پاورپوینت کامل باز خوانی انسان معاصر ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باز خوانی انسان معاصر ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باز خوانی انسان معاصر ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل باز خوانی انسان معاصر ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

اشاره؛

«مرتضی نوربخش» شاعری است محجوب، پرکار و… وی در اوایل دهه ی شصت از جوان ترین شاعران نسل انقلاب بود که با سرودن غزل های نوآیین و استوار و آغازی درخشان در عرصه ی شعرِ پس از انقلاب حضور یافت و پس از آن تاکنون با انتشار هفت مجموعه شعر این حضور را تداوم بخشیده است؛ باغ های نارون، سرزمین کودکی، عشق های گمشده، در مسیر تماشا، آمدن گناه من نبود، گزیده ی ادبیات معاصر (نیستان – شماره ۲۵) و سینه سرخ و درخت آزاد مجموعه های منتشرشده ی «مرتضی نوربخش»اند که دلبستگی و رویکرد شاعر به دو قالب «غزل» و «شعر نیمایی» در آن ها نسبت به دیگر قالب های شعری برجسته تر است.

از این شاعر گرامی دفترهای آواز مردگان، بارش خورشید، ترانه های ابدی و آفتاب و دریا نیز به زودی منتشر خواهد شد. اینک شعر نیمایی «انسان معاصر» از مرتضی نوربخش را بازمی خوانیم که در چشم اندازی سهراب وار انسان را از آغاز تا اکنون روایت می کند.

ناگهان آغاز شد آدم

و زمین با اولین آواز روشن شد

گفت آدم:

سیب سرخ آرزو را بعد از این زیر درخت زندگانی

پس ملایک نیز در حقّش

گفته اند: «آمین!»

گفت آدم:

فرصت سبزی که پیش آمد مرا تا لحظه ی موعود

باید از خورشید

باید از دریا

باید از هر چیز در هر جا

که افق های مرا آباد می سازد

بهره برگیرم

پس به خاک افشاند

بذر گندم را و از پستان بیداری نخستین شیر را دوشید

و نشست آنگاه با خورشید صحبت کرد

شب فراز آمد

ماه را بویید و جسم نیم پوشش را

به سمت خواب دعوت کرد

بود رواندازش از مهتاب

روز شد… شب شد

روز… شب… شب… روز…

زیست آدم

سالیانی چند با بوی خوش وحشی ترین گل ها

و نهال عاشقی شد بارور

با میوه های روشن و تیره

در چه وقتی بود،

روز یا شب، من نمی دانم

آن زمانی را که ناهنگام

آدمی طعم شگفت مرگ را حس کرد

هرچه بود آن دم

بین رؤیا و حقیقت بود

«چیزی در شباهت

بین خواب و بین بیداری»

آن زمان، آن دم

گفت آدم؛

ای شکفتن های پیش از این

ای رسیدن های در اکنون

باغ های خرّم و زیبا

ابرهای خفته در زهدان دریاها

روزها، شب ها

بعد از این دیگر شماها را نخواهم دید

هم،

ای زمان هایی که می آیید بعد از من

از هم اینک با شما بدرود گفت آدم

و شما ای میوه های مانده بر شاخه

یادتان باشد

بر گریزان و بهارانی ست با فردا

و بدین سان

اولین پیغمبر عشق از جهان کوچید

بعد از آن کم کم

سیب و گندم منتشر شد بر بسیط خاک

کوه،

اولین مأوای