پاورپوینت کامل چالش های روشنفکرانه در بسترهای دینی و فرهنگی ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چالش های روشنفکرانه در بسترهای دینی و فرهنگی ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چالش های روشنفکرانه در بسترهای دینی و فرهنگی ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چالش های روشنفکرانه در بسترهای دینی و فرهنگی ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

چالش های روشنفکرانه و بین دینی روزافزون در جهان، ایجاد گفت وگوی بین فرهنگی و بین دینی را بسیار ضروری نموده است؛ زیرا جهان به دو قطب شمال و جنوب تقسیم شده است. شمال بسیار پیشرفته و جنوب از عقب ماندگی، بی سوادی توده ها و فقر در رنج است. جوانان تحصیل کرده ی جنوب، شغلی که آرزوهای آنان را برآورده سازد به دست نمی آورند و به دنبال شغلی با مزایای بیشتر و بهتر بوده و چشم به شمال دوخته اند.

بیشتر کشورهای جنوب، توسعه نیافته و زمانی از مستعمرات شمال بوده اند. از این رو مردم این مستعمرات جذب کشورهای بزرگ می شوند. زمانی که تعداد زیادی از مردم مهاجرت می نمایند، مردم سفیدپوستِ بومی آزرده خاطر شده و تنش های نژادی افزایش می یابد، به ویژه وقتی در این کشورها رکود اقتصادی وجود دارد و شغل های موجود کافی نیست. هرچند علل زیربنایی ممکن است اقتصادی یا سیاسی باشد.

چالش ها خود را در بسترهای فرهنگی یا دینی نشان می دهند، هرچند در نهایت می توان تنش ها را با پرداختن به دلایل اقتصادی کاهش داد، اما تنش های فرهنگی – دینی آن ها نیز نیازمند برخوردی مؤثر است. تنش های فرهنگی و دینی خسارات بسیاری به بار می آورد و سوءتفاهم راحتی در میان کسانی که به طور مستقیم از رکود اقتصادی تأثیرپذیر نیستند، گسترش می دهد. به دلیل تبلیغات پرسر و صدای گروه هایی از بنیادگرایان که بسیار آزادانه نظر خود را بیان می کنند، پیش داوری های دینی و فرهنگی به سرعت در حال گسترش است.

رسانه ها نیز نقش مهمی در اشاعه ی این پیش داوری ها دارند؛ زیرا رسانه ها بیشتر علاقمند به اخبار جنجالی هستند تا اخبار سودمند و معقول. گزارش های منفی و تکراری به پیش داوری های گسترده علیه گروه های فرهنگی یا دینی خاصی می انجامد. این واقعیت کاملاً شناخته شده است که رسانه های غربی به کوبیدن اسلام مشغول هستند. و درک این نکته بسیار مهم است که کشورهای غربی – به رهبری امریکا – وضعی بسیار خصمانه را علیه کشورهایی؛ چون ایران، لیبی و عراق برگزیده اند که این کشورها جرأت ایستادگی در برابر اقتدار ایالات متحده را یافته اند.

ایالات متحده نه تنها این کشورها را به شدّت مورد حملات خود قرار داده (مانند بمباران عراق یا بمباران کارخانه ی داروسازی در سودان و غیره) بلکه در رسانه های خود نبردی تبلیغاتی علیه اسلام و کشورهای اسلامی به راه انداخته است. از این رو برخی از فعالان جوان که اسیر یأس مطلق نیستند، حمله های خشونت آمیزی را علیه تأسیسات امریکایی انجام می دهند. برای مثال می توان به انفجار مرکز تجارت جهانی در چند سال پیش اشاره نمود. در نتیجه ی اینها یک امریکایی عادی پیش فرض های وحشتناکی را علیه اسلام و مسلمانان دارد. در نظر او اسلام دین تعصب و خشونت است.

به همین ترتیب دامنه ی خشونت افراطیونِ داخلی در الجزایر به فرانسه نیز کشیده شده است. افراطیون الجزایری اقدام به چندین مورد بمب گذاری در پاریس نمودند؛ زیرا معتقدند که دولت فرانسه با مقامات الجزایر در کشتار و نابودی مبارزان مسلمان همکاری می کند. این برخورد طبعا به پیش فرض هایی قومی علیه اسلام در فرانسه می انجامد.

آلمانی ها این روزها با رکود اقتصادی شدیدی روبرو هستند و بیکاری گسترده ای در حدود ۱۲% در آلمان وجود دارد. اما در دهه ی ۶۰ که اقتصاد آلمان رو به شکوفایی بود و به کارگران خارجی نیاز داشت، عده ی بی شماری از ترک ها را به آلمان آوردند و اینک که رکود اقتصادی این کشور را فراگرفته، ترک ها را تحقیر می کنند و تنش میان آن ها و آلمانی ها هر روز افزایش می یابد.

به دلیل وجود درگیری های قومی، عدّه ی زیادی از «تامیل ها» نیز به چندین کشور اروپایی؛ از جمله آلمان مهاجرت نموده اند که در چند سال اخیر نئونازی ها چندین بار به تامیل ها حمله ور شده اند. این نکته هرچند عجیب می نماید، اما واقعیت این است که جنبش نئونازیسم در آلمان شرقی در حال گسترش است که پیش از این قانون کمونیست ها در آن جا حاکم بود و جوانان آلمان شرقی حمله به ترک ها و تامیل ها را بر عهده دارند و دلیل این امر این است که سطح بی کاری در میان مردم آلمان شرقی بسیار بالاتر از میانگین ملی است که این رقم را بین ۲۰ الی ۲۵ درصد مطرح نموده اند. از این رو یک آلمانی عادی مانند یک فرد امریکایی معمولی، پیش فرض های بسیاری علیه اسلام و مسلمانان و نیز علیه مردم تامیل دارد. و مهاجرت مسلمانان از بوسنی و هرزگوین، درگیری های دینی – فرهنگی را شدّت بخشیده است.

گذشته از درگیری های فرهنگی و دینی در غرب، درگیری های روزافزون دیگری در میان ادیان و گروه های فرهنگی مختلف در کشورهای در حال توسعه؛ بویژه در آسیا و افریقا بوجود آمده است که از آن جمله می توان به هندوها و مسلمانان در هند (و اکنون نیز هندوها و مسیحیان) هم چنین مسلمانان و مسیحیان در برخی از کشورهای افریقایی، مانند نیجریه و سودان با یک دیگر اشاره کرد. هم چنین گروه های فرهنگی و قومی گوناگونی نیز در این کشورها درگیر خشونت های متقابل هستند؛ مانند گروه های «ناگاد میتی در منی پور، بنگالی ها و قبایل دیگر در تریپورا و…» البته پیش فرض هایی نیز در شمال و غرب هند در مورد هندی های جنوب وجود دارد. سازمان شیوسنا (ShiveSena)سازمان مبارزان هندوی مهارا شتریان (Maharashtrian) در بمبئی است که مسلمانان و هندی های جنوب را مورد تهاجم قرار داده و مبارزه طلبی را در میان جوانان مهارا شتریان رواج داده است.

علل متعددی را می توان برای چنین درگیری هایی برشمرد که بیشتر آن ها دلایل سیاسی و در مواردی نیز دلایل اقتصادی است. روند توسعه در میان کشورها کاملاً یکسان نیست و این امر باعث مهاجرت درون مرزی از مناطق روستایی به مناطق شهری و از شهرهای کمتر توسعه یافته به مناطق شهری توسعه یافته تر می شود. لذا گروه های فرهنگی و دینی مختلف در مناطق شهری موج می زند و لاجرم درگیری در مناطق شهری بیش از مناطق روستایی است. مناطق روستایی دارای تجانس بیشتری هستند و تمایل به درگیری هایی این گونه در آن ها کمتر است. بسیاری از مناطق شهری به کانون واقعی درگیری های فرهنگی، دینی یا قومی تبدیل شده است. هر گروه قومی، یا دینی تمایل به ایجاد سلطه ی خویش بر منطقه ای خاص و زدودن آن جا از گروه های دیگر گمراه کننده است، یا اعضای بسیج شده ی گروه از گفتمان فرهنگی و دینی استفاده می کند و پیش فرض های قومی را در اذهان دیگر گروه های فرهنگی یا دینی ایجاد می نماید.

با این حال باید به این نکته اذعان نمود که این مسایل پدیده ای نو نیست و در طول تاریخ چنین مهاجرت هایی از کشوری به کشور دیگر و از منطقه ای به منطقه ی دیگر در درون یک کشور وجود داشته است. هم چنین این درگیری ها نیز تازگی ندارد. مسیحیان و مسلمانان برای تسلط بر فلسطین با یک دیگر جنگیدند که در تاریخ این جنگ ها را با عنوان جنگ های صلیبی می شناسند. و با تب و تابی که با آن این جنگ ها، میان مسیحیان و مسلمانان جریان داشت، واژه ی صلیبی را مترادف شور و اشتیاق قرار داده و عبارت «روحیه ی صلیبی» به قاموس زبانی اضافه گشته است.

جنگ های صلیبی عامل سوءتفاهم های بسیاری درباره ی اسلام در کشورهای غربی در قرون وسطی شد.

تصویر مسلمانانی که در دستی قرآن و در دست دیگر شمشیر داشتند، محصول این جنگ ها بود. هم چنین تهاجم مسلمانان به هند شمالی از اسلام به عنوان دینی خشن در اذهان هندوهای بسیاری ایجاد نمود (هرچند در این نبردها هندوهایی نیز با مسلمانان همکاری داشتند.) این تصورات در بافتی نو برای تأمین تمایلات سیاسی معاصر احیاشده و در نتیجه، هوچی گری تبلیغاتی یک هندوی عادی مسلمانان را متعصب و خشن می پندارد. رسانه ها دیگربار نقشی مهم در اشاعه ی این تصورات و نظریه ها ایفا می کنند. تمام شور و حرارت جنبش تخریب مسجد بابری از چنین تصوری نشأت گرفته بود. یک فرد هندو، مسلمانان را تخریب گرانِ متعصبِ معابد هندوها می شناسد. حزب «BJR» که یک حزب هندوی بنیادگراست، نقشی مهم در بسیج حمایت های انتخاباتی هندوها دارد. در قرون وسطی چنین بسیج عمومی برای اهداف سیاسی ضرورت نداشت و سلاطین می توانستند توازن میان ادیان را بر اساس تمایلات خود حفظ نمایند.

در دوره های نوین، ضرورت بسیج مردمی، منطق خاص خود را دارا بوده و تمایلات سیاسی درصدد تأثیرگذاری و کنترل توده ها است و قدرت رسانه ها امکان این کنترل را آسان نموده است. البته چنین ابزاری در گذشته های دور وجود نداشت. از این رو می بینیم که نیاز به کنترل توده ها و نقشی که رسانه ها ایفا می کنند، نقشی مهم در اشاعه ی پیش فرض های بین فرهنگی و بین دینی دارد.

ممکن است تصوراتی که رسانه ها درباره ی برخی ادیان و فرهنگ ها ایجاد می کنند، تصورات درستی نباشد، اما می تواند آشفتگی و هرج ومرج قطعی را با اشاعه ی پیش فرض هایی علیه گروهی خاص ایجاد نماید. نقش رسانه ها در دوره های جدید، بسیار حساس است و نقش رسانه های الکترونیک حساس تر. با این همه، اگر رسانه ها تمایل به ایجاد درک میان فرهنگی و بین دینی بهتر داشته باشند، به ایفای نقشی سازنده نیز قادر خواهند بود. هم چنین شایان ذکر است که تمام رسانه ها مسئول جنجالی نمودن درگیری ها نیستند. بخشی از نشریات و رسانه های الکترونیک نقش بسیار مثبتی را در این زمینه دارا هستند و این نقش از آنِ طیف هایی است که علاقمند به گفت وگوی میان فرهنگی و میان دینی برای استفاده ی مفیدتر از چاپ و رایانه هستند. و ما باید تمام تلاش خود را برای ایجاد این روحیه ی گفت وگو میان گروه های درگیر به کار بندیم.

گفت وگوی بین فرهنگی و بین دینی

گفت وگو تنها راه موجود به منظور درک بهتر بین گروه های درگیر است. هم چنان که اشاعه ی اطلاعات غلط به هر وسیله، شدیداً عامل گسترش سوء تفاهم ها می باشد. اشاعه ی اطلاعات صحیح برای مهار درگیری به شدت ضروری است. و این عمل به گونه ای موثر از رهگذر گفت وگو امکان پذیر است. از این رو ما تمایل داریم که قوانین و فرایندهای چنین گفت وگوهای بین دینی و فر