پاورپوینت کامل حکمت و ادبیات ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکمت و ادبیات ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکمت و ادبیات ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکمت و ادبیات ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۱. ادبیات یک حوزه دانش و معرفت انسانی است که در تعامل با دیگر حوزه ها قرار دارد. ادبیات یک حوزه بیانی، معرفت بشری است؛ یعنی کار آن نشانه سازی برای معانی بشری است و این نشانه گذاری، به گونه ای منظم رخ می دهد که به سبک ها و ژانرها مشهور است. ادبیات می تواند شعر و نثر باشد و هریک نیز داستانی یا غیرداستانی باشد که تنوع زیادی ایجاد کرده است؛ به گونه ای که فرهنگ ها و ملل به ادبیات های خاص مشهور شده اند.

۲. تنوع ادبیات ها در جهان، تابعی از وضعیت فرهنگی و معرفتی جوامع آن است؛ در برخی جوامع، شعر حضور بسیار گسترده ای دارد؛ به همین دلیل احساسات غلیان دارد و دانش مناسب غلیان احساسات، عرفان است.

جوامع شرقی به دلیل اشراق و نور بسیار (آفتاب بسیار زیاد) جوامعی احساساتی است (به عکس غرب که غروب و کم آفتاب است). جوامع شرقی به دلیل نزدیکی به خط استوا و آفتاب زیاد نوعی بیداری معنوی را اقتضا دارد، پس باید دانشی خلق کند که پاسخ گوی این بیداری باشد و آن عرفان است.

۳. عرفان که جوشش معنا از درون است، همراه با جوشش رنگ و نور از برون (مثل تاج محل درهندوستان)، به بیان احساساتی نیاز دارد و آن بیانی است که باید بیان احساس باشد؛ یعنی خود از احساس برخاسته باشد و نیز خود احساس برانگیز باشد.

بیانی این گونه است که موزون و تخیل برانگیز باشد، پس به شعر می رسد که کلامی موزون است و با تضمین مضمون ها و تشبیه و استعاره ما و تخیل به وجود می آید و هیجانات روحی در هیجانات نشانه ای تجلی می یابد، پس عرفان و شعر به هم آمیخته اند و فرهنگ عرفانی، زبان شعری را ایجاد می کند.

۴. فلسفه در غرب جغرافیایی و معرفتی به وجود آمد. فلسفه در غروب اشراق پدید آمد؛ یعنی جایی که نور کم است. هیجان نیز خزان می گیرد و کنار می رود، پس جای آن را عقل می گیرد؛ عقل غیراحساسی و ابزاری و شهوتی. پس به دنبال بیانی می گردد که بیان غیراحساسی باشد و عقلانیت مذکور را بیان کند، پس به نثر می پردازد و زبان نثری را پیشه خود می سازد؛ مثل اسطوره ها و داستان سرایی.

۵. اسطوره های یونانی، با استفاده از معانی شرقی، ولی با زبان نثر بیان شدند. ادبیاتی سراسر نماد و نشانه های رمزآلود که براساس صفات خداوند (رب النوع) (وجدایی این صفات از ذات) خلق شدند. هر خداوندی صفاتی از صفات خدایی داشت و این جدایی صفات از ذات پیدایی فلسفه در یونان را در پی داشت، چرا که داستان ها براساس کاراکتر و شخصیت به وجود می آید (که کاراکتر در اینجا همان صفات خداست) و این کاراکتر ما مفهوم زایی را در پی دارند که همان فلسفه است.

۶. کاراکترها در اسطوره ها، همان ذهن فعال و خود بنیاد را ترسیم می کند که مفهوم زایی می کند و مفاهیم را به گونه ای منظم سازد که فلسفه را به وجود آورد و چون این جدایی صفت از ذات خداوندی را ترسیم می کند، می تواند نوعی تکثرگرایی را ترسیم کند که لازمه فلسفه است (چون اگر صفت از ذات جدا شود تکثر به وجود می آید و اگر صفت از ذات یکی باشد وحدت به وجود می آید)، پس فلسفه صورت های انتزاعی اسطوره های یونانی است. به همین دلیل زمان و تاریخ که انتزاع زایی می کند، در آخر تمدن یونان، اسطوره های انتزاعی شدند و فلسفه به وجود آمد. (آنچه به عنوان فلسفه افلاطون و ارسطو مشهور شد).

۷. فلسفه ای که به وجود آمد، براساس نثر خلق شد؛ نثری که خود را براساس زبان خود بنا می کرد و برای فهم این زبان و نثر می کوشید (و به هنر و شعر روی خوش نشان نمی داد به علت ترقیق زبانی و مفهومی برعکس شعر و تخیل و هیجان). این ترقیق نثری و زبانی، منطق نام گرفت و بحث محتوایی این زبان را فلسفه نامیدند و اشکال قیاس و ماده آن، موضوع فلسفه و منطق گردید که همه از اشکال نثر بود و در بعدها فلسفه و داستان، در اشکال دیگر در غرب رخ نمودند؛ یعنی تئاتر و رمان به عکس شرق که دیوان های شعری به وجود آمدند و حتی تخیلات و داستان ها نیز به گونه شعری بیان می شدند (به دلیل عرفان شرقی).

۸. فلسفه با زبان نثر ه