پاورپوینت کامل بازشناسی انواع انسان در اندیشه صدرالمتالهین ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازشناسی انواع انسان در اندیشه صدرالمتالهین ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازشناسی انواع انسان در اندیشه صدرالمتالهین ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازشناسی انواع انسان در اندیشه صدرالمتالهین ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

صدرالمتألهین شیرازی کتابی دارد به نام شواهدالربوبیه که در واقع چکیده اسفار و به تعبیر دیگر عصاره سیستم فلسفی او یعنی حکمت متعالیه است. وی در این کتاب به جای فصل، از واژه مشهد استفاده کرده و در دل هر مشهد چند شاهد و در قلب هر شاهد چند اشراق و در آغوش برخی از اشراق ها تذنیب عرشی را نشانده است. ملاصدرا در اشراق اول – شاهد اول – مشهد پنجم، در اثنای کلام، از اقسام انسان ها سخن گفته است.

۱. مدل پروانه ای

این حکیم حکمت متعالیه معتقد است برخی انسان ها همچون پروانه هستند. چرا پروانه؟ مگر پروانه چه می کند؟ پروانه به گرد شمع می گردد و به طواف شعله برافروخته شمع می پردازد، اما فقط به این مقدار اکتفا نمی کند و عاشقانه شعله شمع را در برمی گیرد، اما می سوزد و می گریزد. چند لحظه ای نگذشته که پروانه با بالی نیم سوخته و تنی مجروح، دوباره به سراغ شعله شمع می آید و شعله را در آغوش می گیرد، این بار هم جامه تن و جان پروانه مجروح می شود، اما پروانه دست بردار نیست و چندباره به آغوش شمع باز می گردد، تا سرانجام هم آغوش با شعله شمع می سوزد و جان می بازد و خاکستر می شود. همشهری حافظ، ملاصدرای شیرازی می نویسد: “اگر پروانه دارای قدرت تخیل و حفظ صورت خیالی خویش می بود، پس از احساس سوختن، دوباره خودش را به طرف شعله افروخته سوق نمی داد، چرا که در نخستین مرتبه نزدیک شدن به شعله شمع، سوختن را احساس نموده بود.”

افرادی که چندین بار از شخصی که فکر می کنند دوستشان است، ضربه خورده اند، اما حاضر نیستند، در این رابطه که جز ضرر عایدشان نکرده، تجدید نظر کنند؛ یا بسیاری از معتادان با اینکه می دانند سیگار و یا مواد مخدر به آنها صدمات جبران ناپذیری وارد می کند و باز هم حاضر نیستند، آن را ترک کنند، و افرادی که خداوند بارها و بارها در قرآن به آنها گفته شیطان دشمن شماست؛ ولی فراموش می کنند و دوباره در دام شیطان می افتند، نمونه ای از “انسان های مدل پروانه ای” هستند.

انسان هایی که فریب دستگاههای تبلیغاتی را می خورند نیز در همین دسته جا می گیرند، چرا که از حافظه خود کمک نمی گیرند و تجارب گذشته را حفظ نمی کنند و در واقع دچار نوعی فراموشی هستند و در یک فضای فکری و فرهنگی فقیرانه زندگی می کنند که خیلی راحت حافظه شان را از دست می دهند و این تجارب را در حافظه نگاه نمی دارند.

۲. مدل پرنده ای

انسان های مدل دوم، انسان های پرنده ای هستند. پرندگان چه خصوصیتی دارند که ملاصدرا برخی از انسان ها را از لحاظ معرفت شناختی به آنها تشبیه کرده است؟ ملاصدرا می گوید وقتی پرنده ای روی بامی نشست، و از آن بام به سبب ضربه؟ سنگ یا چوب کودکی بازیگوش، زخمی و مجروح و رنجیده خاطر به هوا برخاست، این تجربه تلخ را فراموش نمی کند و دیگر به آن مکان که در آنجا ضربه خورده بود باز نمی گردد، چرا که پرنده بر خلاف پروانه که فاقد قدرت حافظه بود، قدرت حفظ تجربه اش را دارد.

شاعر هم در این بیت دلش را به مرغی تشبیه کرده که اگر به ضرب آزار، از بام قلب معشوقش برخاست، معلوم نیست، دوباره هم به سراغ او برود؛

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

ز بامی که برخاست به مشکل نشیند

در این مرحله انسان وقتی از جناح، باند، گروه و یا کشوری ضربه خورد، به قول معروف پشت دستش را داغ می کند تا یادش بماند که دیگر با آن شخص یا سازمان و یا حزب و جناح همکاری نکند، اگر هم از چیزی، جایی، کسی، سازمانی و یا کشوری آسیب و صدمه ای ندید، نمی داند که نباید اعتماد و اطمینان به خرج بدهد و بگریزد. کلام ملاصدرا در این باب چنین است: “انسان مادام که در این مقام و منزلت است،. .. نهایت حد او این است که از آن چیزی که یک مرتبه از آن آزار و اذیت دیده فرار کند و تا زمانی که از چیزی متأذی و متأثر نشده، نمی داند آن چیز از جمله مواردی است که بایستی از آن فرار کند یا خیر.” شاید بتوان حدیث مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود را هم در راستای همین مدل تحلیل کرد.

۳. مدل اسبی

از نظر صدرالمتألهین در این مرحله، انسان از لحاظ معرفتی علاوه بر احساس و خیال، دارای درجه ای بالاتر به نام “مرتبه موهومات” است، لذا در برابر تهدیدات و خطرات واکنش نشان می دهد.

مرحله سوم، مرتبه ای است که حیوان بدون اینکه مجروح شود و ضربه بخورد، خطر را تشخیص می دهد و بلافاصله واکنش نشان می دهد. اسب بدون اینکه از شیر لطمه ای دیده باشد، همواره از شیر هراس دارد و هر زمان که با شیر روبرو شود، می گریزد و یا گوسفند همین که گرگ را می بیند، فرار می کند، در حالی که همین گوسفند از گاو، شتر و فیل که بزرگ تر و رعب انگیزتر از گرگ هستند، فرار نمی کند.

انسان هایی که در این مرتبه از معرفت و شناخت قرار دارند، وقتی با خطری ربرو شوند، فورا تشخیص می دهند که در معرض آسیب قرار گرفته اند و برای گریز از خطر و تأمین امنیتشان تدبیری می اندیشند. دانشجویی که در طول ترم درس نخوانده و شب امتحان تا صبح درس می خواند تا از خطر مردودی و مشروطی بگریزد از این دسته است. شاخصه انسان مدل سوم، مواجه شدن با خطر است و تا زمانی که با تهدید روبرو نشود، استراتژی وتدبیری برای مقابله با آن ندارد. بنابراین این افراد هم از حواس، هم از طبیعت، هم از تجارب تاریخی که دارند و هم از خود تاریخ عبرت می گیرند.

۴. مدل انسان متدانی

انسان های دنیایی، آسیب ها و تهدیداتی را درک می کنند که هنوز اتفاق نیفتاده و مربوط به آینده است. ویژگی انسان متدانی این است که علاوه بر اینکه همچون انسان های مدل سوم تهدیدات “حال” را درک می کند، تهدیدات “آینده” را هم تشخیص می دهد.

تمامی کارشناسان، تئوریسین ها و استراتژیست ها در این مدل قرار می گیرند، چرا که علاوه بر پیش بینی خطرات احتمالی آینده، برای حل آنها چاره اندیشی هم می کنند.

تمامی کارشناسان، تئوریسین ها و استراتژیست ها در این گروه قرار می گیرند، چرا که برای خطرات احتمالی آینده، چاره اندیشی می کنند و تفکرات راهبردی دارند. مثلاً بررسی می کنند و می گویند نفت و گاز کشور، روزی تمام می شود، لذا باید از انرژی جایگزین استفاده کنیم، آن انرژی جایگزین هم به عنوان نمونه می تواند انرژی هسته ای باشد. یا مثلاً اگر سیل، زلزله و یا جنگی اتفاق افتاد، چه باید کرد.

در این مرحله کارشناسان و متخصصان قبل از اینکه تهدید عملی شود، خود را برای حل، رفع و دفع و مدیریت آن بحران آماده