پاورپوینت کامل جنگ نرم آمریکا در پیکارگاه قلوب و اذهان ۸۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جنگ نرم آمریکا در پیکارگاه قلوب و اذهان ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جنگ نرم آمریکا در پیکارگاه قلوب و اذهان ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جنگ نرم آمریکا در پیکارگاه قلوب و اذهان ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

قسمت اول

مقدمه

با پایان یافتن رویارویی ایدئولوژیک میان دو اردوگاه متعارض شرق، پس از پایان جنگ سرد و نیز اهمیت یافتن تضادهای هویتی و فرهنگی به همراه کاربرد بیشتر جنگ نرم پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در منطق امپریالیستی ایالات متحده آمریکا برای مقابله با جهان اسلام، مفاهیم امنیت ملی نیز تغییرات مهمی پیدا کرد. و افزایش قدرت فرهنگی و هویتی به عنوان مبنای اساسی برای قدرت ملی و پیروزی در جبهه جنگ نرم مطرح گردید، که این تغییر منطق امنیتی نظام بین الملل سبب گردید تا ایران در رأس توجه تئوریسین ها، کارشناسان و طراحان جنگ نرم آمریکایی قرار بگیرد و در گزارش کمیسیون امنیت ملی آمریکا در قرن ۲۱ و سند ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان مهم ترین چالش آمریکا در ابتدای قرن ۲۱ معرفی گردد. استفاده از تعبیرات و مفاهیمی، از قبیل ایران به عنوان یک کشور یاغی، یا ایران دشمن آزادی، عدالت، صلح و یا مخالف روند صلح خاورمیانه بیانگر همین مطلب است. طراحان پروژه فروپاشی در چارچوب جنگ نرم معتقدند: جمهوری اسلامی ایران از بسترهای مناسبی برای استفاده از این روش برخوردار است، که وجود مکانیسم ها و سازوکارهای مردم سالاری، سازمان های غیردولتی گسترده، رسانه های مختلف و متفاوت، نظام انتخاباتی و نقش و قدرت مردم در نظام سیاسی، از جمله ظرفیت های مناسب در این راستا است.

بر این اساس، باراک اوباما نیز همانند بوش، بودجه ۵۵ میلیون دلاری پنتاگون برای جنگ نرم علیه ایران را امضا کرد، که با امضای اوباما، لایحه اختیارات دفاعی کنگره آمریکا مستقیماً به قانون تبدیل شد. بنابراین، از کل بودجه ۵۵۰ میلیارد دلاری وزارت دفاع آمریکا، ۵۵ میلیون دلار آن برای نفوذ در ایران، مقابله با فیلترینگ سایت های ضد ایرانی، تحریک قربانیان سانسور در ایران، آموزش الکترونیکی ایرانیان مخالف نظام جهت براندازی نرم و شبکه سازی اینترنتی برای اغتشاش گران بعد از انتخابات ریاست جمهوری و ارائه آموزش های لازم رسانه ای و کامپیوتری برای راه اندازی سایت ها جهت اطلاع رسانی اختصاص یافته است. شبکه سازی در قالب اقدامات مدنی، بحران سازی اجتماعی، استفاده تاکتیکی از قومیت های ایرانی و حمایت از فرقه های ضاله، همانند وهابیت در راستای اهداف ناتوی فرهنگی، راه اندازی جنبش های فرهنگی اجتماعی، جنگ رسانه ای و کاربرد گسترده شبکه های اجتماعی به همراه فشار اقتصادی و نظامی بر جمهوری اسلامی ایران به منظور زیر سؤال بردن مشروعیت دولت و کاهش اعتماد، حساسیت و انعطاف پذیری ملی، از جمله راهکارهایی است که ایالات متحده در جنگ نرم با جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفته است.

جنگ نرم؛ تعریف، اهداف و روش ها

جنگ نرم برای اولین بار توسط کمیته خطر جاری در سال های پایانی دهه ۱۹۸۰ طراحی و در اوج جنگ سرد و در دهه ۱۹۷۰ با مشارکت اساتید برجسته علوم سیاسی ومدیران سابقه دار سازمان سیا وپنتاگون تاسیس شد. در آن مقطع و در پی اصلاحات گورباچف مبنی بر ایجاد فضای باز سیاسی و تغییر در قوانین اقتصادی (پروسترویکا) این کمیته با منتفی دانستن جنگ سخت و رودر رو با اتحاد جماهیر شوروی تنها راه به زانو درآوردن بلوک شرق را جنگ نرم و فروپاشی از درون معرفی کرد. از این رو، سیاست گذاران پنتاگون و سیا با سه راهبرد دکترین مهار، نبرد رسانه ای و ساماندهی نافرمانی مدنی، اتحاد جماهیر شوروی را به فروپاشی و شکست وا داشتند.

نظریه جنگ نرم طی دهه های اخیر وارد ادبیات سیاسی جهان شده و در این زمینه منسجم ترین کتابی که با عنوان Soft Power – قدرت نرم- انتشار یافته، متعلق به جوزف نای است. وی معتقد است: مبنای قدرت سخت یا جنگ سخت بر “اجبار” و مبنای قدرت نرم بر “اقناع” است. او برخلاف بعضی از صاحب نظران، اقتصاد و دیپلماسی را زیر مجموعه قدرت سخت قرار داده و از رسانه به عنوان قدرت نرم نام برده است. البته اگر مبنای قدرت سخت بر اجبار و مبنای قدرت نرم بر اقناع باشد، می توان به این تفکیک جوزف نای خورده گرفت، چرا که رسانه، اقتصاد و دیپلماسی می توانند در ذیل هر دو عنوان سخت یا نرم قرار گیرند؛ زیرا نرم یا سخت بودن آن بستگی دارد به اینکه آیا در نهایت برای وادار کردن طرف مقابل به انجام کاری یا بازداشتن او از کاری استفاده می شود، یا اینکه از این ها به عنوان یک اقدام تشویقی و “اقناعی” استفاده می شود، اما به هر حال در اینکه امروزه استفاده از قدرت نرم برای تأمین منافع ملی و تمامیت ارضی و حفظ کشور یک ضرورت است و مراقبت از کشور در برابر تهدید نرم حیاتی است، اختلافی وجود ندارد.(جوزف نای، ۲۰۰۲)

اما در تعریف جنگ نرم باید گفت: جنگ نرم در برابرجنگ سخت (Hard War ) در حقیقت شامل هرگونه اقدام روانی و تبلیغات رسانه ای است که جامعه هدف یا گروه هدف را نشانه می گیرد و بدون درگیری نظامی و گشوده شدن آتش، رقیب را به انفعال یا شکست وا می دارد. از این رو، جنگ روانی،جنگ رایانه ای، جنگ رسانه ای برای ایجاد تصویرسازی و کنترل اذهان و قلوب مردم، براندازی نرم، راه اندازی شبکه های رادیویی و تلویزیونی و شبکه سازی در بین مسلمانان از اشکال جنگ نرم هستند.

جنگ نرم به دنبال از پای درآوردن اندیشه و تفکر جامعه هدف است تا حلقه های فکری و فرهنگی آن را سست نموده، با بمباران خبری و تبلیغاتی در نظام سیاسی- اجتماعی حاکم، تزلزل و بی ثباتی تزریق کند. به طور کلی جنگ نرم در روش نرم افزاری و در پیامد غیرکشنده است. در جنگ نرم تلاش می شود تا به مراکز ثقل موضوعات مرجع امنیت نرم؛ یعنی مشروعیت نظام سیاسی؛ وحدت و تمامیت ملی کشور؛ اعتماد ملی؛ وفاق ملی سیاسی که خود از منابع بسیار مهم سرمایه اجتماعی هستند، صدمه وارد شود؛ یعنی تلاش می شود تا حد امکان میزان رضایت مردم نسبت به کارایی نظام کاهش یابد؛ زیرا کاهش رضایت مردم خود می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش انعطاف پذیری ملی و حساسیت سیاسی داشته باشد.(۱)

جنگ نرم، دو “پیکارگاه” دارد: یکی قلب و دیگری مغز، که تصرف “قلب ها و مغزها” هدف منازعات نرم است. درجنگ نرم عامل تهدید به دنبال فراهم کردن الگوهای اقناعی است و تلاش می کند تا مخاطب را به گونه ای تحت تاثیر قراردهد، که ترجیحات و اولویت های خود را مطابق خواسته های عامل تهدید فهم و درک نماید. (ژوزف نای، ۱۳۸۳) و لذا یک بخش، تاثیرگذاری بر افکار از طریق ” باورسازی” و ” الگوپردازی” است و بخش دیگر آن را ” باورسازی” ومسخ الگوهای رایج تشکیل می دهد. به طور مثال در منازعه نرم آمریکا با ایران در سال های اخیر، باورسوزی، باورسازی، الگوپردازی وتلاش برای مسخ و بی اعتبارکردن الگوهای رایج به طور هم زمان اجرا می شود. بنابراین، می توان گفت که جنگ نرم عبارت است از هر گونه اقدام غیر خشونت آمیز که ارزش ها وهنجارها را مورد حمله قرار داده ودرحد نهایی منجر به تغییر در الگوهای رفتاری و خلق الگوهای جدیدی شود که با الگوهای رفتاری نظام حاکم تعارض داشته باشد.

لازم به ذکر است که زمینه های تهدید نرم افزاری؛ مانند موانع ساختاری مشروعیت یا بحران مشروعیت می تواند منجر به شکل گیری یا تشدید تهدیدات نرم افزاری و یا حتی سخت افزاری، مانند حمله نظامی شود. جنگ نرم علیه یک کشور در صورتی شکل می گیرد که کسانی که به آن تن در می دهند، اساسا احساس و ادراک تهدید از آن نداشته باشند، بلکه آن را مطلوب خود و تسلیم شدن در برابر آن را اولویت خود بدانند، که این اولویت می تواند به عمد یا ترغیب، آموزش و پرورش و فرهنگ سازی انجام شود. این گونه از تهدید نرم که در واقع نقطه مقابل قدرت شرطی است با تغییر اعتقادات افراد و ملت ها، اساسی ترین کارکردها را در حکومت، اقتصاد، سیاست و…کشورها ایفا می کند. (کالبرایت، ۱۳۷۱)

از آنجائی که جنگ نرم در مراحل تکوین به دلیل ماهیت ذهنی و انتزاعی آن چندان جلب توجه نمی کند و در واقع جمعی از کارگزاران نظام سیاسی اساسا وضعیت موجود را وضعیتی کاملا عادی تلقی می کنند، لذا تهدید نرم به صورت خفته و مستور در حوزه مورد نظر پیشروی کرده ودر جایگاه های نرم نظام، از قبیل هویت، فرهنگ، مشروعیت، مشارکت سیاسی، کار آمدی و… به اندازه ای پیشرفت کرده که در موقع تجلی ونمودار شدن تهدید، به دلیل اینکه زیر ساخت های نرم افزاری مدیریت امنیت ملی را به چالش کشیده، امکان مدیریت تهدید را در عرصه های نرم و سخت در حد قابل توجهی کاهش می دهد. (فروغی نیا). مؤثرترین هدف جنگ نرم، متقاعد کردن هرچه بیشتر مردم برای عدم حمایت از نظم موجود به واسطه مخالفت فعالانه یا رد برخورد منفعلانه می باشد. (رندی شات، ۲۰۰۶)

براندازی نرم، فروپاشی و استحاله در حاکمیت، از اهداف کلی جنگ نرم می باشد. علاوه براین، گفتمان سازی، مرجع سازی، تغییر الگوی مصرف رسانه ای، نخبه سازی مصنوعی و سلطه اطلاعاتی از مهم ترین اهداف میان برد و واسطه ای در جنگ نرم است.

عملیات روانی، عملیات ادراکی، دیپلماسی عمومی، فریب استراتژیک، برگزاری اجتماعات، عدم همکاری با دولت، جذب مخالفان حکومت، ایجاد ناآرامی های مدنی شامل (نافرمانی مدنی، تجمعات نمایشی، تجمعات اعتراضی)، استفاده ازجنبش های سیاسی مدنی، شکل دادن به انقلاب های رنگی و استفاده گسترده از شبکه های اجتماعی، از اصلی ترین روش هایی است که تاکنون در جنگ نرم و در سطح بین المللی مورد استفاده قرار گرفته است.

در قسمت بعدی مقاله تلاش می شود تا به بررسی راهکارهای ایالات متحده آمریکا برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران پرداخته شود.

شبکه سازی ایالات متحده آمریکا؛ راهکاری جدید برای جنگ نرم با جمهوری اسلامی ایران

فعالیت های شبکه سازی جنگ سرد ایالات متحده و بریتانیا، امروزه برای نبرد با اسلام و حکومت های اسلامی به خصوص ایران به کار برده می شود. در سطح استراتژیک نیز ایالات متحده در آغاز جنگ سرد دریافت که شبکه سازی باید بخشی حیاتی از استراتژی همه جانبه اش باشد. بنابراین، منابع زیادی را برای تأمین مالی مجموعه ای از سازمان هایی که می توانستند با سازمان های کمونیستی در اروپای غربی و جهان سوم رقابت کنند، اختصاص داد.(انجل رباسا، چریل بنارد و دیگران، ۲۰۰۸) امروزه هدف آمریکا از این اقدام عبارت است از ایجاد سازمانی دائمی و چند ملیتی که بتواند به عنوان یک سکوی فکری برای ترویج دموکراسی آمریکایی در جهان اسلام عمل کند.

نخستین گام در این راستا برای ایالات متحده و متحدانش عبارت است از اتخاذ تصمیمی روشن جهت ایجاد شبکه هایی از حامیان خود در کشورهای اسلامی به خصوص در ایران و ارتباطی آشکار میان این فعالیت ها با استراتژی همه جانبه ایالات متحده، که برای دستیابی به این هدف، این کشور در تلاش است تا ساختاری نهادی در داخل دولت ایالات متحده جهت هدایت، نظارت و بررسی این تلاش ها ایجاد نماید. برهمین مبنا ایالات متحده برای موفقیت سیاست شبکه سازی خود که امروزه برای مقابله با حکومت های اسلامی به خصوص دولت جمهوری اسلامی ایران می باشد، بر شخصیت های دانشگاهی و روشن فکران مسلمان لیبرال و سکولار، صاحب نظران مذهبی جوان و میانه رو، فعالان اجتماعی، گروه های زنان فعال در مبارزات برابری جنسیتی، روزنامه نگاران و نویسندگان میانه رو تمرکز دارد. بنابراین، آمریکا استراتژی شبکه سازی خود را بر اصول ذیل قرارداده که عبارتند از:

× آموزش دموکراتیک؛ در این زمینه این کشور تلاش دارد تا با به چالش کشیدن مفاهیم اسلامی به وسیله ارزش های دموکراتیک غربی، اسلام را مطابق برداشت خود بازتعریف نماید؛

× رسانه ها؛ حمایت از رسانه های طرفدار غرب برای مبارزه با سلطه رسانه ای عناصر مسلمان بسیار مهم می باشد؛

× برابری جنسیتی؛ مسأله حقوق زنان موضوعی مهم در شبکه سازی است. ترویج برابری جنسیتی باید بخشی ضروری از این پروژه برای توانمند ساختن مسلمانان طرفدار غرب باشد؛

× هواداری سیاسی؛ اسلام گرایان دارای برنامه های سیاسی هستند و به همین جهت اسلام گرایان سکولار نیز باید وارد فعالیت سیاسی شوند. دراین زمینه فعالیت های حمایتی در راستای شکل دهی به محیط سیاسی و حقوقی جهان اسلام مهم می باشد.

به طور کلی ایالات متحده آمریکا برای موفقیت شبکه سازی در کشورهای اسلامی به خصوص جمهوری اسلامی ایران بر یک استراتژی کلی، یعنی تلاش برای معکوس کردن جریان ایده ها تأکید فراوان دارد.

ایالات متحده آمریکا در راستای این طرح تلاش دارد تا با انجام اقدامات مدنی علیه کشورهای اسلامی، از جمله ایران به شیوه ای نرم بر منابع قدرت جهانی مسلط گردد. از این رو، صاحب نظرانی، همچون رابرت ستلاف Robert Satloff در کتاب خود با عنوان “نبرد ایده ها در جنگ علیه تروریزمThe Battle of Ideas in the War on Terror ” راجع به چگونگی کمک به متحدان آمریکا در نبرد ضد حکومت های اسلامی، به خصوص ایران سه پیشنهاد ارائه می دهند: نخست اینکه، ایالات متحده، هم پیمانان بالقوه ای را که می توانند زیر یک چتر دسته جمعی و مخالف با ایده های اسلام گرایانه سازمان یابند را شناسایی کند.

دوم اینکه، ایالات متحده باید شرکای خود را در نبرد با موج فزاینده سازمان های غیردولتی اسلام گرا قدرتمند سازد، که این سازمان ها تحت پوشش ارائه خدمات اجتماعی به جوامع محلی، تبدیل به مسیر مهمی