پاورپوینت کامل دیدگاه انتقادی انسانی در اندیشه و آثار علامه فضل الله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیدگاه انتقادی انسانی در اندیشه و آثار علامه فضل الله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیدگاه انتقادی انسانی در اندیشه و آثار علامه فضل الله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیدگاه انتقادی انسانی در اندیشه و آثار علامه فضل الله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

در آغاز دهه هفتاد قرن گذشته و در هنگامی که دانشجوی دانشگاه بغداد بودم، از طریق کتاب “روش های دعوت در قرآن “و

دومین سرمقاله مجله” الاضواء” با عنوان ” کلمتنا” با اندیشه علامه سید محمد حسین فضل الله آشنا شدم. نخستین سرمقاله

این مجله با عنوان “رسائلنا” به شهید فقید آیت الله سید محمد باقر صدر اختصاص داشت.

“کلمتنا” سنجه ای بود با متنی کوتاه اما نغز؛ به سان پلاکاردی که شعارش این بود: “کار و عمل در اولویت اما تجری و

جسارت هرگز”. مرحوم فضل الله در این نوشتار به الهام گیری از گذشته یا تمجید گذشتگان متمرکز نشده بود اما صحابه

پیامبر (ص) و عصر نبوی را به سایر عصور پس از آن برتری داده بود. حرکت تاریخ در آن نوشتار سیر ارتجاعی و بازگشت گونه

داشت به طوریکه پیوسته به انحطاط و قهقرا می گراید. همانند تصویری که سید قطب تحت عنوان “یگانه نسل قرآنی” در

کتابش “معالم فی الطریق” آن را ترسیم کرده و دو سال پیش از ان مرا به عنوان خواننده در رویاها و آرمان های اوتوپیایی غرق

کرده بود.

نوشته های او همواره در فضای اکنون و در باره تناقض ها و مشکلات مبتلابه جامعه اسلامی بود که طی آن تلاش می کرد

این مشکلات و تناقض ها را واشکافی، نقد و تحلیل نماید. او هرگز اسیر تمجید گذشتگان و برشماری خطاهای تاریخ و وارونه

خواندن شکست ها به موفقیت ها و تقدیس همه آنچه در میراث گذشته می آمد، نشده و رویکرد او نقد و تحلیل مسائل جاری و

چالش برانگیز با نگاهی به گذشته بود و در این راه جسارت به خرج می داد.

مرحوم علامه فضل الله در سخنرانی ها و نوشته ها و گفت ههای خود از نقد و نگاه انتقادی غفلت نمی کرد و من و دیگر
جوانان مسلمان جنبش های اسلامی از اندیشه انتقادی و طرح پرسش های چالش برانگیز و توجه به ضرورت طرح آن با تکیه

بر این اصل که پرسش کلید شناخت است و هر پرسشی دارای پاسخی درخور است، چیز های بسیاری آموختیم. به عبارتی من

نخستین بار با مطالعه آثار او از زندان معرفتی و اندیشه خارج شدم.

چراکه سی سال پیش در بند تقیه گرفتار بودیم اما او بود که ما را به سخن گفتن در باره اندیشه دینی ترغیب کرد و از تجربه

های خاص خود در این زمینه با ما سخن گفت. در دیدار اخیر خود با او نیز علی رغم آنکه از لحاظ جسمی در وضعیت

مناسبی نبود و از بیماری رنج می برد، اما بر همین اسلوب و روش از نخستین گام هایش در حوزه علمیه نجف در ۶۰ سال پیش

و تلاش هایش برای اصلاح و تغییر در کنار شهید آیت الله سید مهدی حکیم و شماری از شاگردان ایشان سخن می گفت.

مرحوم علامه فضل الله در حالی به حوزه نجف قدم گذاشت که موجی از آرزوها حول محور نهضت اسلامی و همراهی با

مصلحین حوزه از جمله سید محسن امین، شیخ محمد رضا مظفر، محمد تقی حکیم و شهید محمد باقر صدر او را احاطه کرده

بودند.

هر چه از او شنیدم یا از نوشته هایش خواندم، چیزی نیافتم جز گرایشی انسانی که بر اندیشه دینی او سایه گسترده بود و در

همین چارچوب به آنچه دولت انسانی و ابعاد انسانی دین نام نهاده بود، فرامی خواند که نمونه های آن را می توان در آثار فقهی

و فتواهای خلاف مشهور او همچون طهارت مطلق انسان جست.

شاید ده سال پیش بود که در باره فتوای او مبنی بر “بلوغ دختران در سن ۹ سالگی” با ایشان به مناقشه پرداختم و به

ابعادبیولوژیکی و روان شناختی و نیز ابعاد اجتماعی بلوغ پرداخته و به برخی فتواهای مشهور از جمله فتوای مرحوم شیخ طوسی

در مبسوط و دیگران در باره بلوغ دختران در سن ۱۳ یا ۱۴ یا ۱۶ سالگی استناد کردم و گفتم که تکلیف دختران در سن نه

سالگی تکلیف ما لا یطاق است بویژه انانی که در روستاها و زیر گرمای سوزان خورشیدو در روزهای ۱۶ ساعته ماه رمضان در

تابستان به کشاورزی مشغول هستند.

ایشان پاسخ داد که حتما در باره این موضوع با دقت و عمق بررسی و تلاش خواهم کرد تا به یک موضع فقهی مستدل

دست پیدا کنم. یک سال بعد وقتی به دیدار ایشان رفتم، کتابی با عنوان “بلوغ دختران” را که حاوی مدارک فقهی و استدلال
های ناظر بر فتوای جانشین و بدیل در باره سن شرعی بلوغ دختران متناسب با سن بلوغ طبیعی، بیولوژیکی و روان

شناختی دختران بود، به من اهدا کرد.

ایشان بر همین اسلوب به نظرات کارشناسی ستاره شناسان و علمای علم نجوم در تشخیص آغاز ماه مبارک رمضان و

زمان حلول عید فطر و قربان توجه و مراجعه می کرد.

و بدین گونه بود که علامه فقید به مواضع انتقادی صریح و گرایش انسانی و توجه به نظرات علمی در مطالعات تفسیری،

فقهی و مواضع و اندیشه و روابط اجتماعی خود مشهور گشت.

سیدی از سلاله حسنی

شجره مرحوم علامه فضل الله با چندین نسل به حضرت امام حسن مجتبی (ع) می رسد. شجره نامه ایشان را اینگونه

می توان ترسیم کرد:

” محمّد حسین فرزند سید عبد الروف فرزند نجیب الدین فرزند سید محیی الدین فرزند سید نصر الله فرزند محمد بن

فضل الله (که خانواده و نسبت ایشان به همین نام معروف شد) فرزند محمد بن محمد بن یوسف فرزند بدر الدین فرزند

علی فرزند محمد بن جعفر فرزند یوسف فرزند محمد فرزند حسن فرزند عیسی فرزند فاضل فرزند حیی فرزند حوبان فرزند

حسن فرزند ذیاب فرزند عبد الله فرزند محمد فرزند یحیی فرزند محمد فرزند داود فرزند ادریس فرزند داوود فرزند أحمد فرزند

عبد الله فرزند موسی فرزند عبد الله فرزند الحسن المثنی فرزند امام حسن سبط پیامبر و فرزند پاک امام علی بن أبی طالب

(علیه السلام). “

کتب شناخت علامه فضل الله

علامه سید محمد حسین فضل الله دارای شمار قابل توجهی از آثار قلمی در باره موضوعات اسلامی، فقهی، مسائل
شرعی و اندیشه و تاریخ بود که از جمله آنها می توان به عناوین زیر اشاره کرد:

– من وحی القرآن: تفسیر القرآن الکریم.

– اسلوب الدعوه فی القرآن.

– من عرفان القرآن.

– کتاب الزهراء القدوه.

– فی رحاب اهل البیت.

– نظره اسلامیه حول عاشوراء.

– من وحی عاشوراء.

– علی میزان الحق.

– حدیث عاشوراء.

– دنیا المرأه.

– دنیا الشباب.

– دنیا الطفل.

– تأملات اسلامیه حول المرأه.

– فقه الشریعه، ویتضمن رسالته العلمیه هو من ثلاثه اجراء.

– احکام الشریعه.

– الفتاوی الواضحه.

کتاب الصوم.

المناسک الفقهیه.

فقه الحیاه.

الاسلام ومنطق القوه.

مع الحکمه فی خط الاسلام.

خطوات علی طریق الاسلام.

– الحرکه الاسلامیه: هموم وقضایا.

– فی آفاق الحوار الاسلامی المسیحی.

– المدنس والمقدس.

امراء وقبائل.

حرکه النبوه فی مواجهه الانحراف.

– الحوار فی القرآن.

جهان کتاب

درباره کتاب “اسلام و راهی به سوی توسعه انسانی و اقتصادی”

اسلام محمدی؛ الگوی اصیل توسعه

نویسندگان: حسین عسکری و عباس میرآخور

ناشر: انتشارات پالگریو مک میلان

نیکو پرهیزگاری

جهان در سال های اخیر به دلایلی اغلب سیاسی بسیار بیشتر از پیش شاهد انتشار مقالات، رساله ها و کتاب های مختلف
درباره اقتصاد اسلامی، سرمایه گذاری اسلامی، حقوق و قوانین اسلامی و در مجموع دین اسلام بوده است. اغلب این آثار فقط

به موسات یا جوامع اسلامی خاصی پرداخته اند و معمولاً در آنها نگاهی منتقدانه درباره وضعیت موسات در

کشورهای اسلامی جهان معاصر مطرح شده است.

پروفسور عباس میرآخور، اقتصاددان ایرانی برنده جایزه سالیانه بانک توسعه اسلامی و پروفسور حسین عسکری، استاد

ایرانی دروس بازرگانی بین المللی و امور بین الملل در دانشگاه جورج واشنگتن، با همکاری یکدیگر کتابی را با عنوان “اسلام و

راهی به سوی توسعه انسانی و اقتصادی” به رشته تحریر درآورده اند که توسط انتشارات پالگریو مک میلان در تاریخ سوم اوت

۲۰۱۰ (۱۲ مرداد ۱۳۸۹) به چاپ می رسد. به گفته پروفسور جف نیوجنت، استاد اقتصاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، نویسندگان

این کتاب ۲۴۲ صفحه ای اگرچه همچنان دیدگاهی انتقادی را درباره آنچه در موسات واقع در کشورهای اسلامی مشاهده

کرده اند، مطرح می کنند، اما نگرش آنها در این اثر کاملاً متفاوت از نگرش انتقادی مطرح شده در آثار فوق الذکر است. آنها در

کتاب خود از کلام حضرت محمد (ص) و آموزه های عالی او در این زمینه سود برده اند تا این بحث را در میان بگذارند که اسلام

قرآنی و اسلام محمدی الگویی منسجم، متعادل و جامع در این زمینه ارائه می دهد که بر اساس آن حتی در دنیای امروزی هم

می توان جوامعی موفق به وجود آورد. اگر الگوی سازمانی مطرح شده توسط قرآن و پیامبر اسلام (ص) به عنوان بنیان چنین

جوامعی به کار گرفته شود، نه تنها سرمایه مادی و انسانی و تکنولوژیک برای حصول پیشرفتِ مداوم اندوخته می شود، بلکه

اهداف توسعه انسانی و توازن اجتماعی نیز برآورده خواهد شد. این الگوی جامع، جهان را به سوی کم هزینه شدن معاملات

پیش خواهد برد؛ جهانی که در آن هنجارهای نیرومند اجتماعی، نیاز به بوروکراسی و احتمال وقوع دیکتاتوری را به میزانی

قابل توجه کاهش می دهد.

پروفسور نیوجنت در ادامه، این چنین به تحسین کتاب می پردازد: “نویسندگان این کتاب در عین معرفی آموزه های پیامبر

اسلام (ص) در این زمینه، خوانندگان خود را به سفری باشکوه در طول تاریخ تفکر می برند.”

همچنین رابرت لونی، پروفسور عالی رتبه دانشکده تحصیلات تکمیلی ناوال با ذکر این که کتاب “اسلام و راهی به

سوی توسعه انسانی و اقتصادی” تلاشی قابل تقدیر در معرفی الگوی اصیل اسلامی برای ایجاد پیشرفت در جوامع در حال
توسعه به شمار می آید، آن را بر خلاف کتاب ها و رساله هایی که پیش تر در این زمینه انتشار یافته است، تلاشی موفق

ارزیابی می کند: “دانش بی کران اسلامی با دیدگاه منسجم و احساسات عمیق نویسندگان در هم آمیخته و چنین کتابی را به

وجود آورده است، به همین دلیل این کتاب را می توان در سال های آینده نیز به عنوان اثری استاندارد در این زمینه به کار برد.”

اما پروفسور رادنی ویلسون، استاد دانشکده “دولت و امور بین الملل” دانشگاه دورهام در این باره معتقد است: “نویسندگان

این کتاب از زاویه دیدی اسلامی به نقد دیدگاه های ایجاد توسعه که بر اساس نظریه کلاسیک آدام اسمیت مطرح شده اند و

نظریه های جدیدتر قرن بیستمی در این زمینه می پردازند. تأکید آنها بر این است که توسعه را نباید تنها با معیار پیشرفت

مادی اندازه گیری کرد، بلکه باید معیاری انسانی نیز برای اندازه گیری این توسعه در نظر گرفته شود؛ حال چه در زمینه پیشرفت

فردی و چه در زمینه شناخت مسئولیت اجتماعی و در نهایت، پاسخگویی به خداوند متعال.”

این استاد دانشگاه می افزاید: “خواندن این کتاب را برای دانشجویان رشته اقتصاد اسلامی ضروری می دانم و باید اضافه

کنم که رشته اقتصاد اسلامی رشته ای است که روزبه روز در دانشگاه های بیشتری در سراسر آمریکای شمالی و اروپا و مسلماً

جهان اسلام ارائه می شود.”

همچنین علی علوی، یکی از مدیران مرکز Carr دانشگاه هاروارد در این باره می گوید: “عباس میرآخور و حسین عسکری

اثری پیشرو و بسیار مهم را به رشته تحریر درآورده اند. اثر آنها در عین دقیق بودن و شناخت کامل سیر نظریات و سیاست های

اقتصادی و اجتماعی غرب، دیدگاه های قابل توجه و تازه ای را بر اساس اخلاقیات و روحیات اسلامی بیان می کند. این گونه

است که آنها در اثر خود قواعد روحانی اسلام را با درک جدیدی از طبیعت، مفهوم و اهداف توسعه اقتصادی در هم می آمیزند تا

اثری کاملاً متفاوت را به وجود بیاورند. میرآخور و عسکری در این فرآیند، باب تازه ای از تحقیق را در حوزه توسعه اقتصادی

گشوده اند.”

به عقیده او، دستاورد بزرگ عسکری و میرآخور در این اثر این است که سنت های معنوی عالی اسلام را به قلب بحث توسعه

اقتصادی کشانده اند: “اثر آنها بی تردید اثری موفق است و شایستگی شناخته شدن به عنوان اثری موفق را نیز دارد.”

اقبال خان، مدیر ارشد شرکت سرمایه گذاری فجر و مدیر ارشد سابق بانک HSBC Amanah نیز نظری مشابه در این باره
دارد: “کتابی دلگرم کننده که مفهوم کلی توسعه اقتصادی را با تفکر اقتصادی اسلامی در کنار هم مطرح می کند تا الگویی جدید

را برای توسعه اقتصادی جهان بیافریند. این کتاب عمیق حاوی دیدگاه هایی کاملاً تازه و مفید برای اقتصاددان ها، بانکداران

بانک های اسلامی، ان جی اوها، کارمندان دولت و تمام افرادی است که دوست دارند جهانی بهتر و عادلانه تر را برای همگان

به وجود بیاورند.”

و بخوانید نظر پروفسور دانلد لوسمن، استاد اقتصاد دانشکده صنایع نیروهای مسلح آمریکا را درباره این کتاب: “کتاب

“اسلام و راهی به سوی توسعه انسانی و اقتصادی” اثری روشنگرانه درباره اسلام و رابطه آن با مفهوم توسعه اقتصادی است و

همین است که این کتاب را برای تمام افرادی که به بالا بردن سطح درک خود از اسلام، سیر نظریات اقتصاددان ها درباره

مفهوم توسعه و قواعد اخلاقی پیشرفت اقتصادی علاقه مندند، به اثری خواندنی تبدیل می کند.”

عناوین سرفصل های کتاب به شرح زیر است:

“سیر نظریات غرب درباره مفهوم توسعه”، “توسعه به معنای زیست بهتر انسانی”، “عناصر بنیادی توسعه در اسلام”، “ابعاد

توسعه در اسلام”، “ساختار سازمانی توسعه در اسلام”.

درباره نویسندگان

پروفسور عباس میرآخور نخستین دارنده کرسی مالیه اسلامی در مرکز بین المللی مطالعه مالیه اسلامی INCEIF)) مالزی

است. او متولد ایران است و مدرک دکترای اقتصاد خود را در سال ۱۹۶۹ از دانشگاه ایالتی کانزاس دریافت کرده است. میرآخور

از ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۴ در دانشگاه های مختلف آمریکا و ایران به تدریس پرداخت و از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ در صندوق بین المللی پول

IMFبه عنوان کارمند و از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۸ به عنوان مدیر اجرایی و رئیس هیأت اجرایی این صندوق خدمت کرد. او تا کنون

جوایز متعددی را در حوزه اقتصاد دریافت کرده که از آن جمله است جایزه Order of Companion of Volta به خاطر خدمات

میرآخور در کشور غنا که در سال ۲۰۰۵ توسط رئیس جمهور غنا به او اهدا شد، جایزه سالیانه بانک توسعه اسلامی که در سال

۲۰۰۳ به خاطر تحقیقاتش در حوزه اقتصاد اسلامی دریافت کرد و ستاره “قائد اعظم” به خاطر خدمات میرآخور در پاکستان که
در سال ۱۹۹۷ توسط رئیس جمهور پاکستان به او اعطا شد. میرآخور کتاب ها و مقالات متعددی را در حوزه اقتصاد اسلامی به

رشته تحریر درآورده است که از آن جمله می توان به “مقالاتی درباره اقتصاد: دیدگاه اسلام درباره مسائل اقتصادی” (۱۹۸۹)،

“مطالعات نظری درباره بانکداری و مالیه اسلامی” (۱۹۸۷)، “در باب مالیه اسلامی: نظری و عملی” (۲۰۰۷) و “نکاتی جدید

درباره مالیه و اقتصاد اسلامی: پیشرفت ها و چالش ها” (۲۰۰۹) اشاره کرد.

پروفسور حسین عسکری، استاد دروس بازرگانی بین المللی و امور بین الملل در دانشگاه جورج واشنگتن است که به مدت

دو سال و نیم عضو هیأت اجرایی صندوق بین المللی پول و مشاور ویژه وزیر دارایی عربستان سعودی بوده است. عسکری در

اواسط دهه ۱۹۸۰ مدیریت هیأتی بین المللی را در اجرای پروژه ای منطقه ای و بین المللی در عربستان سعودی به عهده گرفت.

او تمام مدارک تحصیلی خود را از MIT دریافت کرده و به عنوان استادیار در دانشگاه Tufts و استاد در دانشگاه تگزاس خدمت

کرده است. عسکری کتاب ها و مقالات تخصصی متعددی را با موضوع توسعه اقتصادی در خلیج فارس، اقتصاد و مالیه

اسلامی، تجارت و سرمایه گذاری بین المللی، اقتصاد کشاورزی، اقتصاد نفت و قوانین اقتصادی به رشته تحریر درآورده و

نظریات اقتصادی او تا کنون در تمام روزنامه های مهم ایالات متحده انعکاس یافته است.

درباره ناشر

انتشارات “پالگریو مک میلان” یکی از ناشران مهم دانشگاهی در جهان محسوب می شود که کتاب ها، نشریات، رساله ها و

آثار مرجعی را برای مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری و همچنین پژوهشگران حرفه ای به صورت چاپی و آنلاین

منتشر می کند. آثار منتشره این ناشر بیشتر بر حوزه های علوم انسانی، علوم اجتماعی و بازرگانی متمرکز شده است. این ناشر به

عنوان بخشی از گروه کاری “مک میلان”، سنت ۱۵۰ ساله این گروه را در زمینه چاپ آثار دانشگاهی ادامه می دهد. پالگریو

مک میلان برای نیل به این هدف، دفاتری را نیز در بریتانیا، اروپا، ایالات متحده، کانادا، استرالیا، آسیا، آمریکای لاتین، آقریقا

و خاورمیانه تأسیس کرده و کتاب هایی از این ناشر تا کنون برنده جوایز معتبر جهانی شده است. از جمله کتاب هایی که

انتشارات پالگریو مک میلان پیش تر در حوزه مطالعات اسلامی منتشر کرده بود، می توان به “فرهنگ، هویت و مدارس
اسلامی: رویکرد فلسفی” اثر مایکل اس مری، “اسلام دات کام: گفتمان معاصر اسلامی در فضای مجازی” اثر محمد النواوی و

سحر خمیس و “اسلام، غرب و تساهل: درک همزیستی” اثر آرون تیلور اشاره کرد.

منابع:

وبسایت انتشارات پالگریو مک میلان

وبسایت آمازون

وبسایت حسین عسکری

از میان تازه ها

آیین ها و مذاهب

تاریخ سیاسی خوارج شمال آفریقا – تاریخ سیاسی خوارج شمال آفریقا (در سده های اول و دوم هجری) نوشته رضا کردی در
۲۶۹ صفحه با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه از سوی انتشارات سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه از سوی

سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها منتشر شد.

این کتاب در راستای بررسی چگونگی پیدایش جریان مذهبی سیاسی خوارج در تاریخ اسلام کوشیده شده است با تکیه بر

داده های منابع، فرایند شکل گیری این جریان را مورد بازخوانی قرار دهد.

کلیات، زمینه ها و عوامل سیاسی گسترش خارجی گری در شمال آفریفا، مراحل شکل گیری دولت های خارجی مذهب در

شمال آفریقا، عوامل آسان کننده موفقیت خوارج شمال آفریقا، موارد آسیب پذیری جنبش خوارج در شمال آفریقا، زمینه های

فکری و دینی گسترش خارجی گری در شمال آفریقا، اعتدال نسبی و تلاش فکری خوارج، نقش عوامل اجتماعی، قومی و

زبانی در توجه به تفکر خارجی و زمینه ها و عوامل اقتصادی گسترش خارجی گری در شمال آفریقا به ترتیب عناوین فصول نه

گانه این کتاب می باشد.

دین و اخلاق

هنر و تجربه دینی- کتابی با همین نام نوشته” اف دیوید مارتین” و ترجمه “مجید داوودی” تولید پژوهشگاه فرهنگ و هنر

اسلامی در ۲۳۲ صفحه، قطع رقعی و در تیراژ دو هزار و پانصد نسخه و با قیمت سه هزار و نهصد تومان توسط انتشارات سوره

مهر منتشر شده است.

مارتین در این کتاب سعی کرده زیبایی شناسی هیدگر و وایتهد را در کنار هم جمع آوری کند و این سنتز را در بستری از

پژوهش های غنی و جالب در باب صور اصلی هنر غربی قرار دهد.

موضوع اصلی این کتاب که می توان از آن به عنوان تلاشی مذهبی یا الهیاتی نام برد، تجربه ای است مشارکتی در باب
هنر به منزله راه اصلی رسیدن به ژرفای بعد مذهبی،در فصل اول این کتاب با بهره گیری از فلسفه مارتیم هایدگر فیلسوف

آلمانی شمای کلی تجربه مشارکتی و تجربه دینی ترسیم شده است.

همچنین، در فصل دوم هم با توجه به نظریه وایتهد در باب ادراک عملکرد تجربه مشارکتی بررسی شده است و در فصل

های بعدی موسیقی و نقاشی و ادبیات و معماری بررسی شده اند، تا معلوم شود این هنرها نه تنها ما را به تجربه مشارکتی در

باب بعد مذهبی می کشانند،همچنین بعد مذهبی را هم برای ما تفسیر می کنند.

در این کتاب در زمینه تجربه مشارکتی آمده است،در تجربه مشارکتی خودآگاهی از بین می رود و کاملا در زمینه

های تجربی جذب می شویم، تنها دسترسی مستقیم ما به واقعیت ماورایی از خلال این مشارکت رو