پاورپوینت کامل منشور چند وجهی واشنگتن و نظم سیاسی منطقه ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منشور چند وجهی واشنگتن و نظم سیاسی منطقه ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منشور چند وجهی واشنگتن و نظم سیاسی منطقه ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منشور چند وجهی واشنگتن و نظم سیاسی منطقه ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

وقتی در یکی از روزهای آوریل ۲۰۰۱ میلادی، در گزارش سالانه خود، منطقه جنوب آسیا را «مرکز عمده تروریسم بین المللی» اعلام کردند، در تنظیم و ارائه گزارش خود، به محافل حکومتی، به گونه ای حرکت کردند که به نظر می رسید بیش از جلب نظر افکار رئیس جمهوری، در صدد مخاطب یابی جهانی برای اعمال مدیریت سیاسی بین المللی خود هستند. چندی نگذشت که وقوع حادثه ای در متن نهادهای اقتصادی و نظامی امریکا عزم جهانی را به نوعی حول محور مبارزه ای تحت عنوان «ائتلاف ضد تروریسم» به رهبری امریکا جزم کرد. یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ (بیستم شهریور ۸۰) قطعا روزی به یاد ماندنی در تاریخ دیپلماسی معاصر امریکا خواهد بود. در چنین روزی، هشت فروند هواپیمای مهاجم با برنامه ریزی قبلی مبادرت به حمله به چند مرکز مؤثرمالی و نظامی امریکا – از جمله برج های دو قلوی مرکز تجارت جهانی و پنتاگون – نمودند که با بروز واکنش های امنیتی دولت امریکا، مأموریت مهاجمان در تهاجم به سایر مراکز نیمه تمام ماند.

این تهاجم تاریخی و در نوع خود بی سابقه، در شرایطی برج های معروف مرکز تجارت جهانی را با خاک یکسان کرد و ساختمان پنتاگون را به ویرانی کشاند که به طور معمول، حریم هوایی امریکا روزانه توسط هفتاد فانتوم مورد مراقبت قرار می گرفت، در حالی که در روز واقعه، فقط هفت هواپیما مأموریت دفاع از آسمان امریکا را بر عهده داشتند، از سوی دیگر ساختمان پنتاگون که دارای هشت واحد (هفت واحد کامل و واحد هشتم در حال بازسازی) بود، طبق برنامه ریزی مهاجمان طوری مورد اصابت هواپیما قرار گرفت که ۲۲۰ فرمانده نیروی دریایی مستقر در آن به همراه حدود ۸۰۰۰ کارگر ساختمانی مجال هیچ نوع واکنشی نیافتند و درلحظات نخست تهاجم کشته شدند.

برای دولت امریکا، به موازات تمام تبعاتی که این حادثه دهشتناک در برداشت، قطعا از دست دادن گروه مدیران فیتز جرالد که در طبقه هفتادوپنجم یکی از برج های دو قلو حضور داشتند، ضایعه ای جبران ناپذیر بود. این گروه از تئوریسین های زبده سیاست های اقتصادی امریکا که در قالب گروه هایی تحت نظر فیتز جرالد، بازار بورس جهانی را هدایت می کردند، در پی اعلام خطر مسئولین امنیتی که چهل و پنج دقیقه قبل از آن شاهد اصابت یک هواپیما به ساختمان دیگر مرکز تجارت جهانی بودند، سرگرم بستن حساب، سهام و قطع ارتباطات کامپیوتری بودند که دومین هواپیما با ورود به همان طبقه، بزرگ ترین مرکز مالی – تجاری امریکا را – که به زعم شهروندان این کشور نماد تفاخر ملی امریکاییان به شمار می آمد – با خاک یکسان کرد و امریکا مدیرانی را از دست داد که ارزش تجارب هر یک از آنان را بالغ بر سه میلیارد دلار برآورد می کرد.

در پی رخداد فاجعه بار یازدهم سپتامبر که منجر به کشته شدن بیش از سه هزار تن از مردم در اثر انفجار و مکش های بعدی ساختمان تخریب شده تجارت جهانی پس از انفجار شد، دولت ایران در نخستین واکنش به این حادثه، ضمن اظهار همدردی و تسلیت به بازماندگان واقعه، این حرکت تروریستی را قویا محکوم کرد. مهم ترین تأثیری که واکنش هشیارانه دولت جمهوری اسلامی ایران در پی داشت، دور کردن هر نوع ظّن و گمان به دخالت ایران در این حادثه بود؛ اما رفتارهای سیاسی بعدی دولتمردان امریکا در ارتباط با ایران نشان داد که رشد تضادهای درونی در این کشور به قدری در اوج است که مسئولان دولت امریکا، صلاح خود را در پیروی از همان سیاست پیشین خود – یعنی کوبیدن بر طبل مخالف خوانی علیه ایران – می بینند.

دولت بوش در پی واقعه یازدهم سپتامبر، بسیار کوشید تا با بهره برداری از احساسات همدردی جهانی، به بخشی از دیدگاه های استراتژیک خود در نقاط مختلف جهان – به ویژه آسیا و جنوب غربی آن که مهد تروریسم می پنداشت – جامه عمل بپوشاند. در چارچوب این دیدگاه، ایران، افغانستان، عراق و عربستان از اولویت برخوردار بودند. هر کدام از این کشورها به دلایل خاص خود در فهرست سیاه امریکا قرار داشته و دارند و اگر در یک قالب تحلیلی، این اصل در نظر گرفته شود که در امریکا در وهله نخست، منافع شرکت های بین المللی است که چگونگی سیاست خارجی دولت واشنگتن را در دهه های اخیر تعیین می کند، حضور اساسی چهار کشور یادشده در فهرست سیاست های تقابلی و یک جانبه گرایانه امریکا مفهوم روشن تری می یابد.

جرج بوش، به عنوان رئیس جمهوری که از کانون جمهوری خواهان هوادار نفت و اسلحه برخاسته، همواره در سخنرانی و موضع گیری های خود اولویت اصلی را در منافع کشور خویش، امنیت عرضه نفت در خلیج فارس دانسته است. بر اساس این اولویت بندی، عربستان – که تاچندی پیش از جمله متحدان استراتژیک امریکا در منطقه محسوب می شد – با داشتن یک چهارم مخازن کشف شده نفت دنیا و ۲۶۲ میلیارد شبکه ذخایر ثابت نفتی، در جایگاه انکار ناپذیری قرار گرفته که وسوسه تسلط بر آن منابع را همواره در دکترین تمام رؤسای جمهوری امریکا فعال نگاه داشته است. اگر بر آمار ثروت نفتی عربستان، برآورد مؤسسه برتیش پترولیوم هم افزوده شود که با توجه به روند کنونی استخراج نفت، عمر دوام ذخایر نفتی عربستان را برای بیش از صد سال آین