پاورپوینت کامل خیزش های شبکه ای ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خیزش های شبکه ای ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خیزش های شبکه ای ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خیزش های شبکه ای ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

پیشرفت فناوری و تکنولوژی موجب تجربه نوین بشر از ارتباط و تعامل اجتماعی در فضای مجازی شده است. شبکه های اجتماعی؛ از جمله تجربه های بشری است که اجازه تجربه تعاملاتی فارغ از هنجارهای حاکم بر جامعه را به فرد می دهد. شبکه اجتماعی، ساختار اجتماعی است که از گروه هایی که عموماٌ فردی یا سازمانی هستند تشکیل شده و توسط یک یا چند نوع از وابستگی ها به هم متصل اند. شبکه های اجتماعی در بستر یک جامعه اطلاعاتی پیچیده، کارکرد مؤثر شبکه ها را تصویر می کنند. این شبکه ها به تقویت تعاملات انسانی فارغ از محدودیت های فضای واقعی کمک می نمایند که البته با گذشت زمان بر اهمیت نقش و کارکرد شبکه های اجتماعی افزوده شده است. در ماه های اخیر و با آغاز روند تحولات سیاسی کشورهای عربی، بار دیگر چگونگی و میزان اثرگذاری شبکه های اجتماعی بر تحولات به موضوعی برای بررسی بدل شد. بر این اساس، نوشتار مزبور، به چگونگی و چرایی تأثیر شبکه های اجتماعی بر تحولات عربی می پردازد.

پیشینه نظری

شبکه اجتماعی،(۲) علیرغم اینکه در دوران کنونی به اصطلاحی فراگیر بدل شده، امّا برای نخستین بار توسط “جی ای بارنز”(۳) در سال ۱۹۵۰ میلادی برای بررسی پیوندهای اجتماعی در روستایی در نروژ مورد استفاده قرار گرفت. او در این مطالعات به این نتیجه رسید که زندگی اجتماعی ممکن است به منزله مجموعه ای از نقاط دیده شود که برخی از آنها با خطوط تنیده به هم متصل اند و یک شبکه کلی از روابط را می سازند (۲۰۰۶ ,Cross). او این واژه را به گونه ای نظاموار برای نشان دادن الگوهایی از پیوندها با گنجاندن مفاهیمی که عموم مردم به صورت سنتی به کار می بردند؛ مانند قبیله و خانواده و مفاهیم جامعه شناسان؛ مانند جنسیت و قومیت استفاده کرد.

آنچه در این اصطلاح به چگونگی و کیفیت این رابطه اشاره دارد، واژه “شبکه” است که می توان آن را به “هر مجموعه یا سیستم درون پیوندی(۴) نسبت داد که هدف آن به اشتراک گذاشتن یک قابلیت یا توانایی بین دو یا چند نظام در محدوده مکان و زمان است و در حالت مطلوب، محدودیت مکانی و زمانی ندارد”( علیمرادی، ۱۳۸۸). حال اگر محور این شبکه افراد انسانی باشد و حول ارتباط انسان ها بچرخد، شبکه اجتماعی تشکیل شده است. به عبارت دیگر، شبکه های اجتماعی ساختاری اجتماعی هستند که افراد و سازمان های انسانی میان خود ایجاد کرده اند تا در موضوعات و مقوله های از پیش تعیین شده با یکدیگر تعامل کنند. ساده ترین شبکه اجتماعی را می توان خانواده، بستگان، قبیله، دوستان و همکاران دانست.

پایگاه های اینترنتی شبکه های اجتماعی نیز از گونه های دیگر شبکه های اجتماعی هستند، که با پیدایش فناوری های ارتباطی جدید رواج یافتند که در آن موجودات انسانی در یک تعامل چند سویه، علاقه مندی ها و فعالیت های خود را به اشتراک می گذارند یا علاقه مند به جستجوی علاقه مندی ها و فعالیت های دیگران هستند. جامعه ای برخط(۵) که کاربران آن، مجاز به اشتراک اطلاعات، تصاویر، فیلم ها، نرم افزارها و برقراری ارتباط با دیگران و کشف نشانی ارتباط افراد جدید هستند که در آن، اعضاء با مشارکت و هم فکری و با استفاده از برنامه ها به ساختن محتوای وب می پردازند.

هم چنین بیشتر شبکه های اجتماعی راه های گوناگونی؛ مانند: رایانامه، خدمات پیام فوری، اشتراک تصاویر، موسیقی، صوت و فیلم برای تعامل کاربران فراهم می کنند. به عبارت دیگر، در این دست از پایگاه ها عناصر ارتباطی؛ مانند ایمیل، تابلوی پیام، پیام فوری و گپ با وسایل رسانه ای شنیداری، دیداری و نوشتاری با هم به صورت ترکیبی در یکجا وجود دارند (۲۰۰۸ ,Craig).

با توجه به افزایش حوزه انتخاب فردی در جهان که به خصوص با فناوری های نوین اطلاعاتی بر آن افزوده شده است، افراد، مجموعه ها و فضای اجتماعی جدیدی را جستجو می کنند که در آن شیوه های جدید زندگی و هویت های اجتماعی نوظهور تجربه و تعریف می شوند. از این منظر، پایگاه های شبکه های اجتماعی؛ هم چون فیس بوک و توییتر این زمینه را فراهم می کنند تا کاربر، هویت جدیدی را در محیطی تجربه کند که فارغ از هنجارهای بیرونی اجازه فعالیت و کنش جمعی را به او و دیگر کاربرانی که با اتصالی چندگانه به هم مرتبط هستند را بدهد.

یک رابطه متقابل بین مشارکت و کاهش هزینه در بهره وری اطلاعاتی موجب عضویت افراد در شبکه های اجتماعی می شود، که افراد برای تولید سود، در تعاملات و شبکه های اجتماعی شرکت می کنند و منابع موجود در شبکه های مشارکت، باعث افزایش سود می شود. البته تعاملات و شبکه های مشارکت به چند دلیل منجر به افزایش سود درجامعه می گردند؛ شبکه های اجتماعی، جریان گردش و مبادله اطلاعات را تسریع و تسهیل می کنند و اطلاعات مفیدی در مورد فرصت ها و گزینه های مختلف در اختیار فرد قرار می دهند و میزان هزینه ها را به مقدار زیادی در تعاملات اجتماعی کاهش می دهند. شبکه ها پیوندهای اجتماعی را تقویت کرده و منجر به انباشت قدرت اجتماعی می شوند. این امر نقش مهمی در تصمیمات و گزینش خط مشی بازیگران اجتماعی دارد. بعضی از پیوندهای اجتماعی به واسطه موقعیت های استراتژیک خود در بردارنده منابع با ارزشی هستند که قدرت تصمیم گیری و تأثیرگذاری فرد را افزایش خواهد داد. شبکه از فرد در مقابل تهاجمات و تجاوزات دفاع می کند. هم چنین شبکه های اجتماعی هویت و شناخت فرد را تقویت می کنند. دسترسی افراد به منابع از طریق شبکه ها امکان پذیر است و فرد به وسیله پیوندهای اجتماعی، شایستگی خود را تقویت می کند (اختر محققی، ۱۳۸۵).

البته این امر برای حکومت ها، بستر ارزیابی فرصت – تهدید را فراهم می کند و این نمی تواند یک اصل عمومی تلقی شود، که همه جوامع برخورد یکسانی با شبکه های اجتماعی دارند. در برخی کشورها، نگاهی امنیتی به این ساختار نوین اجتماعی دارند؛ ساختار نوینی که فرصت های جدیدی را برای کنش گران خلق می کند. این امر به خصوص با تحولات سیاسی کشورهای عربی بازنمون شد.

به هر حال، فناوری نوین ارتباطی بر اهمیت هر چه بیشتر پایگاه های شبکه اجتماعی می افزاید و همین امر موجب می شود تا در تحلیل تحولات سیاسی – هم چون تحولات کشورهای عربی – به نقش این ساختار اجتماعی اشاره کرد.

برای آنکه بتوان به یک چارچوب تحلیلی برای بررسی نقش شبکه های اجتماعی بر تحولات سیاسی به طور اعم و به طور خاص کشورهای عربی دست یافت، نگارنده شبکه اجتماعی را در حوزه نظری سرمایه اجتماعی و رابطه آن با جنبش های اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد. البته مفروض نگارنده دراین نوشتار این است که تحولات عربی در چارچوب نظری جنبش های نوین اجتماعی قابل بررسی است.

شبکه های اجتماعی حد فاصل جنبش ها

در حوزه نظری سرمایه اجتماعی، نظرات مختلفی وجود دارد که به دلیل کارآیی نظریه پوتنام در این باره به آرای او رجوع شده است. “رابرت پوتنام”(۶) از جمله کسانی است که شبکه های اجتماعی را به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد. از نظر پوتنام، شبکه های اجتماعی به تولید ارزش هایی می پردازد که سرمایه اجتماعی را تولید می کند. در واقع از این نظر بسط شبکه های اجتماعی به تقویت سرمایه اجتماعی می پردازد. از نظر پوتنام، سرمایه اجتماعی و جنبش های اجتماعی رابطه بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند، رابطه ای پیچیده که نمی توان گفت کدامیک ریشه و یا مولد دیگری است؛ رابطه ای مانند مرغ با تخم مرغ(۲۰۰۲ ,szreter ). پوتنام نقش انگیزشی ایدئولوژی را کاهش می دهد؛ در عوض از منظر وی جنبش های اجتماعی به ایجاد یک مانیفست و یا هویت جدید منجر می شود (۲۰۰۱ ,Potnam). در رابطه پیچیده جنبش های اجتماعی و سرمایه اجتماعی، شبکه های اجتماعی در جایگاه رابط و یا پلکان میانی قرار دارد، که موجب می شود تا در صورت بروز مسایل و یا زمینه اعتراض و هر گونه ناآرامی، شبکه ها به بستری برای بسیج نیروها تبدیل شود. برای نمونه کاربران اینترنتی نیکاراگوئه ای اوایل سال ۲۰۱۱ در فضای مجازی و در صفحات شخصی خود علیه دانیل اورتگا، رئیس جمهور فعلی این کشور نوشتند”اگر مجددا اعلام کاندیداتوری کنی، ما آرام نخواهیم نشست”. سپس حدود ۱۶ هزار “فعال سایبری” معترض، که اکثر آنها را جوانان تشکیل می دادند یک “راهپیمایی مجازی” در اینترنت در مخالفت با شرکت مجدد دانیل اورتگا در انتخابات ریاست جمهوری راه اندازی کردند.

علاوه بر موارد فوق، از منظر پوتنام، شبکه های اجتماعی، مردم را به همکاری و اعتمادپذیری در برخوردهایشان تشویق می کنند تا شرایط کاملاٌ اتمیزه و انفرادی شود، مانند (مصاحبه با تاج بخش، ۱۳۸۴). بنابراین، زمینه کنش جمعی مهیا می شود.

علیرغم نگاه مثبت وی به شبکه های اجتماعی، امّا در نظر وی استفاده مثبت و منفی و یا خوب و بد(ترجمه مفاهیم به کار رفته توسط پوتنام ) از سرمایه اجتماعی وجود دارد. مانند اقدامات افراطی لیبرال ها در آزادی فردی که به برخی از تشکل های اجتماعی آسیب می زند و یا نمود نابرابری های اجتماعی در سرمایه اجتماعی.

نمونه دوم زمانی رخ خواهد داد که شبکه ها و هنجارهایی که در خدمت یک گروه هستند، راه را بر دیگر گروه ها ببندند، به ویژه هنگامی که هنجارها تبعیض آمیز و یا شبکه های اجتماعی از هم جدا باشند که ممکن است سد یکدیگر شوند (پوتنام، ۱۳۸۴).

به نظر می رسد که این وضعیت، به وضعیت بی نظمی نزدیک است و در این شرایط است که زمینه برای نارضایتی و اعتراض فراهم می شود. هنگامی که بخش هایی از جامعه برای بروز نارضایتی خود فضای مجازی را مجرایی برای نمود نظر و دیدگاه خود قرار می دهند، شبکه های اینترنتی و غیره باعث بسط رابطه آنها شده و موجب تسریع در روند اطلاع رسانی می گردند. این خود در وهله بعد، پیدایش شبکه را در فضای واقعی به دنبال خواهد داشت. در این مرحله است که جنبه مثبت سرمایه اجتماعی در قالب جنبش های اجتماعی خود را نشان می دهد. درنگاه پوتنام، فرمول خاصی از جنبش های اجتماعی با مجموعه به هم پیوسته ای از سرمایه اجتماعی مطلوب و درست وجود دارد، که همان جنبش های نوین؛ مانند جنبش حقوق مدنی و زنان است (۲۰۰۲ ,szreter).

جنبش های نوین اجتماعی غیر از عدم رهبری و سازماندهی، خاصیت جوانی و طبقه متوسط، خواست های متعلق به کیفیت زندگی، از ابزارهای نوین نیز استفاده می کنند. جنبش های جدید اجتماعی بیشتر متکی به تکنولوژی جدید ارتباطی هستند، که انقلاب الکترونیکی امکان ایجاد آنها را مهیا ساخته است؛ زیرا این وسایل امکان گفتگو و ایجاد روابط جدیدی بین افراد فراهم ساخته است. آنها امروزه بر تکنولوژی ارتباطی، اینترنت و کامپیوتر تکیه می کنند(اطهری،۱۳۸۵). در این میان با توجه به نقش فناوری های ارتباطی و آمیختگی شبکه های اجتماعی با آن و ایجاد پایگاه های نوین ارتباطی در فضای مج