پاورپوینت کامل ضرورت همکاری های منطقه ای در فرآیند جهانی شدن ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضرورت همکاری های منطقه ای در فرآیند جهانی شدن ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضرورت همکاری های منطقه ای در فرآیند جهانی شدن ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضرورت همکاری های منطقه ای در فرآیند جهانی شدن ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

یکی از پدیده های شگرف و درخور تأمل در عرصه ی اقتصاد جهان، به ویژه کشورهای توسعه یافته، جهانی شدن اقتصاد است که آثار آن را می توان در افزایش بازرگانی بین المللی، جهانی شدن تولید، و جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی مشاهده نمود.

مفهوم جهانی شدن از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته که یکی از این ابعاد، جنبه ی اقتصادی جهانی شدن است. پژوهشگرانِ اقتصادی، جهانی شدن را به طرق مختلف تعریف کرده و هر یک از دیدگاه خاصی به این مسأله نگریسته اند. «کروگمن» (Naomi T.Krogman) و «رنه بالز» (R.Balz)جهانی شدن را «ادغام بیشتر بازارهای جهانی» تعریف کرده اند. «پروفسور کول» (Prof.c. Kool) با بهره گیری از تعریف «سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی» (OECD) جهانی شدن را الگوی تکامل یابنده ای از فعالیت های فرامرزی بنگاه ها و شرکت ها تعریف می کند که شامل سرمایه گذاری بین المللی، تجارت و همکاری برای ابداع و نوآوری و توسعه ی فرآورده های تازه و نو، تولید، منبع شناسی و بازاریابی است.

«مک ایوان» (M. Evan) جهانی شدن را گسترش بین المللی مناسبات تولیدی و مبادله ی سرمایه سالارانه می داند. «ساتکلیف و گلین» (Satklif-Glin) علاوه بر گسترش سرمایه داری، جهانی شدن را با «به هم پیوستگی بیش تر اقتصادها» مشخص می کنند. «لئوارد» (Leovard) براین عقیده است که جهانی شدن وضعیتی است که «دیگر رفاه یک مرد یا یک زن عادی فقط به عملکرد دولتشان وابسته نمی باشد».

«سیموز» (Simos) تعریف جامع تری از جهانی شدن ارایه می دهد. او خصلت های جهانی شدن را در موارد زیر برمی شمارد:

– مرزهای ملی برای جداسازی بازارها اهمیت خود را از دست می دهند.

– فعالیت های تولیدی فرامرزی تخصصی می شوند، و بدین ترتیب موجب شکل گیری شبکه های تولیدی چندملّیتی می گردند.

– قدرت های چندپایه ی تکنولوژیک شکل می گیرند که در نهایت به همکاری های بیشتر میان بنگاه های بین المللی منتهی می شود.

– شبکه های اطلاعاتی جهانی همه ی جهان را به یک دیگر وابسته و مرتبط می سازند.

– در مراکز مالی دنیا همبستگی بالاتری به وجود می آید.

«بازانسون» (Bazanson) نیز مشخصه های اصلی جهانی شدن را در موارد زیر می داند:

– یکپارچه شدن تجارت از طریق حذف مرزهای تجاری؛

– حرکت شفاف سرمایه؛

– تسریع در مبادله ی تکنولوژی؛

– افزایش عمومی در مصرف گرایی جهانی.

«رایش» (R. Riech) هم معتقد است که «هم اکنون در یک دوران گذرا زندگی می کنیم که به سیاست و اقتصاد قرن آینده صورتی تازه خواهد بخشید و در آن تولیدات و فن آوری ملی، شرکت های ملی، و صنایع ملی وجود نخواهد داشت. اقتصادهای ملی حداقل تا جایی که ما از این مفهوم برداشت می کنیم، دیگر وجود نخواهد داشت.

بنابراین، جهانی شدن فرآیندی است که در آن مرزهای اقتصادی میان کشورها هر روز کم رنگ تر می شود و تحرک روزافزون منابع، تکنولوژی، کالا، خدمات و سرمایه، و حتی نیروی انسانی در ماورای مرزها سهل تر صورت می گیرد، و در نتیجه به افزایش تولید و مصرف در کشورها می انجامد.

تاریخ اولین تمایلات کشورها نسبت به جهانی شدن اقتصاد، به اواخر قرن ۱۹ و آثار افزایش حجم و تجارت به این مقطع تاریخی باز می گردد که البته با آغاز جنگ جهانی اول این حرکت ها کم سوتر شده و با وقوع جنگ جهانی دوّم به طور کلی کور شد. اما پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم و با تأسیس نهادهایی؛ چون سازمان ملل متحد (در سال ۱۹۴۵) صندوق بین المللی پول، بانک ترمیم و توسعه، بانک جهانی (در سال ۱۹۴۵) و گات (در سال ۱۹۴۷) اولین قدم ها در جهت هماهنگ سازی کشورها در زمینه های سیاسی و اقتصادی فراهم گردید. این قدم ها در طی ۳ دهه ی اخیر با شتاب بیشتری روبه رو شد و در پایان قرن گذشته به طور مشخص و متمایزی پدیدار گشت.

اس، جی، کوربین در اثر خود تحت عنوان Globalization: State sovereighty in Network Global Economy) (The Architecture of پنج ویژگی را برای این فرآیند برمی شمارد که عبارتند از:

۱- ادغام وسیع و عمیق اقتصادهای ملّی از طریق تجارت، سرمایه گذاری مستقیم و جریان های دیگر سرمایه.

۲- افزایش فعالیت و سیال شدن بازارهای سرمایه ی بین المللی.

۳- شفاف شدن تمایز میان فعالیت های تولیدی و خدماتی که در نتیجه ی اهمیت اطلاعات و ادغام الکترونیکی افراد، بنگاه ها و بازارها افزون گردید.

۴- کامپیوتری (دیجیتالی) شدن اقتصاد و حرکت از تجارت مواد به تجارت اطلاعات، همراه با حرکت بازارها از فضاهای جغرافیایی به جهان فضایی.

۵ – فشردگی زمان – فضا، آگاهی هم زمان از اتفاقات، روندها و ایده ها در بخش های مختلف جهان، حداقل در میان فرهیختگان دنیای پیشرفته.

امّا جهانی شدن اقتصاد به ابزارهایی نیاز دارد که بدون دستیابی به این ابزارها و شرایط مطلوب در این فرآیند ناممکن خواهد بود. یکی از این ابزارها تجارت آزاد است که موجب شکل گیری تولید در کشورها بر پایه ی مزیت نسبی، و در نهایت منجر به تشویق تولید و صادرات کالا و خدماتی می شود که با توجه به منابع موجود در کشور با هزینه ی کمتر تولید می شوند و واردات جایگزین تولیدات داخلی کالاها و خدماتی می شود که در این کشورها، با توجه به منابع و امکانات موجود گران تر تولید می گردند. به عبارت دیگر، برقراری تجارت آزاد، منجر به شکل گیری نظام تولید کشورها بر پایه ی مزیت نسبی شده، و به تبع آن از منابع موجود در کشور به نحو کاراتری استفاده خواهد شد.

هم چنین در توجیه اقتصادی کاهش موانع تجاری می توان گفت که اگر کشوری موانع تجاری را کاهش دهد، منافع اقتصادی آن نه تنها به طرف های تجاری آن کشور می رسد، بلکه خود آن کشور نیز از این کاهش منتفع می شود. چون مصرف کنندگان این کشورها به کالاهای ارزان تر و بهتری دسترسی پیدا می کنند و تولیدکنندگان این کشورها نیز تحت فشار رقابت، کارایی بهتری می یابند. بنابراین، برقراری سیستم تجارت آزاد میان کشورها، موجب هم بستگی بیشتر و ادغام سریع تر اقتصاد کشورها خواهد شد و جهانی شدن را تسهیل می کند.

در حال حاضر، کشورهای در حال توسعه بهترین الگو و نمونه برای رؤیت نشانه های محقق شده ی این اهداف هستند که خود می توانند برای کشورهای دیگر سرمشق و الگو قرار گیرند.

بهترین الگو در روند جهانی شدن کشورهای توسعه یافته، سازمان همکاری اقتصادی توسعه (OECD) است که با داشتن ۳۰ عضو از پیشرفته ترین کشورهای صنعتی جهان، پیش قدم و جلودار عرصه ی جهانی شدن است و به نظر می رسد که با پذیرش اعضای جدید و ایجاد ارتباط از طریق گفت وگوهای سیاسی با اقتصادهای فعال غیرعضو در آسیا و امریکای لاتین، اقتصادهای در حال گذار، مجموعه ی اقتصادهای در حال توسعه و یک ارتباط خاص و برنامه ریزی شده با کشورهای چین، هندوستان و روسیه در این مسیر تلاش می کند.

برای روشن تر شدن اهمیت و نقش این سازمان، بیان شرح وظایف به عهده گرفته شده توسط این سازمان بسیار راه گشا است. به طور کلی عمده ترین وظایف و نقش آفرینی سازمان یاد شده عبارت است از:

– طراحی سیاست هایی که جهانی شدن را ترویج می کند و تسهیل انطباق و سازگاری با آن که وظیفه ی اصلی کشورهای (OECD) است.

– این کشورها موظف شده اند، نتایج تجزیه و تحلیل های خود جهت تقویت یک نظام چند جانبه ی قانونمند و باز را در اختیار (WTO) قرار دهند.

–