پاورپوینت کامل پایان قرن بیستم، افول جبر باوری و آغاز بازتعریف هویت در دهه ی اخیر ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پایان قرن بیستم، افول جبر باوری و آغاز بازتعریف هویت در دهه ی اخیر ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پایان قرن بیستم، افول جبر باوری و آغاز بازتعریف هویت در دهه ی اخیر ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پایان قرن بیستم، افول جبر باوری و آغاز بازتعریف هویت در دهه ی اخیر ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

در اوایل دهه ی نود، چشم انداز عمومی جهان در حال دگرگونی و درهم آمیختگی بود. به گونه ای که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بروز جنگ دوم خلیج [فارس] و فزونی سوء روابط مسلمانان با جهان، نظریه ی هانتینگتون پیرامون برخورد تمدن ها و مرزهای خونین اسلام ظهور کرد و پس از آن طرح های راهبردی با ابعاد فرهنگی مانند: گفت وگوی تمدن ها، نظام جدید جهانی، فرهنگ صلح و کثرت باوری فرهنگی و سیاسی… و جهانی شدن مطرح گردید.

کاری که اسلام گرایان در دهه ی هشتاد کردند، این بود که به مناقشه در همه ی امور و بازنگری در مسلّمات و طرح پرسش بر خود و جهان روی آوردند. دیگر سلاح «جبر»ها در دست همه ی جریان ها منفجر شده و آنان در حال ترک مواضع خود در جبهه های ایدئولوژیک بودند. از این رو اقلیت افراطی از مبلغان قدیمی یا جدید جبرنگری به عزلت کشیده شدند. این اقلیت شامل رادیکال های لیبرالیست جدید و رادیکال های اسلام گرا می شود. لیبرالیست های جدید بر ایدئولوژیکی کردن نمودهای جهانی شدن اصرار می ورزند و دشمنانشان یعنی رادیکال های اسلام گرا بر تنزه طلبی و انفصال، پای می فشارند.

بین این دو طرف، محیط های فکری، فرهنگی و ادبی، بر روی آفاق گسترده ی دگرگونی که حامل احتمالات، امکانات و گزینه های متعددی است، گشوده شدند. این گذرگاه عربی – اسلامی همانند هر گذرگاه دیگر، محل اختلاط چهره های برجسته و خطرها و گام های پیشرفت و پس رفت و تردید و دست آویزی و نگرانی است.

… آنچه ظاهر است، اقبال شدید به دگرگونی و تجدد و تجدید است. اسلام گرایان از دهه ی هفتاد به صدور [پیش نویس] قانون اساسی و اعلامیه های اسلامی درباره ی نظام دولت و حقوق بشر و حقوق زنان و کودکان اقدام کردند. این اعلامیه ها و بیانیه ها در دهه ی نود به پدیده ای عمومی در جهان عرب و اسلام تبدیل شد. درست است که این بیانیه ها و اعلامیه ها پر از شرط و شروط و احتیاطات و ملاحظات، نسبت به اعلامیه های جهانی است، اما در فضای هویت، آگاهی ای صادر می شود که بازنگری انتقادی نسبت به گسست آگاهی سابق به شمار می آید؛ و افزون بر این توجهی جدی به مشارکت در ارزش های معاصر و جهانی و مشارکت در برنامه های کاری و اولویت های اهتمام جهان امروز است.

اسلام گرایان نیز بار دیگر به بحث «مقاصد شریعت» که ازدهه ی بیستم قرن بیستم ترکش کرده بودند، بازگشتند. معنای این کار این است که آنان به بازنگری در عوامل شکل دهنده ی سطح نخست از دو سطح جهان بینی – که سطح تشخیص مفهوم هستی و رسالت است – امیدوار و مشتاقند. درست است که اسلام گرایان در دهه ی شصتِ از قرن بیستم، از اسلام به عنوان بدیل دینی و تمدنی سخن می گفتند؛ اما مقصود آنان، حاکمیت بخشیدن دوباره ی اسلام در جهان اسلام بود و نه در همه ی جهان. اما امروزه اسلام گرایان برجسته ای که از «مقاصد شریعت» سخن می گویند، می خواهند از این راه به مسابقه ی رسمی در دایره ی ارزش های بزرگ جهانی وارد شوند.

هم چنین اسلام گرایانی که از چهره ی منفی ای که هانتینگتون از اسلام تصویر کرده و ابزارهای تبلیغاتی جهان هر روزه آن را خوراک خود قرار داده اند آزرده خاطرند، در پس ایده های هویت گرایانه ی کلان تحصن نکردند، بلکه موضوعاتی مانند گفت وگوی تمدن ها و فرهنگ ها را بر مبنای داد و ستد و هم جواری و کثرت باوری و نسبی گرایی مطرح کردند و بدین ترتیب برای نخستین بار به طور جدی و تفهمی به گفت وگوی اسلام و مسیحیت وارد شدند. اما کسانی که درچارچوب «اسلامی سازی معرفت» کار می کنند، به طور تدریجی از تعیین پیش شرط برای خود و جه