پاورپوینت کامل تأویلی تراژیک از روح خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأویلی تراژیک از روح خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأویلی تراژیک از روح خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأویلی تراژیک از روح خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

تو ماه همه ی ماه هایی

زبان من، وسعت وجود ترا از دست می دهد. وجود من زبانی را که فرایت بخواند و موطنت شود، ناممکن می یابد. پس، کلمه ها برابر تو تنزل می یابند، نارسا می شوند، عبث می نمایند، حتّی بی جان و کسالت آور و دلسردند. بی تمایز با آنچه بارها درباره ی دیگران به کار برده اند و همچون الفاظی تهی اند، گویی معناشان گم شده است و قالب مرده ی حروف نشانه های یاوه ای اند که به فقدانِ کفایت خود رأی می دهند.

بر من خشم مگیر! آنچه بنا نهاده ام در این آغاز، دیباچه ی یک ستایش و افسانه سرایی تازه و مدیحه ای دیگر نیست. فحوای تراژیک سخن گفتن از «تو» را که دیگر تبدیل به «او» شده ای فاش می کند؛ یا برای من چنین است. تو – این سان – رها از همه ی سخنوری ها، سخن سازی ها، سخن پردازی ها، سخن آوری ها، دور از همه ی کنجکاوی های عقل، همه ی مناقب ها و مدایح، همه ی وارسی ها و تحلیل ها و پژوهش ها و همه ی عناوین پایان ناپذیر و راههای فزاینده ای که برای وصف معنا و سجایا و ثمره ها و فکرها و اعمال و میراث تو طی می شود، بیش از هر کس شبیه و نزدیک به تجسم سوزناک حقیقتی ابدی از وجود انسانِ نابی که به ناگزیر بنا به فاصله انسان معصوم تا نامعصوم، انوارش با تاریکی های زمان دیگر درآمیخته و نزول کرده است، تا در میان ما خاطره ای به فراموشی سپرده را تجدید کند.

از این رو این گذشته، دربردارنده ی آینده ای موعود نیز هست و این هدایت تراژیک بیانگر و نشان وعده ای منتظر و دادگری دور از دست نیز بوده است که همواره به فردایی تعلق دارد که روزی امروزِ جهان آماده ی او خواهد بود. و هر بار ما با درد و اندوه و زخم و اَسف و آه و حسرت درمی یابیم؛ چه وهم تلخی و چه وسوسه ی نفسانی بی بنیادی گمان ما را گمراه می کرد و پندار برپا داشتن دادگری موعود را از سوی انسان ناآماده و موعد نامعصوم رواج می داد. در حالی که همه ی سعی جز ادای تکلیفی نبود که – از پیش – توقع ظهور عدالت ناب را به سبب همین تاریکی نامعصومانه و ناآمادگی مسجّل خودِ خویشتن ما، در کنون جانِ نادادگرمان، بیهوده می نمود.

اکنون که دلپذیرترین تأویل تو چیزی از تجسم سوزناک حقیقت معصومانه و فحوای تراژیک حضور انسان کامل در زمین و زمان جدایی هاست، آیا بهتر نیست زین پس همچون یک نماد، یک رمز تو را ادراک و توصیف کنیم و در پی رازگشایی ات برآییم؟

و رازگشایی تو چه می تواند باشد جز بازگشت به آغازگاه و غیب الغیوب و بیرون افتادن زیبایی و داستان آفرینش و رمزگشایی اسماءالله و الگویی که «کن فیکون» وجود فراهم می آورد. حال تو، آدم هستی و در آینه ی تو مجال مرور داستان آدم و هابیل و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی به محمد(ص) ختم می شود و از دل محمد(ص) شجره ای پاک می روید که ریشه های علی و فاطمه را تا زمین کربلا و تجربه ی تحمل ناپذیری های سیزده گانه و غیاب ماه چهارده را ادامه می دهد تا زمانه ای قابل و حامل و ناقاتل.

و این است که تو نیز در عهدی قاتل به دنیا آمده ای، و تو – نیز – ناگزیر بوده ای مقتول شوی و جام شوکران پیش چشم جهان بنوشی و سپس همچون ماهی در محاق به انتظاری بدل گشتی که هر ک