پاورپوینت کامل از واقعیت تا رؤیا ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از واقعیت تا رؤیا ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از واقعیت تا رؤیا ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از واقعیت تا رؤیا ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

خدا اشتباه نمی کند

نویسنده: کامران محمدی

ناشر: کتاب نیستان

چاپ اول: ۱۳۸۰

داستان نویسی عصر ما، چه در حوزه ی شکل و ساختار و چه در عرصه ی مضمون و معنا، به صورت موازی در بسترِ پیشرفت، اعتلا و دگرگونی حرکت می کند، و روز به روز به افق هایی تازه تر و روشن تر دست می یابد. این قاعده همه ی حوزه های داستان نویسی معاصر (اعم از سنتی و مدرن) را در بر می گیرد. امروزه حتی داستان هایی که با رویکرد رئالیته نوشته می شود نیز نمی تواند نسبت به مقوله ی نوآوری و ارایه ی نگاه تازه بی تفاوت باشد. هر نویسنده این دغدغه را در خود دارد که از حرف های تکراری، تصویرهای کهنه و عبارت های کلیشه ای پرهیز کند. بنابراین به جست وجوی مضامین جدید می رود و در امتدادِ آن، به ایجاد شکل ها و ساخت های نو در بیان و شیوه ی نوشته می اندیشد.

اما در مجموعه داستانِ «خدا اشتباه نمی کند» وضعیت این گونه نیست. خواننده در طول زمان خواندن کتاب، به نکته ها و مضامین نسبتاً تازه ای برخورد می کند که فرم و سازوکارِ جدیدی را پیش چشم نمی گذارد. بی گمان هر داستان برای آن که به اثری تبدیل شود، اگر نه به همه ی عناصر داستانی، لامحاله باید به کاربردِ برخی از آن ها التزام نشان دهد. در غیر این صورت اثر به قطعه ای ادبی یا گزارشی از یک موقعیت یا حادثه نزول خواهد کرد.

یکی از مؤلفه های برجسته و بارز داستان هایی که با رویکردِ «مینی مالیست» نوشته می شود، استفاده از عناصری مانند استعاره، تصویر و نماد است که اگر با نثری زیبا و شاعرانه همراه گردد، اثری طُرفه و یگانه پدید می آید که شگفتی و غافلگیری مخاطب را به دنبال می آورد. اتفاقی که در اولین داستانِ کتابِ «خدا اشتباه نمی کند» در اندازه ای قابل قبول به وقوع می پیوندد، اما به بعضی از داستان ها تعمیم داده نمی شود. در این داستان که «وقتی درشکه راه می افتد» نام دارد، شاعرانگی نثر و عاطفی بودن لحن و فضا، به همراه کاربرد طبیعی استعاره و نماد، ضعف یا نبودِ عناصر داستانی دیگر مثل شخصیت پردازی، تعلیق، حادثه و… را پوشش می دهد و خواننده پس از به پایان بردنِ داستان، نه تنها احساس غبن نمی کند، بلکه داستان، تازه برای او شروع می شود و ذهنش برای گشودنِ لایه های دیگری از معنا که در متن وجود دارد، فعال می شود. این قابلیتِ تاویل پذیری که از کارکردِ استعاره و تصویر سرچشمه می گیرد، در داستان یاد شده به خوبی به چشم می خورد؛

«… وقتی سوارِ درشکه می شوم، شاخه های بید به صورتم می خورد و جای آمپولی که سستم کرده است، دوباره تیر می کشد. تاریک روشنِ خنکای[ساعت [پنج صبح است. هوا بوی پوست خیس درخت و بوی علف می دهد. بوی پنج صبح در ایوانِ سردِ خانه مان، وقتی که مادرم از راه می رسید و چیزی به رویم می انداخت. مادرم همیشه آوازِ محلی می خواند…[۱]».

در قصه های این مجموعه حضورِ نویسنده احساس نمی شود. هیچ رابطه ای بین متن و مؤلف وجود ندارد. این ویژگی را نباید در گرایشِ خود آگاهِ نویسنده به تئوری پسامدرن دانست، بلکه باید آن را در ذاتِ این قصه ها جست وجود کرد؛ قصه هایی که کوتاه بودنِ غیر معمول و مو جز گویی بیش از حد آن ها، فرصت نمی دهد تا نویسنده در عرصه های متن اظهار وجود کند. در هر داستان از کتاب، تنها بُرشی از زندگی روزمره آدم ها به تصویر کشیده می شود. انگار صاعقه ای در تاریکی شب قابِ پنجره ای را روشن می کند و ما از پشت آن، برای لحظه ای داخل اتاق را