پاورپوینت کامل تراکمات تاریخی و دگر دیسی اعتقادی ،زمینه بروز تحولات در منطقه ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تراکمات تاریخی و دگر دیسی اعتقادی ،زمینه بروز تحولات در منطقه ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تراکمات تاریخی و دگر دیسی اعتقادی ،زمینه بروز تحولات در منطقه ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تراکمات تاریخی و دگر دیسی اعتقادی ،زمینه بروز تحولات در منطقه ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

خیزش ها و انگیزش ها

آیا از نظر شما میتوان گفت عمل دینی و فرهنگی مردم در ذات این تحولات وآغازگاه آنهاست و آیا بستر تاریخی تونس و مصر گویای و وجود جریانات سازی فکری دینی و تحوّل آفرینی در امت اسلامی میتواند از علتهای اصلی تحولات در این کشورها باشد؟

با نگاهی به فضای کشورهای تونس و مصر بدون تردید به این واقعیت می رسیم که هر دو، دارای سابقه تاریخی انقلابی و اسلامی هستند. جریان های اسلامی در آن ها حضور تعیین کننده و مؤثر داشته است. تونس مهد الزیتونه یکی از بزرگ ترین حوزه های علمیه جهان اسلام است. الزیتونه در کنار الازهرِ مصر و اموی سوریه و قرویین مراکش، تقریبا بالاترین سهم تربیت عالمان طراز اول در کلّ جهان اسلامِ سنّی را داشته اند. در نتیجه، بستر تاریخی تونس و مصر گویای جریان سازی فکری دینی و تحوّل آفرینی در همه عرصه های امت اسلامی است و به طور طبیعی دوران زین العابدین بن علی و امثال او هر قدر سختگیرانه، استبدادی و غرق در اختناق و اسلام ستیزی بوده باشد توان نابود کردن ریشه ها و اصول مستحکم این دژهای اسلامی را نداشته است. در نتیجه متغیرات فرهنگی و دینی در مصر و تونس، بدون شک، بزرگ ترین مؤلّفه های این انقلاب هاست.

از این امر که بگذریم با نگاهی به فضای هر دو انقلاب، شواهد و قراین فراوانی مبنی بر اسلامیت این جریان ها مشاهده می گردد که به برخی از آن ها اشاره می کنم:

– جریان های اسلام گرا در طول دهه های اختناق و استبداد در مصر و تونس نقش سرنوشت سازی را در راستای آگاهی بخشی به توده ها و نخبگان داشته اند. این جریان ها اگر چه در ظاهرِ این انقلاب ها حضور فزاینده و علنی ندارند امّا همان ها بودند که ریشه ها و بستر های این حرکات و وقائع را درست کردند.متأسفانه ما بیش از آن که حوادث تاریخی را تحلیل راهبردی و ناظر به تراکمات تاریخی بکنیم معمولا به نزدیک ترین ایستگاه این حرکات می نگریم. لازمه درک درست ریشه های این انقلاب ها این است که به گذشته های دورتر این دو کشور برگردیم، جایی که نه تنها در درون این دو، بلکه حرکت های اسلامی شمال آفریقا و مصر در ملتهب و مشتعل کردن کلیت اسلام گرایی در کل جهان عرب و اسلام نقش حیاتی داشته اند.

– مساجد و نمازهای جمع و جماعت در مصر و تونس در بد ترین شرایط و اختناقی ترین اوضاع مانند شمع محفل مسلمانان این دو کشور همواره چراغ فروغناک بوده اند. هر قدر، استبداد و ستمِ دستگاه های جور مبارک وبن علی شدید تر شده است محفل انس ربوبیان در مساجد این دو کشور گرم تر شده است. در روند انقلاب ها نیز یکی از و بلکه مهمترین روز سرنوشت این انقلاب ها رزوهای جمع بوده و هست. انقلابیون مصر با حکمت و درایت خاصّی و با تمام ابتکار و خلّاقیت دینی خود، هر جمعه را به نام خاصی می نامیدند و میعادگاه اصلی تظاهراتشان هم در نماز جمعه از مساجد اصلی شهر و در روز جمعه بود. به عبارتی، می توان با قاطعیت از روز جمعه و نماز جمعه و مساجد به عنوان بزرگ ترین عوامل وعناصر حرکت مردم یاد کنیم. در نتیجه، عمل دینی و فرهنگی مردم در ذات این انقلاب ها وآغازگاه آنهاست.

– شعارهای تظاهرات مصر و تونس و دیگر کشورهای عربی هم عامل دیگر ما برای تأکید بر بعد فرهنگی و دینی این انقلاب هاست. بویژه، شعار الله اکبر را می توان ابرشعار و عنوان اصلی اتّحاد و انسجام دینی و ارزشی مردم شمارد.

– از دیگر عوامل فرهنگی و دینی، بایستی به تحوّلات اعتقادی در این جریان ها اشاره نماییم. چنان که معلوم است عقیده اشعری با چنین حوادثی سازگار نیست. در این عقاید، اصولا قیام مردمی علیه حاکم جائر نیز در حکم خروج بر امام و امیر است و فرد یا جماعت مذکور باغی شمرده می شود. حال وقوع چنین اتفاقاتی و تحقق انقلاب و انتفاضه علیه حکام کشورهای مسلمان با رهبری و هدایت عالمان دینی و تصریح در پشتیبانی از مردم و مطالبات آنان یک حرکت راهبردی فرهنگی و معرفتی و فلسفه دینی است. باید روی این دگردیسی اعتقادی اشعری ها کار علمی بشود.

– در برخی از این انقلابها مانند انقلاب مردم بحرین طبقه روحانیت را باید راهبر و پیشگام و طلیعه دار آنها به حساب آورد. البته نقش روحانیت در مصر و تونس در قیاس با بحرین کمتر است به خاطر وابستگی دستگاه های دینی و حوزوی اهل سنت با حکام و دستگاه حکومت مصر و تونس.

در ناخودآگاهِ تمام مللِ منطقه و بلکه جهان، انقلاب اسلامی ایران یک نمونه موفق انقلاب شمرده می شود. امّا آیا در بررسی عوامل مستقیم و نزدیک این انقلاب ها قرینه ای مبنی بر دخالت مستقیم ایران و حتی انقلاب ما در این حرکت ها دیده می شود.؟

خیر؛ در بررسی عوامل مستقیم و نزدیک این انقلاب ها قرینه قابل تمسّک و محکمی مبنی بر دخالت مستقیم ایران و حتی انقلاب ما در این حرکت ها دیده نمی شود. بدین معنا که در نمادها و شعارها و حرکت های انقلابیون تونس و مصر و بحرین و دیگر جای ها ما شاهد حضور اراده مستقیم این ملل مبنی بر تحقّق کاری مانند و مشابه انقلاب اسلامی ایران نیستیم و شاید گاهی هم برای فرار از اتّهام ایرانی بودن و مرتبط با انقلاب اسلامی بودن از ما و حرکت ما تبرئه جسته اند مانند سخنان رهبران اخوان مصر و النهضه تونس.

امّا در این جا این نکته،قابل توجه است که صرف فقدان نمادهای انقلاب اسلامی ما در رفتار و گفتار رهبران وتوده های این انقلاب ها به معنای غیاب ما در این انقلاب ها نیست. زیرا در ناخودآگاه همه انقلابیون مسلمان این کشورها حرکت مردم ایران و شموخ و صلابت کیان جمهوری اسلامی در ذهنشان مجسم و عیان است. در سقوط بن علی در تونس شخصا در رسانه الجزیره شاهد مقایسه نحوه واکنش های او با آخرین واکنش های شاه ایران در روزهای فرارش از ایران بودم.

وانگهی نخبگان اهل سنّت این کشورها و نیز طبقات روشنفکر و تحصیل کرده آنها از عقیده شیعی و مدل انقلاب ایران بخوبی آگاه بودند. آنان خوب می دانستند و می دانند که انقلاب اسلامی ایران توسط روحانیت هدایت و رهبری شد در حالی که در همین انقلاب مصر، الازهر تاآخرین لحظه به مبارک وفادار ماند! غرض اینکه، انقلاب اسلامی ایران در هر حال بخش غیر قابل تفکیک در مجموعه عوامل تشکیل دهنده نوع نگرش ملل مسلمان جهان به مقوله استبداد و استعمار و امثال آن است.

در حقیقت ایران اسلامی و الگوی رهبری و مقاومت آن و نیز رهبری محورِ مقاومت علیه استعمار و استبداد در منطقه و بلکه جهان، یکی از عناصر بنیادین تشکیل دهنده نگرش مسلمانان همه جهان است و هیچ حرکت تاریخی و انقلابی در راستای انقلاب ما رخ نمی دهد که ما و تاریخ چهار دهه انقلاب اسلامی ما در آن نقش تعیین کننده نداشته باشد.

از این گذشته، کشور ما در همه سالهای اخیر روابط پیدا و پنهان بسیار گسترده ای با همه این جریان ها داشته است. و می توان با قاطعیت گفت ما حتی در آماده سازی جریان ها و توده های عربی مصر و غیرمصر نقش فعالی داشته ایم و مستقیما حرکات اسلامی را تقویت کرده ایم. در نتیجه تأثیر ما جای تردید ندارد امّا یک نکته را هم نباید ناگفته بگذاریم و آن این که شرایط بد حاکم بر رابطه ما با این کشور ها باعث سوء تفاهم و اختلافهای مذهبی و سیاسی و فکری میان ما و توده ها و نخبگان این کشوره ها بوده است؛ امری که اگر نمی بود شاید فضای تعامل ما و آنان دهها برابر مناسبت تر و بهتر از الان بود.

نیز نباید غفلت کرد که شعارهای این انقلاب ها نشان از آن دارد که طبعیت اصلی این انقلاب ها، مردمی ودنیا محور است نه دینی و عقیده محور؛ هر چند که مطالبات دنیوی در طول محورهای دینی اند و مطالبه رفاه و حقوق بشر و آزادی و استقلال طلبی چیزی نیست که از امور دینی تفکیک پذیر باشد. در نتیجه، این انقلاب ها به نوعی و از لحاظی می توانند مایه تقویت تجربه ما و غنا بخشی به آن باشد. ما هم می توانیم از نقطه های رشد و قوت این جریان ها استفاده کنیم و با نگاه به آن خود را آسیب شناسی کنیم و نیز بستر مانایی و ادامه حیات خود را بیشتر بیمه کنیم.

حزب الله لبنان و مقاومت علیه اسراییل واشغال فلسطین از دیگر عناصر بسیار مهم و مثبت در تشکیل تصورات این کشورها نسبت به انقلاب و شیعه و نیز خود حزب الله است. همه مردم جهان عرب به وسیله تلوزیون المنار، العالم، الکوثر و دیگر رسانه های جهان اسلام که در راستای مقاومت هستند به دو حقیقت بزرگ رسیده بودند: یکی این که حزب الله شیعی طرفدار و بلکه مدیریت شده توسط جمهوری اسلامی است. دوم این که این جریان حزب الله و ایران مخلص ترین طرف دار و مدافعِ فلسطین و موفق ترین آنها در رقم زدن پیروزی های بزرگ برای جهان اسل