پاورپوینت کامل ایران، ظرفیت های الگودهی و تغییرات خاورمیانه ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایران، ظرفیت های الگودهی و تغییرات خاورمیانه ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایران، ظرفیت های الگودهی و تغییرات خاورمیانه ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایران، ظرفیت های الگودهی و تغییرات خاورمیانه ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

انقلاب اسلامی ایران یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در پیشبرد روند بیداری اسلامی و نیز افزایش فعالیتهای مؤثر در جوامع مسلمانان بوده است، که این تأثیرگذاری – که حاکی از شکل گیری خیزش رو به تکامل در جهت بیداری اسلامی و رشد حرکتهای آزادی خواهانه نزد بسیاری از ملل جهان است – نشان از تمایل بازگشت مردم منطقه و جهان به سیاستهای عدالتخواهانه و نفی نظامهای سیطره جویانه و سلطه طلب است. این جریان اصیل نشان می دهد، که تحول جدیدی که در بستری از حرکتهای سیاسی و اجتماعی شکل گرفته، ملهم از عدالت خواهی انقلاب و ملت رشید ایران است؛ چرا که استثمار و استعمار را در همه اشکال آن نفی کرده است. بر این اساس، وقوع انقلابهای مردمی در منطقه خاورمیانه و شمال افریقا، ظرفیتهای جدیدی برای تأثیرگذاری انقلاب اسلامی ایران بر روندهای منطقه ای ایجاد کرده و توانسته تا حدود زیادی بر جهت گیری انقلابهای اخیر تأثیر بگذارد. زمینه های تاریخی و اهداف مشترک انقلاب اسلامی ایران با انقلابهای اخیر در خاورمیانه که مبتنی بر گفتمانهای دین محور، عدالتمحور و سلطه ستیزانه می باشد، محورهایی است که ایران می تواند بواسطه آن موجب الگودهی به انقلابهای اخیر در خاورمیانه شود. بنابراین، مهمترین شباهت این انقلابها با انقلاب اسلامی ایران در مردمی بودن این انقلابها با محوریت دین است و همین موضوع می تواند در کنار ظرفیتهای انقلاب اسلامی(گفتمانهای عدالتمحور و سلطه ستیزانه)، یک الگوی واقعی و منطقی برای این انقلابها در راستای شکل گیری حکومتهای مردمی اسلامی محسوب شود. بر این اساس، در این نوشتار در پی پاسخگویی به سوألات زیر هستیم:

۱- تبیین انقلاب اسلامی و الهام بخشی به خیزش های مردمی؛

۲- تبیین تشابهات انقلاب اسلامی ایران با انقلابهای اخیر منطقه خاورمیانه؛

۳- تبیین ظرفیتهای انقلاب اسلامی ایران در راستای الگودهی به انقلابهای اخیر در خاورمیانه.

انقلاب اسلامی و الهام بخشی به خیزش های مردمی

خیزش های اسلامی در قرون متمادی تاریخ اسلام، عموماً پاسخی به شرایط زمانی و مکانی بوده است. استبداد داخلی و سلطه خارجی، عمده محرکه های مسلمانان مبارز برای رسیدن به آزادی، استقلال و کسب هویت اسلامی از طریق بازگشت به اسلام و رهایی بوده است.

با اوج گیری تحولات سیاسی در کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا – و در حالی که سیر این تحولات و سیل خیزشهای مردمی می رود تا معادلات معاصر منطقهای و جهانی را وارد مرحله ای تازه نماید – ضرورت بازخوانی ماهیت این خیزشها نیز و واکاوی مسیر حرکت و سرانجام آن بیش از پیش خود را نمایان می کند.

بازخوانی بسیاری از این رویدادها صرفاً در همان بازه زمانی و مکانی قابل بررسی است، اما انقلاب اسلامی با پارادایم و پارامترهای خاص خود تحول عمیق فرازمانی و فرامکانی است؛ انقلاب اسلامی ایران رخدادی متمایز در ساخت حکومت مستقل بر پایه هایی از استوانه اسلام مداری و مردم سالاری است، که این گفتمان بیداری و رهایی بخشی انقلاب اسلامی متوقف در سطح دولت ها نمانده و عمده مخاطبان خود را در میان لایه های ملت ها جستجو می کند و توانسته است در این راه به ضریب نفوذ عمیقی دست یابد.

ظهور و نقش آفرینی انقلاب اسلامی، بارزترین مشخصه ی مشترک در میان مجموعه ی خیزشهای به هم پیوسته و دنباله دار جاری در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقاست. به عبارت دیگر، هرچند اشتراکات دیگری نیز – در کنار برخی تفاوت ها – در این تحولات پی درپی دیده می شود، اما ردپای انقلاب اسلامی را می توان در هریک از این خیزشها پی گرفت.

تشابهات جنبش های اخیر خاورمیانه با انقلاب اسلامی ایران

با مراجعه به حافظه تاریخی در سیر انقلاب اسلامی ایران، نشان می دهد که تمامی خصوصیات و مؤلفه های یادشده برای انقلاب های عربی و گاهی شعارها، گستردگی حضور مردم، عدالت خواهی، ظلم ستیزی، مبارزه با دیکتاتوری، استکبارستیزی، اسلام خواهی و حتی برخی رخدادها و مواضع حاکمان دیکتاتور در قبال مطالبات مردم، با رفتار شاه مخلوع در ایران مطابقت کامل دارد. شاه نیز پس از گسترش اعتراضات در ایران اعلام کرد: پیام مردم را برای تغییرات و اصلاحات شنیده و قول می دهد… و این همان رفتاری است که در کشورهای عربی منطقه؛ هم چون تونس، مصر، بحرین، یمن و اردن می توان آن را مشاهده کرد، و همان تلاش های ناکام برای حفظ نظام از طریق شاهپور بختیار و ازهاری، هم اکنون در نمونه های دیگری در کشورهای عربی در جریان است که از سوی آمریکا و غرب به اجرا در می آید. اگرچه عنصر رهبری در انقلاب اسلامی ایران، نقش و جایگاه ویژه ای در هدایت و سرعت بخشیدن به پیروزی انقلاب اسلامی داشت و انقلاب های عربی فاقد آنند؛ ولی الهام گرفتن از مدل و پیام های انقلاب اسلامی در سه دهه گذشته، همواره سرمشق جریان های مردمی در مبارزات خود بوده است. جاناتان اسپایر، طی سخنرانی خود در نشست سالانه هرتسلیا “ایران را هسته ی اصلی تحولات خاورمیانه” معرفی می کند. بنابراین، در پاسخ به این سؤال که چرا انقلاب اسلامی ایران بر جنبش های سیاسی اسلامی اخیر در خاورمیانه تأثیر گذاشت؟ می توان به موارد مشترک فراوان موجود بین انقلاب اسلامی ایران و این جنبش ها اشاره کرد. این وجوه یا زمینه های مشترک که از آنها به عنوان عوامل هم گرایی یا عناصر هم سویی و هم رنگی نیز می توان یاد کرد، عبارتند از:

۱- ایده واحد: از آنجا که انقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب شیعی است، لذا همانند هر جنبش اسلامی دیگر، بر پایه وحدانیت خدا (لااله الاالله) و رسالت پیامبر اکرم(ص) (اشهد ان محمداً رسول الله) بنا شده است، که کعبه را قبله آمال و آرزوهای معنوی خود و قرآن را کلام خداوند سبحان و آن را منجی بشریت تلقی نموده، و به دنیای پس از مرگ و قبل از آن، به صلح، برادری و برابری ایمان دارد. همانگونه که حضرت امام خمینی (ره) فرمود: “در کلمه توحید که مشترک بین همه است، در مصالح اسلامی که مشترک بین همه است، با هم توحید کلمه کنید”. البته ویژگی کاریزمایی حضرت امام(ره) و مواضع ضداستعماری وی که بیشتر مسلمانان جهان بر آن اتفاق نظر دارند را می توان بر تأثیر متقابل انقلاب اسلامی و جنبش های اسلامی افزود.

۲- دشمن یکسان: انقلاب اسلامی ایران و جنبش های اسلامی دارای دشمن مشترک اند و این دشمن مشترک – که آمریکا و اسرائیل است – کیان اسلام را تهدید می کند. انقلاب اسلامی با طرح شعار “نه شرقی و نه غربی” عَلَم مبارزه علیه دشمن مشترک جهان اسلام را به دوش گرفت و امام خمینی(ره) در این باره فرمود: “دشمن مشترک ما که امروز اسرائیل و آمریکا و امثال اینهاست، که می خواهند حیثیت ما را از بین ببرند و ما را تحت ستم دوباره قرار بدهند، این دشمن مشترک را دفع کنید”. در عرصه درونی نیز، مسلمانان، دشمن مشترکی دارند و این دشمن مشترک، همان عقب ماندگی است و همین مسأله است که تمامی کشورهای جهان اسلام را در سطح کشورهای جهان سوم باقی نگاه داشته است.

۳- آرمان مشترک: انقلاب اسلامی ایران و جنبش های اسلامی معاصر، خواهان برچیده شدن ظلم و فساد و نیز خواهان به اجرا درآمدن قوانین اسلام و استقرار حکومت اسلامی در جامعه مسلمانان و به اهتزاز در آوردن پرچم “لااله الاالله” در سراسر جهان از طریق نفی قدرتها و تکیه بر قدرت لایزال الهی و توده های مردم اند. به سخن امام خمینی(ره)، در این مورد توجه کنید: “همه در میدان باشند، با هم باشند، ما می خواهیم اسلام را حفظ بکنیم، با کناره گیری نمی شود حفظ کرد، خیال نکنید که با کناره گیری تکلیف از شما سلب می شود”.

البته برخی از جنبش های سیاسی اسلامی، تنها خواستار عمل به احکام اسلام در کشورهای خود، و برخی نیز در پی تشکیل یک حکومت مستقل، بدون تأکید بر شکل اسلامی حکومت هستند. از اینرو، می توان گفت که جنبش های اسلامی معاصر حیات خود را مدیون انقلاب اسلامی اند؛ زیرا انقلاب اسلامی به اسلام و مسلمانان حیاتی تازه بخشید و آنها را از عزلت و حقارت نجات داد، بر ناتوانی مارکسیسم، لیبرالیسم و ناسیونالیسم در اداره و هدایت مسلمانان مهر تأیید زد و اسلام را به عنوان تنها راه حل برای زندگی سیاسی مسلمین مطرح ساخت، که شیخ عبدالعزیز عوده، روحانی برجسته فلسطین در این رابطه گفته است: “انقلاب خمینی (ره)، مهم ترین و جدی ترین تلاش در بیدارسازی اسلامی. .. ملتهای مسلمان بود”. بنابراین، موجودیت و هستی سیاسی جنبش های سیاسی اسلامی به انقلاب اسلامی وابسته است. این امر زمینه های لازم برای تأثیرپذیری جنبش های اسلامی از انقلاب اسلامی را فراهم آورده است.

۴- وحدت گرایی: تأکید انقلاب اسلامی و رهبری آن بر لزوم وحدت همه قشرها و همه مذاهبهای اسلامی در نیل به پیروزی در صحنه داخلی و خارجی، زمینه دیگر گرایش جنبش های سیاسی اسلامی معاصر به سوی انقلاب اسلامی است؛ زیرا انقلاب اسلامی با الگوپذیری از اسلام ناب محمدی (ص) هیچ تفاوتی بین مسلمانان سیاه و سفید و اروپایی و غیراروپایی قائل نیست و بر جنبه های اختلاف برانگیز در بین مسلمین پای نمی فشارد، بلکه با ایجاد دارالتقریب فِرَق اسلامی، برپایی روز قدس، صدور فتوای امام خمینی(ره) علیه سلمان رشدی و برگزاری هفته وحدت و. .. در جهت اتحاد مسلمانان گام برمی دارد که به همین دلیل، طیف گسترده ای از گروه های غیرشیعی و حتی جنبش های آزادی بخش غیراسلامی، انقلاب اسلامی ایران را الگو و اسوه خود قرار داده اند. بنابراین، جای شگفتی نیست که مسلمانان سنی مذهب فلسطینی به نام و یاد حضرت امام خمینی(ره) به عملیات شهادت طلبانه دست می زنند. مجیب الرحمان شامی، روزنامه نگار پاکستانی در این باره می گوید: “تأثیر بزرگ دیگر امام خمینی این است که گر چه ایشان یک رهبر شیعه بودند. .. اما با این وجود مبلّغ جدایی نبودند و فریاد او برای اسلام بود”.

۵- مردمی بودن: یکی از ویژه گی های انقلاب اسلامی، مردمی بودن آن بود؛ زیرا در حالی که احزاب سیاسی به اصطلاح منتقد خواستار برخی تغیییرات جزئی در داخل دولت و نهایتاً تعویض نخست وزیر بودند، اما مردم سرانگشت اشاره خود را متوجه شخص شاه کردند و نهضت خود را تا ساقطکردن حکومت ۵۷ ساله پهلوی پیش بردند. در نهضت های اسلامی منطقه نیز این مردم و توده های مسلمان هستند که در صف اول معارضین ایستاده اند و حضور احزاب، به خصوص احزاب غیراسلامی کمرنگ است. مردم گرایی انقلاب اسلامی، عاملی در گسترش انقلاب و پذیرش آن از سوی ملتهای مسلمان بوده است. رهبر کبیر انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و بعد از آن بر این باور بود که باید به ملتها بها داد می شود، نه به دولتها. در مجموع، علی رغم همه دشواریهایی که برای برقراری روابط ایران انقلابی و جهان اسلام و تأثیرپذیری متقابل آن دو وجود دارد، ولی وجوه مشترک آن دو، بسیار بیشتر است.

۶- خودباوری: اگر بخواهیم مهم ترین دستاورد تحولات منطقه برای ملت های مسلمان این کشورها را برشماریم، بایستی”خودباوری ” را مه