پاورپوینت کامل نغمه داوودی؛ تئوریسین سیاست خارجی ترکیه جدید ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نغمه داوودی؛ تئوریسین سیاست خارجی ترکیه جدید ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نغمه داوودی؛ تئوریسین سیاست خارجی ترکیه جدید ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نغمه داوودی؛ تئوریسین سیاست خارجی ترکیه جدید ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

کسینجر ترکیه

اشاره:

به تناسب دل مشغولی ای که به جنبش های سیاسی در کشورهای اسلامی داشته ام، مسیر اسلام سیاسی و اجتماعی را در ترکیه، از زمان فروپاشی دولت عثمانی تا کنون پی گیری کرده ام، و به این نتیجه رسیده ام که تحولات امروز ترکیه و روی کار آمدن اسلام گرایان، پدیده ای ناگهانی نیست، بلکه در تحولات هشتاد ساله ترکیه ریشه دارد و ریشه اجتماعی و فرهنگی جریان اسلام گرا، چندان عمیق است که حتی ارتش لائیک را نیز یارای مقاومت نبوده است. این مسیر، از جنبش نورسی آغاز می شود که پیش تر به تفصیل درباره آن در همین نشریه نوشته ام. در ادامه به جنبش فتح الله گولن می رسیم که هر دو جنبش های دینی و صوفیانه است و به مرور زمان، پس از تقویت بنیادهای اجتماعی و فرهنگی، جریان اربکان در قالب حزب رفاه و سپس فضیلت، و اخیرا حزب سعادت به راه افتاد که سویه ای دینی سیاسی با غلبه بعد دینی داشته است.

ناکامی اربکان، شاگردان جوانش را به بازاندیشی واداشت. یکی از ابعاد اساسی این بازاندیشی، تمرکز بر کارآمدی سیاسی و اقتصادی، از طریق تدوین برنامه ای سازمان یافته، دقیق و عملی بود که در عین حال بر خلاف شیوه سلفی غلیظ اربکان حساسیت چندانی بر نمی انگیزد. در این مسیر، به شخصیتی بر خوردم که تاریخ ترکیه، در آینده او را در ردیف تحول سازان خود، در جایگاه ویژه ای خواهد نشاند. مرور ترجمه عربی کتاب ارزشمند ۶۵۰ صفحه ای اش با عنوان العمق الاستراتیجی؛ موقع ترکیا و دورها فی الساحه الدولیه (عمق استراتژیک؛ جایگاه و نقش ترکیه در عرصه بین الملل) مرا به این نتیجه رساند که آنچه در ده سال گذشته، در عرصه سیاست منطقه ای و بین المللی ترکیه مشاهده کرده ایم، چیزی جز اجرای مو به موی خطوط استراتژیک این کتاب نیست. اجرای این خطوط، از پاییز سال ۲۰۰۲، با دست یابی حزب عدالت و توسعه به قدرت آغاز شد؛ هر چند تا بهار سال ۲۰۰۹، وی گویا به دلیل مشکلاتی که ممکن بود برای این استاد اسلام گرا فراهم شود، در مقام مشاورت نخست وزیر ماند، و وزارت خارجه بر عهده علی باباجان بود؛ ولی در حقیقت مهندس سیاست خارجی ترکیه در ده سال اخیر، کسی جز دکتر احمد داوود اوغلو نیست. وی متولد ۱۹۵۹ در قونیه و استاد روابط بین الملل بایکنت است که از سال ۲۰۰۹، عهده دار وزارت خارجه ترکیه شد و ترکیه به مدد راهبردهایی که وی تدوین کرد، تحولاتی عمیق را در روابط خارجی خود شاهد بوده است که در این مقاله و با استناد به آثار خود وی بدان اشاره خواهیم کرد.

پیش از نگارش این مطلب، فکر کردم که داوود اوغلو را به لحاظ تبحر علمی و دانش سیاسی و استراتژیکی که از آن برخوردار است، به هنری کسینجر تشبیه کنم که او هم در میان وزرای خارجه جهان، از این جهت انگشت نماست؛ اما در کمال تعجب اطلاع یافتم که پیش ترها دکتر ابراهیم بیومی غانم، دوست هم کار داوود اوغلو در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه قاهره، همین وصف را در باره وی به کار برده، خوشایند وی نیفتاده است و سپس در مقاله ای با عنوان ” احمد داووداوغلو. .و نه کسینجر”، خواسته این مسئله را جبران کند. قطعا مقصود بیومی نیز ذم وی نبوده، بلکه خواسته با این تشبیه، اوج زیرکی و دانایی او را بیان کرده باشد.

×××

کشور ترکیه در دهه اخیر شاهد تحولات سیاسی شگرفی بوده که آثار آن را در سطح منطقه ای، بلکه جهانی، نمی توان نادیده گرفت. ریشه این تحولات، برآمدن جریان اسلام گرایی است که با درک محدودیت های موجود در ساختار نظام سیاسی، حرکت خزنده را از شهرداری ها آغاز کرد و در نهایت زمام حکومت را به دست گرفت. حزب عدالت و توسعه، انباشت تجربه جریان اسلام گرایی ترکیه است که از جنبش نورسی تا جنبش گولن، و سپس حزب رفاه و فضیلت امتداد دارد. طبعاً حزبی مانند عدالت و توسعه را که از ساختار اداری و سازمانی محکمی برخوردار است، نمی توان به شخصیت های برجسته آن تقلیل داد؛ اما ظهور یک شخصیت علمی دانشگاهی از دل این حزب، و نقش آفرینی او در سیاست خارجی ترکیه و تحولات منطقه ای و جهانی، توجه بسیاری صاحب نظران و پژوهش گران را به خود جلب کرده است. به حق داوود اوغلو را می توان پدیده ای درخور مطالعه دانست که پس از ظهور چند سیاستمدار استراتژیست، نظریه پرداز و دانشمند که در قرن بیستم، سکان دار مدیریت سیاست خارجی کشور خود و صاحب منصب بلند پایه سیاسی بوده اند، به ویژه در قرن بیست و یکم کمتر می توان چنین کسانی را در چنان مناصبی سراغ گرفت.

میان دانش و اندیشه سیاسی از یک سو و مدیریت سیاسی و علمی، از سوی دیگر فاصله ای عمیق افتاده است و مدیریت، فن است و فن مدیریت، مستلزم دانش تخصصی نیست، از این رو دستگاه های سیاست خارجی کشورها را، الزاماً تحصیل کرده های علوم سیاسی و روابط بین الملل و دیپلماسی اداره نمی کنند. هانتینگتون، کشور ترکیه را کشوری حاشیه ای دانسته است که در تحولات نظریه برخورد تمدن ها نقش عمده ای ندارند. ترکیه از نگاه او، کشوری تکه تکه شده است که از سویی در حاشیه غرب قرار دارد و از سویی دیگر در حاشیه شرق و در این میانه هویت مستقلی ندارد و مذبذب است. نظریه داوود اوغلو، درست در برابر نظر هانتینگتون است. او می گوید: ترکیه باید از کشور جبهه ای به کشور مرکز تبدیل شود. مقصود وی از دولت جبهه ای، نزاع در جبهه های متعددی است که ترکیه، پس از جنگ جهانی اول تا کنون، با آن درگیر بوده است. از نبرد در طرابلس و فلسطین تا بالکان و قفقاز، و سپس با پیوستن ترکیه به پیمان ناتو، این کشور به تعبیر وی، به بال این سازمان در جنوب شرق اروپا تبدیل شد.

اکنون این پرسش مطرح است که داوود اوغلو با طرح ایده کشور مرکز، چه در سر می پروراند؟ وی می گوید: ترکیه، در منطقه ای جغرافیایی ای نزدیک به سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا قرار دارد و کشوری حاشیه ای و بلاتکلیف نیست، زیرا ترکیه تنها کشوری اروپایی نیست، بلکه آسیایی هم هست، و نه تنها در حوزه دریای مدیترانه قرار دارد که به دریای سیاه هم راه دارد. بخش هایی از ترکیه نیز در بالکان، قفقاز و خاورمیانه قرار گرفته است، بنا بر این ترکیه با این اوصاف و اوضاع، قدرت تأثیرگذاری بر کشورهای منطقه و تأثیرپذیری از آنها را دارد.

به لحاظ تاریخی هم اگر درست بنگریم، ترکیه در نقطه وسط منطقه ای قرار دارد که تمدن های بزرگی در آن شکل گرفتند. اگر به تمدن بین النهرین و تمدن های مصر، یونانی، روم و عثمانی و اسلامی بنگریم، باز هم ترکیه کشوری حاشیه ای نبوده است، بنا بر این به باور داوود اوغلو، ترکیه از حیث تاریخی و فرهنگی نیز کشور مرکز بوده است.

از نظر اقتصادی هم نقش ترکیه، اهمیت ویژه ای دارد. وی می گوید: اگر ترکیه را از خطوط انتقال انرژی حذف کنید، این خطوط راه خود را گم می کند و اهمیتش را از دست می دهد. لوله های نفت و گاز طبیعی، خطوط نفت باکو – تیلیس – جیحان و نیز کرکوک – یمور تالیک، و… از ترکیه گذر می کند.

داوود اوغلو معتقد است که با ارزیابی موقعیت ترکیه، نتیجه می گیریم که ترکیه امروز نمی تواند، مانند ترکیه پایان دوره عثمانی، وارد چالش ها و برخوردهای نظامی شود. هم چنین نمی تواند، کشوری طفیلی و به مثابه بال ناتو باقی بماند.

پس جایگاه ترکیه امروز کجاست؟ او می گوید: وقتی از غرب به ترکیه می نگرید، کشوری شرقی به نظر می رسد و وقتی از شرق به ترکیه نگاه می کنید، آن را کشوری غربی تصور می کنید. وقتی از شمال، یعنی کشورهای پیشرفته اقتصادی به آن نگاه می کنید، ترکیه را کشوری در حوزه جنوب، از حیث انبوهی جمعیت و وضع اقتصادی ضعیف و پایین بودن درآمد سرانه می بینید و وقتی از دریچه جنوب به آن می نگرید تصور می کنید که کشوری در شمال است، زیرا ترکیه از سویی بخشی از اتحادیه اروپاست و از سوی دیگر عضوی از اعضای سازمان کنفرانس اسلامی، و سازمان گروه بیست (بیست کشور در حال رشد)، و نیز عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی E C.

به نظر می رسد که این تعدد وابستگی ها و تنوع پیوستگی ها، باید نقطه ضعف و نشانه بلاتکلیفی و پریشان خاطری باشد؛ اما داوود اوغلو آن را نه تنها نشانه ضعف نمی داند، بلکه آن را مایه قوت می شمارد و این تعدد را موجب مزایا و امتیازات متعدد برای ترکیه می داند.

وی معتقد است که اگر بخواهیم جهانی شدن مجموعه جهان را در قالبی کوچک به نمایش بگذاریم، مزایای ترکیه آشکار می شود، زیرا از عوامل و عناصر جهانی شدن، چیزکی و اندکی حد اقل، در ترکیه وجود دارد؛ از این رو با توجه به موقعیت ترکیه، من آن را کشوری در مرکز، و نه پیرامون، وصف می کنم.

وی بر آن است که اگر فضیلت شرق، یعنی فضیلت تمدن اسلامی را با عقلانیت غرب و شکوفایی اقتصادی شمال و عدالت طلبی جنوب، در هم ادغام کنیم (که به نظر وی چنین آمیزه ای قابل تحقق است) آن گاه ترکیه در چهره کشوری نمایان می شود که با معیارهای فرهنگی جهانی شدن و معیارهای فرهنگی سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا، الگویی جامع است.

با این حال، از لا به لای مثال هایی که خود داوود اوغلو می زند، به نظر می رسد که نظر هانتینگتون درباره حاشیه نشینی ترکیه، حداقل تا پیش از ظهور اسلام گرایان یا نوعثمانی های ترکیه که مغز متفکری مانند احمد داوود اوغلو دارند، پر بی راه نبوده است. داوود اوغلو می گوید برای مثال ما خواستیم دبیرکلی سازمان کنفرانس اسلامی را به عهده بگیریم و موفق هم شدیم؛ در حالی که ترکیه پیش از این در حاشیه کنفرانس اسلامی قرار داشت. این سخن داوود اوغلو نشان می دهد که خود وی نیز به این مشکل ترکیه که سیاستمداران لائیک پیشین آن، می کوشیده اند که خود را تافته ای جدابافته از شرق، به ویژه جهان اسلام بنمایانند، التفات دارد. از سوی دیگر، وی معتقد است که در صورت پیوستن نهایی