پاورپوینت کامل مسأله یابی ساختاری آسیب های اجتماعی و شناخت بازدارنده های خرد و کلان ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسأله یابی ساختاری آسیب های اجتماعی و شناخت بازدارنده های خرد و کلان ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسأله یابی ساختاری آسیب های اجتماعی و شناخت بازدارنده های خرد و کلان ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسأله یابی ساختاری آسیب های اجتماعی و شناخت بازدارنده های خرد و کلان ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

نخستین همایش ملّی آسیب های اجتماعی در ایران با همکاری انجمن جامعه شناسی و تعدادی از سازمان ها و نهادهای مسئول در روزهای یازدهم تا سیزدهم خردادماه در تهران برگزار شد.

در این همایش سه روزه که با هدف بررسی آسیب های اجتماعی در محورهای مختلف اعتیاد و قاچاق مواد مخدر، پرخاشگری و جنایت، خودکشی، کودکان آسیب دیده، روسپیگری، تکدّی گری، جرائم مالی – اقتصادی، سرقت و روند تحول آسیب ها برگزار شد، گروهی از صاحب نظران، اساتید دانشگاه، کارشناسان و شماری از مسئولین، به طرح دیدگاه ها و تحلیل های خود پرداختند.

آنچه که در ابتدای کار برای محورهای مختلف همایش مطرح بود، چهار پرسش اساسی در ارتباط با هر یک از آسیب های عنوان شده بود که این محورها می بایست به این پرسش ها بپردازند و یافته هایی را برای بررسی پاسخ به این پرسش ها ارایه دهند. پرسش ها از این قرارند:

۱. آسیب های عمده در ایران کدامند؟؛ ۲. آسیب های موجود چه ویژگی ها و چه مشخصاتی دارند؟؛ ۳. میزان و گسترش و عمق آن تا چه اندازه است و افراد مبتلا به آن چه کسانی و با چه مشخصاتی هستند و این که چرا چنین هستند؟ یعنی ریشه ها و علل گسترش دهنده ی این آسیب ها و سهم هر یک از این عوامل چقدر است؛ ۴. بر اساس یافته های مربوط به هر محور، چه راهبردها، سیاست ها، راه کارهای عملی و اجرایی را می توان برای آن ها ارایه داد؟

بر همین اساس، محورهای مختلف همایش و میزگردهای جانبی آن به یافته هایی دست یافتند که می توان آن ها را این گونه جمع بندی کرد: در محور اعتیاد موضوعی که مورد بحث قرار گرفت این بود که در مسأله ی اعتیاد، پیش گیری و اهمیت آن – به لحاظ هزینه – خیلی ارزان تر است از هزینه های سنگینی که درمان اعتیاد به دنبال دارد. بودجه ی پیش گیری در کشورها چهار برابر بودجه های درمانی است، اما این مسأله در کشور ما مورد غفلت است. با توجه به منابع مختلف جمع آوری شده در سال های پیش که استراتژی مبارزه با اعتیاد در هفت فصل تهیه شده بود، در این همایش نکات باقی مانده و غفلت شده ی آن تکمیل و سپس ارایه خواهد شد.

در خصوص اعتیاد مسایل در سه شعبه مطرح شد: ۱. عوامل کلان اجتماعی که در جامعه ی ما به آن ها خیلی کم توجه شده است. از عوامل کلان می توان به توزیع عادلانه ی منابع ثروت اشاره کرد که در جامعه ی ما نه تنها شکل عادلانه ای پیدا نکرده، بلکه نابرابری روزبروز افزایش پیدا کرده و با توجه به تحولاتی که در جهان در حال رخ دادن است، میزان احساس محرومیت ها و ناکامی ها در اقشار مختلف روزبروز بالاتر رفته است. یک عامل کلان اجتماعی که در موضوعات و مباحث کارشناسان خیلی کلی بیان می شود، ولی آن طور که باید این عوامل وارد برنامه ریزی های اجتماعی در جهت تعدیل نشده است، توجه به مسأله ی اقتصادی قاچاق موادمخدر و قربانی شدن نیروی بیکار و کم درآمد برای سودهای کلان عده ای خاص از افراد جامعه است. البته راه حل اساسی آن است که دولت مبارزات پرهزینه ی خود را – که در حال انجام است – چه از لحاظ نیروی انسانی و چه اقتصادی بر روی کسانی که از این طریق سودهای کلانی می برند هدف گیری بکند و این مسأله نیاز به برنامه ریزی دارد که مانع قربانی شدن نیروی بیکاری بشود که در خدمت آنها قرار گرفته اند.

و در سطح میانه که شامل مدارس، خانواده و رسانه های جمعی است، نیاز به کارشناسان کافی و لازم برای مشاوره ی خانواده و مدارس و عرضه ی اطلاعات در رسانه های گروهی و جمعی است که متأسفانه در این زمینه نیروی لازم و کافی را در اختیار نداریم، به طوری که تعداد آنها بسیار محدود بوده و نیاز جامعه بسیار گسترده است و لذا گاهی هم مشاوره های محدود به رسانه های جمعی آن قدر محدود است که وقتی در صدا و سیما به آنها پرداخته می شود یک بمباران اطلاعاتی صورت می گیرد.

فرهنگ سنتی ایران در طول قرون متمادی، تریاک را برای برخی بیماری ها و مشکلات به عنوان دارو پذیرفته و فتوای مستقیم و حکم صریح در رابطه با زیان بخش بودن آن صادر نشده و این مسأله مبارزه را سخت کرده است، بنابراین لازم است دارویی، جایگزین موادمخدر شود که ضعف های جسمی و روانی را پاسخ گو باشد. بنابراین در سطح میانی، رسانه ها و مدارس و خانواده ها و اولیا، نیازمند کمک از مشاوران هستند.

در سطح فردی نیز باید برای قربانیان اعتیاد به لحاظ خصوصیات شخصیتی دشواری هایی که دارند برنامه ریزی شود کمااین که در همه ی کشورهای جهان به کمک افرادی که مشکلات فردی دارند برنامه ریزی می شود و گروهی را برای ترویج مهارت های اجتماعی بسیج می کنند و این که چه مهارت هایی افراد را مقاوم می کند؛ یعنی مهارت های مقابله با اعتیاد مورد تحقیق و مطالعه قرار گرفته و در سنین ابتدایی و راهنمایی به آن ها آموزش می دهند، که چگونه فرد می تواند مشکلات فردی اش را حل کند و چگونه با مشکلات سازگار شود و دوست مناسبی را انتخاب بکند و این ها مجموعه ای از مهارت های اجتماعی است که بر روی آن ها در همه کشورها تاکید می شود و در کشور ما هم آموزش و پرورش معتقد است که این کار لازم است، اما این که تا چه حد در اجرای این کار توفیق داشته اند به درستی مشخص نیست.

در مجموع سلامت روانی و روحی و اجتماعی و اقتصادی، از جمله ی عواملِ بازدارنده ی اعتیاد هستند. از این رو امنیت اقتصادی افراد، به ارزش افراد وابسته است و در کنار آن امنیت قضایی مطرح است که افراد احساس کنند حقوقشان قابل وصول است.

احترام به حقوق فردی و اجتماعی افراد به منزله ی حفاظ هایی است که آنها را از اعتیاد دور کرده و با جامعه پیوند می دهد. پیشنهادی که مطرح شد این بود که در برنامه ریزی ها باید از آرا و نظریات مردم جامعه و گروه های در معرض خطر استفاده و برنامه ریزی ها یک طرفه نباشد و نوع خاصی از بیمه ی درمانی برای درمانِ بیماران پیش بینی شود؛ زیرا درمان اعتیاد هزینه ی بالایی دارد و کمتر معتادانی هستند که این هزینه را می پذیرند.

در محور پرخاشگری و جنایت نیز این مسایل مطرح شد که تعریف جرم و پرخاشگری مشکل تر از سایر آسیب های اجتماعی است و دلیل آن هم پیچیدگی و تنوعی است که در آن وجود دارد. مثلاً در قتل نفس، به دفاع از نفس نمی توان جنایت اطلاق کرد یا در حوزه ی پرخاشگری و کودک آزاری بیشتر وارد حوزه ی بیماری می شود تا جرم. مشکل دیگر در محور پرخاشگری، توجه به این مسأله است که در اینجا خود جنایتکار به نوعی قربانی این قضیه است، بنابراین باید یک مقدار فراتر از عنصر مقصریابی به قضیه نگاه شود.

در خصوص دلایل وقوع این قضیه چه در سطح خانواده ها و چه در سطح اجتماع دو موضوع به عنوان مهمترین محورها مطرح شد: یکی آن که بخشی از پرخاشگری های جامعه ی ما ناشی از اینرسی فرهنگی موجود در جامعه است که از گذشته زور به عنوان محور حق بوده و وقتی زور در کلان جامعه محور حقانیت قرار بگیرد، فرد در خانه و محیط اجتماع باز تولید آن را به شکل هایی چون پدرسالاری و امثال آن می بیند.

بخشی دیگر از این پرخاشگری و جنایت نوعی از آموزش است؛ آموزشی که فرد در خانواده یا در اجتماع می بیند که بحث بسیار مهمی است و تأثیر جدی ای در یادگیری و به کارگیری روش های پرخاشگرانه دارد.

اما مهم ترین مسأله ای که در این محور بر روی آن تاکید شد، این بود که پرخاشگری و جنایت یک نوع انتخاب عقلانی برای حل مسایل است.بطوری که افراد به صورت اصولی در برخورد با مسایل دنبال راه حل هستند.

حال چنانچه راه حل های قانونی در دسترس افراد نباشد، به راه حل های شخصی روی می آورند. مثلاً در روستاها بیشترین اختلافات بر سر مسایل مالی و ملکی است که راه حل آن از بین رفته و این مساله به در حالی گذار بودن جامعه بر می گردد که این خود، دو تاثیر مخرب بر جامعه داشته است: یکی آن که مسایل ما را زیادتر کرده و مشکل اینجاست که راه حل های گذشته حذف شده، بدون آن که راه حل های جدیدی جایگزین آن شود.

و دیگر این که در مرحله ی گذار به راه حل های کوتاه مدت بیشتر به راه حل های دراز مدت توجه می شود. لذا در جهت کاهش پرخاشگری و جنایت پیشنهاد شد که سه محور باید مورد توجه قرار بگیرد: ۱. بحث اینرسی فرهنگی که مستلزم روی آوری ساختار سیاسی به سمت حاکمیت قانون است؛ زیرا جامعه ای که حاکمیت قانون نداشته باشد طبیعی است که راه حل های شخصی جایگزین آن می شود. در حالی که قانون مهمترین هنجار حل اختلاف درنظام های جدید است و عرف و اخلاق دیگر جواب نمی دهد.

۲. مساله ی آموزش از خانواده تا اجتماع که گزاره ی عامه است که در این صورت باید خشونت و شیوه های خشونت از جامعه حذف شود و فرایند مخالف آن آموزش داده شود.

۳. راه حل هایی که ضروری به نظر می رسد این است که اولاً: تعریف جدیدی از خشونت ارایه شود، ثانیاً: قوانین اصلاح شود. بنابراین بخش قابل توجهی از خشونت ها و درگیری ها مربوط به قوانین خرد و ریز است که به آن ها توجه نمی شود.

در محور خودکشی نیز مسایل و مباحث به این شکل مطرح شد که داده های لازم در این زمینه در کشور بر حسب نوع خودکشی، جنس و علت آن شخصاً وجود ندارد، امّا در اکثر موارد با توجه به داده ها معلوم می شود که خانواده نقش مهم