پاورپوینت کامل مخالفت با جهانی شدن ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مخالفت با جهانی شدن ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مخالفت با جهانی شدن ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مخالفت با جهانی شدن ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint :

جهانی شدن به هیچ وجه نمی تواند درقالب اقتصاد، یا سیطره ی فرهنگی حرکت خود را بر زمینی هموارپیش ببرد و آن را بر جهان تحمیل نماید زیرا با اندیشه ی ایجاد جامعه ی انسانی چند دینی و فرهنگی و زبانی در تعارض است.از این رو اسلام نیز بر این تفاوت صحّه گذاشته است. «ولوشاءربّک لجعل الناس أمّهٌ واحده ولا یزالُون مختلفین اِلاّ مَنْ رحم ربّک ولذلک خلقهم».[۱] و درجای دیگر می فرماید: «و مِنْ آیاتِهِ خلف السماواتِ والارضِ واختلافُ ألسنتکم والوانِکم.»[۲]

تاریخ بلند انسانی گواه این مطلب است که تلاش برای جمع کردن بشریت زیر چتر تمدن و روشی واحد، محال است؛ زیرا چنین تلاشی باعث فروپاشی جوامع از درون می شود. در نتیجه، نزاع و درنهایت جنگ را بدنبال خواهد داشت،«وتلک الأیام نُداولها بین الناس».[۳]

علی رغم این که پدیده ی جهانی شدن به تازگی ظهور کرده، اما امواج مخالفت با آن درگوشه وکنار جهان به چشم می خورد، هرچند که آن مخالفتها هنوز در ابتدای کار است و چندان قوی و سرنوشت ساز نیست.

گسترش انفجار آمیز تبلیغات و فرهنگ امریکایی ازگذر کانالهای ماهواره ای تا حدی است که وزیر دادگستری فرانسه«ژاک کوبن» می گوید: اینترنت درشکل فعلی اش نوعی استعمارنوین است و اگر چاره ای نیاندیشیم، سبک زندگی خود را به مخاطره انداخته ایم. در فرانسه همگان اتفاق نظر دارند که باید با همه ی امکانات، من جمله از زبان و فرهنگ فرانسه در برابر تأثیرات فرهنگی امریکا حمایت و پشتیبانی کرد.[۴]

از سوی دیگر «ژاک شیراک» رییس جمهور فرانسه با تأسیس رستوران مک دونالد امریکایی مخالفت کرد تا برج ایفل همچنان یکّه تاز میدان باشد و به تنهایی درمشی زندگی فرانسویها نقش خود را ایفا کند.[۵]

بعلاوه، وزیر فرهنگ فرانسه درنشست یونسکو در مکزیک، بشدت به امریکا حمله کرده و میگوید: بسیار غریب بنظر می آید از کشورهایی که تا حد زیادی پرچمدار آزادی بودند و به دیگر ملتها درس آزادی آموختند و همگان را به انقلاب و خروش دعوت کند، خود نیز تلاش کنند که فرهنگ واحدی را برهمه ی ملل جهان تحمیل کنند. وی ادامه می دهد: این روش، شکل جدیدی از امپریالیسم مالی و فکری است که سرزمینها، بلکه ذهن و ضمیر وروشهای مختلف زیستن را هدف تجاوز قرار می دهد.[۶]

درست در راستای همین سیاست است که مسئولین فرانسه اعلام می کنند که ۶۰درصد فیلمهای عرضه شده در فرانسه باید به زبان فرانسوی باشد.[۷]

کشور نروژ با معاهده ی «ماستریخت» مخالفت کرد؛ زیرا این کشور از ذوب شدن در هویت اروپایی واحد سرباز می زند. سنگاپور نیز بخاطر نگرانی اش از دستکاری ارزشهای کنفوسیوسی، نسبت به شبکه ی اینترنت، تحفظات و احتیاطاتی دارد.[۸]

جان گرای در کتاب «پایگاه دروغین؛ توهمات سرمایه داری جهانی» می نویسد: شرایط فعلی جهان آبستن حوادث مصیبت بار است؛ زیرا تحمیل تجارت آزاد آنگلوساکسونی برجهان ممکن است به شکستی، نظیر سقوط کمونیسم جهانی بیانجامد و چنین تحمیلی منجر به جنگهای فراوان شده و آتش نزاعهای نژادی را بر افروزد و میلیونها نفر را به فلاکت بکشاند.

هم اکنون میلویونها کشاورز چینی کار خود را از دست داده و مجبور به پناهندگی شده اند. در پی تجارت آزاد، پیش بینی می شود که ده ها میلیون نفر حتی در کشورهای پیشرفته کار خود را از دست بدهند. هم چنین اوضاع در کشورهای بلوک شرق سابق، مضطرب و انفجارآمیز توصیف می شود و در آستانه ی آشوب عمومی قرار دارد، و آمار ارتکاب جنایات برنامه ریزی شده رو به فزونی است، چه این که دایره ی تخریب محیط زیست گسترش یافته است.[۹]

در آلمان نیز کتاب «دام جهانی سازی» را می توان واکنشی آلمانی به این پدیده تعبیر کرد. در «سیاتل» نیز سومیت نشست سازمان تجارت جهانی در سطح وزرا، مخالفت خود را با رهبری مطلق امریکا بر جهان اعلام کردند و کشورهای پیشرفته و هم چنین اتحادیه ی اروپا، ژاپن وکره ی جنوبی لزوم تحصیل رضایت امریکا برای صدور تصمیمات در محدوده ی سازمان تجارب جهانی را رد کردند.[۱۰]

در زمانی که کنفرانس سیاتل در جریان بود، تظاهراتی چشمگیر و تکان دهنده برگزار شد که بخشی از شعارهای تظاهر کنندگان از این قرار بود:

۱- جهان هرگز به کالایی در دست قدرتمندان بدل نمی شود.

۲-پیش از سود به فکر مردم و ملتها باشید.

۳- ما تجارت عادلانه می خواهیم، نه تجارت آزاد.[۱۱]

بیشتر متخصصان عرصه های اقتصادی و اجتماعی با شدّت تمام مخالف سیطره ی جهانی شدن هستند. خانم ثناء عبدالله یکی از پژوهشگران معاصر، عمده مخالفتها را اینگونه گزارش می کند:

۱- به اعتقاد مخالفان، سلطه ی فوق العاده ی سازمان تجارت جهانی که در حقیقت بیش از سلطه ی حکومتهای ملی است، با اقتضائات حاکمیت ملّی در تناقض است. چنین قدرتی مانع سیاست گذاریها کشورها بروفق مراد و متناسب با برنامه ها و اهدافشان می شود؛

۲- مخالفان، شرکتهای چند ملیتی را متهم به بهره کشی و سوء استفاده از نیروی کار انسانی در کشورهای در حال توسعه می کنند و معتقدند که آنان را با نرج بسیار پایینی به کار می گیرند؛

۳- به اعتقاد آنان گشودن درها به روی بازارهای امریکایی باعث ورود کالاهای غیر ا ستاندارد و غیر بهداشتی می شود؛

۴- آنان مخالف بکارگیری کودکان هستند؛

۵- سازمانهای محافظت از محیط زیست، سازمان تجارت جهانی را به تخریب محیط زیست متّهم می کنند.[۱۲]

نکته ای که نباید فراموش کرد، این که سرمایه داری ای پدیده ی جهانی شدن، بر آن استوار است، چهره و روش واحدی ندارد و از کشوری تا کشور دیگر متفاوت است. به عنوان مثال سرمایه داری امریکایی و انگلیسی هیچ نقشی برای دولت قایل نیست، درحالی که در سرمایه داری ژاپنی و آسیایی سیاست و رهنمودهای دولتی نقش عمده ای ایفا می کنند.

درعوض در کشور فرانسه برنامه ریزیهای حکومت به بخش خصوصی خط می دهد، البته خود دولت نیز وارد عمل می شود. اما در مورد سرمایه داری کشورهای سوسیالیست، سابق باید گفت که دایماً در حال تحول است. سوسیال دموکراسیها نیز به دنبال مفرّی برای کاهش بدهی های سرمایه داری و شرور آن است.[۱۳] علّت چنین تفاوتهایی آن است که دیکتاتوری دولتی(جهانی شدن) با مصالح بخش بزرگی از کشورهای جهان در تناقض است و برای خروج از تنگنا خود را اینگونه نشان می دهد.[۱۴]

بطور خلاصه، قانون محرّک و پاسخ باعث می شود تا پروژه ی جهانی شدن امریکایی – صهیونیستی بتدریج به شکست بیانجامد. مثلاً، کشور«روسیه» بازبان، دین، روحِ تزاری، تجهیزات مخرّب و خاطرات دوران اتحاد جماهیرش«چین» و روح کنفوسیوسیم، «هند» و پس زمینه های بودیسم، «ژاپن» و منافع اقتصادی عظیم آن، بهمراه خاطرات هیروشیما و ناکازاکی، «آلمان» وفلسفه ی نژاد پرستی اش که کماکان در ضمیر ناخودآگاهش حضور دارد، همه و همه، مانع رسیدن پروژه ی جهانی شدن به هدف نهایی آن هستند.

بنابراین ملل عالم که هریک به تاریخ وتمدنهای اصیل وابسته اند، هیچ گاه رضایت نخواهند داد که – هم چون مردگانی – زیر دست جهانی سازان امریکایی و صهیونیستی قرار گیرند. اکنون سؤال این است که باچنین وضعی، موضع کشورهای اسلامی در قبال جهانی سازی چگونه باید باشد؟ آیا باید جهانی شدن را رد کنیم؟

جانی سازی فلسفه ای معین، یا خرده فرهنگی بسته و یا مکتب اقتصادی محدود، یا کانال تلویزیونی معینی نیست، بلکه چنان که گفتیم، پدیده ای جهانی و فراگیر است که تمام کره ی زمین را فرو بلعیده و در سایه ی انفجار اطلاعاتی که پدید آورده، بزرگترین مسأله ی تاریخ معاصر شده است وهمه ابعاد را در بر می گیرد.[۱۵] جهانی شدن تهاجمی به سراسر عالم و در همه ی ابعاد است، از سیاست واقصاد گرفته تا اجتماعات، آموزش وپرورش، فرهنگ،تبلیغات وتجهیزات نظامی.

درحال حاضر بیش از پانصد ماهواره با ارسال امواج، پروژه ی جهانی سازی را یاری می دهند. از طریق تصاویر متحرک بر صفحه ی تلویزیون، افکار، رؤیاها، آرزوها ورفتارهمگان را به دلخواه خود سامان می دهند. چنانکه گفته اند: این نوع تبلیغات، تبلیغاتی بی وطن در فضایی بیکران است.[۱۶]

با این همه، هیچ عاقلی نمی تواند ادّعا کند که میتوان اُمت اسلامی را در جایی زندانی کرد و درها را به روی آن بست[۱۷] وحتی در فرض امکان، به هیچ وجه چنین کاری به صلاح ما، نسلهای آینده، بازسازی مجدد تمدن اسلامی، صلاح بشریت سرگردان و در انتظار ارزشهای والا، اخلاق متعالی و برادری حقیقی نیست.

یکی از پژوهشگران مسلمان می نویسد: خطر اصلی بیش از آن که درخود جهانی شدن باشد، در ضعف و فقدان دریافت کنندگان ودرنوع کاربرد ایدئولوژی جهانی شدن است. موفقیت سیطره وتأثیر جهانی شدن، بیش از آنکه متّکی به امکانات وتوانمندیهای کشورهای پیشرفته درامر جهانی شدن باشد، متکی به میزان قوّت و ضعف کشورهای دریافت کننده است.[۱۸]

آری، کشورهای ضعیف، در رویارویی با جهانی شدن، همه چیز خود را خواهند باخت، اما کشورهای قوی آن را هضم کرده و در رقابت تمدّنی با جهانی سازی برنده خواهند شد.

داد و ستد با دنیای جهانی سازی شده، الزاماً به معنای تسلیم شدن ذلیلانه و پذیرش سرنوشتی محتوم نیست، بلکه به معنی همزیستی با آن و بهره گیری از بعد تکنولوژِکی وتمدنی آن و استفاده از آن برای مقابله با آن است.

باید بدانیم لبه ی تیز تهاجم جهانی شدن بیش از آنکه متوجه هر کشوری باشد، جهان اسلام را نشانه رفته است و بیش از آن که هر کشور دیگری از این پدیده متأثر شود، جهان اسلام وملل مسلمان آسیب می بینند، بنابراین اگر کسی جهانی شدن را در تمامی ابعاد آن مطالعه کند و مدّعی شود که مقصود اصلی از جهانی سازی تخریب مسلمانان است، چندان مبالغه نکرده است.[۱۹]

«روژه گارودی» در باب جهانی شدن می نویسد: وحدتی که حاکمان امریکایی و اربابان آیپاک (AIPAC) و سیاستمداران اسراییلی پدید آوردند، بیش از هر زمان دیگر برپایه ی هدفی واحد؛ یعنی ستیز با اسلام و آسیاست؛ زیرا در حقیقت آن دو گردونه هایی هستند که مانع روند سلطه جویی های امریکا وصهیونیسم می باشند.[۲۰]

پژوهشگر دیگری می گوید: بدون تردید هدف اصلی این تهاجمِ فرهنگی، مسلمانان هستند؛ زیرا:

۱- کشورهای اسلامی دارای مواد اولیه ی عظیمی؛ چون نفت، گاز و دیگر منابع طبیعی می باشند.

۲- برای قدرتمندان وشرق شناسان، به انحای مختلف، چه از طریق مراکز تحقیقی ویا دانشگاهی به اثبات رسیده است که این امت با حفظ هویت اسلامی اش، غیر قابل شکست است. بنابرانی تنها راه شکست آنها بی هویت کردن آنان و حذف دینی است که روح انقلاب واعتراض علی اشغال و سلطه جویی را در آنان می دمد.[۲۱]

البته به مطالب فوق باید دو مسأله ی دیگر را نیز افزود:

۳- حفظ کیان صهیونیستی در قلب جهان اسلام. این مطلب را می توان از جمله ی مهمترین اهداف جهانی شدن در جهان عرب وحوزه ی مسلمانان دانست.

۴- تمدن اسلامی با همه ی ابعاد عقیدتی، شریعت، نظام اخلاقی ودستاوردهای تاریخی اش تنها واقعیتی است که درست در نقطه ی مقابل فلسفه، دین، نظام وارزشهای جهانی شدن قرار می گیرد.

جهانی شدن چه پیامدهایی برای مسلمانان ببار می آورد؟

اوّل: جهانی شدن به طور مستقیم متکی به تمدن معاصر غربی است که از مبنای پوزیتیویسم منکر دین و خدا نشأت می گیرد و به همین دلیل زندگی ماده گرایانه را در نهایت جذابیت، از طریق شبکه های جهانی، تبلیغ و ترویج می کند وبطور مستقیم، یا غیر مستقیم در نفوس میلیونها مسلمان اثر گذاشته ومنجر به انکار، یا تشکیک ویا بی تفاوتی دراعتقادات آنان می شود؛ به عبارت دیگر هویت عقلی، قلبی و روانی مسلمانان را باز می ستاند.

دوم: ماشین تبلیغاتی آنان بدون خواست و اراده ی مردمان، لحظه به لحظه تارهای عنکبوتی خود را بر خانه های آنان می تند وشهوات جنسی، ماده پرستی، انواع انحرافات و نفی ارزشهای والای انسانی را تبلیغ می کند و درست در نقطه ی مقابل نظام اجتماعی و اخلاقی اسلام قرار می گیرد که قصد پایه گذاری خانواده ی مؤمن، عفیف و ملتزم به اصول اخلاق را دارد.

سوم: این تهاجم فرهنگی الحادی و اباحه گرا ارزشهای والای انسانی را به زیر می کشد وانسانها را به سوی حیوانیت و بی مسئولیتی می کشاند و در نتیجه یأس و سرگردانی را در روان آنان می نشاند و نوعی پوچی معنوی بهمراه می آورد تا بتواند مسلمانان را از امتی مجاهد، آزاد وامیدوار به رحمت الهی، به امتی پوچ وشهوت پرست و بی هدف تبدیل کند.

چهارم: نتیجه ی برنامه های توطئه آمیز آنان یک چیز است وآن محو هویت مسلمانان و حل کردن آنان در فرهنگ وتمدنی دیگر است. قصد انان گرفتن اصالت مسلمانان و جلوگیری از طلب اخلاق برتر انسانی و کوشش برای بازسازی تمدن متوازن اسلامی است.

پنجم: پروژه ی جهانی سازی به تشتّت فعلی اعراب و مسلمانان اکتفاد نکرده، بلکه تلاش می کند تا جوامع عربی، یا اسلامی را از درون دچار تفرقه کند تا درچنین مشکلاتی فروغلتند و فراموش کنند که اُمتی و احد و جامعه ای یگانه اند.

ششم: مسلمان درحالت تشتّت و تفرقه، از غفلت خود بیرون نمی شوند و متوجه منافع مادیشان نبوده، در نتیجه ثروتهای کشور خود را به راحتی در اختیار شرکتهای سرمایه داری حریص قرار می دهند. پیامد چنین بی توجهی ای شیوع فقر، بیکاری، بیماریهای اجتماعی و جنایتهای گوناگون است که جامعه را به ضعف و فاکت سوق می دهد. درحالی که اسلام، خواهان قدرت، وحدت، عزت و کوتاهی نکردن در منافع و ثروت مسلمانان است.

هفتم: پروژه ی جهانی شدن امریکایی – صهیونیستی برای مداخله ی نظامی و اعلان جنگ در هر نقطه از جهان، برنامه ریزی می کند و تنها در اندیشه ی سلطه جویی است و می خواهد جهان را زیر سلطه ی توان نظامی و تحت فرامین و قانونهای خود داشته باشد.

دو گزارش مهم و بسیار محرمانه ی «گریمیا» و لغز «وتیز» این مسأله را تأیید می کند.[۲۲] بدون تردید سهم جهان اسلام از این سیاستِ کور، بسیار قابل توجه است.

هشتم: در پرتو جهانی شدن، تفرقه میان کشورهای اسلامی گسترش یافته و تکیه بر کالاهای راهبردی ای؛ نظیر نفت و غیر آن[۲۳] موجب افزایش و ریشه دار کردن فقر جهان است و از طرفی کشورهای اسلامی بنابه اوضاع فعلی شان توان مقابله، یا تقلیل ضررهای ناشی از این مصیبت را ندارند.

عمده دلایل اوضاع نابسامان ما بدین قرار است:

– قرار گرفتن در مرحله ی ضعف ایمانی و فقدان معرفت صحیح از اسلام و فرقه گراییها و نژادپرستیها و سیطره ی اندیشه ی بی تفاوتی وگذاشتن بار خود بدوش دیگران.

– از تسخیر و بکارگیری سنتهای خداوند در جهان و زندگی غفلت کردیم، بلکه در اثر فقدان درک صحیح از کتاب و سنت، نسبت به آن سنن جاهل بودیم. در نتیجه دچار عقب ماندگی تمدنی شده و از محدوده ی گفت وگو چالش تمدنها دور افتادیم. بنابراین آنها به استعمار ما پرداختند و نسلهای مارا با روش دانلوبی [۲۴]معروف، منحرف ساختند و مبانی بی دینی را در میان مارواج داده تا بحران بزرگی در حوزه ی بزرگی در حوزه ی فرهیختگان ما پدید آورند.[۲۵]

– فراموش کردیم که خداوند «رب العالمین» است نه فقط«رب المسلمین». ما دچار این توهم شدیم که به صرف اسلام جغرافیایی مان، وعده ی الهی به نصرت را از آنِ خود خواهیم کرد و مشمول آن خواهیم کرد ومشمول آن خواهیم بود، درحالی که خداوند می فرماید:«اًن تنصروا الله ینْصُرکم ویثّبت اَقدامَکُم»[۲۶] اما آیا در اوامر ونواهی الهی، دین اورا نصرت داده ایم؟

– ما به بزرگترین شریعت الهی پشت پازدیم؛ شریعتی که حیات ما را نظرم و انتظام می بخشید و نسلهای ما را پرورش می داد و حقایق زندگی را به مانشان می داد و سلامتی وامنیت را در روان واعماق خانه ها وجامعه ی ما وارد می ساخت وامتی واحد، مؤمن و مجاهد می پروراند که در همه ی ابعاد زندگی برای سازندگی وتغییر دایمی در حرکت بود.

– زمانی که ایمان ما رو به ضعف گذاشت ومیزان التزام به دینمان فرکش کرد در نتیجه، اخلاق فاضله و ارزشهای والای ما فرو ریخت، رفتار ما بی محتوا وتهی گردید و روح منفی گرایی و شکست، نفاق وخودخواهی گسترش یافت.

– الگوهای نیکو را از دست دادیم و فراموش کردیم که باید نسلهایی متأسی به رسول اکرم(ص)، اهل بیت طاهرین، صحابه ی بزرگوار و علمای عاملین و مبلّغان صادق تربیت کنیم. از این رو به پیروی وتقلید از الگوهای بدبختان شرق و غرب ومردان و زنان نفرید شده ی آن سامان روی آوردیم و نسلی شهوت پرست، دنباله رو زندگی بی درد و زیستنی فاقد مردانگی، شهامت، فضیلت و راستی شدیم.

– ما ا