پاورپوینت کامل خاورمیانه در میانه مواجهات اسلام و غرب ۸۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاورمیانه در میانه مواجهات اسلام و غرب ۸۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاورمیانه در میانه مواجهات اسلام و غرب ۸۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاورمیانه در میانه مواجهات اسلام و غرب ۸۶ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه:

طی چهارده قرن گذشته، مسلمانان، به لحاظ تاریخی، تجربه های متفاوتی را در مناطق مختلف جهان پشت سر گذاشته اند، که در اغلب این تجربه ها، به ویژه در چند قرن اخیر مواجهه غیرقابل اجتنابی با غرب به عنوان یک واقعیت در حال گسترش داشته اند. البته مسلمانان از زمان پیدایش اسلام در قرن هفتم میلادی تاکنون، با اتکا به تعالیم دینی خود، فرهنگ و تمدنی را پایه گذاری کردند، که امروزه به عنوان فرهنگ و تمدن اسلامی شناخته می شود. این فرهنگ و تمدن، که آمیزه ای از علوم، هنر، صنایع و غیره است، در بستری از اعتقادات و تلاش های مسلمانان و البته تحت تأثیر سایر فرهنگ ها و تمدن های موجود نیز بسط یافته و به جهانیان عرضه شده است. اگر چه نوع تمدن و فرهنگ در جوامع مسلمانان از تفاوت های خاصی برخوردار است، اما از ویژگی های مشترکی نیز بهره می گیرد، که در مجموع نام فرهنگ و تمدن اسلامی بر آن نهاده می شود. در بعد سیاسی نیز در میان مسلمانان و فرق اسلامی، دیدگاه های متفاوتی وجود دارد: برخی برای مسائل سیاسی اهمیت فراوانی قائل هستند و برخی دیگر، دیدگاه سیاسی رقیق تری دارند. بنابراین، طبیعی است که در نوع نگاه مسلمانان به غرب و یا رابطه با آنها چنین تفاوت هایی، به تفاوت در رهیافت و عمل منجر شود؛ زیرا هنگامی که از روابط اسلام و غرب سخن به میان می آید، ابعاد فوق مدنظر گرفته نمی شود، بلکه مقصود روابط جوامع اسلامی با غرب است. بدین معنی که با توسعه اسلام در جهان، مسلمانان مناطق بسیار وسیعی از کرانه های اقیانوس اطلس تا آسیای جنوب شرقی و از روسیه تا جنوب آفریقا را با حدود یک و نیم میلیارد جمعیت و صدها نژاد و زبان و رسوم در برمی گیرند، که بر بخش عظیمی از منابع انرژی تسلط داشته و در بازار مصرف جهانی سهم مهمی دارند. هم چنین، کشورهای اسلامی ۵۷ کشور هستند، که سازمان کنفرانس اسلامی را تشکیل داده و همگی آنها عضو سازمان ملل متحد می باشند. بنابراین، اهمیت کشورهای اسلامی برای غرب صرفاً به سبب تعداد کشورها و جمعیت آنها نیست، بلکه مسئله انرژی و تحولات سیاسی در خاورمیانه نیز موجب تعامل بیشتر میان آنها و جهان غرب شده است.

دین اسلام به لحاظ ساختاری، دینی پویاست و از نظر هستی شناختی نیز کثرت گرا می باشد، که سازوکارهای مداومی؛ از قبیل تحول، اصلاح و نوسازی را به عنوان موتور محرکه اجتهاد در خود به همراه دارد و لذا تحلیل روابط اسلام و غرب از یک سو نیازمند درک دقیق و روشن دو مفهوم »اسلام« و »غرب« است، و از سوی دیگر، نگاه به هر یک از این دو مفهوم می تواند جنبه فلسفی یا جامعه شناسانه داشته باشد. بنابراین، نگاه فلسفی به اسلام و غرب به معنای درک دقیق، اندیشه ای است که »اسلام« یا »غرب« نامیده می شود و خالی از هر گونه نگرش تاریخی، جغرافیایی و یا اجتماعی می باشد. اما نگاه جامعه شناسانه به اسلام یا غرب، در واقع، نگاه به حاملان این دو اندیشه؛ یعنی مسلمانان و غربی هاست و لذا بدیهی است که مفهوم فلسفی »اسلام« باید از مفهوم جامعه شناسانه »مسلمانان« تفکیک شود، کما این که چنین تفکیکی در مورد مفهوم فلسفی »غرب« و مفهوم جامعه شناسانه »غربی ها« نیز وجود دارد و در واقع، دو نوع تحلیل در مباحث اسلام و غرب مطرح است: تحلیل نخست، مبتنی بر مفاهیم فلسفی و ایدئولوژیک است، که نگرش های متفاوت و متعارضی را نسبت به جهان هستی و مفهوم سعادت بشری القا و تبیین می کند، اما در تحلیل دوم؛ یعنی نگاه جامعه شناسانه به دو مفهوم »اسلام« و »غرب«، می توان به رابطه تعاملی میان این دو اندیشید؛ زیرا در این نوع تحلیل می توان به مؤلفه های تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی روابط آنها توجه نمود.

از سوی دیگر، پیرامون دنیای اسلام و غرب، بین اروپا و آمریکا تمایز وجود دارد و این نظر حاکی از آن است، که اروپا بهتر از آمریکا قضایای مسلمانان را درک می کند.

غرب و جریان اسلام گرایی

غربی ها، در ارزیابی خود از جریان اسلام گرایی می گویند: بررسی های معتدل جامعه شناسی نشان می دهد، که حرکت های بنیادگرای اسلامی، پایه توده ای خود را بیشتر از شهرها بدست می آورند و طرفداران آنها به ندرت از روستاها، که ساکنان آن اکثراً کم سواد یا بی سواد هستند به دست می آید؛ چرا که در اثر آموزش های عمومی، اکثر اسلام گرایان، جوانان زیر ۳۰ سال و عموماً تحصیل کرده و با مدرک دانشگاهی، اما با آینده نامطمئن شغلی هستند. در بخش های سنی نشین، یک فعال اسلام گرا معمولاً دانشجوی یک موسسه غیرمذهبی و مدرن با گرایش های علمی است و اکثر این دانشجویان به رشته های؛ هم چون کشاورزی، برق، پزشکی و مهندسی تعلق دارند. هم چنان که در انقلاب شیعی ایران، عناصر تحصیل کرده در خارج از کشور نیز نقش بزرگی را بازی کردند. البته، بنیادگرایی اسلامی معمولاً رفتار خصومت آمیزی نسبت به سنت گرایی و موسسات رسمی مذهبی دارد و از زاویه سیاسی و روشنفکری، آنها نفسی نوینی از کتاب مقدس خود ارائه می دهند که این تفاسیر نه به خاطر محتوای آن، بلکه به این دلیل که با تفسیر انجیل از طریق اصلاحات، گام مهمی در به وجود آوردن دنیای مدرن محسوب می شود و چنین وضعیتی در زیر فشار بنیادگرایی خاورمیانه نیز مشاهده می شود؛ چرا که به دست گرفتن نقش »روشنفکران مذهبی« که هر فعالی را تبدیل به یک عالم دینی می کند، به حرکت اسلامی، ویژگی فراروحانیت می دهد، که در بسیاری از گروه های تندرو حتی به ضد روحانیت نیز تبدیل می شود. آنها به عنوان بخشی از اولین نسلی که بدون دخالت روحانیت و از طریق آموزش های مستقیم، به منابع و کتب اصلی دین دست می یابند، نظرات عمیقاً انقلابی از قرآن و سنت ارائه خواهند داد. به طور مثال، اسلام گرایان رادیکال سنی به شدت با نحوه ازدواج سنتی، مخالف و معتقد به آزادی کامل زن در انتخاب همسر خود می باشند. آنها از چند زنی پرهیز و آن را نکوهش می کنند. از نظر آنان، استفاده از حجاب بدون استفاده از زور، عاملی برای تأکید بر هویت می باشد، که با چنین روش روشن فکرانه ای، اسلام گرایی رادیکال در عمل خود را به عنوان یک حزب سیاسی مدرن به جوامع معمولاً عقب افتاده و ایستا معرفی می کند. این احزاب براساس نظریه رهبران خود مسئولیت حزب پیشتاز را به عهده می گیرند و گسترش آن در بین سایر عوامل، به توانایی آنان در به وجود آوردن حداقلی از رفاه در یک سازماندهی، با حمایت متقابل بستگی دارد. حتی انتشار بنیادگرایی در بین مسلمانان انگلستان، تنها از طریق پر کردن خلأ ناشی از سیاست های افراطی اقتصاد لیبرالی خانم تاچر امکان پذیر گردید.

دیدگاه های امنیتی غرب نسبت به اسلام

خانم تاچر در ۱۵ می سال ۱۹۹۲ در سخنرانی خود در لاهه، برای اولین بار از اسلام مبارز سخن به میان آورده و گفت: »۵۰ سال پیش در این مکان، چرچیل در حالی که نخست وزیر بازنشسته بود سخنرانی کرد و نسبت به روند روابط بین الملل و خط مشی شوروی در پشت پرده آهنین نظریه داد، که منجر به طرح مارشال و دکترین ترومن شد. در حال حاضر با تهدیدات جدیدی؛ از جمله تکثیر سلاح های کشتار جمعی، موشک و اسلام مبارز روبه رو هستیم«.

شورای اطلاعات ملی آمریکا در گزارشی در مورد چالش های سال ۲۰۲۰ این کشور می نویسد:

دولت ها تا سال های قابل پیش بینی، دستگاه اصلی مدیریت را در جهان به عهده خواهند داشت، اما جهانی سازی اقتصادی و توزیع دانش و تکنولوژی، به خصوص تکنولوژی اطلاعات، فشار زیادی را بر دولت ها وارد خواهد کرد. ارتباط گسترده جهانی و به وجود آمدن مجموعه های فکری مجازی، توانایی دولت ها را برای حکومت مؤثر به شدت محدود کرده و خواهد کرد. اینترنت باعث به وجود آمدن نهضت های جهانی، که به نوبه خود در صحنه روابط بین المللی قدرتمند ظاهر می شوند، شده است. بخشی از فشار وارد بر دولت ها مربوط به هویت های جدید نشأت گرفته از سیاست ها و اعتقادات مذهبی می باشد. در عرصه پر سرعت جهانی شدن و تغییراتی که به واسطه آن در جوامع به وجود می آید، هویت های مذهبی به هواداران خود سازمان و نهادهایی را معرفی می کنند، که در هنگام نیاز می توانند به آنها اتکا کنند. اسلام سیاسی تأثیرات عمده و عمیقی، به خصوص در مورد مهاجرین از کشورهای اسلامی تا سال ۲۰۲۰، خواهد داشت، و با جمع کردن گروه های قومی و ملی پراکنده و به وجود آوردن سازمان های فراملیتی و اسلامیزه کردن اتحادیه های کارگری، سازمان های غیردولتی و احزاب سیاسی، می توان با اطمینان بیان داشت، که اسلام سیاسی یک بازیگر اصلی در این ترکیب باقی خواهد ماند. در خارج از خاورمیانه، اسلام سیاسی در صدد جلب مهاجران مسلمان جذب شده به کشورهای غربی، به خاطر بیکاری، تحت عنوان همبستگی در مقابله با فرهنگ خصومت آمیز غرب است.

سایت اینترنتی سازمان اطلاعاتی آمریکا در یک مقاله مطالعاتی با طرح این موضوع، که بعد از جنگ سرد و واقعه ۱۱ سپتامبر، ابهاماتی در مورد مؤثر بودن شیوه های کسب اطلاعات سنتی به وجود آمده می نویسد: »در سال ۲۰۰۴، »سیا« و موسسه مطالعاتی »رند« در اجلاسی از کارشناسان، خطرات و تهدیدات فراملی را مورد بررسی قرار دادند. »سیا« توجه فزاینده ای به موضوعات استراتژیک؛ مثل افراطگرایی اسلامی نشان می دهد، بدین علت که در خلال جنگ سرد، سازمان های اطلاعات توانستند مجموعه کارشناسی شده عظیمی بر روی اتحاد شوروی، سازمان ها، تشکیلات و ایدئولوژی ها و هم چنین تهدیدات ناشی از آن به وجود آورند، اما متأسفانه اطلاعات مشابهی از افراطگرایی اسلامی در دست نیست. منابع اطلاعاتی آشکار و غیرپنهان برای مطالعه یک جامعه، فرهنگ و روندهای سیاسی آن اساسی است، اما در مورد اسلام سیاسی این آشنایی به اندازه کافی به دست نیامده است.

بسیار واضح و روشن است، که غرب، اسلام را یک رقیب خطرناک و یک تهدید معادل شوروی، کمونیسم بین الملل و یک تهدید جدید ژئوپلیتیک می داند، که برای مقابله با هسته فعال آن؛ یعنی اسلام سیاسی و یا به تعبیر تبلیغاتی آن، افراطگرایی اسلامی، باید تمهیدات اساسی اندیشید: »جهت گیری های جدید در آغاز قرن بیست و یک، که نتیجه تغییرات و تهدیدات جدید ژئوپلیتیکی؛ یعنی تروریزم و بنیادگرایی اسلامی است، منجر به افزایش فعالیت و مداخلات انگلستان در سطح جهانی در حوزه های سیاسی و نظامی گردید.

جرجیس فوازی، در کتاب خود »آمریکا و اسلام سیاسی« براین نکته تأکید می ورزد، که: »چالش بنیادگرایی اسلامی نسبت به غرب، ژرف تر از چالش کمونیسم است…؛ زیرا کمونیست ها صرفاً با سیاست های ما مخالف بودند، نه با کل جهان بینی، شیوه لباس پوشیدن، شیوه عبادت یا همسر گزینی ما«. از نظر وی، اسلام ذاتاً با غرب مخالف است. در چنین فضایی، آموزه های ایدئولوژیکی تشیع از حساسیت بیشتری برای غرب برخوردار است؛ چراکه تشیع با اعتقاد به غاصبانه بودن حاکمیت غیرمعصوم، هرگونه تسلط غیرمسلمان بر مسلمان را جایز نمی داند و این باور، اساس استعمار را به چالش می کشد.

موسسه مارگارت تاچر، در مقاله ای در سوم اکتبر ۲۰۰۷، می نویسد: »القاعده و متحدانش مردم بی گناه در اروپا، آمریکا، آفریقا و خاورمیانه، شرق دور و آسیای میانه را مورد هدف قرار داده و جنگ بی مرز خود را علیه ارزش های غربی ادامه خواهد داد و تلاش دارد تا اراده غرب را در یک جنگ نامتقارن و بلند مدت از بین ببرد. اگر اروپا و آمریکا می خواهند با شبکه محلی و جهانی افراطیون، که در جهت نابودی غرب و متحدانش است مبارزه کنند، باید برنامه منظم و مشترکی برای پاسخ گویی به این تهدید داشته باشند…«. بدون شک، اقدامات جهادی در اروپا و خاورمیانه، توسط بخش وسیعی از اقلیت های مسلمان اروپایی مورد حمایت قرار گرفته است.

اسلام میانه رو، یا رادیکال

یکی از روش های شناخت، تجزیه و تحلیل عناصر تشکیل دهنده هر پدیده است. بنابراین، تجزیه اسلام به میانه رو و رادیکال و ارجح دانستن میانه روهای آن، منطقی ترین روش مواجهه با اسلام خواهد بود، اما این نگرش در عمل با مشکلات عدیده ای روبه رو گردیده و تفکیک را قدری مشکل ساخته است. اولین تجربه، مربوط به مواجهه غرب با انقلاب اسلامی بود، که در یک دوران ۸ تا ۱۰ ساله به این نتیجه رسیدند که فاصله میانه روها با رادیکال ها، آن قدر هم قابل توجه نیست. حتی وقتی آقای »دانیل پایپ«، متخصص امور خاورمیانه، طی مقاله ای در واکنش مسلمانان به کارتون های پیامبر اسلام نوشت: »این درگیری نه نشان دهنده جنگ تمدن ها، بلکه درگیری ای است که در مرکز آن تعارض بین اسلام میانه رو و اسلام رادیکال قرار گرفته است.« متعاقباً مقالات متعددی در نشریات معتبر آمریکایی به نقد وی پرداختند و ضمن تأیید این نکته که اگرچه تفکیک اسلام به میانه رو و تندرو از نظر سیاسی کار درستی است، اما در واقع باید توجه کرد، که تنها یک اسلام قدرت بقا دارد، که در اینجا با ذکر گزیده ای از این نظرات، توجه به این نکته نیز ضروری است، که دیدگاه ها و نظرات غرب نسبت به اسلام در حال تحول و نوسازی است و نباید تأثیرات رفتاری و سیاست را نادیده انگاشت، هرچند در حال حاضر دیدگاه خصومت آمیز غرب کاملاً واضح است:

واقعیت این است که، در هر جامعه که اسلام به اندازه کافی تقویت شود، این اسلام رادیکال است که آن را نمایندگی می کند. تهاجم و نابردباری، توافق خواهی فرهنگی و اجتماعی دنبال می شود و برخورد تمدن ها موضوع اصلی روز و زندگی مردم است و مهم ترین دشمن اسلام؛ یعن