پاورپوینت کامل حقوق شهروندی و زندگی معنوی ۸۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقوق شهروندی و زندگی معنوی ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقوق شهروندی و زندگی معنوی ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقوق شهروندی و زندگی معنوی ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

انسان، توانایی شناخت خود و واقعیات هستی را دارد و این توانایی، او را به موجودی جست وجوگر تبدیل کرده است. وقتی جستجوی انسان برای رسیدن به شناخت و معرفت عمیق می شود و به پرسش های بنیادین می رسد، پای معنویت به میان می آید. پرسش از حقیقت هستی، سرچشمه آفرینش، علت وجود خود و معنای زندگی، مهم ترین پرسش های معنوی هستند. پاسخ صحیح به این پرسش ها، انسان را در مسیر رشد و شکوفایی معنوی قرار می دهد و پاسخ نادرست، او را از شکوفا سازی عمیق ترین و بزرگ ترین استعدادهای بشری محروم می کند.

معنویت به ساده ترین بیان، یعنی ارتباط با واقعیت هستی؛ این ارتباط جنبه های شناختی، عاطفی و رفتاری را در بر می گیرد و به باورها و سبک زندگی فردی و اجتماعی شکل می دهد. انسان دارای استعدادهای عظیم معنوی است که در شرایط مناسب، پرورش و شکوفایی آنها امکان می پذیرد. شناختن سرچشمه نامحدود هستی، درک کیفیت ارتباط او با آفرینش، کشف حقیقت پدیده های عالم و پیوند خاصی که انسان با هستی دارد، استعدادهایی است که درون هر کس نهفته و این مجموعه استعدادها، مهم ترین ساحت وجود انسان را که ساحت معنوی است، شکل می دهد.

ساحت معنوی وجود انسان، با روح ارتباط دارد و اصیل ترین و درونی ترین هسته وجود اوست. ابدیت، سعادت و کیفیت زندگی، در گرو شکوفایی معنوی است و انسان معنوی همواره روبه رشد به یاد خدا، نیرومند، عزتمند، آرام، شاد، ظلم ستیز، مهربان و محبوب است. این ویژگی ها می تواند یک زندگی ایدآل را به وجود آورد. کسی که به تجربه زندگی معنوی رسیده باشد، نه تنها خود، بلکه دیگران را هم در شرایط بهتری قرار می دهد و به این ترتیب، معنویت می تواند، کیفیت زندگی اجتماعی را بهبود بخشد.

ابدیتی که در پیوند با خداوند و معنویت نهفته است، به تمام زندگی انسان معنا می بخشد و همه کارها و لحظات را از عشق و روشنایی سرشار می کند. تابش فروغ ابدیت در زندگی، تاریکی حیرت را می زداید و مسیر روشن زیستن را می گشاید. با این وصف، معنویت، اساسی ترین ساحت وجود و مؤثرترین جنبه زندگی است که برخورداری از آن، حق فرد فرد مردم است. مردم حق دارند که فرصت رشد معنوی داشته باشند و از زندگی معنوی برخوردار گردند و هم حق دارند، با افرادی که به شکوفایی معنوی رسیده اند، تعامل و ارتباط داشته باشند و با زندگی در جامعه ای معنوی، از هم افزایی معنوی برخوردار شوند، تا با شتاب بیشتر، به سوی زندگی حقیقی حرکت کنند.

متأسفانه تاکنون به نیازها و استعدادهای معنوی انسان توجه نشده و از این منظر، حقوق معنوی بشر تدوین نشده است؛ در حالی که در یک جامعه سالم، متعالی، آزاد و پیشرفته، باید حقوق معنوی شهروندان محترم شمرده شود و دولت ها موظف هستند که شرایط و زمینه مساعد را برای رشد و شکوفایی معنوی شهروندان فراهم سازند؛ اما تا به این پرسش پاسخ داده نشود که حقوق معنوی شهرواندان چیست؟ نمی توان برای تأمین آن اقدام کرد، بنابراین پیش از تأمین حقوق معنوی شهروندان، باید به تعریف آن پرداخت و چیستی آن را پاسخ داد.

چیستی حقوق معنوی

هم اکنون نیز در مجموعه قوانین برخی کشورهای دنیا، موضوعی با عنوان حقوق معنوی مطرح شده است؛ اما در آنجا منظور از آن خسارت های غیر مادی و جبران زیان هایی مورد نظر است که برای مثال به روان شخص وارد می شود، یا به حقوق معنوی تولید یک کالا یا اندیشه، مثل ذکر نام تولید کننده آن توجه دارد؛ اما آنچه در اینجا پیشنهاد می شود، حقوق فرد در قلمرو امور معنوی نظیر شناخت درست هستی، شناخت خود، ارتباط با خدا، آراستگی به فضایل اخلاقی و سایر مواردی است که با آموزش معنویت، امنیت معنوی و آزادی معنوی به دست می آید و به طور کلی بر اساس امکان رشد معنوی و برخورداری از شکوفایی معنوی استوار شده است.

حقوق معنوی، برخورداری از شرایط و زمینه های مناسب، برای رشد و شکوفایی معنوی را حق همه شهروندان می داند و دولت ها را برای تأمین آن موظف می کند. حقوقی که برای هر شهروند محفوظ است و سایر شهروندان باید به آن احترام بگذارند و از تعرض به آن خودداری کنند.

پایه حقوق معنوی در حقوق اساسی، حق رشد و شکوفایی معنوی هر انسان است که مبنای آن وجود استعدادهای بزرگ معنوی در وجود هر یک از افراد بشر است. با این مبنا، حقوق معنوی در سایر شاخه های حقوق قابل بحث است، به ویژه در سطح حقوق مدنی که تحقق آن، جامعه را به محیطی مناسب برای یک زندگی شایسته انسانی آماده می کند.

تعریف و تفاوت رشد معنوی با شکوفایی معنوی

رشد معنوی، تغییر و تحولاتی است که استعدادهای معنوی را به فعلیت رسانده، امکانات معنوی نهفته در درون شخص را در دسترس او قرار می دهد؛ اما شکوفایی معنوی، مقدار استعدادهای معنوی فعلیت یافته و امکانات معنوی در دست رس هر شخص است. رشد معنوی، ماهیتی فرایندی دارد؛ ولی شکوفایی معنوی به فراورده و محصول رشد معنوی معطوف می شود.

شکوفایی معنوی، در مقابل وضعیت نهفتگی استعدادهای معنوی است و رشد معنوی، به فاصله میان وضعیت نهفتگی استعدادهای معنوی تا شکوفایی معنوی اشاره می کند. بنابراین شکوفایی معنوی، تابعی از رشد معنوی است و از این جهت، در نسبت مستقیم با یکدیگر قرار دارند. هم از این رو عوامل و زمینه های رشد معنوی، همان عوامل و زمینه های شکوفایی معنوی هستند و اگر رشد و شکوفایی معنوی حق انسان است، برخورداری از عوامل، زمینه ها و شرایط رشد و شکوفایی معنوی نیز حق همه است و از این جاست که مفاهیمی نظیر آزادی معنوی، امنیت معنوی، آموزش معنویت، هنجارهای معنوی، جرایم معنوی و… به میان می آید.

لازمه حق رشد و شکوفایی معنوی برای شهروندان این است که همه شرایط و زمینه های مناسب برای حرکت در مسیر رشد و شکوفایی معنوی را حق شهروندان بدانیم. حقوق معنوی، به تبع تکیه بر حق رشد و شکوفایی معنوی، بر حق برخورداری شهروندان از شرایط و زمینه های مساعد برای حرکت در مسیر رشد و شکوفایی معنوی تأکید می کند. این حرکت، یعنی حرکت در مسیر رشد و شکوفایی معنوی، پویایی معنوی نامیده می شود.

آزادی معنوی

درونی بودن و عمق معنویت، آزادی معنوی را نیز به ژرفای وجود انسان می برد. ریشه آزادی معنوی، در برداشتن قید و بندهایی است که آگاهی انسان را محدود کرده، عواطف و رفتار او را نیز از حرکت در مسیر رشد و شکوفایی معنوی (پویایی معنوی ) باز می دارد. با توجه به تعریف معنویت، مبنی بر ارتباط با واقعیت هستی، لازم تأکید است که با پر شدن ذهن از تصاویر نادرست نسبت به واقعیت، رشد و شکوفایی معنوی، با مشکل مواجه می شود، هم از این رو، یکی از مهم ترین شرایط رشد و شکوفایی معنوی، برخورداری از آزادی معنوی است.

آزادی معنوی، یعنی آگاهی از راه ها، عوامل، اهداف و نتایج زندگی معنوی و زندگی بدون معنویت و امکان انتخاب زندگی معنوی.

نشناختن راه ها، عوامل، اهداف و نتایج زندگی معنوی، نوعی اسارت و استضعاف معنوی است. همچنین ندانستن راه ها، عوامل، اهداف و نتایج زندگی بدون معنویت، نوعی دیگر از اسارت معنوی است که هر دو، امکان انتخاب زندگی معنوی را از فرد سلب می کنند. در جامعه ای که آگاهی های لازم برای زندگی در ارتباط با واقعیت هستی به فرد داده نمی شود، در حقیقت آزادی معنوی وجود ندارد و شهروندان چنین جامعه ای، از امکان انتخاب زندگی معنوی محروم هستند.

وقتی از آزادی معنوی سخن گفته می شود، ناگزیر حد و حدود آن هم باید تعیین گردد. آنچه آزادی معنوی را محدود می کند، آسیب رساندن به آزادی معنوی دیگران است. هرکس آزاد است که از زندگی معنوی و زندگی بدون معنویت آگاه شود و امکان انتخاب زندگی معنوی را داشته باشد؛ اما اگر نخواست آگاه شود یا نخواست زندگی معنوی را انتخاب کند، اختیار با خود اوست؛ ولی هیچ کس حق ندارد، آگاهی مردم را با ترویج خرافات مخدوش کند و با زیر پا گذاشتن هنجارهای معنوی یا آلوده کردن فضای عمومی جامعه، زندگی معنوی را برای دیگران دشوار یا ناممکن سازد یا به بیان دیگر، امنیت معنوی دیگران را تهدید کند.

امنیت معنوی

امنیت معنوی، ابعاد و مصادیق گوناگونی دارد و ابعاد معرفتی و رفتاری را دربر می گیرد. به طور کلی عوامل ناامنی معنوی که به زندگی معنوی و رشد و شکوفایی معنوی آسیب می رساند، خرافات است. خرافات در ابعاد معرفتی و رفتاری مصداق می یابد و ممکن است بسیار جذاب و فریبنده باشد.

ما در دو قلمرو، به شناخت و آگاهی دست می یابیم، در حوزه امور مادی و در امور معنوی. اگر در امور مادی دچار بدفهمی شویم، به آن خطا می گویند و در روند تجربه ها، با سعی و خطا می توانیم، آگاهی و شناخت خود را از امور مادی اصلاح کرده و توسعه دهیم؛ اما بدفهمی در امور معنوی را خرافات می نامند، چه در باورها و اندیشه های معنوی باشد و چه در اعمال و آیین ها. تفاوت خطا در شناخت های مادی، با خرافات در امور معنوی این است که خرافات، معمولاً با متد تجربی ابطال پذیر نیست، زیرا ایده ها و پدیده های معنوی، به سادگی آزموده نمی شوند و نتایج آنها صریح و سریع به دست نمی آید، و تنها راه ایمنی از آنها و بازشناسی خرافات از واقعیات، قوت عقلانیت معنوی است، بنابراین کسی که در دام خرافات می افتد و آن را می پذیرد، از پویایی معنوی باز می ماند.

خرافات ممکن است، در قلمرو باورها و بینش ها باشد یا در قلمرو اعمال و آیین ها، ترویج آنها در جامعه، امنیت معنوی را به خطر انداخته و آسیب های جبران ناپذیری به دنبال دارد. امنیت معنوی عبارت است از مهار عوامل آسیب زای معنوی در حوزه عمومی. به این ترتیب با حفظ امنیت معنوی، جامعه به سوی آرمان های بلند خود پیش خواهد رفت.

خودکنترلی معنوی

برقراری امنیت و نیز آزادی معنوی، تنها با فشارهای بیرونی و بکارگیری اهرم های حقوقی و قانونی امکان پذیر نیست؛ بخصوص در امور معنوی که سعادت فردی بسیار برجسته است، انگیزه های معنوی نقش تعیین کننده و کارآمدی دارند. انگیزه های معنوی انگیزه های مثبت و منفی را شامل می شود؛ امید به لطف و بخشندگی خداوند، عشق به او، تجربه آرامش و شادمانی با یاد او، و برخورداری از عشق بی کرانش، انگیزه های مثبت و نگرانی محرومیت از لطف و عشق الهی و بیزاری از زندگی بدون معنویت، انگیزه های معنوی منفی است که کاملاً درونی اند.

فعال شدن انگیزه های معنوی برای ایجاد امنیت معنوی، خودکنترلی معنوی نامیده می شود. در صورت به وجود آمدن خودکنترلی معنوی، جامعه به امنیت و آزادی معنوی واقعی خواهد رسید و شرایط رشد و شکوفایی معنوی فراهم خواهد شد. استفاده از حقوق معنوی، برقراری آزادی و امنیت معنوی و تحقق رشد و شکوفایی معنوی، همه و همه در گرو آموزش فراگیر معنویت است.

آموزش معنویت

شهروندان برای اینکه، در ایستار مناسبی برای بهره مندی از حقوق معنوی خود قرار گیرند، نیازمند آموزش هایی هستند. انتقال مفاهیم و آموزه های اساسی معنوی که زمینه ساز شکل گیری تفکر معنوی است؛ آشنایی با معیارهای معنوی که تشخیص و تصمیم گیری و انتخاب های زندگی را بر اساس آرمان ها و ارزش های معنوی ممکن می سازد؛ درونی سازی هنجارهای معنوی که موجب عمل کرد درست در حوزه شخصی و حوزه عمومی است و نیز آشنایی با حقوق معنوی خود و دیگران، به منظور استفاده از حقوق معنوی خود، و احترام به حقوق معنوی دیگران، با آموزش معنویت به شهروندان داده می شود.

حق هر شهروند است که در زمان مناسب این موضوعات را فرابگیرد و با آنها آشنا شود، تا بتواند برای یک زندگی شایسته انسانی آمادگی لازم را بیابد و در کنار سایر مردم، زندگی شایسته ای را در جامعه تجربه کند. بدون آموزش های کافی درباره معنویت مردم، نه حقوق خود را در این زمینه می شناسند؛ نه امکان بهره مندی از آن را خواهند داشت، در نتیجه از مزایای معنویت در زندگی محروم شده، از شکوفایی بزرگ ترین و گران سنگ ترین استعدادهای شان باز می مانند.

عقلانیت معنوی

عقلانیت، انواع گوناگونی دارد که هر یک دسته ای از مسائل بشری را حل می کند؛ اما عقلانیت معنوی، گونه ای از خردورزی است که بر اثر آن، بینش و تشخیص و تصمیم درست، در امور معنوی شکل می گیرد. عقلانیت معنوی در سطوح شناختی و لایه های معرفتی، عواطف معنوی و رفتار معنوی ارتباط با واقعیت هستی را برقرار می سازد. با عقلانیت معنوی، انسان حقیقت هستی را به درستی می شناسد و عالم را به منزله نشانه های او درک می کند، و خود را در برابر او خاضع و ضعیف می بیند و در نتیجه تسیلم او می شود.

عقل معنوی، در میان افراد بشر عمومی تغییر ناپذیر است و همه از آن برخوردارند، زیرا در اصل هستی هر شخص ریشه دارد. هر کس که خود را به صورت موجودی بهره مند از هستی درک می کند، بی شک هستی را درک کرده، خود را به آن وابسته می یابد، همان طور که سایر موجودات و پدیده های هستی را به واقعیت هستی و سرچشمه وجود می بیند. همه انسان ها با لحظه ای تأمل پی می برند که با تمام وجود، سرچشمه و واقعیت بی کران هستی را با وصف عظمت، مهربانی، قدرت، آگاهی و بخشندگی می شناسند و به علت همین آگاهی، در شرایط سخت، حضور او را احساس کرده و به قدرت و رحمت او پناه می برند.

عقلانیت معنوی، معمولاً زیر غبار تجربیات حسی و عقل ابزاری پن