پاورپوینت کامل ماکیاولیسم واندیشه ی دینی از منظر انسان شناسی وسیاست ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماکیاولیسم واندیشه ی دینی از منظر انسان شناسی وسیاست ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماکیاولیسم واندیشه ی دینی از منظر انسان شناسی وسیاست ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماکیاولیسم واندیشه ی دینی از منظر انسان شناسی وسیاست ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

نسبت به ماکیاولیسم واندیشه ی دینی از جنبه ها وابعاد مختلفی قابل بررسی است؛ امّا از آنجا که ماکیاولیسم در اوایل عصر تجدید حیات فرهنگی غرب ودوره ی رنسانس،هماهنگ وهمنوا با دیگر تغییر وتحولات بنیادی درفلسفه و علم وفرهنگ ظهور وبروز کرده است،لذا نمی توان آن را به عنوان یک رویداد جداگانه ومجزا مورد بحث و بررسی قرارداد.

سرچشمه وزادگاه ماکیاولیسم،ایتالیا بود که خاستگاه دوره ی رنسانس وتجدید نیز به شمار می آید و درست درهمین دوره است که مرحله ی گذرا از دنیای کهن به دنیای جدید آغاز می شود و بیداریها و خیزشهای فکری وسیاسی – اجتماعی دراینجا وآنجا نمودار می گردد.

مقاله ای که در پی می آید، نظری گذرا به نسبت اندیشه ی دینی با ماکیاولیسم داشته و این نسبت را از منظرانسان شناسی وسیاست و با استفاده از چندویژگی محوری متعلق به دوره ی جدید بشر درغرب مورد مطالعه قرار داده است. ماکیاولیسم وانسان شناسی واقع گرایانه (نسبت ماکیاولیسم با اندیشه ی اصیل دینی از منظر انسان شناسی وسیاست، نسبت تغایر و تباین است.)

درنظر ماکیایی (۱۴۶۹-۱۵۲۷)سرشت انسانها در تاریخ سیاست ورزی درهمهه ی زمانها ومکانها یکسان بوده است؛بدین معنا که آدمیان در رفتار واعمال سیاسی،به جای پیروی از خرد واندیشه،همگی براساس عواطف واحساسات غریزی خود عمل کرده و می کنند.ازجمله ی امیال وهوسهای انسانها در امور فعالیتهای سیاسی، می توان به تمایلات وآرزوهای مال دوستی وجاه طلبی،آزادی از قید زور وتحمیل دیگران،گرایش به اِعمال سلطه به دیگران و نیز تمایل به جنگ و ستیز برای ارضا و اقناعِ خودخواهی ها وبرتری جوییهای آنان اشاره کرد.

در دیدگاه ماکیاولی،مانندها بز، نبرد ونزاع انسانها با یکدیگر، امری اجتناب ناپذیراست؛چون آدمیان طبیعتاً و به قولها بز «دروضع طبیعی» واجد هوسها،آرزوها و خواستهای افزون طلبانه وسیری ناپذیرند؛ امری که فقط با مرگ به پایان می رسد.لذا در اشباع غریزه ی سود جویی و انگیزه های خودخواهی،انسانها درصدد اعمال قدرت و زوربردیگران می باشند.« درباب آدمیان،برروی هم می توان گفت که ناسپاس اندوزبان بازو فریب کار وتروسو وسودجو تازمانی که سودی به ایشان رسد وآنگاه که خطری در میان نباشد،چنانکه گفتیم،به زبان آماده اند جان ومال وفرزندِ خود را فدای تو کنند؛اما آن روز که خطری درمیان باشد،روی از تو برتابند.شهریاری را که تنها به نویدهای ایشان دل خوش کرده و اندیشه ای در کارِ خویش نکرده باشد،سرنوشتی جز نابودی نیست… ».

بنابراین درماکیاولیسم برخلاف تفکر دینی،انسان فطرت وسرشتی سلیم وپاک ندارد؛بلکه انسان ذاتاً بد وبدخواه و سودجو وسرشتش آمیخته به ترس وفریب، نفع وحیله و خودخواهی است واز گرایش فطری آدمی به خیر ونیکی وفضیلت ودرست کاری وزیبایی،که در اندیشه ی دنی امری مسلّم است،اثر وخبری نیست.

ماکیاولی مانند هابز انسان را «ذاتاً» تملک طلب وسودجو می بیند؛درحالیکه در دیدگاه ادیان،انسان،فطرتاً و«ذاتاً» خیرخواه و متمایل به نیکها وحقایق است وفقط «بالعرض» وبعد از ورود به دنیای اجتماع و آلودگی تدریجی به رذایل محیط جمعی وانحراف از مسیر درست سرشت خویش است که به شروبدی گرایش پیدا می کند.بدبینانه بودن انسان شناسی ماکیاولیستی در برداشت او از سیاست به منزله ی اموری انسانی نیز کاملاً اثر می گذارد وراه را برتحلیل تاریخ واقعی – آنگونه که بوده و هست – حکومتها و سیاستهای مختلف باز می کند.

ماکیاولی که خود سیاستمدار (دیپلمات)هم بود،درکتاب «شهریار»، رهیافت اصلی خود را بر مطالعه ی تاریخ و درس گرفتن از رویدادهای گذشته ی سیاسی مبتنی نموده و به شهریاران آینده توصیه می کند که «شهریاربرای پرورشِ ذهن خویش،می باید تاریخ بخواند وکردار مردان بزرگ را بپژوهد تا ببیند به هنگام جنگ چه می کرده اند و شکستها وپیروزیهایشانرا سبب چه بوده است تا از آن یک، بپرهیزدوازآن یک،سرمشق گیرد».

به اعتقاد ماکیاولی،حیطه ی ساست درتاریخ واقعی بشر هیچ گاه تاریخ پاکی وصداقت، شفقت وانسانیت،مهرورزی ونوع دوستی نبود است.دراین قلمرو،سلطنتها وریاستها برمبنای جنگ،آدم کشی، خونریزی وانواع حقه بازیها بوده است.فرزندی،پدر خویش را می کشت تا خود به تخت سلطانی تکیه زند؛برادری چشمان برادر خود را بی رحمانه در می آورد؛وهمسری با حیله ونیرنگ،شوهر خود را به دست جلّادان می سپرد تا حکومت وسلطنت به دست دیگری افتد.وی در جایی از «شهریار» با توجه به تاریخ واقعی سیاست درعالم انسانها می نویسد:«برآنم که فعالیت های سیاسی – فرهنگی در حوزه ی علمیه ی عراق(درمصاحبه با آیت الله علامه مرتضی عسگری) با توجه به وضعیت نابسمان سیاسی – فرهنگی در کشور عراق پس از جنگ جهانی دوم، واکنش نخبگان حوزه ی عراق چه بود وبه چه حرکتهایی منتهی شد؟

عصر یکی از روزهای ماه رمضان بچه سیدی از خانواده ی علمی حوزه را دیدم که در احزاب کمونیستها ثبت نام کرده است با ناراحتی به او گفتم: « چه چیزی از اسالم دیدی که دربرابر نظریه ی کمونیستی،خودباخته شدی؟ گفت: من مسلمانم وهم اینک روزه ام.فقط مشکل اینجاست که بشر اجتماعی نیازمند حکومت است ودراسلام نظریه ی حکومتی وجود ندارد.بنابراین از میان دو نظریه حکومت سرمایه داری و خط سوسیالیستی،من به سوسیالیسم علاقمند شدم.

دراین صورت من به فکر افتادم کاری که می خواستم انجام دهم مثمر ثمر نخواهد بود.فردای آن روز شهید صدر- که دیگر به عنوان یک مدرس حوزه مطرح بود – نامه ای بوسیله ی سید مهدی حکیم برای من فرستاده ودرنامه نوشت بود که آقا سید مهدی حکیم (پسر مرحوم آیت الله حکیم که در سودان شهید شد) برای صحبت با شما می آید. از بس خلاف عرف حوزه بود وقتی خواست حرف بزندلرزید.گفت: من و آقای صدر فکر کردیم که باید حکومت اسلامی تاسیس کنیم.گفتم:من نیز همین فکر را می کنم برای تحقق این اندیشه،حزب الدعوه اسامی [درسالهای حدود ۵۷میلادی] تشکیل شد.

برخورد آیت الله حکیم به عنوان مرجع عالی شیعه با حرکتهای اسلامی چگونه بود؟

ایشان حتی اعضای دیگر حرکتهای اسلامی را نیز تأیید می کردند.وقتی جمال عبدالناصر حکم اعدام سید قطب وهمراهان او را صادر کرد، عبدالحکیم عامر به عراق آمده و خدمت آیت الله حکیم رسید.اولین حرف آیت الله حکیم به او این بود که «الازهر شَرَفُ مصر» زیرا آنها در الازهر علوم غیر اسلامی را وارد کرده بودند.اساتید وشاگردان زن را به صورت بی حجاب وارد الازهر نمودند و آیت الله حکیم خیلی از این کارها ناراحت بودند،درابتدا فرمودند: «الازهر شَرَفُ مصر» اگر می خواهید دانشگاه تأسیس کنید،دانشگاهی درکنار الازهر تأسیس کنید وبه الازهر دست نزنید.عبدالحکیم عامر گفت: ما به الازهر علاقه مندیم وخیرخواه آن هستیم.ایشان به شوخی فرمودند:شما از خیر چه می دانید. ایاشن نه تنها زعیم شیعه بودند،بلکه زعیم اسلام هم بودند.

واکنش نیروهای سیاسی حاکم دربرابر فعالیتهای سی