پاورپوینت کامل مریمِ (س) قرآن یا انجیل؟ ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مریمِ (س) قرآن یا انجیل؟ ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مریمِ (س) قرآن یا انجیل؟ ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مریمِ (س) قرآن یا انجیل؟ ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

کارگردان: شهریار بحرانی. فیلمنامه: محمدسعید بهمن پور. فیلمبردار: حسن پویا. تدوین: بحرانی. طراح صحنه و لباس: قدیریان. موسیقی: مجید انتظامی. صداگذار: اسحاق خانزادی. مدیر تولید: داریوش ایران نژاد. طرح چهره پردازی: جلال الدین معیریان. دستیار کارگردان: حسن نجاریان. بازیگران: پرویز پورحسینی. محمد کاسبی. جعفر دهقان. حسین یاری. شبنم قلی خانی. مهدی فقیه. محسن زهتاب.

خلاصه ی داستان: فیلم مریم مقدس از دربار «هرود» پاشاه یهودیه، شانزده سال پیش از میلاد مسیح آغاز می شود. عمران پیامبر(ع)، چشم از دنیا فروبسته و همسرش حامله است. بنا به پیش بینی پیامبر قوم عمران(ع) این فرزند مسیحای موعود باید باشد. سرپرستی خانواده به عهده ی زکریاست که به این پیشگویی معتقد است.

هرود در حال کابوسی و اطرافیان ظاهرا دوست و باطنا دچار فساد، چشم به راه به دنیا آمدن مسیح موعود هستند. کودک به دنیا می آید، ولی پسر نیست. مادر اسم بچه را مریم یعنی خدمت گزار معبد می گذارد و به عهدش وفا می کند، زیرا نذر کرده است که مریم را علی رغم منع و خرافه ی کاهنان به خدمت معبد سلیمان بگمارد.

کاهنان مخالفت می کنند، اما راه به جایی نمی برند. با وجود دشمنی های فراوان، زکریا در جوار معبد اتاقی برای او بنا می کند و او در آن جا می بالد. سلوک و پرهیزپیشگی و ریاضت مریم، باعث کمال معنوی او می گردد. سرانجام روزی جبرئیل در خلوتگاهی بر او ظاهر می شود و نوید تولد مسیح را می دهد. حاملگی مریم زمینه ساز تهمت کاهنان می شود.

آن ها او را ناپاک می خوانند و در نتیجه، او از معبد می گریزد. در بیرون شهر، کودکش به دنیا می آید، معجزه ی جوشش آب از زمین و فروریختن خرما نشانه های قطعی پیامبری نوزاد است. مریم با مسیح(ع) به اورشلیم بازمی گردد. عکس العمل منفی و پرانزجار مردم و کاهنان حکم مرگ مریم را قطعی می کند، اما مریم(س) روزه ی سکوت می گیرد. در همین زمان مسیح موعود به پیامبری و مسیح بودن خود گواهی می دهد: «من عیسی مسیح پسر خدا هستم و برکت خدا با من خواهد بود. هرکجا که من باشم».

در پس فیلم مریم مقدس، یک تاریخ صدساله از بحث و گفت وگو درباره ی سینمای دینی پنهان است. مریم مقدس از آن دست آثار دینی است که مستقیما به حکایات کتاب مقدس و آسمانی متکی است.

ما می دانیم که به زعم عده ای به تصویر کشیدن این روایات در سینما، شرط کافی برای دینی شمردن این آثار نیست. پاره ای نیز برای آثار دینی حتی ارجاع به روایات کتب آسمانی و اشخاص را شرط ضروری نمی دانند و معیارهایی برای اثر دینی قایلند که مربوط به عناصر زیبایی شناختی و چگونگی بیان و انتقال تأثیر متعال بر مخاطب و تذکر ذات متعال است. حال سؤال این جاست آیا مریم مقدس(س) در چارچوب همان گونه ی عمومی خویش، فیلم موفقی بوده است؟

بحث موفقیت اثری مثل مریم مقدس، دارای درجات و نسبت های گوناگونی است؛ اولاً: آیا آن را در قالب یک سریال بررسی می کنیم یا یک اثر سینمایی متعارف؟

ثانیا: با رجوع به آثار مبتنی بر حکایات قرآن، درمی یابیم که تا چه میزان آثار سینمایی ساخته شده در ایران پرلکنت بوده اند؛ یعنی چه پیش و چه پس از انقلاب اسلامی، این نوع آثار سینمایی، عموما بسیار ضعیف و پیش پا افتاده بوده اند.

نیز ما می دانیم عده ای از معتبرترین سینماگران نظیر «پازولینی»، «زفیرلی» و «اسکور سیسی»، از منظر خود به این حکایات کتاب مقدس نگریسته و آن نگاه را به فیلم تبدیل کرده اند. آیا شهریار بحرانی از منظری خلاق به مریم مقدس نگریسته و کوشیده است کاری هنری عرضه کند؟ یا اثری با جذابیت برای عامه ی مردم تولید کرده که طبق قراردادهای این ژانر ساخته شده است؟ براستی قوت و ضعف کار او در کجاست؟

در وهله ی اوّل، فروش چشمگیر مریم مقدس گویای موفقیت آن در جلب توجه عمومی است. این موفقیت البته ریشه های اجتماعی ـ عقیدتی گوناگونی دارد: فیلم به شدت بر هموطنان ارمنی ما تأثیر گذاشت و در صف های طولانی سینماها، آنان بخش چشمگیری از جمعیت را تشکیل می دادند. آشنایی مردم با روایت مریم(س)، دلیل دیگر اشتیاق برای دیدن این فیلم بود.

البته باز شدن پای بخش مهمی از مردم سنّتی و اهل ایمان را به سینما، برای دیدن یک فیلم مبتنی بر کتاب آسمانی باید در نظر داشت و تأثیر تبلیغات استثنایی سینما را نیز نباید نادیده گرفت. اما به هرصورت، در دوران هجوم ارزش های غربی که بسیاری از طهارت ها و پاکی های زن را در معرض دستبرد قرار داده، تصویر زندگی یک آیت طاهر و پاک الهی، انگیزه ی خوبی برای جلب مردم است.

آری، در این شرایط، با این اوصاف، مریم مقدس اثر موفقی به شمار می آید. اما آیا از نظر ارزش های بیانی و هنرمندانه و معنوی هم، فیلم به همین اندازه موفق است؟

مسلما، ساخته شدن آثار منسجم، مستحکم و پرتأثیر در حوزه ی روایات دینی، مایه ی خرسندی هر مسلمان و خوشدلی همه ی مؤمنان است، اما برای یک رشد حقیقی، ما به چیزی فراتر از سلیقه ی عامه نیازمندیم و آن: عنصر آگاهی از یک سو و زیبایی از سوی دیگر است؛ عناصری که فیلم بحرانی در هردوی آن ها دچار لغزش شده است.

«نقص آگاهی» مربوط به شیوه ی روایت خطی و اثرات آن است. قرآن کریم داستان مریم را در سوره های مبارکه ی آل عمران، مریم، نساء، انبیاء و تحریم باز گفته است. شیوه ی روایت قرآن در این سوره ها، غیرخطی و اشارتی و مبتنی بر چند تکنیک بسیار هنرمندانه و ظریف در بیان روایت است تا بیشترین تأثیر، توجه، تأمل و معرفت آفرینی را داشته باشد.

مسلما هدف قرآن کریم، سرگرمی، هیجان، و صرفا بیان بی عبرت قصه نیست، لذا جذابیت آن در خدمت اهداف مهم تری از داستان گویی است. برای همین، در کلام خدا قالب و هنجارهای داستان گویی خطی انجیل (به روایت متّی، لوقا، یوحنا و مرقس…) درهم شکسته شده است و شگردهای بدیع توازی، اشاره ای، جزء و کل، کولاژوار در خدمت قطع روایت خطی برای تأمل و اندیشیدن، ارجاع و فاصله گذاری و قرینه پردازی و بازگشت به متن و جدایی از روایت و طرح خطاب و پیام و باز هم رجعت به حکایت، قرار می گیرد.

برای درک روشن تر موضوع، خوب است عینا به متن انجیل و قرآن مجید رجوع کنیم. هر چهار روایت انجیل، مبتنی بر روایتی خطی است که ما یکی از آن ها یعنی روایت متی را نقل می کنیم:

عیسی در زمان سلطنت «هیرودیس» در شهر «بیت لحم» یهودیه به دنیا آمد. در آن هنگام چند مجوس ستاره شناس از مشرق زمین به اورشلیم آمدند و پرسیدند: «کجاست آن کودکی که باید پادشاه یهود گردد؟ ما ستاره ی او را در سرزمین های دوردست شرق دیده ایم و آمده ایم تا او را بپرستیم».

وقتی این مطلب به گوش هیرودیس پادشاه رسید، سخت پریشان شد، او تمام علمای مذهبی قوم یهود را فراخواند و از ایشان پرسید: طبق پیشگویی پیامبران، مسیح در کجا باید به دنیا آید؟ ایشان پاسخ دادند: باید در بیت لحم متولد شود، زیرا «میکای نبی» چنین پیشگویی کرده است.

به دلیل محدودیت فضای مقاله، از تکرار تمام داستان انجیل چشم می پوشیم. روایت با همین سیاق داستانی و پله به پله ادامه می یابد. عنصر قصه گویی و توقف در صورت رویدادها، مهم ترین ویژگی راوی (متّی) است که انسانی است گرویده به مسیح و ثبت کننده ی حکایت تولد او با یک نگاه تاریخی و زمان مند. بدیهی است که قبل از این، او به همین سیاق، پیشینه ی حکایت یعنی روایت مریم مقدس را بیان می دارد.یعنی قصه را با همان رویدادهای صوری نظیر روایت خطی مذکور ادامه می دهد.

اما قرآن کریم راه دیگری را برای روایت برمی گزیند و فرم روایت در قرآن بسیار مدرن و بدیع است. برای اولین بار ما در سوره ی آل عمران با این روایت آشنا می شویم؛ آن هم در قالب های کاملاً غافل گیرکننده! زیرا قبلاً سی و چهل آیه را می خوانیم که ظاهرا بیان کلیاتی بی ربط به داستان آل عمران است.

در این جاست که این سؤال به ذهن می رسد که ارتباط این بسترسازی و زمینه چینی با حکایت مریم چیست؟ آیا اساسا این کلیات بستر آن روایت است یا آن روایت فقط جزئی از یک کلی هدایت گر است؟

این روایت در سوره ی آل عمران با یک «راز» با یک «تصویر معمایی» که همان حروف مقطعه ی «الم» باشد آغاز می گردد. با این که تفاسیر گوناگونی درباره ی این آغازها وجود دارد، ولی از منظر نحوه ی روایت که به کار نقد فیلم می خورد، این آغاز یکی از نقاط تمایز روایت قرآنی با روایت انجیلی است که ما را به یاد نوترین تجربه های آوانگارد داستان گویی معاصر می اندازد. در سینمای نوین نیز ما فیلم هایی داریم که با ارایه ی تصاویری کاملاً تجریدی در آغاز فیلم، تماشاگر را از همان آغاز به جای غرق شدن در داستان به اندیشه وامی دارند.

در ادامه سوره، ما برخلاف