پاورپوینت کامل سیری در هنر اسلامی ایران و ضرورت تقویت مباحث نظری و علمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیری در هنر اسلامی ایران و ضرورت تقویت مباحث نظری و علمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیری در هنر اسلامی ایران و ضرورت تقویت مباحث نظری و علمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیری در هنر اسلامی ایران و ضرورت تقویت مباحث نظری و علمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

اولین همایش هنر اسلامی در ایران با حضور کارشناسان و متخصصان هنر اسلامی در اسفندماه سال ۸۰ در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد. «دکتر محمد خزایی» عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس و دبیر همایش، در گفت وگو با هفته نامه ی پگاه در خصوص برگزاری این همایش گفت: هنر ایران در دوران ظهور اسلام، سردمدار هنر اسلامی بوده است؛ اما در این زمینه هیچ گونه تلاشی برای معرفی این هنر نشده است. بنابراین مهم ترین هدف برگزاری همایش، شناساندن هنر اسلامی ایران است.

وی افزود: اگر تلاش هایی برای معرفی هنر اسلامی ایران در گذشته از سوی مستشرقین انجام شده، از زاویه ی دید آن ها بوده، نه بر اساس نظریاتی که هنر اسلامی در جامعه ی ایرانی شکل گرفته است.

ایشان افزودند: از آن جایی که مبدأ و منشأ هنر اسلامی، هم چون فلسفه ی اسلامی و غیراسلامی بوده است، اسلامی جلوه دادن هنر و یا فلسفه به این معناست که همه ی افرادی که در این زمینه تلاش، ممارست و یا فعالیت کرده اند، در دامان فرهنگ اسلامی پرورش یافته اند؛ و هم چنین اگر اثر هنری خلق کرده اند، از نظر عملکرد و مفهوم، منطبق با جهان بینی اسلامی بوده است.

دکتر خزایی ادامه داد: هنرمند مسلمان در ایجاد اثر هنری، مهارت فنی را با معرفت که از شهود معنوی سرچشمه می گیرد، درمی آمیزد و درواقع هنرمند مسلمان هم بر جنبه ی دنیایی و رفع نیاز، و هم بر وجهه ی باطنی اثر اشراف دارد.

دبیر همایش هنر اسلامی ایران گفت: هر زمان که جامعه از نظر مذهب و هنر در سطح بالایی بوده است، شاهد شکوفایی هنر اسلامی بوده ایم، و اگر بین دین و هنر فاصله افتاده باشد، شاهد ظهور آثار هنری هستیم که از اصالت و فرهنگ اسلامی به دور است. ایشان عنصر اصلی شکل دهنده ی هنر ایرانی را اصالت مذهبی آن و حتی قبل از ظهور دین اسلام دانست.

وی یادآور شد: نمی توانیم بگوییم در جامعه خودمان هنر غیردینی داریم؛ چون در جامعه ی اسلامی، هر محصول تولیدی هنرمند که حاکم بر فضای جامعه می باشد، به نوعی متأثر از جهان بینی اسلامی است.

دکتر خزایی گفت: برخلاف این که در غرب هنر مقدس و غیرمقدس وجود دارد، و هنر مقدس نیز به کلیسا محدود می شود، امّا در ایران هنر اسلامی در منازل، بازارها و حتی کاخ ها نیز متجلّی شده است.

وی در خصوص وضعیت فعلی هنر اسلامی در کشور گفت: متأسفانه به دلیل عدم آگاهی هنرمندان از ارزش های اسلامی، هنرهای اسلامی در شرایط مطلوبی قرار ندارد و به همین علت باید مباحث نظری و تحقیقات عملی در زمینه های مختلف هنر اسلامی تقویت شده و مورد توجه قرار گیرد.

دبیر اولین همایش، علت آگاهی نداشتن هنرمندان کشور نسبت به هنر اسلامی را، بی اطلاعی آن ها از ارزش های خاص هنری ایران و آموزش های غلط که در ۵۰ سال اخیر در دانشگاه ها حاکم شده است دانست و افزود: آموزش های ارایه شده در دانشگاه ها مبتنی بر هنرهای غربی و اروپایی بوده است؛ چراکه خود آن ها بنیانگذار دانشکده های هنر در ایران بوده اند

وی با اشاره به این که یکی از عوامل ظهور هنر اسلامی در تاریخ ایران، ارتباط نزدیک هنرمندان با عرفا و اهل سلوک بوده است، تأکید کرد: در حال حاضر نیز هنرمندان ایرانی باید با جلوه های مختلف مذهب آشنا شوند.

دکتر خزایی در خصوص نگرش ها و نظرات متفاوت درباره ی هنر اسلامی در ایران گفت: در چند دهه ی اخیر، دو دیدگاه متفاوت درباره ی هنر اسلامی در ایران وجود داشته است: دیدگاه اوّل، هنر اسلامی را هنری درباری، و آثار هنری هنرمندان را آثاری که در خدمت سلاطین جور بوده است برمی شمارد و دیدگاه دوم، هنر اسلامی را هنری کاملاً مقدس و عاری از هر گونه کاربرد دنیوی می داند.

«دکتر محمد رضا بمانیان» عضو هیأت علمی دانشکده ی هنر در سخنانی در خصوص «دین باوری و معماری مسلمین» گفت: دین مبین اسلام دینی فراگیر و ناظر بر همه ی ابعاد و جوانب زندگی وجودی انسان است. دین همه ی فعالیت ها و خواست های بشری را در قالب تقرّب به خدا شکل داده و نیازهای دنیایی او را نیز بصورت هدایت شده، اصالت بخشیده و غیر از آن را گمراهی می داند که معماری نیز از این امر مستثنی نیست.

وی خاطر نشان کرد: معماران پس از قبول دین اسلام و با ذکر شهادتین، مراتب دین باوری خود را آغاز کردند تا این که در نهایت حالت دین باوری در تمام احوال و افعال آن ها نفوذ کرده و در جمیع کارهایشان نمود یافت.

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس یادآور شد: دین باوری، دل معمار هنرمند را جهت و بینش داده و بدین سان هنرش را اعتبار بخشید؛ و معمار مسلمان نیز از اثر معماری خود به عنوان وسیله ای برای تقرّب به خدا بهره جست و بدین وسیله عبادت و انجام وظیفه کرد.

وی تاکید کرد: عوامل گوناگونی از جمله دین داری در پدید آوردن آثار معماری اسلامی موثر بوده که در این میان، دین باوری طراح و سازنده ی اثر، از عوامل مؤثر در هویت معماری مسلمین است و موفقیت آثار معماری مسلمانان نیز نشأت گرفته از ایمان و التزام معماران است.

دکتر بمانیان با اشاره به این که معماران مسلمان ایرانی در تلاش بوده اند تا با بهره گیری از احکام نورانی اسلام و دین باوری شان، آثار هنری خود را به نیکوترین وجه بیارایند، افزود: در طول چهارده قرن گذشته به دلیل گنجینه های گران بهایی که از آثار معماری در سرزمین ایران بر جای مانده، این گنجینه ها مالامال از عشق الهی بوده است.

«ویدا تقوایی» عضو هیأت علمی دانشکده ی فنی شریعتی طی سخنانی درباره ی «از جمال شناسی تا زیبایی شناسی» گفت: در روزگاری که انسان ها غرق در معنویات بودند، به جای کلمه ی زیبایی از حُسن و جمال بهره می بردند. عناصر این جمال، اعم از سمعی یا بصری، ایستا یا پویا، تنها برانگیزنده ی حس نبود، بلکه بیش از هر چیز حقیقتی بود که انبساط روحی از آن حقیقت نشأت می گرفت.

وی خاطرنشان کرد: در گذشته، دین، حقیقت و زیبایی در آغوش هم بودند و هنر از امر هنری سرچشمه نمی گرفت، هنرمند فرد خاصی نبود و لذت بردن از آثار هنری، بر اصول زیباشناسی استوار نبود.

تقوایی تاکید کرد: پیش از این، هنر اکتشاف و بیرون آوردن «وجود» از پرده ی حجاب یکی از طرق تجلّی ساحت الهی بود، آنچه که هنرمند و فن ورز انجام می داد و باعث ظهور بطون می شد، نیز زیبا بود.

وی یادآور شد: با ورود واژه ی زیبایی شناسی (Aesthics) در فرهنگ هنر جهانی از سوی بومگارتن آلمانی و کشاندن آن به ورطه ی حسیات – و هدف قرار گرفتن تحقیق در حالت احساسی انسان نسبت به موجود زیبا، از آن جهت که متعلق به احساس انسان می شود – انقطاع زیبایی و هنر با حقیقت و معرفت به منصه ی ظهور رسید.

«سید جواد حسن پور نامی» عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز طی سخنانی در زمینه ی «هنر و زیبایی» گفت: هنرمند در ابداع اثر هنری خود، وجود مطلق و متعالی حضرت حق را به ظهور می رساند و از این جهت صورت های خیالی وی، بیانگر نور جمال خداوندی است.

وی افزود: هنرمند با جلوه ی حق در مظاهر اعیان ثابته که صور علمیه ی حق هستند و انعکاس تابش نور حق به شمار می روند، با دیدار وجه اللهی سروکار پی