پاورپوینت کامل تروریسم فرقه گرا و تهدیدهای پیرامونی برای ایران ۹۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تروریسم فرقه گرا و تهدیدهای پیرامونی برای ایران ۹۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تروریسم فرقه گرا و تهدیدهای پیرامونی برای ایران ۹۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تروریسم فرقه گرا و تهدیدهای پیرامونی برای ایران ۹۴ اسلاید در PowerPoint :

یکی از شاخص ها و مختصات محیط امنیت خارجی جمهوری اسلامی ایران، افزایش گروه های تروریستی و منازعات مسلحانه فرقه ای است، بطوری که برخی گروه های فرقه ای با سازمان دهی تشکل های سیاسی نظامی سلفی و بهره گیری از تفکر جهادی، به صورت مستقیم در معادلات امنیتی منطقه وارد شده اند، که با بهره گیری از شیوه ها و ابزارهای مبارزاتی غیرقانونی؛ مانند عملیات های انتحاری، بمب گذاری، گروگان گیری، قتل، سربریدن و پخش آن در اینترنت و حتی در برخی مواقع با مدیریت برخی اقدام های تروریستی مانند سازماندهی حوادث ۱۱ سپتامبر، باعث شکل گیری گویش های جدیدی در نظام بین الملل؛ مانند گفتمان جنگ با تروریسم شده اند،که این موضوع زمینه حضور نظامی امنیتی قدرت های برون سیستمی در مجاورت سرزمینی جمهوری اسلامی ایران را بوجود آورده است.

تحقق حداکثری سیاست های دفاعی ایران ۱۴۰۴ و توسعه ضرایب امنیتی، بویژه در استان های مرزی، مستلزم شناسایی گروه های مسلحانه فرقه ای در محیط امنیت داخلی و خارجی و در گام بعدی، هم افزایی ظرفیت ساختارها و زیرساخت های امنیتی برای مقابله با تهدیدهای احتمالی است. به همین منظور، متولیان امر بایستی از رویکرد امنیت پژوهی استراتژیک، ضمن آسیب شناسی شطرنجی چینش سازمان های تروریستی در لایه های امنیتی خاورمیانه، راهبرد منسجمی برای مقابله پیش گیرانه با تروریست ها و سازمان های مسلحانه فرقه ای را تبیین کنند.

مهم ترین سازمان های تروریستی واقع در محیط امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران عبارتند از:

الف) سازمان القاعده

سازمان القاعده، مهم ترین گروه مسلحانه افراط گرای فرقه ای در سطوح منطقه ای و بین المللی است، بطوری که در مقاطع زمانی مختلف توانسته بر چارچوب های ذهنی، جهت گیری ها و الگوی امنیتی قدرت های فرامنطقه ای و جهانی تأثیر گذاشته و پس از حوادث یازده سپتامبر، موجب شکل گیری گفتمان غالب جنگ با تروریسم شود، که پیش بینی می شود، این سازمان تا سال های متوالی به عنوان یکی از پارادایم های حاکم بر روابط بین الملل و ابزار مداخله آمریکا در نظام های منطقه ای مطرح باشد.

القاعده در دوره اول فعالیت خود از دسته ای محلی به سازمانی جهانی با شبکه پیچیده عنکبوتی و بین قاره ای و در دوره دوم – که پس از حملات ۱۱ سپتامبر را شامل می شود – به سازمانی فرامنطقه ای با رویکردی منعطف و غیر متمرکز تغییر چهره داد.

پنج عضو شورای رهبری القاعده عبارتند از:

– اسامه بن لادن، موس و رهبر سازمان؛

– ایمن الظواهری، نفر دوم سازمان؛

– مصطفی احمد المساوی، مشهور به «شیخ سعید» مسئول امور مالی و ناشناس ترین عضو القاعده؛ زیرا اطلاعات سرویس های امنیتی در مورد او بسیار کم است؛

– ابو محمدالمصری، مسئول امور تبلیغات، ضبط و انتشار پیام های ویدیویی بن لادن؛

مدحت المصری، مشهور به «ابو خباب» فرمانده «گردان ۵۵»، که وظیفه حراست از بن لادن را به عهده دارد. وی همچنین مسئول پیشین واحد تحقیقات و ساخت سلاح های شیمیایی است.

تاکنون شورای امنیت با صدور قطعنامه های (۲۰۰۰) ۱۳۳۰، (۲۰۰۲) ۱۳۹۰، (۲۰۰۳) ۱۴۵۵، (۲۰۰۴) ۱۵۲۶، (۲۰۰۵) ۱۶۱۷، (۲۰۰۶) ۱۷۳۵ و (۲۰۰۸) ۱۸۲۲ تحریم هایی را علیه القاعده و شبه نظامیان طالبان در چارچوب فصل هفتم منشور ملل متحد اعمال کرده است.

القاعده با تفسیرهای افراط گرایانه، سلفی و ارتجاعی، جهاد را در سه حوزه مبارزه با نیروهای اشغالگر ناتو و آمریکا در منطقه، رژیم صهیونیستی و گروه های شیعه تعریف کرده است. به عبارتی، نوعی پارادوکس عقیدتی در میان سازمان القاعده وجود دارد، که در آن گروه های شیعه همسو با رژیم صهیونیستی به عنوان تهدید محاسبه می شوند.

تأمین آسان منابع مالی اقدام های تروریستی القاعده از طریق تولید، قاچاق و فروش گسترده مواد مخدر و نیز اقدامات ناکافی و نامناسب و همچنین عدم توانایی دولت پاکستان برای مقابله با رشد افراط گرایی فرقه ای، بویژه در سه استان وزیرستان جنوبی، بلوچستان و سرحد، وجود فقر و بیکاری در منطقه، نبود نظارت کارامد بر جهت گیری مدارس مذهبی پاکستان، نفوذ رو به گسترش وهابیون امارات و عربستان میان قبایل پاکستان و ترویج تفکرات سلفی گری ضد شیعی در میان آنها، ضعف آشنایی نیروهای آیساف و ایالات متحده با مختصات اجتماعی و سیاسی منطقه، نبود ثبات سیاسی امنیتی در پاکستان و افغانستان، عدم تبیین ترتیبات امنیتی منطقه ای برای دستیابی به یک پارادایم امنیتی مشترک برای مقابله با جرائم سازمان یافته، گروکشی برخی کشورها از طریق حمایت ابزاری از طالبان و ضعف هم افزایی مناسب زیرساخت های امنیتی مشترک منطقه ای، از مهم ترین دلایل رشد بنیادگرایی القاعده در ترتیبات منطقه ای و جهانی است.

القاعده، براساس آموزه های عملیات نامتقارن توانسته است با تشکیل پنج حوزه مجزا که هر کدام دارای ساختار رهبری، عملیاتی و منابع مالی محلی مستقل هستند، به کار خود ادامه دهد، که عبارتند از:

الف) حوزه هند و پاکستان، به رهبری «امین الحق»؛

ب) حوزه منطقه آسیای مرکزی؛ شامل ازبکستان، چچن، گرجستان، جنوب چین و سینکیان به فرماندهی «طاهر یولداشیف»؛

ج) حوزه جنوب شرق آسیا؛ شامل اندونزی، مالزی و فیلیپین، که پیشتر «رضوان عصام الدین»، مشهور به «حنبلی» از سوی القاعده به سمت فرماندهی این حوزه انتخاب شده بود، ولی پس از دستگیری وی در تایلند (اگوست ۲۰۰۲)؛ سرهنگ «سومیرو» مشهور به «ذوالقرنین» زمام امور را به دست گرفت؛

د) حوزه خاورمیانه و خلیج فارس؛ شامل عربستان، یمن، کویت، عراق، اردن، ترکیه و لبنان.

شعبه اول این حوزه؛ شامل «انصار القاعده در جزیره العرب» بوده و عنوانی است که هسته های سعودی القاعده برای خود برگزیده اند.

این سازمان در حمله انتحاری به ناو آمریکایی «کول» و نفتکش فرانسوی «لمبورگ» در سواحل یمن (اکتبر ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲) دست داشته است.

شعبه دومِ این حوزه، صرفا بر عراق متمرکز شده و شامل دو تشکل زیر است:

«جماعت توحید و جهاد» یا القاعده در سرزمین رافدین، که توسط «ابومصعب الزرقاوی» بنیان گذاشته شد.

«جنبش انصار الاسلام» به رهبری «ملا کریکار» در ایالت خود مختار کردستان عراق

شعبه سوم این حوزه نیز؛ شامل اردن، لبنان و ترکیه است که سه گروه زیر را در بر می گیرد:

«جنبش سلفیه اردنی»، به رهبری «ابومحمد المقدسی»، که پدر معنوی الزرقاوی است و هم اکنون در زندان «السویقه» اردن است.

«عصبه الانصار» لبنان، به رهبری «عبدالکریم السعدی»، مشهور به «ابو محجن»

«جبهه اسلامی سواران شرق بزرگ» در ترکیه به رهبری «حبیب آقداش»

ه) حوزه مدیترانه؛ شامل یازده دولت اروپایی و آفریقایی (آلمان، فرانسه، بریتانیا، هلند، بلژیک، ایتالیا، اسپانیا، الجزایر، تونس، مصر، اردن، مراکش ولیبی) به رهبری عبدالکریم المجاطی، مغز متفکر انفجارهای دارالبیضای مراکش.

یکی از کارویژه های نهادهای امنیتی، اطلاعاتی، سیاسی و انتظامی، شناسایی پتانسیل ها و کانون های تنش زا در سطح منطقه ای از رویکرد امنیت ملی است.

مهم ترین ملاحظات جمهوری اسلامی ایران در قبال گسترش القاعده و سازمان های نزدیک به آن عبارتند از:

ارزیابی تحولات خاورمیانه، بیانگر رشد و گسترش القاعده و گروهک های تروریستی وابسته به آن؛ مانند لشگر طیبه و سپاه صحابه است، که در صورت ضعف برنامه ریزی منسجم و عدم تبیین اقدام های پیش گیرانه، می تواند به گسترش تنش های مرزی، واگرایی منطقه ای، گسترش ایران هراسی، مداخله قدرت های برون سیستمی، فرامنطقه ای و تضعیف امنیت بومی پایدار منجر شود.

در این میان، عراق از کشورهایی است که به دلیل عدم وجود یک دولت مقتدر مرکزی، عدم مشارکت گروه های سنی در ساختار قدرت، رشد خزنده عقاید وهابیت، حضور اشغالگران و تمایلات فدرالیسم، زمینه های شکل گیری و رشد سازمان های مسلحانه فرقه ای را دارد، که از مهم ترین این سازمان ها می توان به القاعده عراق، انصار الاسلام و پژاک اشاره کرد.

از رویکرد امنیت ملی، برخی اهداف واشنگتن از اتخاذ این رویه عبارتند از:

انعکاس تصویر مجازی، خشن و غیر واقعی از جمهوری اسلامی ایران و بالتبع تضعیف نفوذ نرم ایران در فرایند سیاستگذاری خارجی؛

– ایجاد مانع در گسترش روابط دوجانبه میان جمهوری اسلامی ایران و برخی کشورهای عرب منطقه، برای مثال یکی از مهم ترین اهداف واشنگتن برای تداعی حمایت های تسلیحاتی ایران از شبه نظامیان القاعده در افغانستان، بسترسازی برای تضعیف روابط دوجانبه تهران و کابل است. در همین رابطه واشنگتن در دیپلماسی رسانه ای خود به صورت متناوب همواره تبلیغ می کند که جمهوری اسلامی ایران، نه تنها شبه نظامیان شیعی، بلکه افراط گرایان سنی را آموزش های چریکی داده و آنها را از طریق کویت، سوریه یا مرزهای زمینی خود وارد عراق می کند.

انگاره شماره ۳

الگوی جنگ روانی رسانه ای آمریکا برای ارتباطدهی میان جمهوری اسلامی ایران و سازمان های مسلحانه فرقه ای در خاورمیانه

برخی مصادیق جنگ تبلیغاتی ایالات متحده با هدف تداعی ارتباط میان جمهوری اسلامی ایران با سازمان القاعده، عبارتند از:

– ادعای «ژنرال دان مک نیل» فرمانده وقت ارتش آمریکا در ۳۱ می ۲۰۰۷ (۱۰ خرداد ۱۳۸۶) مبنی بر آموزش شیوه های عملیات نامتقارن به نیروهای القاعده در داخل خاک ایران؛

– ادعای ایالات متحده در ۱۷ آوریل ۲۰۰۷ و ناتو در ششم ژوئن و ششم سپتامبر ۲۰۰۷، مبنی بر توقیف محموله ای از تجهیزات نظامی ایران؛ شامل قطعات انفجاری و بمب های کنار جاده ای برای کمک به القاعده؛

ادعای «نیکلاس برنز» معاون وقت وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه با شبکه خبری CNNمورخ سیزدهم ژوئن ۲۰۰۷، مبنی بر وجود مدارکی دال بر نقش سپاه پاسداران در قاچاق اسلحه برای القاعده؛

مایکل مک کونل مدیر اطلاعات ملی آمریکا در راستای جنگ روانی تبلیغاتی واشنگتن علیه تهران در «گزارش سالانه ارزیابی تهدیدها» مورخ فوریه ۲۰۰۸ به «کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا» ادعا کرد: سه نفر از مهم ترین رهبران القاعده هم اکنون در بازداشت ایران هستند:

سعد بن لادن، پسر بن لادن و جانشین احتمالی وی،

سیف العادل،

عبدالله احمد عبدالله، مسئول امور مالی سازمان القاعده.

سیف العادل و احمد عبدالله، از طرف نهادهای امنیتی اطلاعاتی آمریکا به دلیل رهبری بمب گذاری سفارتخانه های ایالات متحده در کنیا و تانزانیا در سال ۱۹۹۸ که در آن نزدیک به ۲۰۰ نفر کشته شدند، تحت تعقیب هستند.

– موفق ربیعی مشاور امنیت ملی عراق در آوریل ۲۰۰۸ اعلام کرد: برخی از ناآرامی های عراق توسط فرماندهان القاعده در ایران هدایت می شود.

– ادعای «رویان کروکر و دیوید پترائوس» در سومین گزارش خود به کنگره در آوریل ۲۰۰۸، مبنی بر «تجهیز، آموزش و تأمین تسلیحات» شبه نظامیان عراق توسط سپاه قدس، که متعاقب آن جرج بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا، در یک گفتمان جدید برای اولین بار در سخنرانی دهم آوریل ۲۰۰۸ به صراحت جمهوری اسلامی ایران را هم ردیف تهدید القاعده در عراق معرفی کرد.

بررسی مصادیق فوق الذکر بیانگر این نکته است که ترفند جنگ تبلیغاتی ایالات متحده با ابزار تداعی ارتباط میان جمهوری اسلامی ایران و القاعده به یکی از اولویت های راهبردی عملیات روانی واشنگتن برای تنش زایی در روابط تهران با برخی کشورهای همسایه تبدیل شده است.

ب) حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک)

بنیان های شکل گیری «حزب کارگران کردستان ترکیه» در سال ۱۹۷۴ توسط «عبدالله اوجلان» و با تفکرات جدایی طلبانه مارکسیسم لنینیسم شکل گرفت و در سال ۱۹۷۸ نام (پ.ک.ک) را برای تشکیلات خود برگزید. هدف سیاسی پ.ک.ک، کردستان بزرگ و سوسیالیست از کردهای شمال عراق، جنوب ترکیه، شمال شرقی سوریه و شمال غربی ایران است،که زیرمجموعه «سازمان های جدایی طلب» قرار می گیرد.

عبدالله اوجلان در سال ۱۹۹۹ توسط نهادهای اطلاعاتی ترکیه، آمریکا و اسرائیل هنگام خروج از سفارت یونان در کنیا دستگیر و به ترکیه انتقال یافت.

شیوه مبارزاتی این گروه به صورت «کمین و حمله غافلگیرانه»، «خرابکاری»، «شورش»، «آدم ربایی»، «ترور»، اعتراض و تظاهرات علیه دولت ترکیه است. این گروه، به منظور کاهش فشار افکار عمومی علیه اقدام های تروریستی خود، نام خود را در هشتمین کنگره حزبی به «کاداک» تغییر داد. پ.ک.ک از طرف اتحادیه اروپا و آمریکا به عنوان گروهی تروریستی معرفی شده است.

یکی از ویژگی های سازمان تروریستی پ.ک.ک سوءاستفاده از دختران، به ویژه در عملیات های نظامی است که تاکنون به مرگ بسیاری از آنان منجر شده است.

ج) پژاک

پژاک به عنوان شاخه ضدّ ایرانی حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) در سال ۲۰۰۴ تأسیس شد و تمرکز آنان در ده مایلی مرز ایران در شمال عراق، واقع در کوه های قندیل (خارکوک) است.

مرامنامه این گروه تروریستی، به صورت تلفیقی از «ناسیونالیسم قومی و مارکسیسم لنینیسم» است، که در بهار ۱۳۸۴ اعلان موجودیت کرد.

پژاک، مکان ثابتی ندارد و در مرزهای شمال غرب ایران به صورت گروه های تیمی فعالیت می کند. این حزب اقدام های تروریستی خود را بیشتر در استان های مرزی کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه، شهرهای مرزی خوی، سلماس و ماکو سازماندهی می کند.

«عبدالرحمن حاج احمدی» متولد ۱۹۴۱ به عنوان رهبر این گروه، مقیم کلن آلمان است.

«رابرت بایر» افسر عملیاتی سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در مصاحبه با نشریه اشپیگل و «سیمورهرش» در مصاحبه با نشریه نیویورکر، فاش کردند: آمریکا در چارچوب «طرح دلتا» ارتباطات نظامی، امنیتی و اطلاعاتی تنگاتنگی با گروه پژاک دارد و برخی اطلاعات را برای ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی ایران در اختیار این گروه قرار داده و به منظور سازماندهی و اثربخشی اقدام های مشترک علیه جمهوری اسلامی ایران، خواهان اتحاد راهبردی پژاک و پ.ک.ک. است.

د) انصارالاسلام

«انصارالاسلام» یا «جندالاسلام» فعالیت خود را در دسامبر ۲۰۰۱ از شهر حلبچه آغاز و هدف خود را ایجاد و گسترش «قانون شریعت» در ناحیه خودمختار کردستان و در نهایت کلّ عراق اعلام کرد، که بیشتر در سه استان کردنشین سلیمانیه، اربیل و دهوک متمرکزند. بنیان گذار و رهبر روحانی این گروه، ملا کریکار (نجم الدین فرج احمد) از سال ۱۹۹۳ به
نروژ پناهنده شده است. رهبر عملیاتی این گروه در عراق را «عبدالله شفیعی» برعهده دارد. ابزارهای مبارزاتی این گروه «عملیات انتحاری» یا انفجار اتومبیل بمب گذاری شده علیه «اتحادیه میهنی کردستان» و سربازان نیروهای ائتلاف است.

مهمترین اقدام های تروریستی منتسب به این گروه عبارتند از:

– بمب گذاری مقابل سف