پاورپوینت کامل سایبر دموکراسی و پست پارلمانیسم ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سایبر دموکراسی و پست پارلمانیسم ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سایبر دموکراسی و پست پارلمانیسم ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سایبر دموکراسی و پست پارلمانیسم ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

در آغاز قرن بیست و یکم، به طور پارادوکس، هم در ظرفیت جوامع به طور محلّی، ملّی و جهانی، برای تولید و انتشار اطلاعات افزایش به وجودآمده و هم در عین حال، نارضایتی از جانب شهروندان نسبت به بسیاری از نهادها و رویه های دموکراسی فزونی گرفته است. پاره ای از دانشمندان علوم سیاسی چنین نتیجه گرفته اند که یک نوع بحران ارتباطات سیاسی وجود دارد و میزانی که مردم در معرض اطلاعات سیاسی با کیفیت بالا قرار می گیرند، به شدّت پایین است.

پاسخ برای بحران ارتباطات سیاسی اظهارشده، عبارت است از: بررسی کاربردهای بالقوه ی فن آوری های ارتباطاتی و اطّلاعاتی جدید در فرآیند سیاسی. اگر وجود جریانات اطّلاعاتی مفید آن طور که گفته شد، برای دموکراسی اهمیت داشته باشد، پس آیا این امکان وجود ندارد که پیشرفت های وسیع در تبادل اطلاعات، بر اساس فن آوری های دیجیتالی، همگرایی کامپیوترها و ارتباطات راه دور و پیشرفت فوق العاده ی فن آوری اینترنت، تأثیر عمیقی بر روی نحوه ی رخداد دموکراسی داشته باشد؟

شبکه های کامپیوتری متنوعی، امکان انتقال آنی اطلاعات، به طور مجازی در فضاهای مختلف را به شکل های بی سابقه ای فراهم آورده اند. به این ترتیب روش های فعالیت و سازماندهی جدیدی رو به شکل گیری می باشند. سیستم های جابجایی اسناد[۱]، دارای پشتیبانی کافی در زمینه ی تولید و ذخیره سازی اطلاعات هستند، سیستم های اطلاعاتی مدیریتی و اجرایی حمایت کننده ی تصمیم، در جست وجو به دنبال پایه های منطقی تری برای تصمیم گیری نقش دارند، و شکل های مختلفی از «کار از راه دور»[۲] ظهور یافته اند. اینترنت امروزه به عنوان فن آوری ارتباطاتی و اطلاعاتی مسلط آغاز قرن بیست و یکم ظاهر شده است. تأثیر بالقوه ی آن فوق العاده است و امکان دسترسی الکترونیکی گسترده و حتی جهانی را به منابع اطلاعاتی وسیع، به چشم انداز تجارت الکترونیکی، به معاملات غیرتجاری، مانند ثبت نام برای عضویت یا تقاضانامه و همین طور امکان دسترسی به منابع بازاریابی و نوعی روابط عمومی قوی و جدید را فراهم کرده است. علاوه بر آن، «وب سایت»[۳] به منظور اداره ی ارتباطات داخلی، مورد استفاده ی بسیاری از سازمان ها قرار گرفته است که اغلب از طریق فراهم آوردن منابع اطلاعاتی کامل و فارغ از مکان برای این سازمان ها، خود حامی سازمان های پیچیده به شمار می رود.

در واقع، سؤال این نیست که پارلمان ها چطور تحت تأثیر اینترنت قرار می گیرند، گویی که فن آوری جدید یک نیروی خارجی است که مقاومت در برابر آن امکان ندارد، بلکه سؤال این است که کارشناسان در مقررات و امور پارلمان ها – وشهروندان – چطور می خواهند از فن آوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی به منظور تقویت و گسترش فرآیند نمایندگی دموکراتیک استفاده کنند.

یک عضو پارلمان، دارای نقش ها و عملکردهای مختلفی در درون دموکراسی پارلمانی است و فن آوری های جدید به شکل های متفاوتی بر این وظایف تأثیر می گذارند. او به چهار گروه مختلف سرویس ارایه می دهد: حوزه ی انتخابیه، حزب، خود پارلمان و ملّت به طور کلی.

هر یک از این گروه ها از یک عضو پارلمان توقّعات خاص خود را دارند و کامپیوترها و فن آوری های مربوط به آن می تواند به روش های مختلفی به انجام این خدمات کمک کند و یا مانع از آن شود. انجام این نقش های گوناگون یک مسئولیت طاقت فرساست که نیازمند انرژی و تعهّد اعضا می باشد. برای انجام این کار، اعضای پارلمان به شکل فزاینده ای نیازمند حمایتی هستند که فن آوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی آن را فراهم می آورند. امّا این فن آوری ها تنها، ابزاری برای انجام بهتر کارهای فعلی نمی باشند، آنها فرصت هایی برای تعریف و تعیین مجدد راه های مختلفی هستند که اعضای پارلمان برای انجام نقش خود، از آنها استفاده می کنند.

اعضای پارلمان برای اجرای مفید وظایف خود، برای مدیریت مؤثر ارتباطات و اطلاعات جامع در زمینه ی گردآوری اطلاعات (تحقیق) و هم پخش آن (انتشار) نیازمند ابزارهایی هستند. علاوه بر آن، وظایف اعضای پارلمان در حوزه ی انتخابیه ی مربوط به خودشان و در پارلمان، به آن معنی است که اکثر اعضای پارلمان نیازمند دو دفتر کار هستند تا اوقات خود را تا حد ممکن بین حوزه ی انتخابیه خود و پارلمان تقسیم کنند و ظرفیت کار کردن در حین حرکت و در مکان های دیگر در سراسر کشور را نیز داشته باشند. عضو پارلمان بودن به معنای داشتن یک شغل فعالانه است.

سخن گفتن در پارلمان و شرکت در جلسات به معنی آن است که اعضای پارلمان در هیچ یک از دفاتر خود وقت زیادی را آنگونه که دوست دارند، نمی گذرانند. وقتی آنها موضوع اصلی را لمس کردند، نیازمند سیستم های مفیدی برای سازماندهی کارکنان خود و انجام کارها هستند. با این محدودیت ها، اعضای پارلمان تنها از فن آوری های جدیدی که به آسانی با برنامه های گیج کننده ی آنها تطابق پیدا می کند، استفاده می کنند. درهرحال با افزایش زمان پاسخ گویی و سرعت تحویل اطلاعات در جامعه، انتظارات نیز افزایش می یابد و اعضای پارلمان تحت فشار زیادی برای کار کردن سریع تر در تمام زمینه های کاری خود قرار می گیرند.

فن آوری های ارتباطی و اطلاعاتی دارای ظرفیت بالقوه بی کرانی برای توسعه ی کیفیت و کمیت اطلاعاتی هستند که اعضای پارلمانی به آن دسترسی دارند. شبکه ی جهانی وب، اینترنت سازمانی و خدمات CD-ROM([4]) (دیسک فشرده بصورت حافظه فقط خواندنی) و سهولت ایجاد ارتباط با تهیه کنندگان اطلاعات از طریق پست الکترونیکی، ظرفیت بیشتری را برای دسترسی به اطلاعات با کیفیت بالا فراهم می آورد.

بخشی از ایجاد یک حکومت باز باید شامل ایجاد شبکه های رسمی ارتباطی بین عضو پارلمان و مقامات دولتی باشد. فن آوری های جدید، بهترین راه را برای این کار ارایه کرده است. باگسترش فرهنگ، بسیاری از اعضای پارلمان باید امیدوار باشند که نامه های الکترونیکی از سوی دولت به اعضای پارلمان، بتواند تبدیل به یک کانال ارتباطی دوسویه شود، بگونه ای که مقامات دولتی از دریافت نظرات اعضای پارلمان خوشحال شوند و اطلاعات رسمی بموقع در اختیار آنها قرار دهند.

در هر حال استفاده از فن آوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی برای انجام بهتر کارها کافی نیست. اعضای پارلمان باید به استفاده ی از فن آوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی توسط افراد خارج از پارلمان، پاسخ دهند که شامل دستاوردهایی از قبیل دموکراسی درون خطی[۵] می شود. کل حوزه ی سیاست درون خطی از نظر اهمیت در حال رشد است و اعضای پارلمان باید در محیطی مجازی در مباحث شرکت داشته باشند.

رشد سریع اینترنت طی یک دهه ی گذشته، رسانه ای برای مباحثه و گفت وگو ایجاد کرده است که در تاریخ بی سابقه است. ده ها میلیون نفر می توانند از طریق یک وب سایت به اینترنت وصل شوند و پست الکترونیکی، ابزاری برای ارتباط با هر یک از آنها با علایق مختلف فراهم آورده است. اگرچه بیشتر توجه به اینترنت و رسانه ی انتشار اصلی آن، شبکه ی جهانی وب، بر استفاده از آن بمنظور سرگرمی، تجارت و هرزه نگاری متمرکز شده است، از این شبکه بعنوان فضایی برای مذاکرات و حتی تصمیم گیری های سیاسی نیز استفاده می شود. اکثر احزاب سیاسی، امروزه دارای وب سایت هستند و دولت های کشورهای صنعتی دارای وب سایت های رسمی می باشند.

یکی از مزایای دموکراسی پارلمانی که عرضه می شود، امکان فرآیندهای مذاکره ای آن است که ممکن است باعث سا