پاورپوینت کامل سید قطب و مودودی در چالش با انگاره دموکراسی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید قطب و مودودی در چالش با انگاره دموکراسی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید قطب و مودودی در چالش با انگاره دموکراسی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید قطب و مودودی در چالش با انگاره دموکراسی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

ترجمه: منصور میراحمدی

سید قطب (۱۹۶۶ – ۱۹۰۶) – در سال ۱۹۵۴ زندانی شد و در سال ۱۹۶۶ آزاد گشت از نیمه ی دهه ی ۵۰ نظریه پرداز برجسته ی اخوان المسلمین گردید. نکات اساسی کتابش – که در پاسخ به آزار اخوان توسط ناصر نوشته شد – پس از شکست اعراب در نبرد با اسرائیل، در سال ۱۹۶۷ میلادی استقبال بسیار گسترده ی مردم رو به رو شد. او تز «جاهلیت» را – که اسلام با هدف رها ساختن جهان از آن پدید آمد – ارایه داد.۱ نظام های اجتماعی را به دو دسته تقسیم کرد: نظام اسلام و نظام جاهلیت، نظام جاهلیت جاهل و فاسد بود و پیش از بعثت حضرت محمد(ص) در عربستان وجود داشت. در آن زمان، انسان ها انسان های دیگر را – که به عنوان معبود تغییر چهره داده بودند – تقدیس می کردند. قطب جامعه ی مسلمانان عصر خود را به دو بخش قلمرو اسلام و قلمرو جاهلیت تقسیم می کرد. او در این باره می نویسد: جاهلیت اکنون نه فقط در غرب سرمایه دار و شرق کمونیست وجود دارد، بلکه به جهان اسلام نیز سرایت کرده است. تمامی آنچه که پیرامون ما وجود دارد، جاهلیت است. تخیلات مردم، باورها، آداب و رسوم، سنت ها، منابع فرهنگ، هنر و ادبیات، قوانین و مطبوعات و حتی بیشتر آنچه ما فرهنگ اسلامی، مراجع اسلامی، فلسفه ی اسلامی و اندیشه ی اسلامی می دانیم، بخشی از پایه های این جاهلیت است.۲

سید قطب با الهام از این نظریه ی مودودی (۷۹ – ۱۹۰۳) با تسلط جاهلیت بر جوامع اسلام، مسلمانان واقعی خود را در حالت جنگ با مرتدها یافتند، نتیجه گرفت که مسلمانان واقعی باید در درون جامعه ی ملحدان، نوعی «ضد – جامعه» پدید آورند و چنین نوشت: «ما امت مؤمنان هستیم که در جامعه ی جاهلی زندگی می کنیم.» هیچ چیز ما را به این دولت یا جامعه مرتبط نمی سازد و زنجیر وفاداری و تبعیت از آن ها را برگردن ما نمی افکند. ما به عنوان امت مؤمنان باید خود را در حالت جنگ با این دولت و جامعه ببینیم.۳

به هر حال، تا آن جا که به دموکراسی مرتبط می شود، قطب نظریه ی خود را گسترش داده و در این کار بسیار جلوتر از مودودی پیش رفت. او مفهوم دموکراسی را به طور کلی رد کرد و به عنوان مفهوم بیگانه، ناسازگار با دین و جاهلی محکوم ساخت. اصطلاح حاکمیت – که قطب هنگام استدلال علیه نظام های سیاسی ساخته ی بشر پیوسته به کار می گیرد ـ در اصل توسط مودودی اختراع شد. مودودی این اصطلاح را برای تمایز میان جوامع جاهلی و اسلامی به کار می برد و ادعا می کرد در وضعیت جاهلی کاخ سیاست برپایه ی «الی کمیه البشریه» ساخته می شود؛ و قرار گرفتن قدرت در دستان یک فرد، یک خانواده، یک طبقه یا عموم مردم این حقیقت را تغییر نمی دهد. او چنان توضیح می دهد که «قانونگذاری در این نوع حکومت کاملاً در دست بشر است و همه ی قوانین بر طبق امیال و منافع مبتنی بر تجربه تصویب می شوند. طرح های سیاسی نیز این گونه است. این طرحها تنها آن گونه که شوق به منفعت و فراهم ساختن منافع تعیین می کند، ترسیم شده یا تغییر می یابند. در چنین حکومتی هیچ کلامی اولویت نمی یابد و هیچ امری رونق نمی گیرد مگر وقتی که از سوی حیله گرترین، چاره جوترین و تواناترین انسان ها – که به اوج نیرنگ و ستمکاری رسیدند و کنترل کامل را در اختیار دارند و به عنوان رهبران جامعه ی خود به رسمیت شناخته شده اند ـ برای دروغ پردازی مورد استفاده قرار گیرد.

مودودی، به رغم همه ی این مطالب اسلام را به دلیل برخورداری از نهاد شورا دموکراتیک می داند. او به رغم تردیدها و احتیاط هایش درباره ی کارکرد دموکراتیک لیبرالی غربی، درخواست کرد به دموکراسی فرصت داده شود تا در کشورهای اسلامی آزمایش گردد.۴ مودودی، با ملاحظه ی وظیفه ی مسلمانان در اصلاح نظام حکومت و مدیریت، پیشنهاد می کند ابزارهای نیل به این اصلاح یعنی اخراج فاسدان و منحرفان قرار دادن درست کاران در جایگاه آنان مورد توجه قرار گیرد. مودودی درباره ی چگونگی این تغییر می گوید:

«جز مشارکت در مبارزه ی انتخاباتی از طریق تعلیم و آموزش افکار عمومی در کشور و تغییر استاندارد مردم در انتخاب نمایندگان، هیچ راهی وجود ندارد. ما باید سازوکار انتخابات را اصلاح کنیم و آن را از سرقت، فریب کاری و جعل سند پاک سازیم. ما می توانیم، با انجام دادن این امر، قدرت را به انسان های درستکار و مشتاق توسعه ی کشور بر اساس اسلام واگذار کنیم.»۵ هنگامی که شاگردانش از وی درباره ی کاستی های دموکراسی لیبرالی پرسیدند، پاسخ داد: به رغم وجود این عیب ها و نواقصی که در همه ی اشکال دموکراسی وجود دارد، اما این اصل که مردم از حق انتخاب، مؤاخذه کردن و… برخوردارند باید همواره غالب باشد. زمانی که از او درباره ی شیوه ی درست انجام دادن امور مردم پرسیده شد، با تندی جواب داد آیا کسانی که مسئول امور مردمند و از سوی آن ها امورشان را اداره می کنند، باید با اراده ی مردم منصوب شوند تا تنها از طریق شورا و پس از کسب رضایت مردم مدیریت و حکومت کنند و تا وقتی از اعتماد مردم برخوردارند، در منصب و قدرت خود پایدار باشند یا این که یک فرد یا گروهی خود را بر مردم تحمیل کند، مسئولیت امور آن ها را به عهده گیرد، بر اساس هوس خود امور را به انجام رساند و انتصاب و عزل آن ها از اراده و کنترل مردم بیرون باشد؟۶

او هم چنین توضیح می دهد که کاستی های موجود در عملکرد دموکراتیک سه دلیل عمده دارد. نخست این فرض که مردم منبع قدرت کامل و حاکمیت مطلق هستند؛ در حالی که در عمل و در هر دموکراسی ای مردم تحت کنترل قدرت مندان قرار دارند و از سلطه ی آن ها رنج می برند.

مودودی راه حل اسلام برای این مشکل را چنین بیان می کند:

«اسلام این نقص را در آغاز با تحمیل محدودیت بر دموکراسی بر اساس قانون خداوند اصلاح می کند. هم مردم و هم کسانی که مسئول اجرای امور آن ها هستند مجبورند از قانون الاهی اطاعت کنند. از این رو، مسئله ی استقلال مطلق – که در نهایت به شکست دموکراسی می انجامد – به وجود نمی آید».۷

دلیل دوم و سوم – که مودودی به آن ها استدلال می کند- به استاندارد تحصیلات و میزان آگاهی رأی دهندگان مربوط می شود. در این جا نیز اسلام راه حل ارائه می دهد و تحصیل و آموزش مسلمانان را امری واجب معرفی می کند.۸

مودودی مدعی است برای اینکه دموکراسی ثمر دهد و به طور موفقیت آمیز پیش رود، باید به یک افکار عمومی قوی و هوشیار متکی باشد. او می گوید: «این افکار عمومی زمانی به وجود می آید که جامعه از افراد درست کاری شکل گیرد. افرادی که به نظام اجتماعی درست و دعوت کننده ی به نیکی ها گام می نهند.»۹

مودودی با تصریح مجدد بر این مطلب که اسلام همه ی قوانین و تعالیم ضروری را برای حفظ چنین ضمانت هایی تأمین می کند، اعتقاد راسخ خود را چنین بیان می دارد: «تا زمانی که این ضمانت حفظ شود، دستگاه دموک