پاورپوینت کامل «فلسطین»چالشی برسرآینده«قسمت دوم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «فلسطین»چالشی برسرآینده«قسمت دوم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «فلسطین»چالشی برسرآینده«قسمت دوم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «فلسطین»چالشی برسرآینده«قسمت دوم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

گفتگو با ادوارد سعید

احمد منصور: عرب ها پیوسته در مذاکرات خویش با اسراییل به نقش و تأثیر امریکا اهمیت بالایی می دادند، آنها معتقدند که امریکا می تواند صلح و آرامش را برای آنان به ارمغان آورد. شما برداشت امریکایی ها از مسأله ی فلسطین و وضعیت کشورهای عربی را چگونه تفسیر و ارزیابی می کنید؟

ادوارد سعید: پرسش مهم و خیلی خوبی را مطرح کردید. به نظر من، تفکر جهان عرب، چه در سطح رهبران سیاسی و چه در سطح نخبگان، درباره ی امریکا تفکری نادرست است و کاستی های عمده ای دارد. با نگاهی به تاریخ امریکا، به ویژه در سده ی اخیر، به وضوح درمی یابیم که در امریکا منافع اقتصادی و سیاسی حرف اول را می زند. و مسایل انسانی و یا آینده ی بشریت هیچ اهمیتی ندارد و تمام شعارهایی که از آن دم می زنند و ما آنها را درست می پنداریم و به واسطه ی آن گمان می کنیم که امریکا را شناخته ایم، چیزی جز وهم و خیال نیست.

امریکا، ابر قدرتی است که پس از پایان جنگ سرد، بی رقیب مانده است. امریکا چیزی نیست، جز مجموعه ای از موسسات بزرگ که تنها به منافع خود می اندیشند و می کوشند در تمام جهان و با استفاده از ابزارهای نظامی، صنعتی، سیاسی و اقتصادی این منافع را به ویژه در کشورهای موسوم به جهان سوم تثبیت و گسترش دهند. یعنی شما اگر به تاریخ هائیتی، افریقای جنوبی، الجزایر (در سال های ۵۴-۶۲)، جهان عرب، شبه قاره ی هند، ویتنام و کوبا نظری بیفکنید، خواهید دید که امریکا در تمام این مناطق، با جنبش های آزادی بخش و استقلال خواهانه به شدت مقابله کرده است.

احمد منصور: چرا؟ علت آن چیست؟

ادوارد سعید: طبیعی است، آنها در فکر حفظ منافع خود هستند، منابع اقتصادی عظیمی که در اختیار ماست؛ منابعی مانند نفت و دیگر منابع استراتژیک که موجب می شوند سیطره ی اسراییل بر جهان عرب ادامه پیدا کند. این ها مسایلی هستند که به آسانی قابل تغییر نیست.

برای تغییر وضعیت موجود باید در درون خود امریکا دست به فعالیت های گسترده ای زد که ما تاکنون از این روش استفاده نکرده ایم، برخلاف سیاه پوستان و ویتنامی ها که در درون امریکا به انجام آن توفیق یافته اند.

امریکا اگرچه توانست در جنگ نظامی ویتنام را شکست دهد، اما در سیاست عملاً مغلوب آن شد. عرب ها نیز باید همین سیاست را پیش بگیرند. در حالی که اساسا چنین اندیشه یا خواسته ای در ذهن عرب ها وجود ندارد. منافع امریکا در تضاد با منافع ما است و میان ما و آنها اختلاف های عمیقی وجود دارد.

احمد منصور: برای این که واقع گرا باشیم، باید پرسید که عرب ها به ویژه سیاست مداران و زمامداران چگونه می توانند همکاری درست و مطلوبی با سیاست های امریکا داشته باشند؟

ادوارد سعید: سیاست مداران، همواره منافعی دارند که در گرو ثبات و بقای حکومت آن ها است. از نظر تاریخی این بدان معناست که، در سراسر جهان، زمامداران دارای منافعی هستند که با منافع ملت ها همخوان و همسو نیست.

نکته ی دیگر این که ـ من خود شخصا در مقام استاد دانشگاه با این مسأله برخورد کردم ـ عرب ها امریکا را مهمترین شریک غیر عربی خود می شمارند. با این همه، طی سفرهای متعددی که به کشورهای عربی داشتم، متوجه شدم که این کشورها اصولاً فاقد موسسات (دپانمارن های) علمی هستند تا در آن ها به صورت اختصاصی به بحث درباره ی امریکا بپردازند؛ در نتیجه همچنان امریکا برای عرب ها کشور یا قدرتی ناشناخته مانده است. در دانشگاه های عربی هیچ رشته ای درباره ی امریکاشناسی و شناخت جامعه ی امریکا وجود ندارد و چنان که می دانیم، امریکا جامعه ی پیچیده و عجیبی است که شناخت آن در غایت دشواری است.

بنابراین، ضروری است که سیاست مداران و برنامه ریزان عرب نسبت به جامعه ی امریکا شناخت و آموزش کافی داشته باشند و از جامعه، فرهنگ، تاریخ و ادبیات آن درک و فهمی عمیق و گسترده کسب کنند. مثلاً ویتنامی ها پیش از هر چیز، فهمی عمیق از جامعه ی امریکا به دست آورند. آنان به خوبی با مسأله ی پیچیده ی انتخاب و نحوه ی کسب آرا در ایالت های مختلف امریکا آشنا شدند و دریافتند که چگونه در مهمترین مرکز تصمیم گیری آن کشور یعنی «مجلس سنای» امریکا نفوذ نمایند. و همچنین آنان درباره ی موسسات اجتماعی دیگر مانند سینما، تئاتر و عرصه های ادبی و نقش و نوع تأثیر آن ها بر اذهان عمومی مردم امریکا پژوهش و بررسی همه جانبه ای صورت دادند. در حالی که زمامداران عرب فقط به تصویری از امریکا که درذهن خود پرورده اند، اکتفا کرده اند.

احمد منصور: اکنون، آن طرف بحث را مورد بررسی قرار می دهیم، به نظر شما، امریکا چه برداشتی از عرب ها دارد؟

ادوارد سعید: پاسخ این پرسش را بعدا خواهم داد. اما در این جا می خواهم درباره ی پرسش قبلی به این نکته اشاره کنم که عرب ها، از امریکا تصویری کاملاً عربی و متناسب با فرهنگ و جامعه ی عربی خلق کرده اند. این تصویر به هیچ وجه واقعیت ها را منعکس نمی کند، برای مثال شخصیت هایی مانند عرفات، حسنی مبارک (مصر) و بشار الاسد (سوریه)، هیچ یک در غرب زندگی نکرده اند و معنای واقعی دموکراسی غربی را نمی دانند.

احمد منصور: اما هر یک از این حاکمان مشاورانی دارند که زندگی در غرب را تجربه کرده اند.

ادوارد سعید: به نظر من، همین مشاوران هستند که موجب نگون بختی ما عرب ها شده اند؛ زیرا آنان، تصویری از غرب ارایه می دهند که در مذاق حاکمان خوش آیند باشد. مشکل اساسی ما نیز در همین امر نهفته است که به آن خواهیم پرداخت. اما نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره کنم این است که هم غربی ها و هم عرب ها نسبت به یکدیگر برداشت های نادرستی دارند.

برداشت امریکایی ها، کاملاً تحت تأثیر انگاره های شرق شناسانه است، یعنی آنان عرب ها را جوامعی وحشی و خشن می دانند و زبان عربی را با دیدگاهی کاملاً نژادی بررسی می کنند. آنان عقل عربی را عقلی فاقد منطق و خرافاتی می شمارند که جز خشونت ثمره ای به بار نمی آورد.

اینجاست که روشنفکران آگاه ـ که در هر دو جهان عرب و غرب زندگی کرده و آن را تجربه کرده اند ـ باید وظیفه ی مهم خود که تصحیح ذهنیت طرفین است را به عهده بگیرند. باید تفسیرهای سطحی و ایدئولوژیک را کنار گذاشت و شناخت انتقادی را جای گزین آن کرد، زیرا پایان جهان یکی است و سرنوشت ما به یکدیگر بسته شده است.

بنابراین، نمی توان دریچه ی معرفت خود را به روی جهانیان ببندیم و گوشه ی عزلت اختیار کنیم و فکر کنیم که تمام جهان دشمن ماست. باید با جسارت و شجاعت با جهان روبرو شویم و به فهم دقیق و گسترده ی آن نایل آییم.

متأسفانه دانشجویان عربی که به امریکا می آیند، پس از سال ها تحصیل همچنان در بند مفاهیم گذشته باقی می مانند و ذهنیت و نگاه خود را تصحیح نمی کنند، یعنی آن ها خود را شهروند امریکایی به حساب نمی آورند و زیستن در حاشیه ی جامعه ی امریکا بسنده می کنند.

احمد منصور: می خواهم به اختصار بیان کنید که عرب ها در ارتباط با امریکا، باید از چه اصولی پیروی کنند؟

ادوارد سعید: چنان که پیش از این اشاره کردم، اساسا سیاست امریکا با منافع ملی عرب ها ـ به ویژه فلسطینیان ـ در تعارض است. در این زمینه، مهمترین وظیفه ی ما شناسایی و ایجاد ارتباط مستمر با همفکران مان در داخل امریکاست؛ یعنی باید دید چه کسانی یا چه گرایش هایی در داخل امریکا می توانند به خاطر منافع خود با ما همکاری نزدیک داشته باشد. از زمان سادات به این سو، ما همواره نگاهمان تنها به رؤسای جمهور امریکا دوخته شده است که این دیدگاه کاملاً خطاست. در جامعه ی امریکا نیز اصول و مفاهیم ثابتی وجود دارد که نباید از آنها غافل بود. مثلاً سیاه پوستان امریکا همواره با ما همدردی می کرده اند و می دانید که سیاه پوستان، بیست درصد از جامعه ی امریکا را تشکیل می دهند و تأثیر مهمی در سیاست گذاری های امریکا دارند، در حالی که ما نسبت به آنها کاملاً بی اعتنا هستیم و با رهبران و یا موسسات آنها هیچگونه ارتباطی نداریم. همچنین، جامعه ی مهاجران در امریکا که معمولاً دو نژادی هستند، در حیات اجتماعی و سیاسی امریکا نقش مهمی ایفا می کنند. با توجه به زمینه های تاریخی مشترکی که میان ما و آنها وجود دارد (تاریخ آنها سرگذشت ما نیز هست، آنان نیز مانند ما رنج تبعید و اشغال سرزمین مادری شان و انواع ظلم ها را تجربه کرده اند)، می توانیم با آنان ارتباط برقرار کنیم و یا همچنین از جنبش های اجتماعی مانند جنبش های دفاع از حقوق زنان که در امریکا وجود دارند نیز می توانیم کمک بگیریم.

احمد منصور: اما این گروه ها در سیاست گذ