پاورپوینت کامل موج دینی ـ سیاسی دهه ی اخیر در امریکای لاتین ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موج دینی ـ سیاسی دهه ی اخیر در امریکای لاتین ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موج دینی ـ سیاسی دهه ی اخیر در امریکای لاتین ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موج دینی ـ سیاسی دهه ی اخیر در امریکای لاتین ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

امریکای لاتین در حدود پنج قرن پیش، زیر سلطه ی کشورهای اسپانیا و پرتغال قرار گرفت. از ابتدای اشغال این سرزمین ها، همواره کلیسای مسیحی ـ بویژه کاتولیک ـ نیز در کنار استعمارگران و وابستگان بومی ایشان، جزیی از نهادهای حاکم بر این منطقه محسوب می شد، سلسله مراتب عالی کلیسا در کنار نظامیان، زمین داران و بعدها سرمایه داران وابسته، نقش تحذیر توده ها را بر عهده داشتند. امّا از اوایل همین قرن، با گسترش فقر، بیماری و جهل، مراتب پایین تر در کلیسای کاتولیک، حرکتی را آغاز کردند که در حقیقت نوعی تأمل در اصول اعتقادی مسیحیت محسوب می شود، اینان کوشیدند تا فلسفه ی دین و جایگاه کلیسا را در سطح فقیر جامعه(طبق منابع اصیل مقدّس) مشخص نموده و در حقیقت به بازخوانی و اصلاح آن بپردازند،۱ تلاشی که ـ هرمنوتیک دانان این منطقه در تفسیر و قرائت جدید از مسیحیت کاتولیک ارایه کرده اند ـ موجب افزایش تعداد معتقدان به مسیحیت شده است۰۲

چون این نگاه جدید به مسیحیت کاتولیک، (با این که در قلمرو فلسفه ی دین مطرح شده است) پیش این که به عالم ذهن و عقل نظر داشته باشد به سطح زندگی فقرای جامعه، آزادی و امور سیاسی می اندیشد، با اصطلاحاتی همچون «الاهیات آزادی بخش (Liberation thelogy) کلیسای انقلابی، مسیحیتِ سیاسی و…» معرّفی می گردد.۳

الاهیات آزادی بخش، نوعی اندیشه ی انتقادی است که از یک سو به سنّتهای گذشته و از سویی دیگر به اصلاحات آینده نگاهی نقّادانه دارد و طبیعی است که هم مسیحیان سنّت گرا و در رأس ایشان پاپ ـ از نظر اعتقادی و سنّتی ـ و هم سرمایه داران وابسته ی داخلی و رؤسای امریکایی آنان ـ از لحاظ اصلاحات و تحوّلات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و… ـ این نظریه را خطر آفرین دانسته و در برابر آن، عکس العمل نشان دهند.

۱ـ مفهوم

مفهوم الاهیات، در اصطلاح حکمای اسلامی، غیر از مفهومی است که امروزه در باب فلسفه ی دین به کار می رود. از نظر فیلسوفان مسلمان، «الاهیات بخشی از مباحث فلسفی است که به آن فلسفه ی اُولی نیز گفته می شود و در آن، هم از «الاهیات بالمعنی الاعم» و هم «الاهیات بالمعنی الاخص» بحث می گردد.۴ امّا معنای دیگر آن که در ترجمه ی «theology» به کار می رود، همان تعریفی است که عالمان اسلامی درباره ی علم کلام ارایه کرده اند.

الاهیات، علمی است که به تنظیم، تبیین و دفاع از آموزه های یک دین و مذهب خاص می پردازد.۵ این تعریف، دقیقاً همان تعریفی است که استاد شهید مطهری از علم کلام ارایه می کند.۶

لازم به یادآوری است که، متکلّمان اسلامی، به جنبه ی سوم تعریف، یعنی وظیفه ی دفاع از دین۷، بیشتر می پردازند. در این مقاله، هر گاه از الاهیات استفاده می شود، همان معنای کلامی آن مورد نظر بوده و در حقیقت به یک معنا به کار می رود.

۲ـ نقش سنّتی

در تاریخ اندیشه ی مسیحیت، گونه های متفاوتی از مطالعات کلامی وجود داشته است. اینکه امروزه، عالمان مسیحی با رویکردهای جدید به متون مقدّس خود نظر می افکنند، بدین معنا نیست که آنان به رویکردهای گذشته بی توجه باشند، زیرا صاحب نظران مسیحی معتقدند که هنوز هم برای فهم دین باید تلاش جدّی تری انجام گیرد و روش سنّتی الاهیات کلیسایی در نظر گرفته شود. حال به دو روش متداول و قدیمی آن اشاره می شود: الاهیات فلسفی، الاهیات علمی.

۱ـ۲. الاهیات فلسفی

در ابتدای ظهور مسیحیت، سران کلیسا، علم کلام را در زندگی روحانی و معنوی خلاصه کرده بودند؛ کلیسا برای غلبه بر اندیشه های روزگار خویش، از فلسفه ی افلاطونی و نئوافلاطونی استفاده می کرد. در این فلسفه ها، بر وجود ماورای طبیعت که جهانی مطلق و والاتر از جهان مادی است، تأکید شده و همه چیز این جهان به سوی آن بازمی گشت. با اینکه در فلسفه ی افلاطونی، الاهیات مفهومی وسیع تر از زندگی شخصی و معنوی در نظر گرفته شده، امّا کلیسا از این تفکر، تنها برای تبیین زندگی معنوی فرد استفاده می کرد.۸ در قرن چهاردهم، بین متکلّمان و نظریه پردازان زندگی معنوی اختلافاتی بوجود آمد.

در کتابهایی که درباره ی اندیشه ی این دوره نگاشته شده است، می توان تفاوت دیدگاه ها را در این دوره مشاهده کرد.

۲ـ۲. الاهیات علمی

در قرن دوازدهم، الاهیات مسیحیت در لباس علم ظاهر گردید. «آلبرت کیسیر» و «توماس اکونیاس» آغازگر این اندیشه بودند و اندیشه ی آنان براساس منطق ارسطویی شکل می گرفت. به نظر اکونیاس، الاهیات هم علم و هم معنویت است که موجب پیوند میان انسان و خداوند می شود. او برای اینکه بین عقل و وحی آشتی برقرار کند، از افکار ارسطو طبق تفسیر فارابی، ابن سینا، ابن جبرول و ابن رشد استفاده کرد. البته باید توجه داشت که، وی زمانی بر این فلسفه ها تکیه می نمود که فلسفه ی نوعی بی دینی محسوب می شد.۹

امروزه نظریه ی علمی بودن «الاهیاتِ» توماس با ابهام همراه است، زیرا با تعریفی که عالمانِ معاصر از علم ارایه می کنند، تفاوت دارد، امّا ویژگی کاراکونیاس در این بود که وی کلام مسیحیت را نظمی عقلانی بخشید و باتفسیر عقاید گذشته، به خصوص سخنان اکوستین، عقل و دین را در هم آمیخت.۱۰ از این رو، نقش کلام نه از جهت علم بودن آن، بلکه از جهت شناخت عقلی و منطقی مهم جلوه می کند.

در زمان ما، عقل فقط به معنای فلسفه یا نظریه ی فلسفی به کار نمی رود. بلکه وقتی می گوییم عقل و ایمان، به این معنا است که از علوم روز برای فهم ایمان استفاده می شود. مثلاً متکلّمان مسیحی ـ بویژه مسیحیت کاتولیک در امریکای لاتین ـ از علوم اجتماعی، روان شناسی و زیست شناسی برای شناخت دین استفاده می کنند.۱۱

لازم به ذکر است که، فقهای اسلامی نیز در گذشته و حال، احکام شرعی را فقط به کمک علم صرف، نحو، منطق یا اصول فقه استنباط نمی کردند و در بسیاری از موارد، به خصوص در مسائل حقوقی، سیاسی، اقتصادی، نظامی و… با داشتن بینش کلامی و ایدئولوژی خاص خود، احکام شرعی را بدست می آوردند. به بیان دیگر، با یک بررسی روش شناسانه در پیش فرض های کلامی و فلسفی فقها و ذهنیت آنان نسبت به علوم و معارف بشری متوجه می شویم که عرف، مبنای تفسیر نصوص و اجتهاد آنان بوده است.۱۲

به هر حال؛ هر چند نقش علمی الاهیات در تاریخ مسیحیت، صورت های گوناگونی دارد، مضمون و محتوای همه ی آنها در این مسأله مشترک است: کلیسا درپی انتشار و حفظ دین بوده و از ابزارهای موجود و کشفیات جدید علمی سود می برد. (اگر چه در بعضی موارد دستاوردهای علمی در برابر اصول مسیحیت قرار می گرفتند).

۳ ـ الاهیات عمل گرا

اگر چه از ظهور این رویکرد کلامی، سالیان زیادی نمی گذرد، ولی چنین نیست که ریشه ای در گذشته نداشته باشد. آنچه گذشته و حال این رویکرد را از هم جدا می کند، اختلاف در روش های آنهاست. در نظریه ی الاهیات آزادی بخش، رویکرد عمل گرایی اهمیت ویژه ای دارد و برای اینکه تصویر روشنی از آن ارایه شود، ملاحظه ی پیشینه ی حیات مسیحیت کاتولیک در امریکای لاتین لازم به نظر می رسد.

۱ ـ ۳. پیشینه

نخستین شورای عمومی امریکای لاتین در سال ۱۸۹۹، در شهر روم، برگزار شد که ۱۳ اسقف اعظم و ۴۱ کشیش از امریکای لاتین در آن شرکت کردند. در این همایش ۹۹۸ مقاله ارایه شد که در آن مشکلات جوامع کاتولیک این قارّه اینگونه بیان گردید: آزادی خواهی، خرافه پرستی، فراماسونری، اِلحاد، پروتستان گرایی و سوسیالیزم. امّا هیچ رویکرد جدید نسبت به این مسائل مطرح نشد. زیرا کلیسا همچنان بر سنّت قدیمی خود یعنی محافظه کاری اصرار داشت.پس از این همایش، کلیسا به تعمیق مبانی فکری و فرهنگی خویش در جمهوری های امریکای لاتین پرداخت و با انعقاد قراردادهای جدید با رؤسای دولت های این کشورها، حقّ آموزش و پرورش به کلیسای کاتولیک واگذار شد. مدارس کلیسایی زیادی در مقاطع ابتدایی و دبیرستان احداث شد و با تأسیس دانشگاه ها به نقطه ی اوج خود رسید.۱۳

از جمله مراکز آموزشی عبارت بودند از: بوگوتا(۱۹۳۷)، لیما(۱۹۴۲)، مدلین(۱۹۴۵)، ریودوژانیرو و سائوپائولو(۱۹۴۷)، کوتیو(۱۹۵۶)، بوینس آیرس و کردوبا(۱۹۶۰) و والپارایسو و گواتمالا(۱۹۶۱).۱۴ یکی از آثار این احیای فکری در مسیحیت، مطالعه ی مکتب «نئوتومالی» بود که جکیوس مارتین (۱۹۷۳ ـ ۱۸۸۲) آنرا مطرح کرد و اساس اندیشه ی اجتماعی جدید را بنیاد نهاد. حرکت وسیع موسوم به نهضت کاتولیک۱۵ که پیوس یازدهم (۱۹۳۹ ـ ۱۹۲۲) موجب پیدایش و رواج آن در اروپا بود، پس از سال ۱۹۲۹ با مشارکت قوی جوانان، در جمهوری های امریکای لاتین نیز ریشه دوانید.

نهضت کاتولیک اساسا حرکتی مردمی (با نظارت روحانیون) بود که هدف آن توجه دادن وجدان مسیحیان، به خصوص طبقات بالای جامعه نسبت به نیازهای مردم بود. احزاب سیاسی دموکرات مسیحی که پس از سال ۱۹۳۰ در این منطقه بوجود آمدند، با الهام از بازگشت به مسیحیتِ کاتولیک به قدرت رسیدند.

مهمترین تأثیر این نهضت، مشارکت کلیسا در جنبش های مردمی ـ بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ ـ است (مثل جنبش ادوارد فری در شیلی و