پاورپوینت کامل برزخی های ترکیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برزخی های ترکیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برزخی های ترکیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برزخی های ترکیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

اوضاع حاکم بر ترکیه ی امروز دقیقا مشابه همان وضعیتی است که بر حال عمومی اجویت نخست وزیر ۷۷ ساله ی آن حاکم است و شرایط بسیار سخت و بحرانی است. در واقع بحران در وضعیت جسمانی اجویت با بحران در وضعیت سیاسی – اقتصادی ترکیه گره خورده و شدت یافتن این بحران با سیل روزافزون استعفاهای پارلمان هیچ نشانه و عدالتی از بهبود را فراروی ترک ها قرار نمی دهد.

اوضاع همچنان رو به وخامت است، تنها امیدی که می تواند ترک ها را به آینده ی تاریک و مبهم امیدوار سازد، انتخابات زودرس است که اجویت از مدت ها قبل با مطرح شدن این موضوع شدیداً مخالفت می کرد و در این مخالفت خود تا جایی پیش رفت که از روی تخت بیمارستان اعلام کرد که زیر بار هیچ تغییر و انتخاباتی نخواهد رفت و مخالفان اگر خیلی اصرار دارند او را از صحنه بردارند. جدّیت اجویت در مخالفت با تغییرطلبی های سیاسی تا مرز انتحار پیش رفت؛ اما اکنون این پیرمرد ۷۷ ساله که عمری به درازای اصلاحات کمالیسم و آتاتیسم در ترکیه دارد، گویی چاره ای جز این نداشته که تسلیم خواست های تغییرطلبانه گردد.

بدون شک آنچه وی را به موضع تسلیم و انفعال کشانده است چیزی جز سیل استعفاهای اعضای حزب مؤتلف وی و حزب دمکراتیک چپ (DSP) نیست که البته باید استعفای غیرمنتظره یارغاراو «حسام الدین اوزکان» مشاور نخست وزیر و مهره ی کلیدی حزب و نیز «اسماعیل جم» دیگر عضو مؤثر حزب و وزیر امور خارجه ی ترکیه و نیز عصمت خان وزیر فرهنگ و رجب اونال از اعضای مؤثر و کلیدی حزب (DSP) را هم بر آن اضافه کرد. استعفاهای زنجیره ای شوک شدیدی بود که پس از یک دوره ی سخت نقاهت بر جسم و روان اجویت حمله کرده و راه را برای مراجعه ی زودهنگام ترک ها به صندوق های رأی هموار ساخت.

اکنون دیگر با استعفای دسته جمعی نمایندگان وابسته به حزب بولنت اجویت، این حزب، قدرتمندترین فراکسیون پارلمان ترکیه نیست و با در اقلیت قرارگرفتن این حزب، حزب ملی گرای دولت باهجلی بزرگ ترین حزب و قدرتمندترین حزب پارلمان ترکیه شده است. انتخابات زود رس و پیش از موعد نیز نظام حزبی ترکیه را شدیدا دگرگون خواهد کرد.

نظر سنجی های انجام گرفته ناظر بر این پیش بینی است که در صورت اجرای انتخابات پیش از موعد هیچ کدام از احزاب حاضر در دولت ائتلافی برای راهیابی به پارلمان شانس نخواهند داشت و در حقیقت نمی توانند حد نصاب ده درصدی برای ورود به پارلمان را کسب کنند. در این صورت عرصه برای ظهور چهره های جدیدی چون حسام الدین اوزکان معاون نخست وزیر سابق، اسماعیل جم وزیر امورخارجه و کمال درویش وزیر اقتصاد ترکیه آماده خواهد شد. به ویژه آن که رسانه های ترکیه از مدت ها قبل، از پیوستن این افراد و دیگر نمایندگان مستعفی به حزب جمهوری خواه خلق خبر داده اند که این حزب با رویه ای چرپ گرایانه هم اکنون به صورت شانه به شانه با حزب اسلام گرای اردوگان که رویه ای میانه روانه دارد، رقابت می کند و اگرچه اسلام گراها در پارلمان ترکیه موقعیتی ندارند؛ اما با تحولات اخیر زمینه برای ظهور آن ها آماده شده و به نظر می رسد که آنان بتوانند در انتخابات پیش از موعد برای خود موقعیتی دست و پا کنند که اگر چنین شود و این پیش بینی جامه ی عمل به خود بپوشد، یک نقطه ی عطفی در تاریخ معاصر ترکیه خواهد بود. در واقع باید گفت میانگین عمر اصلاحات غرب گرایانه کمالیسم و آتاتیسم چیزی در حدود عمر طبیعی بولنت اجویت است که با سرآمدن عمر سیاسی او هر سه یکجا و یکباره در مقابل اسلام گرایان زانو خواهند زد.

این رویداد در تاریخ معاصر ترکیه را باید پیوند دوباره ی مردم آن با گذشته ای دانست که به کلی از یادها رفته و به فراموشی سپرده شده است، اما اینک با فراموشی های پی درپی اجویت، حافظه ی تاریخی ملت مردم و ترکیه تقویت شده و به نظر می رسد که موفقیت اسلام گرایان در انتخابات زودرس پلی را با گذشته ی فراموش شده و هویت اصلی مردم برقرار کند و به این شیزوفرنی ۷۵ ساله خاتمه دهد. به این ترتیب اجویت چیزی را به خاطر نخواهد آورد؛ زیرا او دچار فراموشی مطلق شده است؛ اما مردم ترکیه زمانی را به یاد خواهند آورد که اجویت در آن زمان احتمالاً بیش تر از دو سال نداشت.

زمانی که با برقراری رژیم جمهوری به رهبری مصطفی کمال، یکی از افسران بازمانده ی عثمانی که بعدها به آتاتورک معروف شد، روند تحولات فرهنگی در جهت تمدن غربی و قطع کامل با گذشته ی عثمانی با سرعت و رشد فزاینده دنبال شد و در تمام شئونات اجتماعی و فرهنگی تغییرات بنیادین به عمل آمد. ترکیست های این دوره با هدف رها کردن و فراموشی تمدن شرقی و پذیرش یکجا و بدون کم و کاست تمدن غربی وارد صحنه ی فرهنگی ترکیه شدند که البته دیدگاه های آن ها در عمل منجر به اقداماتی چون لائیسیته، سکولاریته، انقلاب حروفی، غربالگری زبان، استحاله ی هویتی و اخلاقی، فمنیسم و زلزله ی آموزشی گشت و آثار آن در نمادهایی چون جدا کردن دین از سیاست، تغییر الفبای زبان ترکی، تصفیه ی زبان ترکی از واژه های بیگانه، تغییر در اسامی و پوشش مردم، تغییر آداب و اخلاق اجتماعی، وارد کردن زنان به صحنه ی اجتماع و جامعه، تغییر شدید در نظام آموزشی و… گردید.

تحولات یاد شده نوعی مدرنیته ی ناقص را بر ترکیه تحمیل کرد که آثار آن امروز پس از گذشت هفت دهه در گم گشتگی و گم کردگی هویتی ترک ها نمود آشکاری دارد. به نظر می رسد که نسل نوین ترکیه با پدیده ی بحران هویت فرهنگی روبرو باشد. از یک سو به دلیل شدت و سرعت تحولات فرهنگی، به رغم درخواست و تلاش ناسیونالیست های ترک، بازیافت فرهنگ ملی با دشواری روبرو بوده، چه این که این نسل به لحاظ ابزار گویش و خوانش قادر به ارتباط با گذشته نیست. از سوی دیگر توسعه ی تبلیغات غربی پایه های فرهنگ اصیل را به شدت سست کرده است و نیز عمود فرهنگ ملی بسیار متزلزل است و در بازیابی و بازپروری فرهنگ خودی مددرسان نیست.

در واقع شرایط فرهنگی مردم ترکیه یک شرایط برزخی است. شاید این شرایط متاثر از شرایط جغرافیایی آن باشد که آن هم در یک شرایط برزخی قرار داشته و دارد. ترکیه کشوری است که جایگاه جغرافیایی آن نقش به سزایی در تحول فرهنگ آن ایفا نموده است. این کشور دروازه ی اروپا و نقطه ی تلاقی دو قاره ی مهم آسیا و اروپا و به عنوان پلی بین دو قاره، اروپا را به منطقه ی استراتژیک خاورمیانه متصل می سازد. همین ویژگی برزخی است که ترکیه را بین دو هویت شرقی و غربی سرگردان نگاه داشته است و از زمان قدرت و حاکمیت سلطان عبدالحمید اول در سال ۱۸۳۹ م، که با اعلام موجودیت فرهنگ هواه خواه غرب و آغاز غرب گرایی همزمان است، این حالت برزخی بر ترکیه حاکم بوده و البته ورود مهاجران از ملیت ها، نژادها و فرهنگ های دیگر نیز این دوگانگی و چند گانگی هویتی را تشدید کرده است.

از آن زمان تاکنون ترکیه با ثبات هویتی و تکیه بر هویت اصلی شرقی خود وداع گفته و راهی که از آن زمان تاکنون پیموده، به تعبیر امروزی در حقیقت یک مولتی کالچرالیسم است که آثار وتبعات آن در تزلزل هویتی تجسم یافته است. و در این بین شرایط سیاسی نیز دقیقاً از این ویژگی مهم متاثر گشته است تا آن جا که ائتلاف های چند حزبی هم نمی تواند به حل مشکلات و معضلات سیاسی این کشور کمکی بکند. ترک ها در روند تطور فرهنگی اجتماعی خود در دوره ای به دلیل مهاجرت یا تهاجم قبایل، با تمدن خاور دور ارتباط پیدا کرده و از آن متاثر شدند و در زمان دیگر، تمدن یونان و روم و سپس بیزانس را پذیرا گشتند. تمدن عثمانی نیز که شامل نهادهای فرهنگی ایرانی، عربی، اسلامی و بیزانسی بود، در حدود شش قرن، فرهنگ این سرزمین را تحت سیطره ی خود داشت. پایان دوران سلاطین عثمانی، آغاز نفود و سیطره ی روزافزون تمدن غرب را برای ترکیه به همراه داشت که تا امروز هم ادامه یافته است.

به عبارت دیگر، جایگزینی