پاورپوینت کامل چشم انداز شعر مقاومت ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشم انداز شعر مقاومت ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشم انداز شعر مقاومت ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشم انداز شعر مقاومت ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

اشاره؛

دومین روز از کنگره شعر مقاومت بین الملل اسلامی روز پنج شنبه دوازدهم آبان با شعرخوانی شاعران ایرانی و خارجی در بوشهر آغاز شد و روز جمعه با برگزاری مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد.

بهروز اثباتی دبیر دومین کنگره شعر مقاومت بین الملل اسلامی در باره اهداف برگزاری این کنگره می گوید: ” ایده شکل گیری این کنگره به بیش از یک سال و نیم قبل برمی گردد که احساس کردیم ادبیات اجتماعی در دنیا دچار تحول شده و در حال حرکت به سمت تبدیل شدن به یک ادبیات دین مدارانه است. البته این موضوع زمانی شکل اجرایی گرفت که هنوز موضوعی به نام بیداری اسلامی شکل نگرفته بود. اما وضعیت ادبیات داستانی و نمایشی ایران و جهان به نوعی این موضوع را به ما نوید می داد. کنگره ایده ای بود که ما را به سمت این ادبیات جدید حرکت داد که نخستین دوره آن سال گذشته در ارومیه برگزار شد و سعی ما این بود که با حفظ حلقه علمی کنگره اول به برگزاری کنگره دوم برسیم.

در کنگره امسال دو نکته مورد تاکید ما است؛ نخست اینکه به هیچ عنوان شعری جز شعر مقاومت و بیداری اسلامی در کنگره حاضر نباشد و دوم اینکه آثار حاضر در جشنواره باید از میان آثار تازه سروده شده انتخاب شده باشد. ۱۰۰ شاعر از ایران و کشورهایی چون عربستان، یمن، لبنان، عراق، ترکیه، هند، مراکش، لیبی و. .. برای حضور در این کنگره انتخاب شدند. شاعرانی ازشانزده کشور در این کنگره حضور دارند.تعداد کشورهای حاضر در کنگره بیش از این بود اما برخی از شاعران به دلیل مسائل امنیتی و دیپلماتیک توانایی شرکت در کنگره را پیدا نکردند که از میان آنها می توانیم به شاعرانی از مصر و عراق اشاره کنیم. با این وجود برای نخستین گام حجم اشعار رسیده به کنگره غیر قابل باور بود.ما در کنگره دوم شاهد حضور مسئولان فرهنگی نهضت های آزادی بخش از کشورهای مسلمان هستیم اما جای خالی مسئولان فرهنگی خودمان بسیار خالی است و این بر عهده رسانه هاست تا سئوال کنند این دوستان چرا در این کنگره حضور کمرنگی دارند.”

از دستاوردهای این کنگره رونمایی ازسه اثر تازه در حوزه ادبیات بیداری بود با عناوین “در مشرق بیداری”، برگزیده ی شعرهای مقاومت به کوشش حسین اسرافیلی، “بیداری کلمات” شامل مقالاتی دربررسی و تحلیل شعرهای مقاومت به کوشش جواد محقق و “از پایداری تا پرواز” گفتگو با شاعران شرکت کننده در کنگره شعر مقاومت.

از اتفاقات جالب توجه این کنگره می توان به شعرخوانی پرشورشاعر جوان بحرینی “احمد القجیری” در گلزار شهدای بوشهر اشاره کرد که با استقبالی مضاعف همراه شد. در بخشی از شعرهای این شاعر بحرینی آمده بود؛ “به عقب برنگرد/ پشت سر آب است/ داخل آتش شو/ که این رواست/ صدای زخم هایمان بلند است/ اما گوش ظالمان ناشنواست”. مراسم پایانی دومین کنگره شعر مقاومت بین الملل اسلامی، پیش از ظهر امروز برگزار شد و این کنگره رسماً در سواحل خلیج همیشه فارس به کار خود پایان داد.

سخنرانی استاندار بوشهر در مراسم پایانی کنگره هم خالی از لطف نبود،که نام قیصر امین پور را اشتباه گفت و هم شعر این شاعر بزرگ و فقید انقلاب را اشتباه خواند که با تذکر کتبی یکی از حاضران، او نام قیصر را اصلاح کرد تا شاهد مثالی معاصر باشد براین بیت سعدی علیه الرحمه که “دوچیز طیره ی عقل است؛ دم فروبستن / به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی”.!

شعر مقاومت، ستم ستیز و بیدادگریز

غلامرضا کافی

در تعریف شعر مقاومت باید گفت: گونه ای معناگرا از شعر است که با تکیه بر مؤلفه های بیداری، دردمندی، فریادگری و جهان وطنی، ستیز با تمام ناراستی و عشق ورزی به تمام ارزش های والای انسانی را جان مایه دارد. شعر مقاومت، شعری معنامند و بی مرز است که خوی فریادگری و فریاد رسی را باهم دارد. امّاقید اسلامی، این گونه شعر را رنگ قدسی و الهی می زند، گرچه برخی معتقد به محدود شدن آن باشند. امّا اسلام به دلیل برخورداری از جامع فضایل انسانی، قدسی و ربوبی، شعر مقاومت را از جنبه ی اومانیستی بیرون می آورد و به الوهیت نزدیک می گرداند و الزام و تعهد نسبت به انسان را به عنوان خلیفه الله و خداگونگی اش پاس می دارد و شعر مقاومت اسلامی را محدود به تاریخ و جغرافیای خاصی می نماید، امّا خدا محوری و انسان مداری او را از این دو مرز فراتر می برد.جلوه های بصری و ساختاری مشترک ادبیات مقاومت اسلامی، به درج آیات و احادیث و برخی مناسبات و مشترکات زبانی،تلمیحات و تلویحات تاریخ اسلام محدود می شود.

شعر مقاومت در ایران با ظهور مناقبیان پدید آمده است، بنابراین همزاد شعر فارسی است؛ و از همان زمان که زبان “ابوطالب مناقبی” را بریدند، زبان باز کرده است! شعر مقاومت در مزرعه ی ذهن “ابن حسام خوسفی” شاعر کشاورز و منیع الطبع، رشد کرده است که هرگز به در باری نگراییده و دست از خروش و اعتراض بر نداشته و با الزام آیینی به نظم سخن پرداخته است. یکتا پرستی، دین مداری، تکریم انسان همیشه در ادبیات ایران حضور داشته است و خوی ستم ستیزی، خون شاعران بسیاری از این ادبیات را بر زمین ریخته است. به نظر می رسد؛ اوج مبارزه ی خونین شعر ایران، در روزگار رشد و خدا خواهی اتفاق افتاده است. امّا تفاوت شعر و نگاه شاعران در این عصر با عهد انقلاب اسلامی که یکی دیگر از نقطه های اوج شعر مقاومت ایران است، در چند دقیقه ی قابل اعتنا می تواند ردیابی شود. تفاوت شعر مقاومت در عهد مشروطه با شعر عصر انقلاب یکی در نگاه ملّی صرف در مشروطه خواهی است؛ در شعر مشروطه نگاه ملّی بر نگاه دینی و عالم انسانی و بی مرز غالب است؛ در حالی که در شعر پس از انقلاب اسلامی، این نگاه به سمت ارزش های دینی و انسانی گراییده است. التفات به تجددگرایی غربی در شعر مشروطه پیداست، در حالی که در عصر انقلاب با آن مبارزه می شود. سیاست زدگی در شعر مشروطه پیداست و این جهت،سخنوران را سیاسّیون شاعر معرفی کرده است تا شاعران سیاسی، در حالی که در شعر مقاومت پس از انقلاب اسلامی چنین نگاهی نیست، شأن شعر در عهد مشروطه منحصراً به عنوان ابزار مبارزه پایین آمده و الزامات ادبی و پرهیزهای ادیبانه در آن وجود ندارد، در حالی که شعر انقلاب اسلامی در عین معنامندی و فراگیری تمام ویژگی های درونی شعر مقاومت، ساخت و صورت فخیم دارد.

شعر مقاومت، شعری معترض و ستیهنده است

احمد نادمی

تعبیر “شعر مقاومت” را نخستین بار برای شعرهایی که شاعران پارتیزان فرانسوی در زمان اشغال فرانسه توسط نیروهای آلمان نازی در جنگ جهانی دوم علیه اشغالگران می نوشتند، در منابع غربی به کار برده اند. با این تعبیر، “شعر مقاومت” امری تاریخی و پروژه ای مختومه است. (در سال های اخیر نمونه ای از این شعرها به فارسی ترجمه و منتشر شده است) اما آن چه امروز “شعر مقاومت” خوانده می شود، در واقع، استقبال از سخن نویسنده ی فلسطینی، غسان کنفانی است که به آثار ادبی ای که معطوف به مبارزه ی فلسطینیان با اشغالگران صهیونیست باشد (اعم از داستان، شعر، مقاله و. ..) نام “ادب المقاومه” را بخشیده است. این تعبیر، نشان از یک جریان ادبی است که همچنان پویاست.

شعر مقاومت، شعر “یادآوری” است؛ یادآوری وطنی که غصب شده و حتی نامش را عوض کرده اند، یادآوری هویتی که انکار می شود و به جای آن صورتی مسخ شده را به نمایش می گذارند، یادآوری خون هایی که بی گناه به خاک ریخته شده و می شود.شعر مقاومت، لحنی اندوه زده اما معترض و ستیهنده دارد. لحنی که در خدمت ستایش از زندگی است، چه در اردوگاه باشد، چه در تبعید.

شعر مقاومت مدیون ترجمه است. با توجه به سیطره ی صهیونیسم بین الملل بر رسانه های فراگیر، این ترجمه بوده است که صدای در محاصره را به گوش جهانیان رسانده است.

شعر دفاع مقدس و شعر مقاومت، هر دو، بیان ادبی مبارزه با دشمن هستند. هر دو به اشغالگری پاسخی خون رنگ می دهند. هر دو خون های به ناحق ریخته را شهادت می دهند. هر دو شعر یادآوری هستند. اما شاعر دفاع مقدس ایستاده بر خاک خود استقلالش را به رخ می کشد، در حالی که شاعر مقاومت می کوشد که وطن خود را باز تعریف کند…

شعر مقاومت ستایشگرمقاومت در برابر تجاوز

سعید بیابانکی

جنگ به خودی خود تقدسی ندارد، ولی دفاع ایران را باید تمام و کمال مقدس دانست. در نتیجه شعری که از دل این دفاع بر می آید به ناچار راهی جز تقدیس این دفاع ندارد و انتقاد از این دفاع منطقاً پسندیده نیست. اصطلاح “شعر مقاومت” یک اصطلاح بزرگ تر و یک مفهوم جهان شمول تراست. شعر مقاومت شعری است که مقاومت در برابر زور و تجاوز را در همه ی مکان ها و همه ی زمان ها تقدیس می کند. طبیعی است که اشتراک این دو شعر یعنی شعر دفاع مقدس و مقاومت در تقدیس دفاع در برابر تجاوز و ستم گری است. چه این ستمگری از نوع نظامی باشد و چه فرهنگی یا سیاسی یا مثلاً اقتصادی. به اعتقاد من شعر دفاع مقدس بیشتر یک مقوله ی تقویمی است، ولی شعر مقاومت یک مقوله ی تاریخی. به بیان دیگر شاید زمانی فرا برسد که شعر دفاع مقدس فراموش شود، ولی شعر مقاومت یک واقعیت همیشگی است.

این گونه شعر در ایران را باید به کودکی تازه متولد تشبیه کرد: کودکی که هنوز درست و حسابی لب باز نکرده و تازه دیگران دارند به او توجه می کنند. عمر این گونه شعر در کشور ما به کمتر از سی سال می رسد و در این سی سال هم مدام در حال آزمون و خطا بود