پاورپوینت کامل تورق ; مفهوم تاریخ و تاریخ فرهنگی ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تورق ; مفهوم تاریخ و تاریخ فرهنگی ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تورق ; مفهوم تاریخ و تاریخ فرهنگی ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تورق ; مفهوم تاریخ و تاریخ فرهنگی ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

یکی از متداول ترین معانی و منظورها از تاریخ، سرگذشت نزاع ها و فتوحات در گذشته است. در همین حال خود تاریخ به عنوان دانش یا روش مطالعه خود می تواند پایگاه و مرجع نزاع ها و منازعات باشد. آنگونه که ویتگنشتاین می گوید، اکثر نزاع ها به سبب عدم تعریف دقیق معنای واژگان برپا می شود. اگر آدمی واژه ها را دقیق و شفاف تعریف می کرد، از بسیاری از نزاع ها به دور بود. احتمالاً همین دیدگاه است که در جهان عرب از نویسنده ای چون “عبدالله العروی”، اندیشمند مراکشی، یک “ابوالمفاهیم” می سازد. العروی که این روزها در برخی نشریات و رسانه های فارسی زبان به غلط عبدااله العربی خوانده می شود، تلاش قابل ذکری در مفهوم شناسی به انجام رسانده و تولید کتاب هایی چون مفهوم ایدئولوژی، مفهوم دین، مفهوم دولت و مفهوم تاریخ محصول این تلاش های نظری اوست. ترجمه کتاب اخیرش را که در سال ۲۰۰۵ از سوی نشر دارالبیضاء مراکش منتشر شده بود، اخیراً محمد آل مهدی مترجم اهوازی به پایان برده که قرار است پس از تکمیل فرایند ترجمه، از سوی انتشارات فرهنگ جاوید منتشر شود. آل مهدی که علاقمندی و کارنامه اش در ترجمه کتاب های اندیشمندان معاصر عرب خلاصه می شود، معتقد است که شناخت ایرانیان از تفکر غرب جهان اسلام ناچیز است و شناخت این حوزه، نیاز به ده سال ترجمه مستمر دارد. او هم اکنون نقطه ثقل اهمیت این حوزه را بر فهم ما از تاریخ گذاشته و قرائت العروی از چیستی و هستی تاریخ را برای خوانندگان فارسی زبان پیش کشیده است. حوزه و قلمروی که به گمان برخی، در خصوص تعریف مفاهیم کلیدی در فضای علمی اهل تاریخ کشور آشفتگی جدی وجود دارد. این روی دیگر نگرانی العروی است که در پشت جلد کتابش بدین سان نقش بسته: “آیا ضرورت دارد که انسان تاریخ را ابتدا از داستان های روایی و سپس از سنگ نبشته ها و پس از آن از کارهای هنری و. .. بیاموزد؟ آیا تکنولوژی تعامل با یک پیمان نامه بین المللی در تعامل با یک دستور کار سودمند است یا با یک بنیه تعبیر و تفسیر؟ پاسخ مثبت به این پرسش در واقع یگانه توجیهی است که بگوییم دانش تاریخ یکی است و بر پایه یک روش شناخته می شود و گذر از یک مبحث به مبحثی دیگر، در واقع رویکرد ما به توسعه و تعمیق شناخت مان از رویدادهای گذشته است. “

دکتر رأفت غنیمی در تعریفی که از فلسفه تاریخ ارائه می دهد، می گوید: ” تاریخ، بررسی تحول بشری در تمامی ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فکری و روانی است و فرقی نمی کند که مظاهر و رویکردهای این تحول چه باشد.”

اشاره غنیمی به رویکرها و مظاهر تاریخ نشان از آن دارد که نه تنها در باره مفهوم و چیستی تاریخ اختلاف نظر وجود دارد بلکه در باره موضوع و قلمرو آن هم اختلاف دیده می شود. موضوع هر علم چیزی است که در آن از عوارض ذاتی آن علم بحث می شود و مفهوم صورتی از شی ء است که در ذهن حاضر می شود. با این نگرش بررسی تحولات گوناگونی که در حیات و اندیشه آدمی رخ می دهد، موضوع علم تاریخ است و مفهوم تاریخ صورت کلی از مجموع خصایص و صفات أن تحولات است.

اگر انسان محور اصلی تاریخ باشد، بی گمان شناخت قوا، حواس و ادراکات انسانی و جلوه های بیرونی آن یعنی زندگی، سیاست علوم، آداب، فنون و تحولات آن، همه موضوع تاریخ برای همین انسان می تواند باشد.

پس تاریخ یکی از شیوه های احاطه یافتن بر کل انسانیت است و هرچه متعلق به زمان است از احوال، اعمال و اندیشه ها نیز موضوع تاریخ است. از طرفی تاریخ مکتوب، توصیف همین تحولات و احوال از طریق ثبت و نگارش آنها است. اما تاریخ مکتوب، کل تاریخ نیست بلکه آن بخشی از احوال و اندیشه هایی است که به ضبط آمده است. از أنجا که احوال و اندیشه هایی که موضوع تاریخ است همه در اطراف انسان می گردد، چنین می نماید که آنچه در دنیا رخ می دهد و تاریخ می گردد بی شباهت به یکدیگر نباشد و این نشانگر قانونمندی در تاریخ است و از نظریه قانونمندی فایده تاریخ بیرون کشیده می شود که یکی از بنیادهای فلسفه تاریخ از دیدگاه مورخان اسلامی است.

بر همین اساس، به تعریف رأفت الغنیمی از دانش تاریخ باز می گردیم که آن را شاخه ای از معرفت بشری با هدف جمع آوری اطلاعات از گذشته و درج و تفسیر آن می داند. فلیسین شاله نیز تاریخ را مطالعه گذشته جامعه های انسانی دانسته و می نویسد: “بر خلاف تمام علوم که در باره مطالب کلی است تاریخ از حوادث خصوصی اتفاقی بحث می کند و گذشته ای را که نمی تواند موضوع علوم تجربی قرار گیرد، بررسی می نماید.” لذا می بینیم که سقراط علم تاریخ را در معنی شناخت، اما ارسطو آن را در معنی گردآوری اسناد و مدارک به کار می برد. از همین رو، یکی از دغدغه های العروی در تألیف “مفهوم تاریخ” موضوع تفاوت رویداد و روایت و همچنین اهمیت نقش سند و روایت در تاریخ است.

العروی در بخش پایانی کتاب خود تاریخ و جوامع را متکثر می داند و با اشاره به این ویژگی یادآور می شود که تاریخ در مفهوم وحدت می یابد اما با این احوال مفهوم واحد در جوامع مختلف دارای یک نقش واحد نیست. زیرا به دلیل تفاوت های موجود در جوامع و نیز تفاوت نقش تاریخ و مورخ در جوامع مختلف، تفکیک مفهوم تاریخ از مفهوم طبیعت و همچنین تفکیک اقدامات مورخ از اقدامات جهان طبیعی ممکن نیست. به عبارت دیگر، سطح دانش، موضوعیت و تصور حقیقت در هر جامعه ای واحد است و از آن رو که دانش تاریخ به معنای تحقیق در شواهد است و این بیانگر گونه ای از محیط طبیعی است، پس چاره ای از آن نیست که دانش گذشته و دانش کنونی یکی شده و اولی تحت تأثیر دومی قرار گیرد یا بالعکس.

به هرحال، در میان تعاریف موجود از علم تاریخ هر چقدر از نظر زمانی از تعریف قدما به تعریف متاخران نزدیک تر می شویم، بر نقش انسان و به تبع آن عقل انسانی تاکید بیشتری شده است. این در حالی است که در تعریف قدما بیشترین تاکیدها بر مقوله زمان بوده است. این روند باعث ایجاد تحولی بنیادین در حوزه علم تاریخ شده که تاکید بر تاریخ تحلیلی در مقابل تاریخ روایی است. یعنی به همان گونه که قدما بر تاریخ روایی پای می فشردند، در مقابل متاخران چند قرنی است که بر تاریخ تحلیلی تاکید می ورزند. ابوریحان بیرونی به اصرار و تکرار می گفت که تاریخ “وقتی باشد اندر زمانه سخت مشهور که اندرو چیزی بوده است.” هم چنین کافیجی آورده است که “تاریخ مدت زمان معینی است بین حدوث امری آشکار و اوقات حوادث دیگر.” یا شمس الدین سخاوی می نویسد: “اصطلاح تاریخ به فنی دلالت دارد که در آن از وقایع زمان، به منظور تعیین هنگام [ ویژگی و جای آن واقعه ها ] سخن می رود. در واقع، تاریخ به آنچه در عالم بود (و هست) مربوط است.”

بنابراین، آنچه در تعریف قدما مورد تاکید قرار گرفته، تاکید بر یک “زمان نسبی” در مقابل “زمان مطلق” است. در حالی که در تعریف متاخران- که بیشتر بعد از تحولات رنسانس در مغرب زمین ظهور یافت- علم تاریخ یعنی “اندیشه مورخ” و تاریخ یعنی “تاریخ معاصر”- آن گونه که کالینگوود و بندتو کروچه می گفتند. از دیدگاه امثال کالینگوود انسان در تاریخ، پژواک صدای خود را می شنود. این دسته نقش مورخ را در علم تاریخ بسیار برجسته و فربه دیده و به نوعی وی را خالق تاریخ معرفی می کنند. البته در این میان نظریه پردازانی مانند دیلتای هم هستند که سعی می کنند حکم حد واسط را بین زمان گراها و عقل گراها داشته باشند. یعنی هم بر پدیده زمان و هم بر پدیده عقل در تعریف علم تاریخ تاکید می کنند.

به هر حال هر چه از دوره مدرن به طرف حال پیش می آییم، نقش مورخ در علم تاریخ برجسته تر می شود. تا آنجا که در مباحث اندیشمندان پست مدرن، تاریخ همانند رمان چیزی فراتر از ادراکات مورخان نیست. در تفکر پسامدرن، بر چندگانگی واقعیت و حقیقت تأکید می شود و از این طریق، وجه محلی یا بومی بر وجه جهانی پیشی می گیرد. براساس همین دیدگاه است که در پایان قرن بیستم، انسان به سوگ کلان روایت هایی می نشیند که تا پیش از این، جهان شمول و عینی به شمار می رفتند و به جای آن، تولد بی شمار خردروایت هایی را جشن می گیرد که از ذهن انسان هایی متفاوت با فرهنگ ها و اندیشه های دیگرگون سرچشمه می یابد. از این رو است که در پسامدرنیسم، پیش از آنکه بر همسانی جهانی و عینیت علمی تأکید شود، بر تضادهای قومی و فرهنگی و ذهنیت فردی انگشت گذاشته می شود. در اینجاست که بحث “تاریخ فرهنگی ” مطرح می شود؛ اما “تاریخ فرهنگی چیست؟”

“تاریخ فرهنگی چیست؟”

این عنوان کتابی است مستقل از پیتر برک که اخیراً به کوشش پژوهشکده تاریخ اسلام منتشر شده، به خوبی به آن پرداخته شده است.

پیتر برک در بخشی از کتاب “تاریخ فرهنگی چیست؟” به این تبیین می پردازد که از قرن ۱۸ میلادی روابط نزدیکی بین مورخان و نظریه پردازان اجتماعی وجود داشت؛ ولی در قرن ۱۹ به تدریج این دو از هم فاصله گرفتند. به تدریج نظریه پردازان اجتماعی کوشیدند تا مطالعه ی گذشته را با وضع موجود یک فرهنگ خاص ترکیب کنند و به تعبیر پیتر برک، گذشته را طرد کردند؛ ولی هیچ گاه به طور کامل تماس با یکدیگر را قطع نکردند.

آنچه در گذشته در کانون مطالعه مورخان بود، یعنی تاریخ از بالا یا تاریخ نظامی و سیاسی، در حاشیه قرار گرفت و نوعی چرخش نظری در بین مورخان و نوعی چرخش تاریخی در بین نظریه پردازان اجتماعی روی داد که براساس آن فرهنگ نقش تعیین کننده ای یافت.

این اثر تاریخ فرهنگی را به چهار مرحله کلاسیک، تاریخ اجتماعی هنر، کشف تاریخ فرهنگ عامه پسند و تاریخ فرهنگی جدید تقسیم بندی می کند. مورخان فرهنگی سعی در مطالعه آثار کلاسیک و متون اصلی یا شاهکارهای هنر و ادبیات، فلسفه، علم و… داشته و کوشش می کردند دریابند این تاریخ فرهنگی جدید که به اختصار جنبش NCH خوانده می شود، معطوف به روش های هرمنوتیک در تاریخ است و تأکید بسیار نیز بر قدرت متن دارد. بر این مبنا، هیچ روایتی از گذشته بازتاب مطلق یا بازنمای واقعی آنچه بوده، نخواهد بود. بین آثار هنری و روح زمانه چه نسبت هایی برقرار بوده است و یا تاریخ فرهنگی متأثر از کدام سنت های ملی فرهنگی است. می توان گفت تاریخ فرهنگی نوعی شیوه تحلیل یا رویکرد خاص به جامعه معاصر و تاریخِ توجه به اجزای فرهنگ است.

به طور کلی ویژگی های تاریخ فرهنگی اینگونه است که فرهنگ در تاریخ فرهنگی متغیری مستقل است که توأما به مفهوم فرهنگ والا یا فرهنگ نخبگان و فرهنگ مردم عامه می پردازد که براساس این رویکرد، فرهنگ، گسترش یافته و فرهنگِ روزمرهِ مردم و فرهنگِ عامه پسند را نیز در بر می گیرد و در آن حوادث از پیش برنامه ریزی نشده تاریخ نیز اهمیت یافته اند. دیگر ویژگی آن توجه به عواطف و احساسات و تجارب جدی است.

بدین ترتیب کتاب “تاریخ فرهنگی چیست” تلاش می کند تا دو رویکرد به ظاهر متضاد اما مکمل را ترکیب کند، رویکردی درونی که به حل مشکلات و مسائل پی در پی در درونِ رشته می پردازد و رویکردی بیرونی که ناظر بر موضوعِ فعالیت مورخان در زمان معاصر است.

پی نوشت:

– بهزاد قادری سهی، سیده آناهیت کزازی، خوانشی پست مدرن از مفهوم تاریخ در دو نمایشنامه آرکادیا اثر تام استاپارد و مرگ یزدگرد اثر بهرام بیضایی، ادبیات تطبیقی، سال سوم، شماره ۱۱؛ صص ۱۸۶-۱۶۷

– سایت مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی(مرکزپژوهشهای ایرانی واسلامی

– سایت رشد (شبکه ملی مدارس)

– حسن حضرتی، تاملاتی در چند مفهوم بنیادین دانش تاریخ، وبلاگ شخصی

– مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، نسخه الکترونیکی، مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن

خبر و نظر

فرزانه محسنی فرد

آثار جدید آیت الله جوادی آملی در نمایشگاه قرآن

ناشر تخصصی آثار آیت الله جوادی آملی ۶ اثر جدید از ترجمه های ایشان را به سه زبان عربی، اردو و انگلیسی در نوزدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم به علاقه