پاورپوینت کامل نقشه ریسک مراکز نظامی قدرت های غیر بومی پیرامون ایران ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقشه ریسک مراکز نظامی قدرت های غیر بومی پیرامون ایران ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقشه ریسک مراکز نظامی قدرت های غیر بومی پیرامون ایران ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقشه ریسک مراکز نظامی قدرت های غیر بومی پیرامون ایران ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

نقشه ریسک مراکز نظامی اطلاعاتی قدرت های فرامنطقه ای غیر بومی پیرامون جمهوری اسلامی ایران

حضور پیرامونی و تهدیدات راهبردی

یکی از موانع فراروی توسعه منطقه گرایی و تحقق امنیت بومی و پایدار در افق ایران ۱۴۰۴، افزایش موزائیکی حضور نظامی اطلاعاتی آمریکا و ناتو در مجاورت سرزمینی جمهوری اسلامی ایران است. به همین منظور نهادهای ذی ربط بایستی عمق و دامنه حضور نظامی قدرت های فرامنطقه ای را از رویکرد امنیت ملی مورد کنکاش قرار دهند.

گفتار اول: آمایش نظامی امریکا و ناتو در پیرامون جمهوری اسلامی ایران

نحوه آمایش نیروهای نظامی امریکا و ناتو در پیرامون جمهوری اسلامی ایران می توان به صورت زیر نشان داد:

الف افغانستان

راهبرد اجرایی اوباما برای حضور طولانی مدت در افغانستان و افزایش دامنه عملیات های ناتو مبتنی بر «نظریه دولت شکست خورده» است که پس از حوادث یازده سپتامبر توسط «رابرت راتبرگ» بیان شد و براساس آن واشنگتن معتقد است ساختار دولت افغانستان، پاکستان و عراق از ثبات و اقتدار لازم برای امنیت سازی مطمئن و پایدار برخوردار نیستند و حضور آمریکا یکی از ضمانت های شکل گیری ثبات امنیتی در این کشور است.

منازعات قومی فرقه ای، افزایش تنش های مذهبی و حضور نیروهای القاعده در این کشور از مؤلفه هایی هستند که نظریه دولت ورشکسته را در پاکستان هسته ای تقویت می کنند.

هر چند ایالات متحده با فراخوان تدریجی و پلکانی نیروهای نظامی امنیتی خود از عراق تا پایان سال ۲۰۱۱ موافقت کرده ولی از طرف دیگر خواهان افزایش نیرو در افغانستان است، در نتیجه بخشی از دغدغه های امنیتی جمهوری اسلامی ایران در حال تغییر مسیر از مرزهای غربی به سمت مرزهای شرقی است. رویکرد امریکا در افغانستان مبتنی بر حضور نظامی درازمدت است.

با توجه به سیاست امنیتی آمریکا و ناتو برای افزایش نیرو در افغانستان، احتمال تأسیس پایگاه های نظامی اطلاعاتی جدید در میان مدت بسیار محتمل است.

مهمترین پایگاه های نظامی آمریکا در افغانستان عبارتند از:

– «پایگاه نظامی بگرام» در حاشیه کوه های هندوکش که آمریکا قصد دارد وسعت آن را به سه برابر گسترش دهد.

– «پایگاه هوایی هولانگ» در سال ۲۰۰۴ در مساحتی بالغ بر ۳۰۰ هکتار در بخش قوری استان هرات و در ۴۵ کیلومتری مرز جمهوری اسلامی ایران ساخته شده است. در این پایگاه نزدیک به ۱۰ هزار نیرو مستقرند که بیشتر بر جنگ های الکترونیک، عملیات های شناسایی و ضد اطلاعات متمرکز شده است.

– «پایگاه هوایی خوست» در «ایالت پکتیا» در شرق افغانستان و در ۱۵۰ کیلومتری کابل

– «پایگاه هوایی قندهار» در ده مایلی جنوب شرق قندهار که توسط آمریکا در سال ۱۹۶۰ در قالب «برنامه ایالات متحده برای توسعه بین المللی» ساخته شد و در سال ۱۹۸۰ توسط نیروهای اشغالگر شوروی ویران شد ولی در سال ۲۰۰۷ مجددا توسط نیروهای آمریکایی بازسازی و هم اکنون به یکی از مهمترین مراکز نظامی آمریکا در شرق ایران تبدیل شده است.

«سرلشگر استنلی مک کریستال» فرمانده وقت نیروهای آمریکایی و یگان های ناتو در افغانستان با ارائه گزارش ارزیابی ۳۱ اوت ۹ شهریور(۲۰۰۹ شهریور ۱۳۸۸) که به دستور پنتاگون تهیه کرده بود تصریح کرد در صورت اعزام نیروی بیشتر به افغانستان پیروزی علیه طالبان ناممکن نخواهد بود که به ابزار فشار نومحافظه کاران به باراک اوباما برای افزایش نیروهای آمریکایی در افغانستان تبدیل شد.

محل درج جدول شماره. ۱

مراکز نظامی اطلاعاتی ایالات متحده در افغانستان

محل درج جدول شماره ۲

فهرست مراکز پدافند هوایی امریکا در افغانستان

ب) آسیای میانه

واشنگتن علاوه بر احداث و توسعه پایگاه های نظامی در آسیای میانه، برنامه ریزی می کند با عناوینی مانند مقابله با قاچاق مواد هسته ای، تضمین امنیت انرژی، مقابله با تروریسم، مبارزه با مواد مخدر و قاچاق انسان زمینه های انعقاد توافقنامه های امنیتی دوجانبه با کشورهای آسیای میانه را فراهم کند و با توجه به سیاست های امنیتی باراک اوباما مبنی بر تقویت نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان، پیش بینی می شود توسعه کمی و کیفی پایگاه های نظامی آمریکا در آسیای میانه به عنوان یکی از اولویت های راهبرد امنیتی ایالات متحده پیگیری شود.

این سناریو محتمل است که واشنگتن درصورت اقدام نظامی علیه کشوری در منطقه، از فضای هوایی و امکانات لجستیکی این پایگاه ها استفاده نماید.

برخی پایگاه های نظامی آمریکا واقع در قفقاز عبارتند از:

– «پایگاه هوایی خان آباد» در جنوب ازبکستان و نزدیک مرز تاجیکستان که در سال ۲۰۰۱ برای استقرار سربازان، سوخت گیری جت ها و محموله هواپیماها ساخته شد.

– «پادگان هوایی ترمز» با هدف ارسال تجهیزات نظامی به نیروهای آیساف در افغانستان

– «پایگاه هوایی مناس» در شمال بیشکک شامل هواپیماهای جنگنده بمب افکن F-15E1 جتهای A-01 و باند پروازی به درازای ۱۳۸۰۰ فوت که برای بمب افکن های شوروی ساخته شده بود. ایالات متحده در هشتم ژوئن ۲۰۰۴ با هزینه ۶۳ میلیون دلار این پایگاه را اجاره کرد و در حدود ۱۲۰۰ سرباز از کشورهای آمریکا، اسپانیا، فرانسه، کانادا، دانمارک، نروژ، استرالیا، ترکیه و کره جنوبی در آن حضور دارند که ۶۵۰ نیروی آن از ایالات متحده است.

محل درج جدول شماره ۳

آمایش جغرافیای امنیتی پایگاه های نظامی آمریکا در آسیای میانه

ج) ترکیه

محل درج جدول شماره ۴

آمایش جغرافیای امنیتی پایگاه های نظامی آمریکا در ترکیه

د) اقیانوس هند و آرام

محل درج جدول شماره ۵

آمایش جغرافیای امنیتی پایگاه های نظامی آمریکا در اقیانوس هند و آرام

ه) کشورهای عرب حوزه خلیج فارس

در راهبرد دو ستونی ایالات متحده با بهره گیری از قدرت های نظامی و اقتصادی ایران و عربستان منافع خود را در منطقه تأمین می کرد. پیروزی انقلاب اسلامی ایران پایان سیاست دو ستونی آمریکا و سرآغاز حضور مستقیم ایالات متحده در خلیج فارس است.

ایالات متحده در چارچوب طرح گفتگوی امنیتی خلیج فارس، قابلیت های سپر دفاع موشکی و توان تسلیحاتی کشورهای منطقه بویژه شش کشور حاشیه خلیج فارس را ارتقا می دهد. در همین راستا پنتاگون در دسامبر ۲۰۰۷ موافقت خود برای فروش ۲۸۸ موشک دفاع هوایی با «قابلیت پیشرفته پاتریوت معروف به پاک ۳»، ۲۱۶ «موشک هدایت شونده پاک دو»، ۸۰ موشک پاک ۳ و ۶۰ موشک نسل جدید پاک دو به کویت را اعلام کرد.

نوع مشارکت و میزان اثربخشی قدرت های فرامنطقه ای می تواند به صورت فعال و غیرفعال باشد که در ساختار امنیتی خلیج فارس از نوع فعال است. زیرا سیاست های امنیتی آمریکا بر نوع و الگوی دفاعی خلیج فارس تأثیرگذار است.

محل درج نمودار شماره ۱

روندکاوی حضور آمریکا در ساختار امنیتی خلیج فارس

عراق

ایالات متحده به صورت رسمی پایگاه نظامی در عراق ندارد بلکه دارای ۵۵ مرکز نظامی است که اکثر آنها به صورت محرمانه به فعالیت های خود ادامه می دهند که مهمترین آنها عبارتند از:

«پایگاه هوایی بلاد» در ۶۸ مایلی بغداد با مساحتی حدود ۱۵ مایل مربع که با ۱۳۰ هواپیما و ۱۲۰ هلی کوپتر، بزرگترین مرکز نیروی هوایی ایالات متحده در عراق است بطوریکه پروازهای آن در سال ۲۰۰۶ با پروازهای «فرودگاه هیترو لندن» برابری می کرد.

«پایگاه هوایی الطلیل» در ۲۰ کیلومتری جنوب غرب ناصریه به مساحت ۲۰ مایل مربع که بیشتر نقش «پل هوایی» و تسریع در عملیات امداد و نجات و سوخت رسانی را ایفا می کند. اکثر تجاوزهای هوایی ارتش بعث صدام حسین در هشت سال جنگ تحمیلی از این پایگاه صورت می گرفت.

مرکز نظامی الاسد در ۱۲۰ مایلی بغداد در استان الانبار و نزدیک مرز سوریه با ۱۷ هزار نظامی که بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در استان های سنی نشین غرب و شمال غرب عراق است.

کمپ ویکتوری نزدیک فرودگاه بغداد به مساحت ۱۴۰ مایل مربع و ۲۰ هزار نظامی، پادگان القیاره در ۵۰ مایلی جنوب شرقی موصل، پادگان مارینز نزدیک فرودگاه موصل، پادگان کرکوک با ۱۴ هزار نظامی، پادگان اربیل با ۱۴ هزار نظامی، پایگاه باشور در شمال و پایگاه H1 در غرب از دیگر مراکز نظامی امنیتی آمریکا در عراق هستند.

بحرین

بحرین پس از سال ۱۹۹۱ به صورت پلکانی همکاری های خود با ایالات متحده را افزایش داد، بطوریکه بین سال های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ مقر منطقه ای بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل از عراق بود.

نقطه عطف گسترش پایگاه نظامی آمریکا در بحرین با «عملیات تشویق دموکراسی» و حمله به افغانستان آغاز شد بطوریکه آمار نظامیان آمریکایی از ۱۳۰۰ نفر به ۴۰۰۰ نفر و در جریان «عملیات آزادسازی عراق» به ۴۵۰۰ نفر افزایش یافت و جرج بوش در سال ۲۰۰۷ این کشور را به عنوان یکی از «متحدان اصلی غیر عضو ناتو» معرفی کرد.

آمریکا و بحرین در ۲۸ اکتبر ۱۹۹۱ یک توافقنامه دفاعی ۱۰ ساله را منعقد کردند که در اکتبر ۲۰۰۱ برای ۱۰ سال دیگر تمدید شد که مفاد کامل آن هنوز فاش نشده و در زیرمجموعه اسناد محرمانه و طبقه بندی شده پنتاگون قرار دارد، با این وجود برخی موارد افشا شده این توافقنامه عبارتند از:

دسترسی واشنگتن به پایگاه های نظامی این کشور در شرایط بحران؛

مشاوره به منامه در زمان وقوع تهدیدهای امنیتی؛

برگزاری رزمایش های نظامی مشترک؛

آموزش نیروهای نظامی بحرین؛

ذخیره مهمات نیروی هوایی ارتش آمریکا.

بحرین تنها کشور شورای همکاری خلیج فارس است که آمادگی خود برای اعزام نیرو به افغانستان را اعلام کرده و در سال های گذشته نیز به عنوان یکی از میزبانان برگزاری اجلاس های امنیتی همسایگان عراق بوده، بطوریکه پس از سقوط صدام حسین به عنوان اولین کشور عربی به تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸ سفارت خود را در بغداد بازگشایی و سفیر خود را به این کشور اعزام کرد.

خرید تسلیحاتی بحرین از آمریکا همواره در سطحی بوده که بستر رقابت های تسلیحاتی و موشکی را در منطقه دامن زده که برخی مصادیق آن براساس گزارش مرکز پژوهش های کنگره آمریکا عبارتند از:

– ده هواپیمای F61 در سال ۱۹۹۸ به ارزش ۳۹۰ میلیون دلار

– ۲۶ موشک میان برد هوا به هوای پیشرفته (آمارام) در سال ۱۹۹۹

– ۷۰ موشک ضد هوایی «استینگر» (بحرین تنها کشور شورای همکاری خلیج فارس
است که این سامانه موشکی را دریافت کرده است)

– ۱۸۰ موشک ضد تانک و ۶۰ پرتاب کننده موشک به ارزش ۲۵۲ میلیون دلار

امارات

امارات کمترین آمار نیروهای آمریکایی را در خاکش دارد، اما پس از قطر بیشترین آمار هواپیماهای جاسوسی، سیستم های راداری و سامانه های موشکی آمریکا در این کشور قرار دارد. به عنوان مثال «شرکت ریتون» در ۱۸ دسامبر ۲۸ (۲۰۰۸ آذر ۱۳۸۷) با استقرار «سامانه موشکی پاتریوت» در امارات موافقت کرد و این کشور به یازدهمین دارنده این سامانه موشکی پیوست. پیش تر این شرکت در دهه ۱۹۸۰ «سیستم دفاع هوایی میان برد هاوک» را به امارات تحویل داده بود و سیستم پاتریوت قرار است جایگزین این سامانه شود. شرکت «لاکهید» همچنین قرارداد جداگانه ای را برای فروش موشک های «پاک ۳» با امارات منعقد کرده است.

قطر

«پایگاه هوایی العدید» در ۳۵ کیلومتری جنوب دوحه (قطر) و ۷۰ کیلومتری مرز مشترک با عربستان سعودی از اکتبر ۲۰۰۱ به مهمترین پایگاه هوایی آمریکا در آسیا و خاورمیانه تبدیل شده که طی جنگ افغانستان تعداد نیروهای آن از ۲۰۰۰ نفر به ۴۰۰۰ نفر افزایش یافت. واشنگتن از این پایگاه به عنوان یکی از مراکز پرتاب موشک های دوربرد با اهدافی در خاورمیانه و آسیای میانه تا شرق آسیا استفاده می کند. پایگاه العدید از مهمترین مراکز مهم جنگ الکترونیک آمریکا در منطقه است که با هدف قطع ارتباط یا مختل سازی زیرساخت های ارتباطاتی، مراکز فرماندهی و سیستم های ناوبری دشمن طراحی شده است. آمریکا همچنین در این پایگاه؛ سامانه مو