پاورپوینت کامل حکمت و تاریخ فلسفه ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکمت و تاریخ فلسفه ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکمت و تاریخ فلسفه ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکمت و تاریخ فلسفه ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱. فلسفه را به دوستداری حکمت تعریف کرده اند، که البته فلسفه، ابزار یا مسیر رسیدن به حکمت است؛ پس تاریخ فلسفه، تاریخ پیمودن مسیر برای رسیدن به حکمت یا ارائه ابزارهای رسیدن به حکمت می باشد. عشق انسان به یافتن حکمت، یک نوع انگیزه برای یافتن حکمت از مسیر فلسفه را ایجاد کرده است؛ پس فلسفه هرچند عقلی است، ولی خودش محصول عشق و عاطفه است.

۲. عشق به حکمت، تاریخ فلسفه را شکل داده، لذا بررسی تاریخ فلسفه را می توان تاریخ عشق به حکمت نامید؛ پس می توان تاریخ فلسفه را به عنوان رفت و آمد (دیالکتیک) بین فلسفه به عنوان مسیر و حکمت به عنوان مقصد، تفسیر کرد، که این نوع پردازش تاریخی به فلسفه، فراز و فرود فلسفه و حکمت در یک فرآیند تاریخی را روشن خواهد کرد؛ یعنی این که: زمانی فلسفه به حکمت نزدیک شده و گاهی فلسفه خود هدف شده است. (انحراف تبدیل وسیله به هدف و مسیر به مقصد بوجود آمده است).

۳. فلاسفه، فلسفه را تقسیم به ماقبل سقراط و مابعد سقراط می کنند، که مهم ترین اختلاف این دو به سازمانی بودن و عدم سازمانی بودن فلسفه برمی گردد. در ماقبل سقراط، فلاسفه پراکنده، در سواحل غربی ترکیه و سواحل شمالی دریای مرمره نرسیده به یونان بودند. به عبارت دیگر، جلوه آسیایی آنهابالات که از آسیای صغیر یا ترکیه الهام می گیرند پیش سقراطیان بر دو قسم، تقسیم می شوند: یکی از دو قسم درباره طبیعات، حکمت سرایی می کردند، و دیگری، درباره انسان و جامعه، که این دومی به سوفیست (Sofist) یا همان حکمتیان مشهور شدند.

۴. پیش سقراطیان، در این امر مشترک بودند، که سعی می کردند با سخن گفتن و بحث کردن (دیالکتیک) به مقصد برسند، پس به زبان به عنوان مسیر نگاه کردند، نه خود زبان؛ پس آنها حکمت جو بودند، ولی چون در این سخن گویی به افراط دچار شدند، به گونه عملی و نظری نفی مقصد کردند و حقیقت جویی، که بطن حکمت جویی بود را رها کردند، بلکه حقیقت ماورای زبان را نیز نفی کردند و حقیقت را ساخته زبان دانستند، که هر امری که زبان آن تکرار کند و در طی زمان انتزاعی کند، حقیقت است.

۵. افراط حکمت گرایان یا سوفیست ها در زبان گرایی و سفسطه سازی سبب شد، که نسل بعدی به دنبال معیار برای حکمت یابی بگردد؛ یعنی به دنبال معیارهای حاکم بر مسیر بگردد، که این خود سبب فراموشی مقصد شد و به همین دلیل خودشان را حکیم و یا حکمت گرا نام ننهادند، بلکه خود را فقط دوستدار حکمت و در مسیر حکمت نامیدند تا تواضع کنند و نیز مسیر به سوی حکمت را واکاویده باشند، که در نفی مقصد و حکمت دست کمی از سوفیست ها و حکمت گرایان نداشتند.

۶. سوفیسم با حکمت گرایی و سپس گفت وگو برای دستیابی به آن، رنسانس برای فلسفه بوجود آورد؛ یعنی اگر سوفیسم نبود، فلسفه مابعد سقراطی بوجود می آمد. فلسفه برای دوری از سوفیسم دست به یافتن قواعد زبانی فکر یا منطق زد، که منطق ارسطویی نام گرفت. این منطق، فقط به دنبال خطایابی در زبان و گفت وگو و استدلال است، پس یک منطق تمانعی است تا یک منطق جلو رونده و پیشرو. منطق، شروع فلسفه بود و دوری از حکمت؛ چرا که حکمت براساس گفت وگو و میان ذهنیت شروع می شود و نه یک ذهنی و قواعد حاکم بر آن، که در منطق درباره آن صحبت می شود.

۷. فلسفه، اگرچه از سقراط شروع می شود، اما خود او نیز به دنبال حکمت یابی بود. به همین دلیل از گفت وگو و فن جدل استفاده می کرد، نه فن برهان یابی. یا بحث میان ذهنیت را دنبال می کرد، هرچند در پشت این میان ذهنیت گرایی در نهایت حاکمیت ذهن خود سقراط بود که حاکم می شد و از همین جا بود که از حکمت که بر گفت وگو تکیه می کند و میان ذهنیت به تک ذهنی و حکومت ذهنی خود برطرف خود، عدول می کند، که همان آغاز فلسفه است و اقناع طرف مقابل را در پی می گیرد و همین وضعیت نیز در افلاطون ادامه می یابد، ولی افلاطون اولین قدم را برای شرو