عبارت از وحدت یا انسجام افکار و عقاید موجود در نهادها و رفتارها ـ که نشان دهنده ی فکر یک گروه و در برگیرنده ی آمال، اهداف، تاریخ، محیط زیست و وجه تمایز آن گروه با سایر گروهها ـ می باشد.

او اظهار داشت که هویت فرهنگی، تنها تفاوت فرهنگی (آنچه منحصر به فرد باشد) نیست. با اینکه ممکن است افراد دارای هویت فرهنگی باشند، ولی این مفهوم از آنِ گروه ها است نه افراد.

به همین دلیل، از نگاه نویسنده ی این مقاله مفهوم قدیمیی که از هویت فرهنگی وجود دارد، مفهومی متروک می باشد.

برای آنکه فرهنگها به حمایت و بالندگی خود ادامه دهند، باید نگاهی به پیش داشته باشند و به همین دلیل به جای هویت فرهنگی از مفهوم یکپارچگی فرهنگی استفاده می کنیم.

***

دکتر حسن صلاح الدین اللبیدی

(استاد دانشکده ی حقوق، دانشگاه اسیوط مصر)

این استاد و حقوقدا