پاورپوینت کامل رهیافت های فقهی در تحزّب ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهیافت های فقهی در تحزّب ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهیافت های فقهی در تحزّب ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهیافت های فقهی در تحزّب ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

هر چند یک اجماع نسبی درباره ی اهمیت «حزب» در حوزه های مختلف مدیریت سیاسی جامعه وجود دارد، امّا هیچ گاه در مورد تعریف حزب، اتفاق نظری حاصل نیامده است. برای حزب تعاریف مختلفی ارایه گردیده، که برخی صرفا دارای تفاوت لفظی و عبارتی و پاره ای دارای تفاوت های ماهوی هستند. به طور کلی می توان مجموع این تعاریف را در دو دسته ی کلی طبقه بندی کرد:

۱ـ تعاریف توضیحی (Describtive)؛

۲ـ تعاریف هنجاری (Normative)؛

در حالی که تعاریف طیف نخست عمدتا ویژگی جمعی و شایع احزاب را تأکید، می نمایند، ابعاد مختلف علمی جزمی را محورهایی چون کسب رأی، معرفی کاندیداتوری، مشارکت و رقابت سیاسی، توضیح می دهد. در این نگرش، حزب مجموعه ای از شهروندانی است که به وسیله ی علایق و خواسته های جمعی، یا منافع مشترک، دورهم جمع شده اند و با دیگر گروه ها و منافع آنان، تقابل دارند.

در مقابل، تعاریف هنجاری عمدتا کار ویژه های احزاب را مورد توجه قرار می دهند.

احزاب سیاسی چه کار ویژه هایی را انجام می دهد، یا باید انجام دهد؟ برای مثال، تعریف ادموندبرک، یک تعریف هنجاری است. وی می گوید: «حزب مجموعه ای از افرادی است که با همکاری هم و توافق بر سر برخی اصول، به دنبال تامین منافع ملی است.»۱

مقصود از حزب در این نوشتار، جمعیتی سازمان یافته در درون نظام سیاسی است که عقیده ای مشترک دارند و برای کسب و به کارگیری قدرت سیاسی، در اجرای دیدگاه ها و اهداف خود، با یک دیگر متحد شده اند.

طرح بحث حزب در نظام دینی، با پرسش ها و مسایل خاصی همراه است. آیا در درون یک حکومت دینی، می توان صحبت از فعالیت های حزبی کرد؟ آیا می توان برای حزب مبانی فقهی تدوین نمود، این پرسش بنیادین در مورد حزب تا اندازه ی زیادی موضع دین (اسلام) را در برابر این موضوع روشن خواهد کرد. اگر پاسخ پرسش بالا منفی باشد، این امر الزاما به مفهوم موضع منفی دین در این باره نخواهد بود؛ زیرا حتی در صورتی که نتوانیم برای حزب مبانی فقهی تدوین نماییم، می توان از راه های دیگری نظیر بحث ثبات و تغییر در دین، موضع مثبت دین را در این باره بدست آوریم. در مورد پرسش مزبور، عمدتا دو دیدگاه قابل شناسایی است:

۱ـ دیدگاه دارای گرایش منفی

این دیدگاه با تاکید بر جدید بودن پدیده ی حزب، آن را از لوازم عصر جدید و به ویژه دموکراسی غربی، بیان می دارد. بر این اساس، تلاش برای تبیین مبانی فقهی حزب، با افراد روبه رو است؛ زیرا حزب یک پدیده ی عقلانی است که در درون نظام سیاسی دموکراتیک، قابل ردیابی است. در این تلقی، در جامعه ای که نظام سیاسی دموکراتیک نداشته باشد، سخن گفتن از حزب معنا ندارد؛ زیرا حزب در درون فرهنگ سیاسی مبتنی بر اراده ی آزاد انسان، نقش تعیین کننده ی ملت ها در مشروعیت سیاسی، و شانس برابر

برای افراد جامعه، رشد و نموّ می کند، و این نظام دموکراسی است که بر تجدید دائمی مشروعیت رهبری سیاسی از طرف ملت در زمینه های اجتماعی و سیاسی کاملاً آزاد، حمایتِ کامل از اقلیت ها و دادن فرصت برابر به آنها برای تبدیل شدن به اکثریت و ساخته و پرداخته شدنِ کاملاً آزادانه و آشکارِ اراده ها و عزم های سیاسی در جامعه استوار است.۲

در جامعه ی دینی و حکومت اسلامی به دلیل آن که دموکراسی به مفهوم یاد شده وجود ندارد، بحث از تحزّب بی معنا خواهد بود.استناد به تجربیات تاریخی اسلام و ارایه ی شواهد تاریخی مبنی بر فقدان حزب سیاسی و زمینه های نظری آن در تاریخ اسلام نیز، بیان گر امتناع مبانی فقهی تحزب در اندیشه ی دینی است. می گویند: در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله در جامعه ی حجاز، نه نظام سیاسی دموکراتیک بر مبنای حقّ حاکمیت ملّت و آزادی و مساوات تمام انسان ها در حقوق سیاسی و اجتماعی وجود داشته و نه سیستم چند حزبی…. مشروعیت این نظام نه از سوی مردم، که با شخص پیامبر صلی الله علیه و آله به عنوان فرستاده ی خداوند بوده است. بنابراین، نمی توان انتظار داشت در کتاب و سنت، مبانی ای برای تحزب وجود داشته باشد. تاسیس مبانی فقهی، یا کلامی برای مسئله ی تحزب، یا هر مکانیزم سیاسی جدید دیگری که با نظام های دموکراتیک سروکار داشته باشد، ممتنع است، اما چون مسلمانان از تاسیس نظام دموکراتیک سیاسی و اجتهادهای جدید که لازمه ی این نظام است، منع نشده اند، می توانند به تاسیس نظام دموکراتیک سیاسی اقدام کرده، سیستم چند حزبی را که لازمه ی بقا و فعال بودن چنین سیستمی است، به وجود آورند.۳

۲ـ رویکردمثبت

در این رویکرد تلاش می شود تا به تدوین مبانی فقهی تحزب مبادرت شود. در این رویکرد تقریرها و تبیین های متفاوتی صورت می گیرد تا از مجموعه ی امور و تعالیم دینی و با تمسک به متون اسلامی، مبانی فقهی تحزب استخراج گردد. بنابراین، طرف داران این دیدگاه از چارچوب ها و شیوه های متفاوتی برای این منظور بهره می گیرند، در حالی که عده ای صرف وجود واژه ی حزب را در منابع دینی متمسّک قرار داده، آن را نشانی از امکان استخراج مبانی دینی حزب می دانند. پاره ای دیگر نیز ضمن تاکید بر جدید بودن مفهوم حزب (به معنای امروزی) و اذعان بر فقدان پیشینه ی تاریخی آن در تاریخ اسلام، تلاش می کنند تا از انجماد بر لفظ اجتناب نموده، شاخص های مقوّم و زمینه های نظری حزب را از نظر دینی به بحث گذارند.۴

طرف داران دیدگاه دوم (رویکرد مثبت) عمدتا با استفاده از دو شیوه ی متفاوت برای تدوین مبانی فقهی حزب همت گمارده اند:

۱ـ۲. کشف و تبیین مقتضیات نظری حزب؛ در این رویکرد تلاش می شود تا ضمن مطالعه و بررسی مبانی نظری پیش بایسته های فرهنگی حزب و نظرگاه اسلام در این باره به بحث گذاشته شود. این رویکرد عمدتا از مبدأ مقتضیات نظری و مبانی تئوریک حزب آغاز می گردد و با مطالعه ی رویکرد دین و تعالیم دینی درباره ی پیش زمینه های نظری حزب به انجام می رسد. غایت بحث در این رویکرد، زمانی به اثبات مبانی فقهی حزب می انجامد که بتوانیم مقتضیات نظری و پیش بایسته های فرهنگی حزب را در درون فرهنگ اسلامی نشان دهیم، در غیر این صورت، تدوین مبانی فقهی حزب به انسداد می انجامد.

۲ـ۲. رویکرد کارکردی؛ در این رویکرد تلاش می شود تا با توجه دادن به کار ویژه های حزب، نظرگاه اسلام در این باره استخراج شود. در این جا بحث از زاویه ی کارویژه های حزب و موضع دین (اسلام) در این باره دنبال می شود. احزاب سیاسی دارای چه کارویژه هایی است؟ آیا انجام این کارویژه ها جواز شرعی حزب را به همراه می آورد یا این که با خطر شرعی رو به رو است؟ بدین ترتیب، در رویکرد کارکردی، بحث از مقتضیات نظری حزب در فرهنگ اسلامی مفروض انگاشته می شود و سطح بحث در حد وجود، یا فقدان مانع شرعی، فرد کاهش می یابد. بنابراین در نگاه کارکردی، دو نقطه ی اصلی برای بحث مطرح است: از یک سو بحث از این زاویه مطرح می شود که آیا انجام کارویژه هایی نظیر؛ نظارت نهادینه شده بر قدرت سیاسی، انتخاب اصلح، آموزش سیاسی و تعمیق بینش سیاسی جامعه، شناسایی نیروها و قابلیت های افراد برای تصدی امور مدیریتی جامعه و… اگر از طریق یک سازمان و تشکیلات منضبط با عنوان حزب سیاسی انجام گیرد، چنان تشکیلاتی مجوز شرعی نخواهد داشت؟

از طرف دیگر این استدلال مطرح می گردد که در متون اسلامی، بر انجام برخی از امور که امروزه عمدتا به عنوان کارویژه های احزاب سیاسی شناخته می شود تاکید و توصیه شده است. برای نمونه، نقد و نظارت بر قدرت سیاسی، ارشاد و نصیحت افراد نسبت به هم دیگر و نسبت به حاکمیت (امر به معروف و نهی از منکر) آموزش و تربیت نیروهای سیاسی برای دست یابی و تامین قدرت سیاسی و امثال آن در متون دینی تاکید و توجه شده است. امروزه انجام امور یاد شده به صورت فردی در بیش تر موارد ناممکن و یا دست کم دشوار به نظر می رسد. از این رو برای انجام کارویژه های مزبور، می توان از روش جمعی و با قاعده ـ که از طریق تشکیل احزاب حاصل می گردد ـ اقدام کرد.۵

نقد و ارزیابی

بر اساس دیدگاه نخست، حزب ب