پاورپوینت کامل دموکراسی در نگاه مسلمان مغرب عربی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دموکراسی در نگاه مسلمان مغرب عربی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دموکراسی در نگاه مسلمان مغرب عربی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دموکراسی در نگاه مسلمان مغرب عربی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

مترجم: میراحمدی منصور

در این فاصله، مکتب فکری متفاوتی در مغرب عربی توسعه یافت که از جنبش اصلاحی «خیرالدین تونسی» در قرن نوزدهم و ایده های عبده – که دوبار از تونس دیدار کرد و همکاران بسیار در آن جا داشت ۱ – بن بادیس، الثعالبی، الطاهر الحدّاد، علّال الفاسی و دیگران الهام می گرفت. البته معروف است که «مالک بنّابی» مکتب فکری جدید مغرب را پی افکند. بنّابی (۱۹۷۳ – ۱۹۰۵) متفکر الجزایری آشنا با فرهنگ فرانسوی، بر این باور بود که ورود اروپاییان، مسلمانان را قادر ساخت تا با شکستن نظام اجتماعی متصلب موجود و آزاد سازی خویش خرافات و اوهام و خیالات، خود را از فساد و تباهی ویژه ی اذهان ناتوان و گرفتار ضعف های اخلاقی، نجات دهند.۲

وی از اوایل دهه ی ۵۰ تا زمان مرگش درباره ی آنچه که آن ها را مهم ترین مسایل می دانست قلم زد و سخنرانی کرد. این مسایل عبارت بودند از: تمدن، فرهنگ، مفاهیم، شرق گرایی و دموکراسی.۳ بنّابی در سخنرانی ای با عنوان «دموکراسی در اسلام» – که به زبان فرانسه در کلوپ دانشجویان مغربی در سال ۱۹۶۰ ایراد کرد و «راشد الغنوشی» آن را به عربی برگرداند – کوشید به این پرسش که آیا در اسلام دموکراسی وجود دارد، پاسخ دهد. او یادآور شد که تعریف مفاهیم «اسلام» و «دموکراسی» به شیوه ی متعارف، ما را به این نتیجه می رساند که نسبت به زمان و مکان، ارتباطی بین این دو وجود ندارد. او ادعا کرد تصوّر این مفاهیم جدا از اشارات تاریخی آن ها و تعریف مجدد دموکراسی در وسیع ترین واژگانش بدون اشتقاقات زبان شناختی و رها از هر گونه دلالت ها و الزامات ایدئولوژیک، ما را به نتیجه ای متفاوت رهنمون می شود.

او گفت: باید از سه زاویه به دموکراسی نگاه کرد: دموکراسی به عنوان یک عقیده و نظر نسبت به خود، دموکراسی به عنوان یک عقیده، ترکیبی از شرایط سیاسی – اجتماعی لازم برای شکل گیری و توسعه ی این عقاید و نظرها در افراد…، بر خلاف شرح و تصویر فلسفه ی رومانتیک دوران «ژان ژاک روسو»، شرایط دموکراسی را طبیعت پدید نمی آورد و از لوازم و مقتضیات حقوق طبیعی نیست؛ بلکه نتیجه ی فرهنگی خاص، اوج پیشرفت علوم انسانی و ارزیابی جدیدی از ارزش بشر یا ارزیابی از خود و دیگران است. فکر دموکراتیک ره آورد قرن ها پیشرفت و محصول این قدردانی و درک دوگانه ی ارزش بشر است.

بنّابی، با نقل قوی از مورخ فرانسوی گیوزت [Guizot] در کتابش با عنوان «اروپا از پایان امپراتوری رومی تا انقلاب فرانسه»، تأکید می کند که مراحل متعدد رشد و پیشرفت، به ظهور دموکراسی و رشد فکر دموکراتیک در کشورهای اروپایی انجامید. او می گوید: «این مورخ بزرگ برای ما توضیح می دهد که چگونه منابع دموکراسی غربی، قبل از این که فکر دموکراتیک به تدریج – پیش از اعلام حقوق بشر و شهروندان – شکل گیرد، ساده و اندک بود…. فکر دموکراتیک اروپایی از طریق دو جنبش تاریخی عظیم، راه خویش را آغاز کرد: جنبش اصلاح و جنبش رنسانس.»

بنّابی این دو جنبش را اولین نمودِ ارزش انسان اروپایی در قلمرو روح و ذهن در نظر می گیرد و تأکید می ورزد که وقتی این مطلب از قیود تاریخی و سیاسی تهی گردد، جوهر فکر دموکراتیک غربی است؛ زیرا الهام از مجموع پدیده و ویژگی های مخصوص تاریخ غربی – که در تاریخ، نژاد و مردمان دیگر یافت نمی شود – سرچشمه می گیرد؛ به عبارت دیگر، فکر دموکراتیک در اروپا و پیامد طبیعی جنبش اصلاح و رنسانس بود، از این رو نمی تواند به سادگی از تاریخ اروپا جدا شده و درباره ی ملت های دیگر به کار گرفته شود.۴

بنّابی، درباره ی وجود دموکراسی در اسلام، مدعی است که این مسأله بر فراهم بودن شرایط عمومی فکر دموکراتیک مبتنی است؛ او سپس مجموعه ای از پرسش ها را مطرح می کند:

آیا اسلام شرایط عینی و ذهنی دموکراسی را تأمین و تضمین می کند؛ یعنی فکر و نظری درباره ی «شخص» و «دیگران» تولید می کند که با فکر دموکراتیک سازگار باشد؟

آیا اسلام برای توسعه ی چنین فکری شرایط اجتماعی مناسبی پدید می آورد؟

آیا اسلام واقعا شدت و کیفیت انگیزه های منفی و گرایش های ضد دموکراسی را کاهش می دهد؟

او معتقد است هر پروژه ی معطوف به تأسیس دموکراسی، باید فعالیتی تحصیلی و آموزشی برای تمام جامعه تلقی شود؛ با فعالیتی که از طریق اجرای یک برنامه ی آموزشی جامع – که جنبه های روان شناختی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی را در بر می گیرد – مدیریت شود: «دموکراسی – آن گونه که به طور سطحی بر اساس کاربرد رایج واژه شناسی اش فهمیده شده است – تنها فرایندی سیاسی که به وسیله ی آن قدرت به مردم واگذار می شود، نیست…؛ بلکه تولید یک فکر، پاسخ های عینی و ذهنی و معیارهایی است که مجموعا سبب می گردد دموکراسی پیش از آن که در قانون اساسی بیان می شود، جای وجد