پاورپوینت کامل قدرت هوشمند، نماد قدرت ملی ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قدرت هوشمند، نماد قدرت ملی ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قدرت هوشمند، نماد قدرت ملی ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قدرت هوشمند، نماد قدرت ملی ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه:

قدرت، مفهومی است که در علوم طبیعی، کلامی، فلسفی و انسانی مورد توجه قرار گرفته است، ولی در علوم اجتماعی و سیاسی، اهمیت ویژه و جایگاه محوری دارد. از این رو، علما و اندیشمندان از زاویه خاصی به مفهوم قدرت نگریسته اند، بعضی از منظر طبقاتی قدرت را تحلیل کرده و برخی با توجه به آثار قدرت، آن را توضیح داده اند.

بعضی از جامعه شناسان سیاسی نیز به بیان حدود و قیود قدرت اهتمام ورزیده و تفاوت های میان قدرت در جوامع ساده و پیچیده و قدرت در جوامع عام و خاص را مورد توجه قرار داده و به خصیصه نهاد یافتگی قدرت اشاره کرده اند. (رفیع و قربی،۱۳۸۹، ۱۱۸)

با توجه به برخی محدودیت ها در تعریف سنّتی قدرت، در مجموع می توان دیدگاه های جدید مطرح شده راجع به قدرت را به دو بخش عمده تقسیم کرد:

الف) دیدگاه مبتنی بر سنجش قدرت

طرفداران این دیدگاه خود دو دسته هستند: عده ای به کمیت پذیری قدرت معتقد هستند و عده ای به رابطه ای بودن قدرت اعتقاد دارند. کسانی که به قدرت به عنوان پدیده ای کمیت پذیر می نگرند، قدرت را به عنوان ظرفیت به کنترل درآوردن توده ای مقاوم در فاصله ای معین و در زمانی مشخص تعریف می کنند.

در کنه دیدگاه کمیت نگرها، امکانات مادی یا منابع مادی قدرت دارای ارزش بیشتری است. از این رو، کمیت نگرها، بیشتر به منابع قدرت به عنوان تجلّی قدرت توجه دارند تا به بازتاب قدرت در اجتماع و به همین جهت است که برتراند راسل،۲ قدرت را در” پدید آوردن آثار مطلوب “و آر.اچ.تونی،۳ قدرت را در” توانایی فرد یا گروه” می دانند. افرادی چون رابرت دال۴ سعی در فرمولیزه کردن قدرت دارند، اما کسانی که به رابطه ای بودن قدرت اعتقاد دارند، به منابع قدرت تأکید چندانی ندارند. در نظر آنها بیشترین استفاده ای که از این منابع جهت به کنترل درآوردن دیگران به عمل می آید مهم است. (جوانی،۱۳۸۷، ۳۸)

ب) دیدگاه مبتنی بر ساختار قدرت

در این دیدگاه به ساختار و عملکرد قدرت توجه ویژه می شود. طرفداران این دیدگاه نیز دو گروه هستند:

عده ای به ابزار گرایی و عده ای دیگر به کارکرد گرایی قدرت اعتقاد دارند. ابزار گرایان بیشتر با کسانی که به رابطه ای بودن قدرت توجه دارند و وحدت نظر بیشتری دارند، تفاوت بین آنها در این است که ارتباط گرایان تنها با تأثیرات یک سویه قدرت از فرادست به فرودست نظر دارند و با دیدی مکانیکی و یک بعدی تنها تأثیر قدرت را بر کسانی که قدرت بر آنها اعمال شده مورد توجه قرار می دهند.( جوانی،۱۳۸۷، ۳۹-۳۸)

البته نباید فراموش کرد که قدرت، در تمامی نظام های اجتماعی و روابط انسانی، امری ذاتی است و چیزی نیست مگر وجهی از هر رابطه یا تمامی روابط میان افراد؛ پس ذاتاً نه خوب است نه بد.(تافلر،۱۳۷۰، ۸۰۰-۷۹۹)

در عین حال، نقش قدرت ملی در تأمین امنیت، تحقق آرمان ها و اهداف ملّی بر هیچ کس پوشیده نیست و بر همین اساس دولت ها در هر کشوری، تلاش می کنند، قدرت ملی را افزایش دهند تا در پرتو آن بتوانند ضمن خنثی کردن تهدیدها، ارزش های حیاتی خود را حفظ نموده و اهداف منافع ملّی را تحقق بخشند. (جوانی، ۱۳۸۷،۳۱)

۱. کاربردهای قدرت ملی:

قدرت ملی، که آن را ” ماشین حکومتی” نیز می نامند، نیروی محرکه با اقتداری است که از سوی جامعه به حکومت جهت انجام وظایف و رسالتی که عهده دار است، محول می گردد و حکومت ها از قدرت ملی برای نیل به اهداف ملی از دو جهت خارجی و داخلی استفاده می کنند.

۱-۱.بعد خارجی:

استفاده از قدرت ملی در مناسبات بین المللی و ارتباط با دیگر دولت ها به منظور حفظ و ازدیاد منافع ملی با تحقق هدف های سیاست خارجی است. دولت ها برای نفوذ و تأثیرگذاری بر رفتار دیگر دولت ها معمولاً از روش های زیر بهره می گیرند: دیپلماسی یا مذاکره و امتناع، ترغیب و تشویق، تنبیه، جنگ روانی، جنگ اقتصادی، اقدامات شناخته شده قانونی، جنگ یا استفاده از قدرت نظامی(چگینی،۱۳۸۴).

۲-۱.بعد داخلی:

استفاده از اختیارات و یا اقتدار قانونی برای اداره یا مدیریت کشور از طریق قانون گذاری، امور اجرایی و تضمین حسن انجام قوانین و موازین.

منابع یا زیر بنای قدرت ملی: قدرت ملی از دو نوع منبع به شرح زیر سرچشمه می گیرد؛

۱- ۲-۱. منابع فیزیکی یا ملموس:

وضعیت جغرافیایی، شامل اندازه و شکل زمین، آب و هوا، منابع طبیعی، موقعیت، عوارض طبیعی یا توپوگرافی، ظرفیت های صنعتی کشور، تجارت خارجی، سازمان و تشکیلات اداری، وضعیت نیروهای مسلح، خطوط مواصلاتی، ترابری، ارتباط و مخابرات.

۱-۲-۲. منابع غیر ملموس:

فرهنگ ملی و شیوه های زندگی، روحیه و همبستگی ملی، ویژگی های ملی، علوم و تکنولوژی، ایدئولوژی و اخلاق، خرد و رهبری.(چگینی،۱۳۸۴، ۱۱۶-۱۱۵)

منابع قدرت، شیوه هایی است که از طریق آنها شخص می تواند بر رفتار دیگران تأثیر بگذارد و یا نفوذ داشته باشد؛ یعنی همه فرصت ها، کارها، اشیاء و غیره، که بتوان از آنها استفاده کرد، تا بر رفتار دیگران تأثیر گذاشت. البته لیست این منابع پایان پذیر نیست. (رینولد،۱۳۸۹، ۵۸)

۲. انواع قدرت:

قدرت انواعی دارد، که برای تولید قدرت ملّی و سنجش آن، باید مورد توجه قرار گیرند:

۲-۱. قدرت سیاسی:

متفکران سیاسی غرب معتقدند که قدرت سیاسی، توانایی نهایی کنترل رفتار و اعمال دیگران است. عوامل متعددی در فرایند پیچیده قدرت سیاسی مؤثر هستند، که مهم ترین آنها عبارتند از: ثبات سیاسی، شکل حکومت، کیفیت رهبری، مشارکت سیاسی مردم و ساختار قدرت.

۲-۲. قدرت اقتصادی:

قدرت اقتصادی؛ یعنی توانایی تولید محصولات مورد نیاز، توزیع و مصرف مناسب ثروت های مادی در محیط ملّی و امکان حضور و رقابت اقتصادی در صحنه بین المللی. شاخص های سنجش قدرت اقتصادی عبارتند از: تولید ناخالص ملی، رشد سالیانه اقتصادی، کیفیت جمعیت و نیروهای انسانی، منابع کافی، میزان سهم از تجارت و سرمایه گذاری جهانی، مالیات ها، تعرفه ها و نحوه تولید.

۲-۳. قدرت علمی و فن آوری:

قدرت علمی، عبارت است از توانایی تولید دانش، تربیت منابع انسانی ماهر و فن آوری برای تحقق اهداف مربوطه. شاخص های قدرت علمی و فن آوری عبارتند از: تولید دانش، ثبت مقالات معتبر بین المللی، تربیت نیروی انسانی ماهر در حوزه های نوین علمی و فن آوری؛ همانند نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی، هوا فضا و غیره.

۲-۴. قدرت فرهنگی:

عبارت است از توان استفاده از ایدئولوژی، عقاید، الگوهای رفتاری، هنر، سنت ها و…، برای پیشبرد اهداف و تأثیرگذاری بر دیگر فرهنگ ها و مقابله با تهاجم فرهنگی.

۲-۵. قدرت نظامی:

عبارت است از تمامی نیروهای مسلّح یک کشور، که همراه با سایر قدرت های موجود در یک واحد سیاسی؛ مانند قدرت سیاسی، قدرت اقتصادی، قدرت فرهنگی و… جهت پیشبرد سیاست ملّی به کار می روند. نیروهای مسلّح، از مهم ترین مؤلفه های قدرت نظامی بوده و شامل نیروهای زمینی، هوایی، دریایی، پلیسی و شبه نظامیان می باشند.( جوانی، ۴۴ ز ۱۳۸۷)

در کنار این تقسیم بندی از قدرت می توان گونه شناسی جدیدی از لحاظ ابزار کاربردی و منابع ارائه داد، که به قدرت از لحاظ سخت و نرم بودن ابزار توجه می کند، پس قدرت را به قدرت سخت۵ و قدرت نرم۶تقسیم می نمایند. (ر.ک: قربی، ۱۳۸۹)

۳. قدرت نرم:

قدرت نرم به هرگونه اقدام غیرخشونت آمیز، گفته می شود که ارزش ها وهنجارهای جامعه هدف را مورد هجوم قرار می دهد و سرانجام منجر به تغییر در الگوهای رفتاری موجود و خلق الگوهای جدیدی می شود، که با الگوهای رفتاری مورد نظر حاکم تعارض دارد. (نائینی، ۱۳۸۹، ۶-۵)

این شیوه از قدرت بر پایه تبدیل تمایلات به برون داده ها شکل می گیرد و موضوع آن به جای اجبار، جذابیت است. این شیوه قدرت بر پایه امتناع کردن دیگران برای پیروی یا موافقت با هنجارها و نهادهایی است که رفتار خواسته شده را تولید می کنند. این پیروی بیش از هرچیز منوط به درجه متقاعد کنندگی اطلاعات دردسترس و آزادی است، که یک بازیگر در جستجوی آن برای انتقال است (Nye، ۲۰۰۴، ۱۵).

بهره گیری مناسب از اطلاعات و فرهنگ در راستای مقاصد دیپلماتیک، طراحی و اتخاذ سیاست های استراتژیک، زدودن ذهنیت های تاریخی منفی، مبادلات دانشگاهی و سرمایه گذاری در تربیت نخبگان سایر کشورها، فعالیت های آموزشی و آگاهی بخشی، برخورداری از اطلاعات زیاد و کارآمد، کسب جایگاه و موقعیت علمی پیشرفته و فن آوری های تکنولوژی، توانمندی اقتصادی بالا، مبادلات تجاری و اقتصادی گسترده در بخش های سخت افزاری و نرم افزاری، قدرت نظامی و تسلیحاتی، قدرت شکل دهی و کنترل افکار عمومی، قدرت نفوذ ر باورها و نگرش ها، ظرفیت پذیرش توریسم و جذب مهاجر خارجی، برخورداری از شبکه های خبری جهان گستر و قدرت تولید و توزیع محصولات رسانه ای متنوع به دیگرکشورها، نفوذ در رسانه های بین المللی، التزام به رعایت معاهدات و قراردادهای بین المللی، ایفای رسالت تاریخی متناسب با موقعیت جهانی و سطح انتظار در شرایط مختلف، برخورد مناسب و اتخاذ مواضع مقبول در برخورد با بحران های بین المللی، بهره گیری از سازمان ها و موسسات غیردولتی، نفوذ در سازمان ها و مجامع بین المللی و…، مهم ترین مصادیق این شکل از قدرت محسوب می شوند (فرهادی و مرادیان، ۱۳۸۷: ۱۳۵- ۱۳۳)

این پیچیدگی قدرت نرم به لحاظ طولانی بودن مدت اثر آن از خصایصی است که این نوع قدرت یا تهدید را بسیار متمایزمی سازد. ( شعبانی و هندیانی، ۱۳۸۷، ۳۰۰)

قدرت نرم، کارهای قدرت های اقتصادی، سخت و نظامی را پشتیبانی می کند و قدرت سختی که بدون ردای قدرت متقاعدکنندگی و جذابیت باشد، به مثابه مشت زنی با حریف خیالی است (ریاحی، ۱۳۹۰، ۲۸-۲۷)

قدرت نرم، همانند سایر اشکال قدرت، برایندی از برخی منابع می باشند. از این رو، اهمیت شناخت و آگاهی از منابع، آن است که این منابع به میزان زیادی تعیین کننده ماهیت آن قدرت می باشند. به نظر نای،قدرت نرم در یک کشور می تواند از سه منبع اصلی”فرهنگ”، “ارزش ها” و ” سیاست خارجی” پدید آید. (عسگری، ۱۳۸۹، ۶۹-۶۸)

از آنجایی که این چهره های ژانوسی قدرت به تنهایی کارآیی چندانی ندارند، بازیگران از ترکیب قدرت سخت و نرم بهره می گیرند که درادبیات سیاسی با عنوان “قدرت هوشمند” شناخته می شود، که امروزه، دارایی قدرت هوشمند، برای کشورها نمایانگر یک قدرت ملی موفق است. قدرت هوشمند(۷) بعد از تراژدی غروب و شکست های متوالی چهره ژانوسی قدرت [ابعاد سخت افزاری و نرم افزاری] پا به عرصه ظهور، حداقل در ادبیات سیاسی، گذاشت.

۴. اثر متقابل قدرت نرم و قدرت سخت:

قدرت نرم، مکمل قدرت سخت است، به طوری که بی توجهی به قدرت نرم می تواند قدرت سخت را تضعیف کرده و استراتژی قدرت را به نحو محسوسی تضعیف کند. در واقع، موفقیت نه از جانب قدرت سخت و نه از جانب قدرت نرم، هیچ یک به تنهایی به دست نمی آید، بلکه برای رسیدن به موفقیت باید ترکیب بهینه ای از آنها را به کار برد.

اما معمولاً کشورها نسبت به این موضوع بی توجهی نشان داده و مبالغی که صرف قدرت سخت می کنند، بسیار بیشتر از آن چیزی است که برای قدرت نرم هزینه می نمایند. البته قدرت نرم و سخت به هم مرتبط هستند؛ زیرا هر دوی آنها از اشکال متفاوت توانایی دست یابی به هدف از طریق تحت تأثیر قرار دادن رفتار دیگران به شمار می روند و لذا نقطه تمایز این دو، در میزان، ماهیت رفتار و محسوس بودن منابع خلاصه می شود.

منابع قدرت نرم به هم گرایی با رفتار انتخابی تمایل دارند، در حالی که منابع قدرت سخت به هم گرایی با رفتار دستوری متمایل اند. این دو نوع قدرت در پاره ای از مواقع یکدیگر را تقویت و در شرایطی در کار هم تداخل ایجاد می کنند. درعصر اطلاعات قدرت نه فقط از یک قدرت قوی سخت، بلکه