پاورپوینت کامل مسئولیت اخلاقی و دینی انسان از نگاه امام موسی صدر ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسئولیت اخلاقی و دینی انسان از نگاه امام موسی صدر ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسئولیت اخلاقی و دینی انسان از نگاه امام موسی صدر ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسئولیت اخلاقی و دینی انسان از نگاه امام موسی صدر ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

انسان و مسئولیت

رئیس بخش تحصیلات تکمیلی دانشگاه لبنان

ترجمه مجید مرادی

امروز برای یاری انسان در پیکارش با توحش و شیئی شدگی در جنگل جهان گرد هم آمده ایم. امروزه گرد هم آمده ایم تا با امام موسی صدر گنجینه های اسلام را بار دیگر بگشاییم و معانی و مفاهیمی را از انسان دوباره کشف کنیم که ایمان ما را به اصالت و ریشه دار بودن خیر و نیکی در وجود او نو می کند؛ هرچند رفتارهایی را در منطقه امان و در سطح جهان می نگریم که هر بیننده ای را به وحشت و حیرت می افکند. دوباره گرد شخصیت فکری امام صدر حلقه می زنیم، با این باور که انسان در برابر کارهای خود و دیگر انسان ها مسئولیت اخلاقی و دینی دارد. از آن امام از ماهیت و مرزهای این مسئولیت می پرسیم؛ از آغاز و پایان این مسئولیت؛ از آن مقامی که این مسئولیت را بر دوش انسان افکند؛ از این که آیا این مسئولیت، وظیفه ای الهی است یا اجتماعی و یا اخلاقی وجدانی؟ آیا این مسئولیت، الزامی است و یا اختیاری؟ و اگر انسان به مسئولیت های وجودی اش پای بند نباشد، چه اتفاقی می افتد؟

پرسش های فراوانی در این باب مطرح است که من می کوشم تا در این مجال اندک با بهره گیری از گفته ها و نوشته های امام صدر بدان ها پاسخ گویم. من بحثم را به چهار عنوان و بخش تقسیم می کنم:

۱. معنا و جوهر مسئولیت؛

۲. حوزه های مسئولیت؛

۳. تصویرهایی از مسئولیت شناسی امام صدر؛

۴. اثر مسئولیت شناسی امام صدر بر انسان شناسی اش.

۱. معنا و جوهر مسئولیت

امام صدر، مسئولیت جوهری انسان را که دربردارنده همه مسئولیت هایش است، بر ایده خلافت مبتنی می کند. زیرا انسان، در جوهر و حقیقت خویش، خلیفه ای است که بر روی زمین قرار گرفته است. چه بسا بتوان از این هم پیش تر رفت و گفت که تعبیر خلیفه روی زمین، مترادف واژه انسان است. زیرا نص قرآنی با واژه خلیفه، انسان را مراد کرده است. خدای تعالی در قرآن می گوید: و اذ قال ربک للملائکه انی جاعل فی الارض خلیفه؛ و به یادآور زمانی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بر روی زمین جانشینی قرار می دهم».(بقره / ۳۰). از این که جانشینی انسان بر روی زمین مستلزم مسئولیت انسان باشد، نتایجی می توان گرفت که مهم ترین آنها عبارتند از:

الف: استقلال انسان و آزادی رفتاری او

کسی که دیگری را در کاری به جانشینی نصب می کند، ناچار باید مساحتی از استقلال و آزادی عمل را برای او فراهم کند. زیرا جانشین (خلیفه) با صرف نظر از این که موضوع استخلاف چه چیزی باشد، نمی تواند نقش خود را ادا کند، مگر این که از حدی از استقلال اندیشه و عمل برخوردار باشد. امام صدر معتقد است که فرشتگان این معنا را از واژه خلیفه درک کرده بودند که به خون ریزی و تباه کاری انسان بر روی زمین اشاره کردند. از این رو قریب به این مضمون را بیان می کند که خون ریزی و تباه کاری در روی زمین، دلیل استقلال عمل انسان است… زیرا اگر انسان از جنس فرشتگان بود، استقلال عمل نداشت و عصیان پروردگارش را نمی کرد. امام صدر می گوید: من معتقدم، درک فرشتگان و آگاهی آنان از این انسان، استقلال عمل بر روی زمین دارد، سبب شد تا از خون ریزی و تباه کاری انسان سخن به میان آورند و با این حال می بینیم که این خطر از مقام و کرامت انسان، هیچ نمی کاهد و بلکه آن را به مثابه شرط اساسی استقلال و آزادی عمل انسان نشان می دهد.

ب: محاسبه: ثواب و عقاب

«خلیفه» یا جانشین در عمل خود مستقل است ولی مالک حقیقی موضوع جانشینی خود نیست. از این رو او در مقابل کسی که او را به جانشینی برگزیده است، مسئول است.

اساساً واژه خلیفه دلالت بر عمل نیابتی از مالک حقیقی و کار کردن به حساب او یا نفع او می کند و این به معنای آن است که خلیفه در برابر هر کار بزرگ و کوچکی که انجام می دهد مسئولیت دارد. بنابراین انسان در برابر همه شئون خلافت خود بر روی زمین مسئول است و باید در برابر هر کاری که در این چارچوب انجام می دهد پاسخگو باشد.

این جاست که خلافت معنایی مترادف امانت می یابد که انسان بار آن را بر دوش کشید و در قرآن از آن سخن رفته است: ان عرضنا الامانه علی السموات و الارض و الجبال فأبین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوماً جهولاً؛ ما امانت را به آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم، پس از این که آن را بردارند، ابا کردند و انسان آن را برداشت. به راستی که او ستمگر نادان است. (احزاب / ۷۲)

ج: مسئولیت، افتخار انسان است

خدای سبحان آن گاه که مسئولیت زمین را به انسان سپرد، اراده کرد تا او را گرامی داشته و بر دیگر مخلوقات برتری دهد.

امام موسی صدر با نمادهایی که در سجده فرشتگان به آدم و مسخر شدن هر آنچه در زمین است برای انسان، استدلال می کند و هم چنین به همه مقاماتی که به عنصر بشری اختصاص داده شده است؛ مانند مقام نبوت، رسالت، خلیل خدا بودن و کلیم خدا بودن و برگزیده خدا بودن و محبت و مقام کلمه خدا بودن. این مقامات به تعبیر امام موسی صدر، شریف ترین مقامی است که مخلوق می تواند بدان دست یابد.

د: ماهیت و جایگاه و کارکرد خلافت

چنان که دیدیم ماهیت انسانی و جایگاه جهانی انسان را «خلافت» تشکیل می دهد. اما کار به این جا متوقف نمی شود، بلکه امام صدر معتقد است که خلافت، همچنین کارکرد وجودی و عمل انسان نیز هست. بنابراین وظیفه و کارکرد انسان این است که خلیفه خدا بر روی زمین باشد؛ در برابر کسی که او را به خلافت برگزیده است، مسئول باشد؛ کارها و رفتارهای او در کتابی تدوین می شود و او در برابر کارهای نیکش ثواب و در برابر کارهای بدش عقاب می بیند. پرسش این است که این وظیفه کی آغاز می شود و کی پایان می یابد؟ چنان که دیدیم این مسئولیت با لحظه آفرینش آغاز می شود و زمانی که نامه اعمال توزیع می شود و بهشتیان وارد بهشت می شود و دیگران به جاهایی دیگر… پایان می یابد.

هـ: مسئولیت دینی، اساس همه مسئولیت ها

امام صدر، از آن رو که مسئولیت های انسان را لازمه خلافت او می بیند، مسئولیت دینی انسان را تعیین کننده همه مسئولیت های اخلاقی، اجتماعی، انسانی و این جهانی او می بیند. به سخن دیگر پای بندی انسان به آنچه که دین از او می خواهد، در همان حال مبتنی بر همه پای بندی های اخلاقی، اجتماعی و انسانی اوست.

از دیدگاه امام صدر، دین در این جا عالم معقول و عالم طبیعت را مصادره نمی کند، بلکه با آن دو تطابق دارد. زیرا عقل هم با دین تطابق دارد و آنچه را که دین تشریع کرده است، عقل نیز تشریع می کند و آنچه را که دین قبیح می داند، عقل نیز قبیح می شمرد. چنان که طبیعت انسانی و طبیعی نیز با دین تطابق دارد. زیرا حلال و حرام برای در تنگنا گذاشتن انسان نیست، بلکه برای حفاظت و مصون نگه داشتن انسان و سلامت بدن و عقل و نفس اوست.

۲. حوزه های مسئولیت

بسیار شگفت است که امام موسی صدر با توسعه دایره مسئولیت های انسان، آنچه را که غالب مردم، واجب کفایی می دانند، واجب عینی می شمرد. برای مثال برخی از مردم گمان می برند که انسان تنها مسئول کارهای خودش است و در برابر کارهای دیگران مسئولیتی ندارد… وی این امر را مخالف با ماهیت و جایگاه و وظیفه خلافت می داند. من در چهار پرده حوزه های مسئولیت انسان را آن گونه که آثار امام صدر بر می آید، بازگو می کنم.

پرده اول: مسئولیت آنان در برابر خویش؛

امام صدر اشاره لطیفی از کلمه مسئولیت برداشت کرده است. به بیان وی، انسان وقتی که محاسبه می شود و از هر کار کوچک و بزرگی که انجام داده بازخواست می شود، به معنای
آن است که کارهای او حتی اگر کوچک باشد، بی ارزش نیست و در هستی تأثیری دارد. امام صدر