پاورپوینت کامل حکمت و پرورش ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکمت و پرورش ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکمت و پرورش ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکمت و پرورش ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

. فلسفه آموزش را ترسیم می کند و عرفان پرورش را. فلسفه براساس مفاهیم شکل می گیرد و به مقام بیان نایل می آید و زبان را ترسیم می کند و انتقال مفاهیم به وسیله آن صورت می گیرد، پس آموزش آن براساس بیان و زبان و انتقال مفاهیم تجسم می یابد، اساس فلسفه بنیان می گیرد، به همین دلیل است که از فلسفه مدرسه و آکادمی به وجود می آید و براساس فلسفه ها،، هویت و چارچوب می یابند و مکاتب فلسفی، دانشگاهی و آکادمیک این گونه به ظهور می رسند.

۲. عرفان بر پرورش تکیه می کند. عرفان ضد آموزش است، چرا که عرفان بر معنا متکی است،نه مفهوم، و معنا بدون مفهوم، می تواند عرفانی قلمداد شود و اگر به مفهوم در آید، به مفاهیم فلسفی تبدیل می شود و عرفان آموزش می شود(مثل ابن عربی در فصول الحکم). عرفان چون معنامحور است اصل را بر سکوت می گذارد؛ سکوتی که به تامل می پردازد و تامل نیز به معرفت نفس می انجامد و پرورش نفسانی رخ می دهد، چرا که بزرگ ترین ریاضت سکوت است و بزرگ ترین شهوت نیز زبان، پس اگر شهوت زبان کنترل شود و انسان بر زبان خود مسلط گردد و بتواند از آن بگذرد، نخستین گام بزرگ عرفان را برداشته است. پس عرفان سکوت محور به پرورش می رسد؛ نه آموزش.

۳. پرورش بیشتر موضوعی عملی است تا یک موضوع نظری؛ یعنی پرورش در صحنه زندگی روزمره ترسیم می شود و زندگی بی آنکه بخواهد، می تواند بدون گفتن، »پرورش« را به وجود می آورد؛ حتی گفته شده که »گفتن«، ضد پرورش است؛ یعنی آموزش چون حجابی از ایجاد پرورش جلوگیری می کند. مفاهیم انحراف در معنا ایجاد می کند، و فضای مفاهیم، فضای تنگی برای معنا است و معنا را دچار اعوجاج می کند، پس زمانی می توان به عرفان خالص رسید که معنا بدون زبان و مفهوم باشد. زبان راهزن معناست و عرفان را به مشکل دچار می کند. به همین دلیل، در عرفان، دوری از زبان، یک قاعده است.

۴. فرار از مدرسه و بیزاری از آن، رشدی و…. همگی فرار از زبان و ارتباطات و زبانی و مفهومی است، پس به دنبال نظام مبادله معنا هستند تا مبادله مفهومی و مبادله زبانی. این مبادله معنایی در قالب هم دلی صورت می پذیرد،پس هم دلیل از هم زبانی بهتر است، پس نظام نشانه ای ارزش ضد معنایی دارد، چرا که هم دلی به وجود نمی آید؛ هر چند همزبان باشند؛ ولی هم دلی هم معنایی را به وجود می آورد؛ هر چند هم زبان نباشند و این گونه عرفان از مرزهای زبانی می گذرد تا بتواند پرورش را در فرامرزهای زبانی انجام دهد، چرا که آموزش مرزهای زبانی دارد.

۵. چون مرزهای زبانی را نمی پذیرد، پس عرفان مرزهای هویتی را قبول نمی کند. برای پرورش، به عکس آموزش، مرزهای محدود کننده را به رسمیت نمی شناسد و اصلا پرورش بی آموزش، نمی تواند مرزدار باشد، چون به عکس آموزش، پرورش در متن زندگی صورت می گیرد، پس هر جا زندگی باشد، پرورش نیز هست.

و کجاست که زندگی و حیات نباشد، پس همه جا پرورش وجود دارد و یک مقوله میان فرهنگی است و مختص یک فرهنگ نیست و چون در قالب زبانی نیست، پس تمایز یافتگی نیز ندارد و فقط باید معانی مبادله شود، معانی هم مرز ندارند و با سکوت مبادله می شوند. کافی است که همدلی صورت پذیرد و آن اینکه جای خود ترک گوییم و جای دیگری بنشینیم و حس دیگری را در یابیم.

۶. عدم تعین که در عرفان وجود دارد،و پرورش را براساس عدم تعین بنا می کند، با حکمت، فاصله ای بس عظیم دارد، چرا که حکمت، همواره با زبان صورت می پذیرد و هویت ایجاد می کند،، حکمت ها اگر چه از نظر محتوا بسیار عام و گسترده اند؛ ولی با خصوصیت زبانی، در یک جامعه جزئی از فرهنگ آن قوم و ملت واقع می شوند و عقلانیت آن کشور و قوم را تشکیل می دهند.

به همین دلیل حکمت یک امر میان فرهنگی است؛ یعنی در هر فرهنگی، شکلی خاص به خود می گیرد، ولی به دلیل داشتن خصوصیت فرهنگی، می تواند در مطالعه میان فرهنگی واقع شود و این گونه خشونت در حکمت وجود ندارد، (به عکس فلسفه) چرا که اشتراکات می تواند بسیار بالا باشد،زیرا حکمت، برخاسته از زندگی انسانی است.

۷. حکمت، چون در نهایت به زبان می رسد، هم برهانی است و هم استدلالی و جدلی. پس آموزش در آن نیز بسیار مهم است و حکمت به عکس عرفان، آموزشی است و این آموزش هم می تواند، یک آموزش تخصصی باشد و نیز عمومی و ارتباطی (کتاب و حکمت ثم فصلت من لدن حکیم خیبر). کتابی که در آن تعین نشانه ای وجود دارد، و توسط یک حکیم تفصیل داده می شو